Part 51: Value
RYOU POV
"Paano mo nalaman na nagtungo si Yue sa malayo?" tanong ko kay Seito.
"Dahil wala na ang kanyang amoy dito, at hindi na ito maabot ng aking abilidad. Ang ibig sabihin ay nasa malayo na siya. Huwag kang mag-alala dahil sigurado akong magkikita kayong muli. Doon sa kabilang buhay!!" ang sigaw ni Seito mabilis siyang sumugod patungo sa aking direksyon!
Mabilis pa rin siyang kumilos at batid kong lakas niya ay parang isang super human. Hawak niya ang patalim sa kanyang kamay.
Noong malapit na siya sa akin ay agad kong kinuha ang baril sa loob ng aking coat at mabilis itong itinutok sa kanya. Mabilis ko rin kinalabit ang gatilyo nito at pumutok sa kanyang kinalalagyan.
Napaatras si Seito, natamaan siya sa braso at umuusok pa ang parteng iyon sa kanyang katawan. Dito na rumesponde aking mga body guards. Sabay sabay nilang inasinta at pinaputukan si Seito.
Hindi natuloy ang pag atake niya sa akin, wala siyang nagawa kundi ang umiwas na lamang at tumalon sa sea wall. Sinubukan siyang sundan ng aking mga tauhan pero parang bula na itong nawala sa aming paningin. Batid kong bumalik ito sa karagatan at doon ay nagtago.
Ang akala ni Seito ay ganoon kadali akong mapapatay. Nagkakamali siya dahil dadaan muna siya sa butas ng karayom bago niya ito magawa. Marami akong mga mahuhusay na security guard at mag hihired pa ako ng mga professional para protektahan ang aking buhay laban sa mga kalaban.
Kung gusto nila ng labanan ay ibibigay ko iyon sa kanila! Huwag nilang maliitin si Ryou Guerrero dahil isa akong bilyonaryo at makapangyarihan!
"Sir Ryou, sino po ba iyon? Mukhang mayroon na ring nagtatangka sa inyong buhay," ang tanong head security.
"Marahil ay pinadala ng kalaban sa negosyo. Katulad ng sinabi ko sa inyo, kapag kasama niyo ako ay maaaring malagay sa panganib ang inyong mga buhay. Kaya't kailangan ay mas maingat tayo ngayon. Bumalik na tayo sa siyudad dahil mas ligtas tayo doon," ang sagot ko sa kanila.
Wala talagang balak tumigil si Seito, ni hindi ko maunawaan kung bakit niya ako nais patayin. Kung may makakasagot ng lahat ng aking katanungan ay si Yue iyon. At least, ngayon ay nalaman kong nandito lamang siya sa lupa at sa tingin ko ay hindi siya makakabalik sa karagatan dahil pati siya ay wanted na rin. Sa makatuwid ay mas kailangan niya ako, kaya ko siyang protektahan sa abot ng aking makakaya.
Ngunit ang malaking katanungan ay paano? Saan ko ba siya mahahanap?! Kahit na wala akong ideya ay nangako pa rin ako sa aking sarili na hahanapin ko siya at ibabalik sa aking piling.
Simula noong araw na iyon nag assign na ako ng tao na hahanap kay Yue. Iyon nga ay patahimik ang operasyon dahil nasa panganib rin ang kanyang buhay.
At sa bawat araw na dumaraan ay wala akong ibang ginagawa kundi ang balikat ang masasayang ala-ala naming dalawa. Ngayon ay malinaw na sa akin kung bakit siya ay weird at mabagal maka pick up.
May pagkatataon na natatawa na lamang ako sa tuwing pinagmamasdan ko ang mga pinatuyong pakpak ang flying fish at pangil ng pating na ibinigay niya sa akin. Ito pala ay literal na kinuha niya sa karagatan dahil doon siya nakatira.
At sa tuwing tumitingin ako sa kanyang painting ay mas lalo siyang hinahanap-hanap ng aking mga mata.
"Baka naman malusaw na iyang painting ni Yue dahil kanina ka pa nakatitig dyan?" ang biro ni Gino sa akin.
"Sa tingin mo, magkakaroon ba ng happy ending ang isang ordinaryong lalaki at isang mermaid kapag sila ay nag-ibigan at nagsama?" makabuluhan kong tanong ko sa kanya.
Nagkibit balikat si Gino, "Oh bakit ganyan ang tanong mo? Hindi ako expert pagdating sa pag ibig pero sa tingin ko ay pwede naman silang magsama at magkaroon ng happy ending. Walang imposible sa pagmamahal dahil ito ang pinaka makapangyarihang bagay sa mundo. Medyo weird ang tanong mo pero sa tingin ko ay mag w-work naman ito."
Ngumiti ako, "salamat bro."
"Alam mo, minsan ay sobrang weird mo. Napansin ko rin na kakaiba ang kinikilos mo nitong nakakaraang araw. Mayroon sana akong gustong itanong sa iyo bro. Sana huwag kang magagalit sa akin," ang tanong ni Gino
"Ano ba iyon?" tanong ko sa kanya.
"Nag ddrugs ka ba bro?" tanong niya.
Natawa ako, "Gago! Hindi ako nag ddrugs. Sadyang marami lang akong iniisip nitong nakakaraang araw. What if tulungan mo akong hanapin si Yue?"
"Teka lang bro, isa pa iyan sa hindi ko lubos maunawaan. Ano ba ang problema ng Yue na iyan? Bakit nakikipaglaro siya ng hide and seek sa iyo? Saka bakit umalis sya ng walang paalam?"
"Dahil nanganganib ang buhay niya, kaya siya umalis dito," ang seryoso kong sagot.
Sumeryoso rin ang kanyang mukha, "You mean, mayroong may gustong pumatay sa kanya? Teka, anong klaseng tao ba iyan? Base sa background investigation ko ay simple at tahimik ang kanyang buhay. Kung totoo nga iyang sinasabi mo ay bakit kailangan mong iinvolve ang sarili mo sa sitwasyon niya?" tanong ni Gino sa akin.
Paano ko ba sasagutin ang tanong niya? Hindi ko naman maaaring sabihin ang totoo. Kaya naisipan kong mag imbento na lamang, "dahil masyado siyang magandang lalaki, malakas ang sex appeal, maraming mga masasamang loob ang nagtatangka at nagnanasa sa kanya," ang sagot ko.
"O edi sana inofferan mo ng maayos na security si Yue, binigyan mo siya ng maayos na bahay na mayroong nakabantay na guard. Bakit hinayaan mo siyang lumayo?"
"Umalis siya noong mga sandaling nasa ospital ako. Nito ko lamang nalaman ang tungkol dito," ang sagot ko sa kanya.
******
YUELO POV
BAYAN NG ROSALKA
"Saan ka naman kumuha ng perang pambili ng mga groceries?" tanong ni Inay sa akin noong umuwi kami ni Tiya Marine bitbit ang aming mga pinamili.
Natawa si tiya, "Nakabili ng mga gamit ng hindi man lang nagagalaw yung savings namin. Matalino rin itong si Yue dahil ibinenta niya yung mga perlas na galing sa luha niya."
"Oo inay, mahal pala ang value ng perlas dito sa high ground. Sa atin ay hinahayaan lamang natin itong anurin ng tubig pero dito ay alahas pala ito," ang natutuwa kong sagot.
"Kung ganoon ay parati na lamang tayong iiyak upang marami tayong perlas na maibebenta," natatawang sagot ni Inay.
"Lahat ng luhang iniiyak ko dahil sa kalungkutan ay inipon ko dito sa garapon. Hindi rin pala nasayang yung mga luhang itinapon ko dahil kay Ryou," ang biro ko sa kanila.
"Ang perlas na galing sa luha ng kaligayahan ang pinakamataas ang kalidad sa lahat. Kaya dapat ay manood tayo ng mga nakakatawang pelikula hanggang sa maiyak tayo sa katatawa," ang sagot ni Tiya Marine.
Tawanan kaming lahat.
Sa ilang araw na pananatili namin dito ay naging mayapa naman ang aming mga buhay. Hindi namin gamay ang buong paligid ngunit mas kaunti ang mga tao dito. Ang aming bahay ay nasa paanan ng bundok at medyo malayo na ito sa ibang mga kabahayan.
Mabuti na lamang at alam ni Tiya Marine kung paano magsisimulang muli. Kami ni inay ay labis na naninibago sa kapaligiran. Gayon pa man ay mas tahimik dito, mas ligtas at mas mapayapa.
May mga sandali na nag aalala ako kay Ryou, ngunit kapag naiisip kong marami siya mga body guards at security sa kanyang paligid tiyak na magiging ligtas siya mula sa kamay ni Seito, lalo't ngayon ay aware na siya sa kanyang sitwasyon. Sana lang ay hindi siya tatanga tanga at sana ay lagi siyang alerto sa lahat ng pagkakataon.
Hindi ko alam kung kailan kami magkikita, o kung magkikita pa nga kami. Ito yung mga bagay na nagbibigay sa aking malalim na kalungkutan dahil ang totoo noon ay namimiss ko na siya. Ngunit ngayong alam na niya ang aking sikreto ay lalo lamang gugulo ang sitwasyon.
May tatlong dahilan kung bakit ninais ko na ring lumayo sa kanya.
Una ay dahil ayokong madamay pa siya sa akin at sa problema ko sa Tsunaria. Tiyak na ngayon ay mas marami pang mga mermaid assassins ang aakyat dito para patayin ako.
Ikalawa ay dahil nahihiya na ako, wala na rin akong mukhang ihaharap sa kanya dahil malinaw naman na niliko ko siya at pinaniwala ko siya na ako ay kanyang uri, pero hindi naman talaga.
Ikatlo ay dahil nais ko siyang magkaroon ng normal na buhay. Deserve niya ng normal na taong mamahalin at deserve niya na maging masaya sa piling nito. Ang mga katulad ko ay hindi maaaring magmahal dahil isa itong malaking pagkakamali. Natatakot ako na ang aming sitwasyon ay matulad sa nangyari kay Merwin.
"Nakakapanibago rin pala ang manatili ng matagal dito sa high ground," ang nakangiting wika ni Inay noong makita ko siyang nakaupo sa likod ng bahay. Nakaharap siya sa bukirin at magandang hugis ng luntiang kabundukan.
Tumabi ako sa kanya, "inay, sorry inilagay kita sa ganitong uri ng sitwasyon. Kung hindi lamang ako nabigo sa aking misyon ay baka payapa na tayo ngayon."
"Yue, nais kong malaman mo na ang lahat ng ito nakatadhana. Kahit nagawa mo ng maayos ang iyong misyon ngayon ay paulit ulit ka pa ring bibigyan ng misyon at paulit ulit ka nilang gagamitin katulad ng ginagawa nila kay Seito. Magiging kasangkapan ka ng mga elder mermaid lalo't alam nila na espesyal ka at isang malakas na sandata para sa kanila," ang tugon ni inay sa akin.
"Kung ganoon ay malupit pala talaga ang mag elder mermaids?" tanong ko.
"Oo, kung tutuusin ay dapat ikaw ang pinuno ng ating lahi dahil ikaw ang pinakahuling mermaid na nagtataglay ng silver tail. Ang mga mermaid na mayroong silver tail ang pinakaunang lahi ng mga mermaid sa mundo, sila ang ating mga ninuno. Ngunit hindi ito kinilala ng mga elder, at ang kasaysayan ay kanilang binura at pinalitan," ang malungkot na sagot ni inay.