အပိုင်း (၁၂၇) အတိတ် VS အနာဂတ်
ဘေးပတ်တတ်လည်မှ လူများ၏ ပြောသံဆိုသံများသည် ချီယုံ့နားထဲသို့ အပ်များပျံဝဲလာသလိုပင် စူးစူးရှရှကြားနေရသည်။ ချီယုံသည် ထိုလူများ၏သံများကြားတွင် ကျန်းလော့အသံကို မကြားပေ။
သို့သော် ကျန်းလော့သူ့ကို ကြည့်နေမည်ကို သူသေချာကြည့်သည်။ ချီယုံသည် သူ့ကို လူတွေဘယ်လိုထင်မည် သူ့အကြောင်း မဟုတ်တရုတ် ကောလဟလတွေကို ယုံကြည်ကြမည်ကို ဘယ်တုန်းကမှ ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။
သူသည်းခံခဲ့သည်။ စိတ်ဓာတ်ကျမသွားဘဲ သည်းခံခဲ့သည်။ အချိန်ကောင်းကို စောင့်နေသော မြွေပွေးကဲ့သို့ ပြန်ကိုက်ရမည့်အချိန်ကို သည်းခံစောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်။
ချီယုံသည် သူ့ကို အိမ်တော်ခွဲများ ဆက်တိုက် ရွှံ့ထဲထိုးချနေသည်ကို အမြဲတမ်းခွင့်ပြုမထားနိုင်သောကြောင့် ကြင်နာသိမ်မွေ့သော မျက်နှာဖုံးဆင်မြန်းကာ ထိုဆိုးဝါးသော အရာများကို သူလုပ်တာမဖြစ်နိုင်ကြောင်း အိမ်တော်ခွဲများက သူ့ကိုသူတို့လုပ်ရပ်များ ပုံချနေကြောင်း လူများယုံကြည်ကြရန် သိမ်မွေ့ဟန်ဆောင်နေခဲ့သည်။
သို့မှသာ တကယ်ကိစ္စအကြီးကြီးဖြစ်လာလျှင် သူကအရင် လက်ဦးမှုယူနိုင်မှာဖြစ်သည်။ အိမ်တော်ခွဲများနှင့် အပြိုင်လိုက်ငြင်း၍ ရန်ပြိုင်ဖြစ်နေလျှင် သူ့ပုံစံအမှန်ကို သာ ချပြထားခဲ့လျှင် သူ့ကိုယုံကြည်မည့်သူ ရှိမှာမဟုတ်တော့ပေ။
သို့သော် ယခုအချိန်တွင် ချီယုံသည် လူအုပ်ကြီးအလယ်တွင် ရပ်နေပြီး ကျန်းလော့သူ့ကို မည်သို့တွေးထင်နေမည်ကို သိချင်နေသည်။
သူ့ "ဇနီး" သည် သူ့တွင် ဤကဲ့သို့အတိတ်မျိုးရှိနေမည်ဟု သိမထားမှာကို ကြောက်မိသည်။ ကျန်းလော့သည် အိမ်တော်ခွဲမှလူများကို ရှုပ်ထွေးစွာ ကြည့်လေသည်။
'ချီယုံကဘယ်သူလဲ'
'အကြင်နာမဲ့ ရက်စက်စွာ အသတ်ခံခဲ့ရသော မကောင်းဆိုးဝါး သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်တတ်သော ရူးသွပ်နေသောသူ သူ့ပျော်ရွှင်မှုအတွင် ဆိုးယုတ်ခြင်းများကို တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိလုပ်နိုင်တဲ့သူ'
'အိမ်တော်ခွဲတွေက သူ့အပေါ် ရေဆိုးတွေ လောင်းချနေတာကို ဆယ်ကျော်သက်လေးက ပျော်ရွှင်သည်းခံနေနိုင်တာလား'
ချီယုံ ဤကဲ့သို့ ဆိုးဆိုးရွားရွား အနိုင်ကျင့်ခံနေရတာကို ကျန်းလော့ ပျော်နေသင့်သည်။ သို့သော် သူ့မျက်လုံးများသည် တဖြည်းဖြည်းအေးစက်လာပြီး နှလုံးသားသည် ဒေါသထွက်လွန်း၍ မီးတောက်မတတ်ဖြစ်နေသည်။
ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေရမည့်အစား သူ့သည် အဆုံးစွန်ထိ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ဒေါသထွက်နေသည်။
ကျန်းလော့သည် တစ်စုံတစ်ခုကို ဝန်ခံလိုက်ရန် မရှက်ပေ။ မကောင်းဆိုးဝါးသည် သူအမုန်းဆုံး ရန်သူဖြစ်ပြီး သူသွားသွား ရန်စသော သူ၏ ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သည်။
ချီယုံသန်မာလာလေ ချီယုံ့ကို အနိုင်ပိုင်းချင်သည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပိုတိုးလာလေ ဖြစ်သည်။ အချိန်အကြာကြီး ရန်စောင်နေကြပြီးနောက် ကျန်းလော့နှင့် ချီယုံတို့သည် တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် ပိုပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလို ဖြစ်နေပြီ။
သူတို့နှစ်ယောက်သည် အမြဲလိုလို သွေးနှင့် မီးခိုးများသာ ကျန်အောင် တိုက်ခိုက်နေကြသော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် ဓားသွားထက်တွင် သေခြင်းရှင်ခြင်းကို အလောင်းအစားလုပ်၍ အတွဲညီညီကခုန်နေကြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
ထိုသို့ နားလည်ထားသော်လည်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နူးနူးညံ့ညံ့ဆက်ဆံခွင့် မပြုကြဘဲ သူတို့ အတူလူးလိမ့်ပြီးကြရင်တောင် ကျန်းလော့သည် အိပ်ရာပေါ်မှဆင်းသည်နှင့် ချီယုံ့နောက်ကျောထဲသို့ ဓားနှင့် ထထိုးဖို့လည်း ဝန်မလေးပေ။ ချီယုံ့သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်မှာ အသက်ရှူချိန်မရအောင် နှိပ်စက်သော အခါ ကျန်းလော့သည် တစ်စက်လေးမှ မတုံ့ဆိုင်းပဲ သူ့ကို သတ်ပစ်နိုင်သည်ဟူ၍ တွေးထားသည်။
ဤသည်မှာ သူတို့၏ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်သာ ဖြစ်သည်။ ကျန်းလော့နှင့် ချီယုံတို့ နှစ်ယောက်လုံးသည် ထိုသို့ လုပ်ရသည်ကို ပျော်ကြသည်လေ။
သို့သော် ဤမုန်းစရာကောင်းသောသူသည် အခုထိ ကြီးပြင်းမလာသေးပေ။ ဤကဲ့သို့ သောက်သုံးမကျသော အိမ်တော်ခွဲမှ ရွံစရာသခင်လေးတစ်ယောက်၏ အနိုင်ကျင့်ခြင်းကို ခေါင်းငုံ့နေသည်။
ထိုသူသည် ကျန်းလော့၏ ရန်သူကို သိမ်ငယ်အရှက်ခွဲနေသည်။
ကျန်းလော့ပင်လျှင် ချီယုံ့ကို ဤကဲ့သို့ အခြေအနေမျိုး ရောက်အောင် အနိုင်မကျင့်ဖူးပေ။
ထိုအချိန်တွင် ချီထျန်သည် ဒီည မည်သူ့ဆီသွားရမလဲ စဉ်းစားမရဖြစ်နေပြီး ရုတ်တရက် သူ့နောက်မှ ရယ်သံတစ်ခုကြားလိုက်ရသည်။
ချီထျန်၏ လှပသော အတွေးများ နှောက်ယှက်ခံလိုက်ရပြီး ချီယုံ့၏ အသစ်စက်စက် ယောက်ျားဇနီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသူသည် နှုတ်ခမ်းကို ကွေး၍
"ဟား ခွီး ဆောရီး ဒီကိစ္စ ရယ်စရာကောင်းလွန်းလို့ မရယ်ပဲမနေနိုင်တော့ဘူး"
ချီထျန်၏ မျက်နှာသည် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကဲ့သို့ လှပသော မျက်နှာနှင့် ကောင်လေးကို ကြည့်၍ ဝင်းလက်လာသည်။
"ဘာတွေများ ဒီလောက်စိတ်ဝင်တစားဖြစ်နေရတာလဲ"
ဆံပင်အနက်နှင့် လူငယ်လေး၏ ကြက်သွေးရောင်နှုတ်ခမ်းများသည် ကော့တက်လာပြီး
"မင်းလေ မင်းက ရယ်စရာကောင်းနေလို့"
ချီထျန်သည် ကြောင်အသွားပီဲး အားရဝမ်းသာပြုံးလိုက်သည်။ သူသည် ချီယုံ့ကိုလှောင်ပြောင်စွာကြည့်၍ ကျန်းမိသားစုမှ ဤသခင်လေးသည် အလွန်သိတတ်ပြီး အကင်းပါးသည်ဟု တွေးလိုက်သည်။
ချီယုံကျဆုံးတော့မှာကို သိ၍ သူ့ပေါင်ကို လာဖက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်ဟု တွေးသည်။ ကျန်းလော့သည် သူ့ကို ထပ်၍ ပြုံးပြလိုက်ရာ ချီထျန်သည် ချောင်းဟန့်လိုက်ပြီး တည်ကြည်လေးနက်ပုံပေါက်အောင် ပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ်က ဘယ်နေရာများ ဒီလောက်စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းနေတာလဲ "
"အော် အလိမ်အညာတွေကို အမှန်တရားဘက်တော်သားကြီးလို မှင်သေသေလိမ်နိုင်လို့လေ"
ဆံပင်အရှည်နှင့် အလှလေးသည် ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေး၏ ဘေးသို့ဝင်ရပ်ကာ ကောင်လေး၏လက်ကိုဆွဲ၍ မျက်နှာတွင် သိမ်မွေ့သည့် အပြုံးတစ်ခု ဆင်မြန်းကာ ချီထျန်ကို ကြည့်သောအကြည့်တွင် အထင်သေးမှုများ ထင်ဟပ်နေသည်။
"ချီယုံနဲ့ ကျွန်တော်က အခုမှ ညားခါစပဲ ရှိသေးတာ ကျွန်တော်တို့ နေ့ရောညရော အတူရှိနေကြတာကို မနေ့ညကတောင် အတူနေခဲ့ကြသေးတယ် ကျွန်တော်က ရုပ်ဆိုးလို့လား ဒါမှမဟုတ် သခင်လေးချီက ဒီလောက်အေးနေတဲ့ ညနက်ကြီးမှာ ကျွန်တော်နဲ့ နွေးနွေးထွေးထွေးအိပ်နေမဲ့အစား ရေကန်ဘေးသွားပြီး ဒီလိုအစေခံတစ်ယောက်နဲ့ အမှားလုပ်ပါ့မလား "
ချီယုံသည် ကျန်းလော့ကို ထိတ်လန့်စွာ ဘေးသို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ခ
ချီထျန့်မျက်နှာသည် ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် တုန်ယင်လာကာ
"မင်း မင်းက ချီးနဲ့ပြည့်နေတဲ့ အမှိုက်ပဲ"
ကျန်းလော့သည် ပျင်းရိစွာ ပြောလိုက်သည်။
" ကျုပ်က အမှန်ကို ပြောနေတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချီးပိတ်နေတဲ့ အမှိုက်ဖြစ်သွားတာလဲ"
ချီထျန်က ပြောသည်။
"သူတစ်ယောက်ယောက်ကို သတ်ပြီး ရေကန်ထဲချနေတာကို ငါမြင်ခဲ့တာကွ ပြီးတော့ ဒီကောင်က ငါ့ကို လျှို့ဝှက်ထားဖို့လဲ ပြောသေးတယ် ဒီတော့ မင်းက ငါပြောတဲ့ ချီးထုတ်မဟုတ်ဘူးလို့ ငြင်းရဲသေးလား"
သူပြောပြီးသွားသောအခါ ကျန်းလော့သည် သူ့စကားကို လုံးဝနားထောင်မနေကြောင်း သိသွားသည်။ သူပြောတာကို နားထောင်မနေသော်လည်း ချီယုံ့ကိုတော့ ချိုသာသိမ်မွေ့စွာ နှစ်သိမ့်နေသည်။
ချီယုံသည်ကျန်းလော့ကို ကြည့်နေပြီး နောက်ဆုံးတွင် ရယ်ချလိုက်သည်။
ချီထျန်သည် ပြာနှမ်းနေပြီး ဒေါသထွက်သွားသည်။
"ငါပြောတာကို နားထောင်နေရဲ့လားကွ"
သူ့ဒေါသကို အထုတ်ဖြည်ပြမည့်တော့်မည့်အချိန်တွင် ကျန်းလော့သည် သူ့ကို သာမန်ကာလျှံကာ ကြည့်လာပြီး
"ဒါဆိုလည်း မင်းကဘာလို့ ချီးထုတ်မဟုတ်တာလဲ"
"ချီယုံ့လည်ပင်းက အမှတ်တွေကို မမြင်ဘူးလား"
ချီထျန်သည် ကျန်းလော့စကားကြောင့် မသိလိုက်ဘဲ ချီယုံလည်ပင်းကြားကို ကြည့်မိသွားသည်။ ကျန်းလော့သည် ရယ်လိုက်ပြီး
"ဒီမှာလေ ဒါတွေက သူငါနဲ့ အတူရှိခဲ့ပါတယ်ဆိုတဲ့ သက်သေပဲလေ ပြီးတော့လဲ သူသာ တကယ်ကြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကို မုဒိန်းကျင့်ခဲ့ရင် အဲ့ဒီအစေခံက သူ့လည်ပင်းကို ပြန်နမ်းပါ့မလား"
ချီထျန်သည် မိုက်ကနဲဖြစ်သွားအောင် သွေးတက်လာပြီး ထွက်လာကာ ကျန်းလော့အနားသို့ တိုးသွားပြီး လက်မြှောက်လိုက်ကာ
"စောက်ပေါက်ပိတ်ထား"
သူပါးမရိုက်လိုက်နိုင်ခင် ချီထျန့်လက်ကောက်ဝတ်ကို ချီယုံက လှမ်းဖမ်းလိုက်သည်။ ချီယုံသည် သူ့လက်ကို ကျိုးမတတ်ဆုတ်ကိုင်ထား၍ နာကျင်လာသောအခါ ချီထျန်သည် ချီယုံ့ကို လက်လွတ်ရန် ခြိမ်းခြောက်တော့သည်။
ချီထျန်သည် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်။
"ချီယုံ ခွေးသား ငါ့ကိုလွတ်စမ်း လွတ်"
"လာကြစမ်း လူတွေဘယ်ရောက်နေတုန်း ဒီကောင့်ကို တစ်ယောက်ယောက် လာဆွဲကြစမ်း အားး"
အော်သံသည် ကျယ်ကျယ်လာပီဲး ချီထျန်သည် ချီယုံမှ ဒူးနှစ်ဖက်လုံးကို ကန်လိုက်သောကြောင့် ခြေခိုင်စွာ ဒူးထောက်ကြသွားသည်။ ထိုလုပ်ရပ်ကြောင့် အစေခံမများနှင့် အလုပ်သမားများသည် အော်ဟစ်လိုက်ကာ အချို့သော အစေခံများသည် ချီမိသားစု အကြီးအကဲများကို ပြေးခေါ်တော့သည်။
"အား နာတယ်"
ချီထျန်သည် မျက်ရည်များနှင့် နှပ်များ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးပေပွနေကာ
"ချီယုံ ခွေးသား ငါ့ကို နာအောင်လုပ်ရဲတယ် မင်း......."
ကျန်စကားများမှာ ထွက်မလာတော့ဘဲ ချီထျန်၏ ပါးစပ်ထဲတွင် တစ်နေသလို လုံးဝထွက်မလာပေ။
သူ့မျက်လုံးသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ပြူးကျယ်လာပြီး တစ်စုံတစ်ခုသည် သူစကားမပြောနိုင်အောင် သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အတင်းစေ့ပိတ်နေသလို ခံစားရသည်။
နောက်တစ်ခနတွင် ချီထျန်သည် သူ့သွားများကို မထိန်းချုပ်နိုင်ဘဲ သူ့လျှာသူ ပြန်ကိုက်မိသွားသောကြောင့် သေလောက်အောင် နာကျင်သွားသည်။ သို့သော် ပို၍ ကြောက်စရာကောင်းသည်မှာ သူ့လျှာကို သွားများက အသက်ရှိနေသလို မလွတ်တမ်းကိုက်ထား၍ တတိတိဝါးနေကြခြင်းဖြစ်ပြီး အသားစများပြတ်ထွက်လာနေသည်။
သူအော်လိုက်တိုင်း တင်းတင်းစေ့ပိတ်ထားသော ပါးစပ်ထောင့်များ သွေးများစီးကျလာနေသည်။
ချီယုံ့မျက်နှာသည် အလွန်ဖြူဖျော့နေကာ လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ထားပြီး သွေးကြောများသည် လည်ပင်းတလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထောင်ထနေသည်မှာ နာကျင်မှုကို အားကုန်တောင့်ခံထားရသည့်အတိုင်းပင်။ သူ့အသံသည် ဆက်လက်၍ မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ဘဲ
"ကျန်း ... သခင်လေး ကျေးဇူးပြုပြီး ကိုယ့်ကို ...... စာရွက်နဲ့ ဘောလ်ပင်န်နဲ့ ..... သွားယူလာပေးမလား"
ကျန်လော့သည် သူ့ကို ဆင်ခြေပေးပြီး ထွက်သွားစေတာမှန်း မြင်နိုင်သည်။ ချီယုံသည် သူထွက်သွားအောင် မနည်း ကြိုးစားပြီး ပြောနေရှာသည်။
သူသွားမည်မသွားဘူး ပြန်မဖြေရသေးခင် ချီယုံ့ခြေထောက်များ ကွေးသွားပြီး ဒူးထောက်ကျသွားကာ သူ့လက်များသည် မြေပြင်ပေါ်မှ မြေကြီးကို အသေဆွဲဆုပ်ထားသည်။
ချီယုံအသက်ရှူလိုက်တိုင်း ပါးစပ်အပြည့်သွေးတစ်ခါအန်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှရော နှာခေါင်းထဲမှရော သွေးများ ကျလာသည်။ သူ့အတွင်းအင်္ဂါများသည် ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် ရွေ့လျားနေသလို ဆက်တိုက်သွေးအန်နေသည်။ သူ့သွေးကြောများသည် သွေးများ ပန်းထွက်တော့မလို ဖောင်းကြွလာပြီး လက်ချောင်းများမှ လည်ပင်းအထိ ထောင်နေတော့သည်။ ချီယုံသည် အံတင်းတင်းကြိတ်ပြီး နာကျင်မှုကို တောင့်ခံနေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတိုင်းမှ အကုန်ပြုတ်ထွက်နေသလို နာကျင်နေကာ သူ့လက်သည်းများပင် မြေပြင်မှ ကျောက်ခဲများကြောင့် လန်ထွက်ပြီးသွေးများရဲနေပြီဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးထွက်မတတ် သွေးကွက်ကြီးများပေါ်လာတော့သည်။
သူ့မျက်လုံးများသည် သွေးများကြောင့် နီရဲနေပြီး သွေးကြောတိုင်းသည် သွေးများပွက်ပွက်ဆူအောင် အပူပေးနေသလို လောင်ကျွမ်းနေသည်။ ချီယုံမျက်နှာသည် လူမဟုတ်သည့် သားရဲတစ်ကောင်လို ခက်ထန်နေကာ ဒူးများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။
ဘေးမှချီထျန်သည် နဂိုကထဲကပင် နာကျင်နေပြီး ထိုနာကျင်မှုထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုနာကျင်နေသလို အပိုတွေလုပ်ပြနေသည်။
ချီယုံသည် ကျန်းလော့ ရှိနေသေးသည်ကို သတိရနေသေးပြီး သေလောက်အောင်နာကျင်နေသည့် ကြားကပင် အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ သတိကပ်ထားသည်။ သူသည် ရုတ်တရက် နှေးကွေးစွာ လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သိမ်မွေ့နှေးကွေးသော လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုတိုင်းသ်ည သူ့အသားများကို ခန္ဓာကိုယ်မှ တစ်လွှာခြင်း ဆွဲခွာနေသလို နာကျင်နေရသော်လည်း ခေါင်းမာစွာ ဖြေးဖြေးချင်း ကျန်းလော့ကို ကျောပေးမိအောင် တုန်ယင်နေသော ကျောရိုးကို ထပ်မံ အလုပ်ပေးကာ တစ်ဖက်သို့ ဇွတ်အတင်းလှည့်လိုက်သည်။
ကျန်းလော့သည် သတိကင်းမဲ့စွာ ငေးစိုက်ကြည့်နေမိပြီး ချီမိသားစု၏ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက်များသည် အိမ်တော်ခွဲများကို နာကျင်အောင်မလုပ်ရဆိုသည့် ကျိန်စာကို ချက်ချင်း သတိရသွားသည်။
ချီယုံသည် သူ့အမြင်ကို ရှောင်ရန် တစ်ဖက်လှည့်နေမှန်းလည်း နားလည်သွားသည်။
ကျန်းလော့ကို ဤကဲ့သို့ သူ၏ စုတ်ပြတ်နေသော ရုပ်ဆိုးဆိုး အကျည်းတန်ပုံရိပ်ကို မပြချင်သော ဆယ်ကျော်သက်ကလေး၏ မာနဖြစ်သည်။
ကျန်းလော့သည် ထိုခနတွင် စိတ်ခံစားချက်အစုံရောနှောသွားပြီး ချီယုံမျှော်လင့်သလို နေရာမှ ချက်ချင်း အလောသုံးဆယ် ထွက်သွားတော့သည်။
ထွက်သွားသော ခြေသံကိုကြားသည်နှင့် ချီယုံ၏ တင်းမာနေသော မျက်နှာသည် ပြေလျော့သွားပြီး သူ့အာရုံကြောများကိုပင် စုတ်ဖြဲနေသလို နာကျင်မှုကို အတင်းအကျပ် မခုခံတော့ပေ။ ချီယုံသည် အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားသော်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်၏ အပေါက်တိုင်းမှ သွေးများ အန်ထွက်လာသည်ကို တောင့်ခံနေရရှာသည်။
မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပင် ချီမိသားစု၏ ဆက်ခံသူသခင်လေးသည် ရွှံထဲတွင် လူးလိမမ့်နေသော သွေးများရွှဲနေသော လူသားတစ်ယောက် ဖြစ်သွားတော့သည်။
အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသို အလွန်နာကျင်နေသော ခံစားမှုကြီးသည် တဖြည်းဖြည်းတည်ငြိမ်လာသည်။ ချီယုံ့လက်များသည် တုန်ယင်နေကာ မြေပြင်ပေါ်တွင် ငြိမ်သက်စွာ လှဲလျောင်းနေသည်။ သူ့မျက်လုံးများတွင် သွေးမျက်ရည်များ စွန်းထင်းနေပြီး နာကျင်မှုပျောက်သွားသော်လည်း အကျိုးဆက်များ ကျန်နေသေးကာ နည်းနည်းလောက်လှုပ်လိုက်ရင်ပင် တစ်ကိုယ်လုံး တစ်နေရာမကျန် အရေခွံနွှာနေသလို ခံစားနေရသေးသည်။
သူရှူသွင်းလိုက်သော လေသည်ပင် အပ်များပါနေသလို အဆုတ်ကို စူးစူးရှရှနာကျင်နေစေပြီး ချီယုံသည် သွေးများရွှဲနစ်နေသည့် မျက်လုံးဖြင့် ချီထျန်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး အလွန်နာကျင်နေသော်လည်း ရုတ်တရက် ရူးသွပ်စွာ ရယ်ချလိုက်သည်။
အရိပ်တစ်ခုသည် သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ အုပ်မိုးလာပြီး သူ့ကိုယ်တစ်ဝက်ကို ဖုံးအုပ်သွားသည်။ ချီယုံသည် အရယ်ရပ်လိုက်ကာ ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးကို ခက်ခဲမှုအချို့ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
တချိန်လုံး ပွဲကြည့်ပိရိသတ်လုပ်၍ ချီမိသားစု၏ ဒရာမာကို တိတ်ဆိတ်စွာ ကြည့်နေခဲ့သော ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် ချီယုံ့နားသို့ တိုးကပ်လာသည်။ ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် ချီယုံ့ကို ညစ်ပတ်ပေရေနေသော ပိုးကောင်တစ်ကောင်ကို ကြည့်နေသလို အကြည့်မျိုးဖြင့် ဦးထုပ်အောက်မှ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ခြံဝန်းထဲတွင် ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေး၏ တပ်အရာရှိလေးအပါအဝင် မည်သူမှ မရှိပေ။ ချီယုံ၏လက်ချောင်းများသည် လိမ်ကွေးနေသည်။
ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် ရုတ်တရက်ခြေကြွလိုက်ကာ ချီယုံ့ရင်ဘက်ပေါ်သို့တက်နင်းလိုက်သည်။
ကျိန်စာကြောင့် ဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရထားသော ချီယုံသည် အလွန်အားနည်းနေကာ သုံးနှစ်ကလေးကို ဓားနှင့်ထိုးခိုင်းလျှင်ပင် ချီယုံသေသွားနိုင်သည်။ သူသည် ပါးစပ်အပြည့် သွေးတစ်လုပ်အန်လိုက်ပြီး ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးကို အေးစက်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။
ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေး၏ ခေါင်းအပေါ်ပိုင်းသည် စစ်တပ်ဦးထုပ်ဆောင်းထားသောကြောင့် မမြင်ရသော်လည်း သူ၏ခြောက်ခြားဖွယ်မျက်လုံးစိမ်းများသည် လူတစ်ယောက်မဟုတ်ဘဲ တစ္ဆေတစ်ကောင်၏မျက်လုံးများဖြစ်ကြောင်း သိသာနေသည်။
ချီယုံသည် ရုတ်တရက် အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
သူတို့မျက်နှာများသည် တူညီမနေသော်လည်း ချီယုံသည် ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးတွင် သူအလွန်မုန်းတီးသော ရင်းနှီးမှုတစ်မျိုးကို မြင်လိုက်ရသည်။
မှန်ကြည့်နေရသလိုမျိုး ခံစားချက်ဖြစ်သော်လည်း မှန်ကြည့်နေရသည်ဟု မခံစားရသော ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်သည်။
ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် အဖြူရောင်လက်အိတ်ဝတ်ထားသော လက်ကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သပ်ရပ်စွာ ဝတ်စားထားသော်လည်း ဂရုမစိုက်စွာ စကားပြောလိုက်သည်။ ရွှံထဲတွင် လဲကျနေသော ဖုန်းများပေပွနေသော ချီယုံ့ပေါ်တွင် ဖြောင့်မတ်စွာရပ်နေပြီး အမြဲတမ်းသန်မာ စွမ်းအားကြီးပြီး အထက်တန်းကျသည့် လူတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ချီယုံ့ကို အထင်သေးစွာကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။
"မင်းက အမှိုက်ကောင်ပဲ"
"ချီမိသားစုရဲ့ ဆက်ခံသူ သခင်လေးလား "
အဖတ်မတန်သည့် အပြုံးတစ်ချက်လက်သွားသည်။
ချီယုံသည် ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးကို သေစေနိုင်လောက်သော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် စီးကရတ်ကို မီးကြည့်လိုက်ကာ မီးခိုးများ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ချောမောသော ဗိုလ်ကြီး၏မျက်နှာတွင် တစ္ဆေတစ်ကောင်၏ မျက်နှာရေးရေးပေါ်နေသည်။
တစ္ဆေသွေးကြောများသည် ထိုသူ၏ လည်ပင်းနှင့် လည်စိကြားတွင် တွားသွားပေါ်ထွက်လာသည်။
ချီယုံ့ သူငယ်အိမ်သည် ရုတ်တရက် ကျုံ့သွားသည်။
ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးသည် စီးကရတ်လက်ကျန် တစ်ဝက်ကို ချီယုံ့ကို ပစ်ပေးလိုက်သည်။ သူသည် ချီယုံ့ကို အကြာကြီးကြည့်နေပြီး အေးစက်စွာပြုံးလိုက်ကာ
"မင်းက ငါဝန်မခံချင်တဲ့ ငါ့ရဲ့ အစွန်းအထင်းကြီးတစ်ခုပဲ"
ထိုစကားသည် ချီယုံ၏ သံသယများကို အတည်ပြုပေးလိုက်သည်။ ချီယုံသည် တည်ငြိမ်သွားကာ ယူနီဖောင်းဝတ်သခင်လေးကို တူညီသော ရွံရှာမှုဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ချောင်းဆိုး၍ သွေးနှစ်စက်လောက်အန်သွားသည်။ ထို့နောက် နှာခေါင်းရှုံ့၍
"ငါကတော့ မင်းလို တစ္ဆေဆေးမှင်ကြောင်က တစ်ချိန်လုံး ထိန်းချုပ်နေမဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင် ဖြစ်မလာချင်ဘူး ရွံစရာကောင်းတယ်"
#######################
Zawgyi
အပိုင္း (၁၂၇) အတိတ္ VS အနာဂတ္
ေဘးပတ္တတ္လည္မွ လူမ်ား၏ ေျပာသံဆိုသံမ်ားသည္ ခ်ီယုံ႔နားထဲသို႔ အပ္မ်ားပ်ံဝဲလာသလိုပင္ စူးစူးရွရွၾကားေနရသည္။ ခ်ီယုံသည္ ထိုလူမ်ား၏သံမ်ားၾကားတြင္ က်န္းေလာ့အသံကို မၾကားေပ။
သို႔ေသာ္ က်န္းေလာ့သူ႔ကို ၾကည့္ေနမည္ကို သူေသခ်ာၾကည့္သည္။ ခ်ီယုံသည္ သူ႔ကို လူေတြဘယ္လိုထင္မည္ သူ႔အေၾကာင္း မဟုတ္တ႐ုတ္ ေကာလဟလေတြကို ယုံၾကည္ၾကမည္ကို ဘယ္တုန္းကမွ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ေပ။
သူသည္းခံခဲ့သည္။ စိတ္ဓာတ္က်မသြားဘဲ သည္းခံခဲ့သည္။ အခ်ိန္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနေသာ ေႁမြေပြးကဲ့သို႔ ျပန္ကိုက္ရမည့္အခ်ိန္ကို သည္းခံေစာင့္ဆိုင္းခဲ့သည္။
ခ်ီယုံသည္ သူ႔ကို အိမ္ေတာ္ခြဲမ်ား ဆက္တိုက္ ႐ႊံ႕ထဲထိုးခ်ေနသည္ကို အၿမဲတမ္းခြင့္ျပဳမထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ၾကင္နာသိမ္ေမြ႕ေသာ မ်က္ႏွာဖုံးဆင္ျမန္းကာ ထိုဆိုးဝါးေသာ အရာမ်ားကို သူလုပ္တာမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အိမ္ေတာ္ခြဲမ်ားက သူ႔ကိုသူတို႔လုပ္ရပ္မ်ား ပုံခ်ေနေၾကာင္း လူမ်ားယုံၾကည္ၾကရန္ သိမ္ေမြ႕ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့သည္။
သို႔မွသာ တကယ္ကိစၥအႀကီးႀကီးျဖစ္လာလွ်င္ သူကအရင္ လက္ဦးမႈယူႏိုင္မွာျဖစ္သည္။ အိမ္ေတာ္ခြဲမ်ားႏွင့္ အၿပိဳင္လိုက္ျငင္း၍ ရန္ၿပိဳင္ျဖစ္ေနလွ်င္ သူ႔ပုံစံအမွန္ကို သာ ခ်ျပထားခဲ့လွ်င္ သူ႔ကိုယုံၾကည္မည့္သူ ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။
သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ခ်ီယုံသည္ လူအုပ္ႀကီးအလယ္တြင္ ရပ္ေနၿပီး က်န္းေလာ့သူ႔ကို မည္သို႔ေတြးထင္ေနမည္ကို သိခ်င္ေနသည္။
သူ႔ "ဇနီး" သည္ သူ႔တြင္ ဤကဲ့သို႔အတိတ္မ်ိဳးရွိေနမည္ဟု သိမထားမွာကို ေၾကာက္မိသည္။ က်န္းေလာ့သည္ အိမ္ေတာ္ခြဲမွလူမ်ားကို ရႈပ္ေထြးစြာ ၾကည့္ေလသည္။
'ခ်ီယုံကဘယ္သူလဲ'
'အၾကင္နာမဲ့ ရက္စက္စြာ အသတ္ခံခဲ့ရေသာ မေကာင္းဆိုးဝါး သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္တတ္ေသာ ႐ူးသြပ္ေနေသာသူ သူ႔ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအတြင္ ဆိုးယုတ္ျခင္းမ်ားကို တုံ႔ဆိုင္းျခင္းမရွိလုပ္ႏိုင္တဲ့သူ'
'အိမ္ေတာ္ခြဲေတြက သူ႔အေပၚ ေရဆိုးေတြ ေလာင္းခ်ေနတာကို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးက ေပ်ာ္႐ႊင္သည္းခံေနႏိုင္တာလား'
ခ်ီယုံ ဤကဲ့သို႔ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား အႏိုင္က်င့္ခံေနရတာကို က်န္းေလာ့ ေပ်ာ္ေနသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာၿပီး ႏွလုံးသားသည္ ေဒါသထြက္လြန္း၍ မီးေတာက္မတတ္ျဖစ္ေနသည္။
ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ေနရမည့္အစား သူ႔သည္ အဆုံးစြန္ထိ သည္းမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေဒါသထြက္ေနသည္။
က်န္းေလာ့သည္ တစ္စုံတစ္ခုကို ဝန္ခံလိုက္ရန္ မရွက္ေပ။ မေကာင္းဆိုးဝါးသည္ သူအမုန္းဆုံး ရန္သူျဖစ္ၿပီး သူသြားသြား ရန္စေသာ သူ၏ ၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္သည္။
ခ်ီယုံသန္မာလာေလ ခ်ီယုံ႔ကို အႏိုင္ပိုင္းခ်င္သည့္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ပိုတိုးလာေလ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ရန္ေစာင္ေနၾကၿပီးေနာက္ က်န္းေလာ့ႏွင့္ ခ်ီယုံတို႔သည္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ ပိုပိုၿပီး ရင္းႏွီးလာသလို ျဖစ္ေနၿပီ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ အၿမဲလိုလို ေသြးႏွင့္ မီးခိုးမ်ားသာ က်န္ေအာင္ တိုက္ခိုက္ေနၾကေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ဓားသြားထက္တြင္ ေသျခင္းရွင္ျခင္းကို အေလာင္းအစားလုပ္၍ အတြဲညီညီကခုန္ေနၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ နားလည္ထားေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ဆက္ဆံခြင့္ မျပဳၾကဘဲ သူတို႔ အတူလူးလိမ့္ၿပီးၾကရင္ေတာင္ က်န္းေလာ့သည္ အိပ္ရာေပၚမွဆင္းသည္ႏွင့္ ခ်ီယုံ႔ေနာက္ေက်ာထဲသို႔ ဓားႏွင့္ ထထိုးဖို႔လည္း ဝန္မေလးေပ။ ခ်ီယုံ႔သူ႔ကို အိပ္ရာေပၚမွာ အသက္ရႉခ်ိန္မရေအာင္ ႏွိပ္စက္ေသာ အခါ က်န္းေလာ့သည္ တစ္စက္ေလးမွ မတုံ႔ဆိုင္းပဲ သူ႔ကို သတ္ပစ္ႏိုင္သည္ဟူ၍ ေတြးထားသည္။
ဤသည္မွာ သူတို႔၏ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္သာ ျဖစ္သည္။ က်န္းေလာ့ႏွင့္ ခ်ီယုံတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးသည္ ထိုသို႔ လုပ္ရသည္ကို ေပ်ာ္ၾကသည္ေလ။
သို႔ေသာ္ ဤမုန္းစရာေကာင္းေသာသူသည္ အခုထိ ႀကီးျပင္းမလာေသးေပ။ ဤကဲ့သို႔ ေသာက္သုံးမက်ေသာ အိမ္ေတာ္ခြဲမွ ႐ြံစရာသခင္ေလးတစ္ေယာက္၏ အႏိုင္က်င့္ျခင္းကို ေခါင္းငုံ႔ေနသည္။
ထိုသူသည္ က်န္းေလာ့၏ ရန္သူကို သိမ္ငယ္အရွက္ခြဲေနသည္။
က်န္းေလာ့ပင္လွ်င္ ခ်ီယုံ႔ကို ဤကဲ့သို႔ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ေအာင္ အႏိုင္မက်င့္ဖူးေပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခ်ီထ်န္သည္ ဒီည မည္သူ႔ဆီသြားရမလဲ စဥ္းစားမရျဖစ္ေနၿပီး ႐ုတ္တရက္ သူ႔ေနာက္မွ ရယ္သံတစ္ခုၾကားလိုက္ရသည္။
ခ်ီထ်န္၏ လွပေသာ အေတြးမ်ား ေႏွာက္ယွက္ခံလိုက္ရၿပီး ခ်ီယုံ႔၏ အသစ္စက္စက္ ေယာက္်ားဇနီးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုသူသည္ ႏႈတ္ခမ္းကို ေကြး၍
"ဟား ခြီး ေဆာရီး ဒီကိစၥ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းလို႔ မရယ္ပဲမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး"
ခ်ီထ်န္၏ မ်က္ႏွာသည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကဲ့သို႔ လွပေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္၍ ဝင္းလက္လာသည္။
"ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္စိတ္ဝင္တစားျဖစ္ေနရတာလဲ"
ဆံပင္အနက္ႏွင့္ လူငယ္ေလး၏ ၾကက္ေသြးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ ေကာ့တက္လာၿပီး
"မင္းေလ မင္းက ရယ္စရာေကာင္းေနလို႔"
ခ်ီထ်န္သည္ ေၾကာင္အသြားပီဲး အားရဝမ္းသာၿပဳံးလိုက္သည္။ သူသည္ ခ်ီယုံ႔ကိုေလွာင္ေျပာင္စြာၾကည့္၍ က်န္းမိသားစုမွ ဤသခင္ေလးသည္ အလြန္သိတတ္ၿပီး အကင္းပါးသည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။
ခ်ီယုံက်ဆုံးေတာ့မွာကို သိ၍ သူ႔ေပါင္ကို လာဖက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ဟု ေတြးသည္။ က်န္းေလာ့သည္ သူ႔ကို ထပ္၍ ၿပဳံးျပလိုက္ရာ ခ်ီထ်န္သည္ ေခ်ာင္းဟန႔္လိုက္ၿပီး တည္ၾကည္ေလးနက္ပုံေပါက္ေအာင္ ေျပာလိုက္သည္။
"ကိုယ္က ဘယ္ေနရာမ်ား ဒီေလာက္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းေနတာလဲ "
"ေအာ္ အလိမ္အညာေတြကို အမွန္တရားဘက္ေတာ္သားႀကီးလို မွင္ေသေသလိမ္ႏိုင္လို႔ေလ"
ဆံပင္အရွည္ႏွင့္ အလွေလးသည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလး၏ ေဘးသို႔ဝင္ရပ္ကာ ေကာင္ေလး၏လက္ကိုဆြဲ၍ မ်က္ႏွာတြင္ သိမ္ေမြ႕သည့္ အၿပဳံးတစ္ခု ဆင္ျမန္းကာ ခ်ီထ်န္ကို ၾကည့္ေသာအၾကည့္တြင္ အထင္ေသးမႈမ်ား ထင္ဟပ္ေနသည္။
"ခ်ီယုံနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က အခုမွ ညားခါစပဲ ရွိေသးတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေန႔ေရာညေရာ အတူရွိေနၾကတာကို မေန႔ညကေတာင္ အတူေနခဲ့ၾကေသးတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ႐ုပ္ဆိုးလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ သခင္ေလးခ်ီက ဒီေလာက္ေအးေနတဲ့ ညနက္ႀကီးမွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးအိပ္ေနမဲ့အစား ေရကန္ေဘးသြားၿပီး ဒီလိုအေစခံတစ္ေယာက္နဲ႔ အမွားလုပ္ပါ့မလား "
ခ်ီယုံသည္ က်န္းေလာ့ကို ထိတ္လန႔္စြာ ေဘးသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ခ
ခ်ီထ်န႔္မ်က္ႏွာသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တုန္ယင္လာကာ
"မင္း မင္းက ခ်ီးနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ အမႈိက္ပဲ"
က်န္းေလာ့သည္ ပ်င္းရိစြာ ေျပာလိုက္သည္။
" က်ဳပ္က အမွန္ကို ေျပာေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ခ်ီးပိတ္ေနတဲ့ အမႈိက္ျဖစ္သြားတာလဲ"
ခ်ီထ်န္က ေျပာသည္။
"သူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတ္ၿပီး ေရကန္ထဲခ်ေနတာကို ငါျမင္ခဲ့တာကြ ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္က ငါ့ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားဖို႔လဲ ေျပာေသးတယ္ ဒီေတာ့ မင္းက ငါေျပာတဲ့ ခ်ီးထုတ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ျငင္းရဲေသးလား"
သူေျပာၿပီးသြားေသာအခါ က်န္းေလာ့သည္ သူ႔စကားကို လုံးဝနားေထာင္မေနေၾကာင္း သိသြားသည္။ သူေျပာတာကို နားေထာင္မေနေသာ္လည္း ခ်ီယုံ႔ကိုေတာ့ ခ်ိဳသာသိမ္ေမြ႕စြာ ႏွစ္သိမ့္ေနသည္။
ခ်ီယုံသည္က်န္းေလာ့ကို ၾကည့္ေနၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ရယ္ခ်လိုက္သည္။
ခ်ီထ်န္သည္ ျပာႏွမ္းေနၿပီး ေဒါသထြက္သြားသည္။
"ငါေျပာတာကို နားေထာင္ေနရဲ႕လားကြ"
သူ႔ေဒါသကို အထုတ္ျဖည္ျပမည့္ေတာ့္မည့္အခ်ိန္တြင္ က်န္းေလာ့သည္ သူ႔ကို သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည့္လာၿပီး
"ဒါဆိုလည္း မင္းကဘာလို႔ ခ်ီးထုတ္မဟုတ္တာလဲ"
"ခ်ီယုံ႔လည္ပင္းက အမွတ္ေတြကို မျမင္ဘူးလား"
ခ်ီထ်န္သည္ က်န္းေလာ့စကားေၾကာင့္ မသိလိုက္ဘဲ ခ်ီယုံလည္ပင္းၾကားကို ၾကည့္မိသြားသည္။ က်န္းေလာ့သည္ ရယ္လိုက္ၿပီး
"ဒီမွာေလ ဒါေတြက သူငါနဲ႔ အတူရွိခဲ့ပါတယ္ဆိုတဲ့ သက္ေသပဲေလ ၿပီးေတာ့လဲ သူသာ တကယ္ႀကီး တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို မုဒိန္းက်င့္ခဲ့ရင္ အဲ့ဒီအေစခံက သူ႔လည္ပင္းကို ျပန္နမ္းပါ့မလား"
ခ်ီထ်န္သည္ မိုက္ကနဲျဖစ္သြားေအာင္ ေသြးတက္လာၿပီး ထြက္လာကာ က်န္းေလာ့အနားသို႔ တိုးသြားၿပီး လက္ေျမႇာက္လိုက္ကာ
"ေစာက္ေပါက္ပိတ္ထား"
သူပါးမ႐ိုက္လိုက္ႏိုင္ခင္ ခ်ီထ်န႔္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ခ်ီယုံက လွမ္းဖမ္းလိုက္သည္။ ခ်ီယုံသည္ သူ႔လက္ကို က်ိဳးမတတ္ဆုတ္ကိုင္ထား၍ နာက်င္လာေသာအခါ ခ်ီထ်န္သည္ ခ်ီယုံ႔ကို လက္လြတ္ရန္ ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့သည္။
ခ်ီထ်န္သည္ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
"ခ်ီယုံ ေခြးသား ငါ့ကိုလြတ္စမ္း လြတ္"
"လာၾကစမ္း လူေတြဘယ္ေရာက္ေနတုန္း ဒီေကာင့္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ လာဆြဲၾကစမ္း အားး"
ေအာ္သံသည္ က်ယ္က်ယ္လာပီဲး ခ်ီထ်န္သည္ ခ်ီယုံမွ ဒူးႏွစ္ဖက္လုံးကို ကန္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေျခခိုင္စြာ ဒူးေထာက္ၾကသြားသည္။ ထိုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အေစခံမမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ကာ အခ်ိဳ႕ေသာ အေစခံမ်ားသည္ ခ်ီမိသားစု အႀကီးအကဲမ်ားကို ေျပးေခၚေတာ့သည္။
"အား နာတယ္"
ခ်ီထ်န္သည္ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ႏွပ္မ်ား မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးေပပြေနကာ
"ခ်ီယုံ ေခြးသား ငါ့ကို နာေအာင္လုပ္ရဲတယ္ မင္း......."
က်န္စကားမ်ားမွာ ထြက္မလာေတာ့ဘဲ ခ်ီထ်န္၏ ပါးစပ္ထဲတြင္ တစ္ေနသလို လုံးဝထြက္မလာေပ။
သူ႔မ်က္လုံးသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပဴးက်ယ္လာၿပီး တစ္စုံတစ္ခုသည္ သူစကားမေျပာႏိုင္ေအာင္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အတင္းေစ့ပိတ္ေနသလို ခံစားရသည္။
ေနာက္တစ္ခနတြင္ ခ်ီထ်န္သည္ သူ႔သြားမ်ားကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘဲ သူ႔လွ်ာသူ ျပန္ကိုက္မိသြားေသာေၾကာင့္ ေသေလာက္ေအာင္ နာက်င္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ပို၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္မွာ သူ႔လွ်ာကို သြားမ်ားက အသက္ရွိေနသလို မလြတ္တမ္းကိုက္ထား၍ တတိတိဝါးေနၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး အသားစမ်ားျပတ္ထြက္လာေနသည္။
သူေအာ္လိုက္တိုင္း တင္းတင္းေစ့ပိတ္ထားေသာ ပါးစပ္ေထာင့္မ်ား ေသြးမ်ားစီးက်လာေနသည္။
ခ်ီယုံ႔မ်က္ႏွာသည္ အလြန္ျဖဴေဖ်ာ့ေနကာ လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ထားၿပီး ေသြးေၾကာမ်ားသည္ လည္ပင္းတေလွ်ာက္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းေထာင္ထေနသည္မွာ နာက်င္မႈကို အားကုန္ေတာင့္ခံထားရသည့္အတိုင္းပင္။ သူ႔အသံသည္ ဆက္လက္၍ မတည္ၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ
"က်န္း ... သခင္ေလး ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ့္ကို ...... စာ႐ြက္နဲ႔ ေဘာလ္ပင္န္နဲ႔ ..... သြားယူလာေပးမလား"
က်န္ေလာ့သည္ သူ႔ကို ဆင္ေျခေပးၿပီး ထြက္သြားေစတာမွန္း ျမင္ႏိုင္သည္။ ခ်ီယုံသည္ သူထြက္သြားေအာင္ မနည္း ႀကိဳးစားၿပီး ေျပာေနရွာသည္။
သူသြားမည္မသြားဘူး ျပန္မေျဖရေသးခင္ ခ်ီယုံ႔ေျခေထာက္မ်ား ေကြးသြားၿပီး ဒူးေထာက္က်သြားကာ သူ႔လက္မ်ားသည္ ေျမျပင္ေပၚမွ ေျမႀကီးကို အေသဆြဲဆုပ္ထားသည္။
ခ်ီယုံအသက္ရႉလိုက္တိုင္း ပါးစပ္အျပည့္ေသြးတစ္ခါအန္ၿပီး ပါးစပ္ထဲမွေရာ ႏွာေခါင္းထဲမွေရာ ေသြးမ်ား က်လာသည္။ သူ႔အတြင္းအဂၤါမ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေ႐ြ႕လ်ားေနသလို ဆက္တိုက္ေသြးအန္ေနသည္။ သူ႔ေသြးေၾကာမ်ားသည္ ေသြးမ်ား ပန္းထြက္ေတာ့မလို ေဖာင္းႂကြလာၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွ လည္ပင္းအထိ ေထာင္ေနေတာ့သည္။ ခ်ီယုံသည္ အံတင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး နာက်င္မႈကို ေတာင့္ခံေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတိုင္းမွ အကုန္ျပဳတ္ထြက္ေနသလို နာက်င္ေနကာ သူ႔လက္သည္းမ်ားပင္ ေျမျပင္မွ ေက်ာက္ခဲမ်ားေၾကာင့္ လန္ထြက္ၿပီးေသြးမ်ားရဲေနၿပီျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေသြးထြက္မတတ္ ေသြးကြက္ႀကီးမ်ားေပၚလာေတာ့သည္။
သူ႔မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေသြးမ်ားေၾကာင့္ နီရဲေနၿပီး ေသြးေၾကာတိုင္းသည္ ေသြးမ်ားပြက္ပြက္ဆူေအာင္ အပူေပးေနသလို ေလာင္ကြၽမ္းေနသည္။ ခ်ီယုံမ်က္ႏွာသည္ လူမဟုတ္သည့္ သားရဲတစ္ေကာင္လို ခက္ထန္ေနကာ ဒူးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။
ေဘးမွခ်ီထ်န္သည္ နဂိုကထဲကပင္ နာက်င္ေနၿပီး ထိုနာက်င္မႈထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုနာက်င္ေနသလို အပိုေတြလုပ္ျပေနသည္။
ခ်ီယုံသည္ က်န္းေလာ့ ရွိေနေသးသည္ကို သတိရေနေသးၿပီး ေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ေနသည့္ ၾကားကပင္ အသက္ျပင္းျပင္းရႉကာ သတိကပ္ထားသည္။ သူသည္ ႐ုတ္တရက္ ေႏွးေကြးစြာ လႈပ္ရွားလိုက္သည္။ သိမ္ေမြ႕ေႏွးေကြးေသာ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုတိုင္းသ္ည သူ႔အသားမ်ားကို ခႏၶာကိုယ္မွ တစ္လႊာျခင္း ဆြဲခြာေနသလို နာက်င္ေနရေသာ္လည္း ေခါင္းမာစြာ ေျဖးေျဖးခ်င္း က်န္းေလာ့ကို ေက်ာေပးမိေအာင္ တုန္ယင္ေနေသာ ေက်ာ႐ိုးကို ထပ္မံ အလုပ္ေပးကာ တစ္ဖက္သို႔ ဇြတ္အတင္းလွည့္လိုက္သည္။
က်န္းေလာ့သည္ သတိကင္းမဲ့စြာ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီး ခ်ီမိသားစု၏ တိုက္႐ိုက္မ်ိဳးဆက္မ်ားသည္ အိမ္ေတာ္ခြဲမ်ားကို နာက်င္ေအာင္မလုပ္ရဆိုသည့္ က်ိန္စာကို ခ်က္ခ်င္း သတိရသြားသည္။
ခ်ီယုံသည္ သူ႔အျမင္ကို ေရွာင္ရန္ တစ္ဖက္လွည့္ေနမွန္းလည္း နားလည္သြားသည္။
က်န္းေလာ့ကို ဤကဲ့သို႔ သူ၏ စုတ္ျပတ္ေနေသာ ႐ုပ္ဆိုးဆိုး အက်ည္းတန္ပုံရိပ္ကို မျပခ်င္ေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလး၏ မာနျဖစ္သည္။
က်န္းေလာ့သည္ ထိုခနတြင္ စိတ္ခံစားခ်က္အစုံေရာေႏွာသြားၿပီး ခ်ီယုံေမွ်ာ္လင့္သလို ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္း အေလာသုံးဆယ္ ထြက္သြားေတာ့သည္။
ထြက္သြားေသာ ေျခသံကိုၾကားသည္ႏွင့္ ခ်ီယုံ၏ တင္းမာေနေသာ မ်က္ႏွာသည္ ေျပေလ်ာ့သြားၿပီး သူ႔အာ႐ုံေၾကာမ်ားကိုပင္ စုတ္ၿဖဲေနသလို နာက်င္မႈကို အတင္းအက်ပ္ မခုခံေတာ့ေပ။ ခ်ီယုံသည္ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ထားေသာ္လည္း သူ႔ခႏၶာကိုယ္၏ အေပါက္တိုင္းမွ ေသြးမ်ား အန္ထြက္လာသည္ကို ေတာင့္ခံေနရရွာသည္။
မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ ခ်ီမိသားစု၏ ဆက္ခံသူသခင္ေလးသည္ ႐ႊံထဲတြင္ လူးလိမမ့္ေနေသာ ေသြးမ်ား႐ႊဲေနေသာ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသို အလြန္နာက်င္ေနေသာ ခံစားမႈႀကီးသည္ တျဖည္းျဖည္းတည္ၿငိမ္လာသည္။ ခ်ီယုံ႔လက္မ်ားသည္ တုန္ယင္ေနကာ ေျမျပင္ေပၚတြင္ ၿငိမ္သက္စြာ လွဲေလ်ာင္းေနသည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ေသြးမ်က္ရည္မ်ား စြန္းထင္းေနၿပီး နာက်င္မႈေပ်ာက္သြားေသာ္လည္း အက်ိဳးဆက္မ်ား က်န္ေနေသးကာ နည္းနည္းေလာက္လႈပ္လိုက္ရင္ပင္ တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ေနရာမက်န္ အေရခြံႏႊာေနသလို ခံစားေနရေသးသည္။
သူရႉသြင္းလိုက္ေသာ ေလသည္ပင္ အပ္မ်ားပါေနသလို အဆုတ္ကို စူးစူးရွရွနာက်င္ေနေစၿပီး ခ်ီယုံသည္ ေသြးမ်ား႐ႊဲနစ္ေနသည့္ မ်က္လုံးျဖင့္ ခ်ီထ်န္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး အလြန္နာက်င္ေနေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ ႐ူးသြပ္စြာ ရယ္ခ်လိုက္သည္။
အရိပ္တစ္ခုသည္ သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ အုပ္မိုးလာၿပီး သူ႔ကိုယ္တစ္ဝက္ကို ဖုံးအုပ္သြားသည္။ ခ်ီယုံသည္ အရယ္ရပ္လိုက္ကာ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးကို ခက္ခဲမႈအခ်ိဳ႕ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။
တခ်ိန္လုံး ပြဲၾကည့္ပိရိသတ္လုပ္၍ ခ်ီမိသားစု၏ ဒရာမာကို တိတ္ဆိတ္စြာ ၾကည့္ေနခဲ့ေသာ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ ခ်ီယုံ႔နားသို႔ တိုးကပ္လာသည္။ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ ခ်ီယုံ႔ကို ညစ္ပတ္ေပေရေနေသာ ပိုးေကာင္တစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ေနသလို အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ဦးထုပ္ေအာက္မွ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿခံဝန္းထဲတြင္ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလး၏ တပ္အရာရွိေလးအပါအဝင္ မည္သူမွ မရွိေပ။ ခ်ီယုံ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ လိမ္ေကြးေနသည္။
ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ ႐ုတ္တရက္ေျခႂကြလိုက္ကာ ခ်ီယုံ႔ရင္ဘက္ေပၚသို႔တက္နင္းလိုက္သည္။
က်ိန္စာေၾကာင့္ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရထားေသာ ခ်ီယုံသည္ အလြန္အားနည္းေနကာ သုံးႏွစ္ကေလးကို ဓားႏွင့္ထိုးခိုင္းလွ်င္ပင္ ခ်ီယုံေသသြားႏိုင္သည္။ သူသည္ ပါးစပ္အျပည့္ ေသြးတစ္လုပ္အန္လိုက္ၿပီး ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးကို ေအးစက္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။
ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလး၏ ေခါင္းအေပၚပိုင္းသည္ စစ္တပ္ဦးထုပ္ေဆာင္းထားေသာေၾကာင့္ မျမင္ရေသာ္လည္း သူ၏ေျခာက္ျခားဖြယ္မ်က္လုံးစိမ္းမ်ားသည္ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘဲ တေစၦတစ္ေကာင္၏မ်က္လုံးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေနသည္။
ခ်ီယုံသည္ ႐ုတ္တရက္ အနည္းငယ္ ထူးဆန္းေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
သူတို႔မ်က္ႏွာမ်ားသည္ တူညီမေနေသာ္လည္း ခ်ီယုံသည္ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးတြင္ သူအလြန္မုန္းတီးေသာ ရင္းႏွီးမႈတစ္မ်ိဳးကို ျမင္လိုက္ရသည္။
မွန္ၾကည့္ေနရသလိုမ်ိဳး ခံစားခ်က္ျဖစ္ေသာ္လည္း မွန္ၾကည့္ေနရသည္ဟု မခံစားရေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။
ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ အျဖဴေရာင္လက္အိတ္ဝတ္ထားေသာ လက္ကိုဆန႔္ထုတ္လိုက္ၿပီး သပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားထားေသာ္လည္း ဂ႐ုမစိုက္စြာ စကားေျပာလိုက္သည္။ ႐ႊံထဲတြင္ လဲက်ေနေသာ ဖုန္းမ်ားေပပြေနေသာ ခ်ီယုံ႔ေပၚတြင္ ေျဖာင့္မတ္စြာရပ္ေနၿပီး အၿမဲတမ္းသန္မာ စြမ္းအားႀကီးၿပီး အထက္တန္းက်သည့္ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ခ်ီယုံ႔ကို အထင္ေသးစြာၾကည့္၍ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းက အမႈိက္ေကာင္ပဲ"
"ခ်ီမိသားစုရဲ႕ ဆက္ခံသူ သခင္ေလးလား "
အဖတ္မတန္သည့္ အၿပဳံးတစ္ခ်က္လက္သြားသည္။
ခ်ီယုံသည္ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးကို ေသေစႏိုင္ေလာက္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။
ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ စီးကရတ္ကို မီးၾကည့္လိုက္ကာ မီးခိုးမ်ား မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ေခ်ာေမာေသာ ဗိုလ္ႀကီး၏မ်က္ႏွာတြင္ တေစၦတစ္ေကာင္၏ မ်က္ႏွာေရးေရးေပၚေနသည္။
တေစၦေသြးေၾကာမ်ားသည္ ထိုသူ၏ လည္ပင္းႏွင့္ လည္စိၾကားတြင္ တြားသြားေပၚထြက္လာသည္။
ခ်ီယုံ႔ သူငယ္အိမ္သည္ ႐ုတ္တရက္ က်ဳံ႕သြားသည္။
ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးသည္ စီးကရတ္လက္က်န္ တစ္ဝက္ကို ခ်ီယုံ႔ကို ပစ္ေပးလိုက္သည္။ သူသည္ ခ်ီယုံ႔ကို အၾကာႀကီးၾကည့္ေနၿပီး ေအးစက္စြာၿပဳံးလိုက္ကာ
"မင္းက ငါဝန္မခံခ်င္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ အစြန္းအထင္းႀကီးတစ္ခုပဲ"
ထိုစကားသည္ ခ်ီယုံ၏ သံသယမ်ားကို အတည္ျပဳေပးလိုက္သည္။ ခ်ီယုံသည္ တည္ၿငိမ္သြားကာ ယူနီေဖာင္းဝတ္သခင္ေလးကို တူညီေသာ ႐ြံရွာမႈျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခ်ာင္းဆိုး၍ ေသြးႏွစ္စက္ေလာက္အန္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕၍
"ငါကေတာ့ မင္းလို တေစၦေဆးမွင္ေၾကာင္က တစ္ခ်ိန္လုံး ထိန္းခ်ဳပ္ေနမဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္မလာခ်င္ဘူး ႐ြံစရာေကာင္းတယ္"
#######################