ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)

အခန်း ၁၉၀

အပိုင်း (၁၉၀) ချိန်းတွေ့တဲ့ မြင်ကွင်း

နဂါးသွေးကြောအကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောပြီးနောက် တာအိုဆရာတော် ဝေ့ဟယ်သည် သူ့သဘောထားကို ရှင်းလင်းအောင် လုပ်ပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။ ကျန်းလော့ကို ကုသပေးပြီးနောက် သူသည် မာထန်သော အသံဖြင့်

"မင်းရဲ့ကိုယ်ထဲက စွမ်းအားတွေကို ဖိနှိပ်ဖို့ နဂါးသွေးကြော ရှာမတွေ့ခင်ထိ ကျုပ်မင်းကို နာကျင်မှုသက်သာအောင် နည်းလမ်းတစ်ခု ရှာပေးမယ် မင်းလည်း ကျုပ်လူတွေကို လွတ်ပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ် ဒါမှမဟုတ် မင်း သူတို့နေဖို့ အခန်းတစ်ခု စီစဉ်ပေးပါ"

သူသည် ချီယုံ့ကို မကြည့်ရဲသော်လည်း ချီယုံကတော့ ဒေါသထွက်မသွားသည့်အပြင် မြူးထူးစွာ ရယ်မောလိုက်သေးသည်။ ထို့နောက် တဖြည်းဖြည်း အားရပါးရရယ်လာပြီး တာအိုဆရာတော် ဝေ့ဟယ်၏ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်းလာသည်ကို မြင်တော့မှ အရယ်ရပ်သွားကာ စိတ်ထဲမထားသလို ပြောလိုက်သည်။

"ကျုပ်လုပ်ပေးမှာပါ သေချာပေါက် ခင်ဗျားသာ ဖြစ်မြောက်နိုင်တဲ့ ကတိပေးပြီး ကတိအတိုင်း တည်အောင်လုပ်မယ်ဆို ခင်ဗျားရဲ့ တောင်းဆိုမှုက မဖြစ်လာနိုင်စရာ မရှိပါဘူး"

သူသည် ဘာမှထပ်မပြောရဲတော့ဘဲ ထန်ပိနောက်သို့ မည်းမှောင်နေသော မျက်နှာဖြင့် လိုက်သွားလေသည်။ သူ့လူများ ထိခိုက်နာကျင်မှုများ ခံစားရခြင်းတို့ကို ရပ်တန့်ပေးနိုင်ရန် ဝေ့ဟယ်သည် အားကြိုးမာန်တက် ကြိုးစားခဲ့ပြီး နောက်တစ်နေ့ မနက်အစောပိုင်းတွင် နည်းလမ်းတစ်ခုကို အောင်မြင်စွာ ရှာဖွေ တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ကျန်းလော့၏ အခြေအနေသည် နည်းလမ်းရှာတွေ့သည့် ရက်မှာပင် သိသာစွာ အနည်းငယ် သက်သာလာခဲ့သည်။

နဂါးသွေးကြောနှင့် ကံကြမ္မာယုံသူတို့ကို ရှာဖွေရန်မှာ နှစ်ခုလုံး အချိန်ယူရသည့် ကိစ္စဖြစ်သော်လည်း နေ့ရက်တိုင်းသည် အသက်ရှင်သန်နိုင်ဖို့ နည်းလမ်းရှာပြီး ရှင်သန်ရုန်းကန်နေရတုန်း ဖြစ်သည်။

ကျန်းလော့သည် နေရင်းထိုင်ရင်း ဘဝသည် တဖြည်းဖြည်း ခက်ခဲလာသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ထိုသို့ခက်ခဲရခြင်းမှာ သူ့ကျန်းမာရေးအခြေအနေကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ချီယုံ့ကြောင့်သာ ဖြစ်လေသည်။