အပိုင်း (၁၆၅) တောင်ပေါ်က ဆင်းပြီ
ချီယုံသည် အခုချိန်ထိပင် သူ့ကို ငရဲဆွဲချဖို့အကြံကို လက်မလျော့နိုင်သေးပေ။ ကျန်းလော့သည် ဒေါသထွက်စွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး သူ့ကိုဖက်ထားသည့် ချီယုံ့လက်များကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်ကာ ဘေးထွက်ရပ်၍ ပြောသည်။
"ချီယုံ ငါ့သူငယ်ချင်းတွေ သေကုန်ကြပြီ"
စိတ်အခြေအနေဆိုးဝါးစွာ ထပ်၍ ရယ်မောလိုက်ပြီး
"တကယ်လို့ ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးသာ အစစ်အမှန်ဖြစ်လာခဲ့ရင် ငါ့သူငယ်ချင်းတွေ လုံးဝ အသက်ရှင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"မင်းငါ့ကို ဘာလို့ ဒီလိုအိပ်မက်ထဲ ဆွဲသွင်းလဲဆိုတာ ငါ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို နားလည်ပါတယ်"
ကျန်းလော့မျက်လုံးများသည် အမှောင်ရိပ်ထဲတွင် နှစ်မြုပ်နေသလို မည်းမှောင်နေပြီး ချီယုံသည် ကောင်လေး၏ မျက်လုံးထဲမှ အန္တာရာယ်ရှိသော မီးတောက်များ တောက်ပနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ပွင့်ထွက်လာတော့မည့် ဒေါသကို မနည်းထိန်းထားရသော အသံဖြင့်
"မင်း ငါ့ကို ဒီထဲဆွဲသွင်းမယ် ပြီးရင် ငါ့ကို သတိပေးမယ် ဟုတ်တယ်မလား"
ကျန်းလော့ကို ရည်းစားစကားသာပြောချင်သော မကောင်းဆိုးဝါးသည် ကျန်းလော့ကို ကြောင်အစွာ ငေးကြည့်၍ အစိမ့်စိမ့်တွေးကြည့်ကာ။
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
"မင်းက ကံကြမ္မာယုံသူကို ရှင်းပစ်ချင်တယ်"
ကျန်းလော့က ပြောသည်။
"ငါပြောတယ်မလား ငါမင်းနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး အလုပ်လုပ်ပါမယ်လို့ ဒါပေမဲ့ မင်းက ငါ့ကို မယုံဘူး ဒါကြောင့် မင်းဘယ်လောက်စွမ်းအားကြီးကြောင်း ပြချင်လို့ ဒီသရဲစီးနေတဲ့ လောကကြီးကို ငါဘယ်လောက်ထိ သဘောကျကြောင်း မေးတာလေ"
သူကဆက်ပြောသည်။
"ဒါပေမဲ့ မင်း ငါ့သူငယ်ချင်းတွေကိုပါ တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ အိပ်မက်ထဲကို ဆွဲသွင်းခဲ့တယ် ပြီးတော့လဲ ငါ့အိပ်မက်ထဲမှာ သူတို့ တစ်ယောက်ချင်းစီကို ငါ့မျက်စိရှေ့မှာ သေအောင်လုပ်တယ် ဒါတွေကို အသုံးချပြီး ငါ့ကို အလျင်စလို မလုပ်ဖို့ သတိပေးချင်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား ဟမ် မဟုတ်ရင် မင်း သူတို့ကို ဒီတိုင်း လွယ်လွယ်နဲ့ သေခိုင်းမှာ မဟုတ်ပါဘူး"
YOU ARE READING
ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)
Horrorဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း။ တစ်ဦးတည်း ပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ အပိုင်း ၁၁၁ မှ အဆုံးထိ တင်သွားပါမည်။
