အပိုင်း (၁၂၀) အတွဲညီညီသရုပ်ဆောင်
'အစေခံလား'
ကျန်းလော့သည် အတွေးနက်သွားပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ငါတို့စားပြီးရင် ရိကျွမ်းကို တစ်ချက်လောက် သွားကြည့်ချင်တယ်"
ချီယုံ့မျက်လုံးများသည် အနည်းငယ်ကျဉ်းမြောင်းသွားပြီး ပြုံးလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ"
အမွှေးတိုင်တစ်တိုင်စာကုန်သွားပြီးနောက် လူနှစ်ယောက်သည် ဖျတ်လတ်သွက်လက်စွာ ရိကျွမ်းသို့ ချီတက်ခဲ့ကြတော့သည်။
ရိကျွမ်းသည် မြို့ထဲနှင့် တော်တော်လေးဝေးသည့်နေရာတွင် ရှိသည့် အဆောက်အဦးတစ်ခုဖြစ်ပြီး ပုကျိုးမြို့မှလူများသေဆုံးသည့်အခါ အလောင်းထားရာနေရာအဖြစ် ယာယီအသုံးပြုသော အဆောက်အဦးဖြစ်သည်။
အဆောက်အဦးသည် မြေကွက်ရိုင်းတစ်ခု၏ အလယ်တည့်တည့်တွင်ရှိပြီး သစ်သားဂိတ်ဝသည် ကျိုးပဲ့ကာ ပြိုကျမတတ်ဖြစ်နေကာ နံရံများမှာ ရွှံများကြောင့် ညစ်ပတ်နေလေသည်။
ညနေပိုင်းကိုမှ တော်တော်နောက်ကျနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ရိကျွမ်းအဆောက်အအုံသည် သရဲခြောက်သောအိမ်ကြီးလို ဖြစ်နေသည်။ ကျန်းလော့နှင့် ချီယုံတို့သည် မျက်နှာမပျက်ဘဲ လမ်းလျှောက်ဝင်သွားကြသည်။
ရိကျွမ်းကို နှစ်ပိုင်းပိုင်းထားပြီး တစ်ပိုင်းမှာ အဓိကဝင်ပေါက်နောက်မှ ခြံဝန်းဖြစ်ပြီး အထဲတွင် သစ်နက်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ခေါင်းတလားအခုနှစ်ဆယ်ကျော်ကို ခင်းကျင်းသိမ်းဆည်းထားသည်။ နောက်တစ်ခုသည် အနည်းငယ်သေးသော အခန်းတစ်ခုသာရှိသော ခြံဝန်းဖြစ်ပြီး လတ်တလော သေဆုံးသူများကို တန်းစီထားသည့် အခန်းဖြစ်သည်။
ကျန်းလော့သည် ခြံဝန်းထဲမှ ခေါင်းတလာများကို ကြည့်နေသည့် အချိန်တွင် ချီယုံက ရှင်းပြသည်။
"ဒီလူတွေအကုန်လုံးက ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းသေသွားတဲ့သူတွေပဲ ပြီးတော့ သူတို့အလောင်းတွေနဲ့ ခေါင်းတလားတွေကို ဒီမှာ ယာယီထားထားတာ နေ့ကောင်းရက်မြတ်မှာ သင်္ဂြိုဟ်ပေးဖို့လေ"
YOU ARE READING
ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)
Horrorဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း။ တစ်ဦးတည်း ပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ အပိုင်း ၁၁၁ မှ အဆုံးထိ တင်သွားပါမည်။
