အခန်း ၃၀၁ “ပါဝင်ပစ္စည်းများကိုကြည့်သလို...”
နီယန်၏ လှပဝိုင်းစက်သော မျက်ဝန်းလေးများက ပြူးကျယ်နေပြီး သူမ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စိတ်ရှူပ်ထွေးဟန်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ လျှောက်ထွက်လာသော ပုဖန်က အသံကြားရာဆီသို့ မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေသော လှပသည့် မျက်နှာကို မြက်လိုက်ရသည့်အခါတွင် မျက်လုံးများ ပုတ်ခပ်ပုတ်ခပ် လုပ်လိုက်မိသည်။
"အိုး... မင်းပါလား? တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ"
ပုဖန်က ပြောလိုက်သည်။
သူ၏ မာစတာနီက ပိုင်ရှင်ပုဆီသို့ တွန်းထုတ်လိုက်သောကြောင့် ထန်းယင်က အနည်းငယ် စိတ်ထိခိုက်နေသည်။
“သူမက သူ့ကို တကယ်ပဲ ကွဲကွဲပြားပြား ဆက်ဆံဖို့ လိုအပ်လို့လား ”
အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ် မြို့တော်၏ ထိပ်တန်း စစ်သည်တော် တစ်ယောက်ဖြစ်သော ခုန်းရွှမ်ကလည်း လူအုပ်ထဲတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ ယခုအချိန်၌ နီယန်၏ မျက်နှာ အမူအယာကို ကြည့်၍ ခုန်းရွှမ်၏ မျက်နှာက သုန်မှုန်နေပေသည်။ နီယန်က အခြားတစ်ယောက်ကို နွေးနွေးထွေးထွေး ဆက်ဆံလိမ့်မည်ဟု သူလုံးဝ မထင်ထားမိပေ ။
“သူတို့က အရမ်း ရင်းနှီးကျတာလား”
သူ၏ အကြည့်များက ပုဖန်ပေါ်သို့ ကျရောက်သွားပြီး မည်သူမည်ဝါ ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရန် ကြိုးစားကြည့်ရှူလိုက်သည်။ နီယန်နှင့် စကားအချို့ပြောနေသော ပုဖန်က ရုတ်တရက် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်လည်း အေးစိမ့်မှုတစ်ခု ဖြတ်ဝင်လာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ခေါင်းမော့၍ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်ကြည့်ရှူလိုက်ရာ အဝေးမှနေ၍ သူ့ကို သတ်ဖြတ်ချင်စိတ်ဖြင့် ကြည့်နေသော ခုန်းရွှမ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ပုဖန်က ပြောစရာစကားမဲ့စွာဖြင့် နှုတ်ခမ်းထောင့်နှစ်ဖက်ကို တွန့်ကွေးလိုက်မိသည်။
ထိုမျက်စိနောက်စရာကောင်းသော လူက အဘယ်ကြောင့် သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေရသနည်း…
ယခုတစ်ကြိမ်၌ အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ် မြို့တော် တပ်၏ တတိယအဖွဲ့အစည်းက အလွန်အမင်း ဆုံးရှူံးခဲ့ရသောကြောင့် ခုန်းယောင်က မျက်မှောင်ကြုတ်ထားမိသည်။
ကျူးရို့က သူတို့လမ်းခရီးတွင် တွေ့ကြုံခဲ့ရသမျှ အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်လည်၍ ပြောပြနေသည်။ ထိုစကားများကြောင့် မြို့သခင်၏ အမူအယာက ပို၍ စိတ်ဖိစီးလာခဲ့သည်။ မိုလောမြို့ကျဆုံးသွားသည့် သတင်းက ကောင်းသတင်းမဟုတ်ပေ။ထိုအဓိပ္ပာယ်က မကြာခင် အချိန်အတော အတွင်းမှာပင် အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်က အကျပ်အတည်းနှင့် ရင်ဆိုင်ရပေတော့မည်။
ထို့အပြင် အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ် မြို့တော် တစ်ခွင်တွင် လှည့်ပတ်ကျက်စားနေကြသော စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများ၏ အရေအတွက်ကလည်း တိုးပွားလာသည်။ ထိုသားရဲများက သုံးနှစ်လျှင် တစ်ကြိမ် မြို့တော်ကို တိုက်ခိုက်လေ့ ရှိသည်။ ထိုအရာက မြို့တော်အတွက် နောက်ထပ် အတားအဆီး အနှောက်အယှက် တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်။
စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများအပြင် ရန်သူတပ်များကလည်း ရှိနေလေရာ အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်က မီးနှစ်ခုကြား ညှပ်နေပေတော့သည်။ ထိုကဲ့သို့ သုံးနှစ်တစ်ကြိမ် ဖြစ်ပွားခြင်းကို နတ်ဆိုးတော်လှန်ခြင်းဟုလည်း ခေါ်ကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းမှ နတ်ဆိုးသားရဲများက လူသားများကို တိုက်ခိုက်ကြပေလိမ့်မည်။
အနောက်ပိုင်းဆန်ကြယ် မြို့တော်နှင့်အနီးတွင်ရှိသော ရွာများ မြို့ငယ်များက သားရဲများ၏ ဖျက်ဆီးချေမှုန်းခြင်းကို ခံရပေလိမ့်မည်။ ထိုပတ်ဝန်းကျင်တွင် နေထိုင်ကြသော သူများက အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တံခါးကို ဖွင့်ရန်အတွက် စတေးခံရသော ကံဆိုးသူများ ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ် မြို့တော်အနီး ရွာနှင့်မြို့ငယ် များတွင် နေထိုင်ကျသူများက ထိုနတ်ဆိုးတော်လှန်ရေးအတွင်း လုံခြုံရာသို့ ရွှေ့နေကြပြီး အေးချမ်းသွားသည့် အချိန်ကျမှသာလျှင် မိမိတို့ ရပ်ရွာများဆီသို့ ပြန်ကြပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း ဒီနှစ်ဝန်းကျင်အတွင်း ဖြစ်ပွားမည့် နတ်ဆိုးတော်လှန်ခြင်းက အခြေအနေ အလွန်ဆိုးရွားပေလိမ့်မည်။
ပုဖန်က သူ၏ ချက်ပြုတ်ရေးတဲဆီသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။နီယန်ကလည်း သူ့နောက်မှနေ၍ တဲဆီသို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ ပုဖန်အချက်အပြုတ် တဲတွင် ချက်ပြုတ်နေသည်ဟု သိရတည်းက သူမက သင်ယူချင်ခဲ့သည်။ဒီတစ်ကြိမ်တွင် သူမ အခွင့်အရေးကို အမိအရ တောင်းဆိုရပေလိမ့်မည်။
သူမကိုယ်တိုင် အချက်အပြုတ် ကျွမ်းကျင်သူ တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း အစားအသောက် ချစ်သူတစ်ယောက်အနေဖြင့် စားကောင်း သောက်ဖွယ်များကိုသာ အမြဲတစေ မျှော်လင့် တောင်းတနေမိသည်။
ပုဖန်၏ ဟင်းလျာများကို မြည်းစမ်းရန်က ရှားပါးလှသော အခွင့်အရေး တစ်ရပ်ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ပုဖန်က နောက်ရက် အနည်းငယ်အတွင်းတွင် အရင်ကလောက် ဟင်းပွဲများ မချက်ပြုတ်တော့ပေ နီယန်နှင့် တန်းယင်က သူမည်သူမည်ဝါ ဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိသည့် သွားပြီးနောက် သူက ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်လည် ပြုမူတော့သည် ။သူက ဟင်းပွဲများကို အကန့်အသတ်ဖြင့်သာ ချက်ပြုတ်တော့သည်။
ပုဖန်၏ စွမ်းရည်များကို မျက်မြင်တွေ့ကြုံခဲရသော ဝေတဖု ကလည်း ယခုအခါတွင် သူကို အနှောင့်အယှက်ပေးရန် ကြောက်ရွံ့နေပေသည်။ တကယ်တကယ်တမ်းတွင် သူက စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်များ ပါဝင်သည့် ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ပုဖန်ကို အရင်ဦးဆုံး ရွေးချယ်စေခဲ့သည်။သို့မှသာလျှင် သူက စိတ်ကျေနပ်စွာဖြင့် စိတ်နှစ် ချက်ပြုတ် နိုင်ပေလိမ့်မည်။
ပုဖန်က သင့်တော်သည့် ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ရွေးချယ်၍ စနစ် စိတ်ကျေနပ်စေနိုင်မည့် ဟင်းပွဲများကို ချက်ပြုတ်ရန် ပြင်ဆင်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူတစ်ကြိမ်မှ အောင်မြင်ခြင်း မရှိပဲ ဆုံးရှူံးမှုကိုသာ ခံစားနေရသောကြောင့်....ပုဖန်ကခေါင်းကိုက်နေပေပြီ။
အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှ အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်၏ လေထုက ပို၍ စိတ်အိုက်စရာ ဖြစ်လာသည်။မြို့တော်၏ အပြင်ဘက်ဆီမှ သားရဲများ၏ ဟိန်းဟောက်သံကိုလည်း မကြာခဏ ကြားနေရသည်။
ယခုလက်ရှိအချိန်တွင် အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်မှ လူများက ခွင့်ပြုမိန့်မရှိပဲ ထွက်ခွာခွင့်မရှိတော့ပေ။လူများ၏ လုံခြုံမှုကို ကာကွယ်ရန်နှင့် မြို့အပြင်ဘက်တွင် ထိခိုက်မှုများ မရှိစေရန်အတွက် အာဏာပိုင်များက မြို့ကို ပိတ်ချရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်။
……
ရွှီး ရွှီး ရွှီး .......
တဲအတွင်းမှ.... မြွေတစ်ကောင်ကဲ့သို့ အပူအငွေ့များနှင့် မွှေးရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာသည်။
ပုဖန်က အိုးကို စောင်းလိုက်ပြီး အိုးထဲမှ အရာများကို သူ၏ ဇွန်းထဲကို လောင်းထည့်လိုက်ခါ စားပွဲပေါ်ရှိ ကြွေပန်းကန်လုံးထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်သည်။အရောင်အသွေး စုံလင်ပြီး တောက်ပလှသော စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ဟင်းပွဲက သူ၏ ပုံသဏ္ဍန်ဖြင့်ပင် လူအများ၏ စားချင်စိတ်ကို ဆွဲဆောင်ဖို့ လုံလောက်နေပေပြီ။
နီယန်က သူမ၏ ပုံရိပ်ကိုပင် ဆက်၍ မထိန်းထားနိုင်တော့ပေ။သူက ပုဖန်၏ ဟင်းပွဲကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တူတစ်စုံကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး အနည်းငယ်ယူ၍ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။
နီယန်က ပုဖန်၏ အစားအစာများကို အလွန်ပင် သဘောကျ နှစ်သက်သည်။သူက ပါဝင်ပစ္စည်းများတွင် ပါဝင်သည့် စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်များကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပြီး မမျှော်မှန်းနိုင်သည့် အမြင့်ဆုံး အဆင့်ထိရောက်အောင် ပြုလုပ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။
ချက်ပြုတ်နေစဉ်အတွင်း ဟင်းလျာများတွင်ပါဝင်သည့် စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်များကို ထိန်းသိမ်းထားရန်မှာ အလွန်ပင် ခက်ခဲသည်။နီယန်ပင်လျှင် ထိုကဲ့သို့သော အထူးနည်းလမ်းကို လိုချင်တောင်းတမိ၏။
"အရသာရှိတယ် "
နီယန်က သူမ၏ လျှာပါးပါးလေးကို ထုတ်လိုက်ပြီး နီမြန်းသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို သပ်ရင်းအပြုံးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ပုဖန်က စိတ်ပျော်ရွှင်နေပုံ မရပဲ မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ထိုင်နေပေသည်။သူ၏ ဟင်းပွဲက အရသာကောင်းမွန်သော်လည်း အိုင်ဂုနာနှင့် ယှဉ်၍မရပေ။ သူ၏ဟင်းပွဲက စနစ်၏ စစ်ဆေးမှုကို ကျော်ဖြတ်နိုင်ခြင်းမရှိမှာကို ပုဖန် စိုးရိမ်ပူပန်လာမိသည်။
အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်၏ အပြင်ဘက် မိုင်ရာ အနည်းငယ်အကွာတွင် တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းက ကန့်လန့်ဖြတ်တည်ရှိသည်။ထိုတောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းက မတ်စောက်လောက်သော ကမ်းပါးများကြောင့် လူသေများသည်။ထိုနေရာက အလွန်ပင် အန္တရာယ်များလာသောကြောင့် သတ္တမတန်း သူတော်စင်အဆင့်များပင် မဆင်မခြင် ကျော်ဖြတ်ရဲခြင်းမရှိချေ။
လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်ခန့်ကပင် အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့တော်၏ အခြေအနေကို တင်းကျပ်ထားပြီး အစောင့်တပ်သားများက အချိန်ပြည့် လှည့်လည်နေလေသည်။တစ်စုံတစ်ယောက်က မြို့ရိုးပေါ်တွင်ရပ်၍ တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းရှိရာဆီသို့ ငေးကြည့်နေသည်။
ကောင်းကင်ကိုပင် ဖုံးလွှမ်းသွားသော ပင်လယ်လှိုင်းလုံးကဲ့သို့ မြင့်မားသည့် မီးခိုးများ တလိပ်လိပ်တက်လာသည်ကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ထိုမြင်ကွင်းကို ကင်းလှည့်နေကြသော စစ်သည်တော်များကလည်း မြင်လိုက်ရပြီး မြို့သခင်ဆီသို့ အလျင်အမြန် သတင်းပို့လိုက်ကြသည်။
ခုန်းယောင်က မြို့ရိုးတံတိုင်းပေါ်သို့တက်၍ အဝေးဆီမှ မီးခိုးမုန်တိုင်းများကို ကြည့်လိုက်သည်။သူ၏ မျက်နှာက တုန်လှုပ်ပြီး ဖြူဖျော့နေပေသည်။
"တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်းတန်းက သားရဲဆူပူအုံကြွမှုက ဖြစ်ပေါ်လာပြီ မြို့တံခါးတွေကို ပိတ်ချလိုက်တော့"
နေ့တစ်ဝက်မျှသာ ကြာပြီးနောက် အနောက်ပိုင်ဆန်းကြယ်မြို့ထဲတွင်ရှိသော သူများအားလုံးက သူတို့၏ ခြေဖဝါးအောက်က မြေပြင် အကြမ်းပတမ်း သိမ့်သိမ့်တုန်ခါလာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ထိုတုန်ခါမှုက သူတို့၏ ကျောရိုးအထိတိုင်အောင် စိမ့်သက်သွားစေသည်။
မိုးခြိမ်းသံကဲ့သို့ သားရဲများဟိန်းဟောက်သံက ကမ္ဘာမြေကိုပင် တုန်ခါသွားစေသည်။မြို့တံတိုင်းပေါ်မှ စစ်သည်တော်များက ဟိန်းဟောက်မာန်ဖီနေကြသော သားရဲများကို စူးစိုက်ကြည့်နေလေကြသည်။
သူတို၏ မျက်နှာများက တစ္ဆေကိုတွေ့ရသကဲ့သို့ ဖြူဖျော့နေပြီး သူတို့၏ အမူအရာတွင် သတ္တိရှိခြင်း (သို့မဟုတ်) ယုံကြည်မှုရှိခြင်း တစ်စိုးတစ်စေ့မျှ မရှိနေတော့ပေ။
အကန့်အသတ်မဲ့သော သမုဒ္ဒရာရေလှိုင်းများကဲ့သို့ပင် သားရဲအုပ်ကြီးက နေရာလွတ်မကျန် ပြည့်နှက်သွားလေသည်။ထိုသားရဲအုပ်ကြီးတွင် အနိမ်ဆုံး အဆင့် ၃ အဆင့် ၄ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားပြီး အဆင့် ၅ အဆင့် ၆ သားရဲများပင် ရောနှောပါဝင်နေသေးသည်။
"အဲ့ဒီ သားရဲဆူပူအုံကြွမှုက တောင်စဉ်တစ်ထောင်တောင်တန်းကနေ အစပြုတာပဲ အဲ့ဒီလို ဖြစ်ပွားတဲ့ အချိန်တိုင်းမှာလည်း တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းမှာရှိတဲ့ ကြည်လင်ကောင်းကင် ဘုရားကျောင်းက မျှော်စင်တွေအားလုံးကို စည်းပိတ်ချလိုက်တယ်… အဓိပ္ပာယ်ကတော့ အင်အားကြီးမားလှပါတယ်ဆိုတဲ့ ကြည်လင်ကောင်းကင် ဘုရားကျောင်းတောင်မှ အဲဒီသားရဲတွေနဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့ဖို့ ရှောင်ရှားလိုက်တာပဲ "
မြို့တံတိုင်းထက်တွင် ရပ်နေသော နီယန်က ရှင်းပြလိုက်သည်။
ပုဖန်နှင့် ထျန်းယင်က မြို့တံတားအထက်မှနေ၍ အောက်ခြေမှ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများကို ကြည့်ရှုနေကြသည်။ပုဖန်က တစ်ကြိမ်တည်းနှင့် ထိုများပြားလှသော ကွဲပြားခြားနားသည့် သားရဲများကို မမြင်ဖူးခဲ့ပေ။
ထိုအရာက သူ့အတွက် မယုံနိုင်စရာ အတွေ့အကြုံပင် ဖြစ်သည်။ ပုဖန်က မျက်မှောင်ကြုတ်၍ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများကို စိုက်ကြည့်နေရင်းမှ အတွေးနက်နေခဲ့သည်။
ဘေးနားတွင် ရပ်နေသော ထျန်းယင်က စိတ်ဓာတ်ကျစွာဖြင့်ပင် စိတ်ကျဉ်းကျပ်မှုများကို လေပူအဖြစ် မှုတမထုတ်လိုက်သည်။သူ၏ မျက်နှာတွင်လည်း ထိုစိတ်ဝိညာဉ်သားရဲ ပင်လယ်ကြီးကို ကြည့်၍ အစွမ်းစမဲ့သလို ခံစားရမှုများအထင်သားပေါ်လွင်နေသည်။
ထိုသားရဲမုန်တိုင်းကြီးက တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းမှ တစ်ပြိုင်နက်တည်း မည်ကဲ့သို့ ထွက်ပေါ်လာသည်ကို မည်သူမှ မသိကြပေ သို့သော်လည်း တောင်စဉ်တစ်ထောင်တောင်တန်းက ကြီးမားလှသော တောင်တန်းများ ဆက်သွယ်ထားပြီး အဆုံးအစမဲ့ တည်ရှိလေရာ သားရဲများစွာ နေထိုင်နိုင်ခြင်းက အံ့သြစရာကိစ္စတစ်ခုတော့ မဟုတ်ပေ။
ခြုံပြောရလျှင် တောင်စဉ်တစ်ထောင်တောင်တန်းက တောင်ပိုင်း ဒေသ၏ ကြားခံနယ်ဖြေဖြစ်သည်။တောင်စဉ်တစ်ထောင်တောင်တန်းက ထူးကဲစွာလှပပြီး ကျက်သရေရှိလှသော ကျယ်ပြောလှသည့် နေရာတစ်ခုကို ကောလဟလများ ထွက်ပေါ်ခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေရာသို့ လူအနည်းငယ်လောက်သာ ရောက်ဖူးသောကြောင့် ထိုသတင်းများက မှန်မမှန်ကို အများစုက မသိကြပေ။
"ဂါး"
ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် အကြေးခွဲများဖြင့် ဖုံးအုပ်နေသော ကြီးမားလှသည့် မိကျောင်းတစ်ကောင်၏ အော်မြည်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ထိုမိကျောင်း၏ သွားများက ထက်မြတ်နေပြီး ကြောက်စရာကောင်းလှသည်။ထိုမိကျောင်းက မယုံနိုင်စရာ အမြန်နှုန်းဖြင့် မြေပြင်ပေါ် တွားသွားတက်လာသည်။
ခန္ဓာကိုယ်တွင် နှင်းဖြူရောင်အမွှေးများဖြင့် မြေခွေးတစ်ကောင်က အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ပြေးထွက်လာရာ လေပြင်းများ တိုက်ခိုက်လာပြီး မီးခိုငွေ့များပင် ထွက်ပေါ်လာသည်။
ထိုအပြင် ထိုနေရာ၌ မီးနီရောင်ကြီးမားလှသော ခြင်္သေ့၊ အပ်ကဲ့သို့ အစူးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသည့် ဆင်တစ်ကောင် ၊ တောင်တစ်တောင်လို ကြီးမားလှသော လိပ်၊ လေ နှင့် အခြားစွမ်းအားထက်မြတ်ပြီး ထူးခြားဆန်းပြားသည့် စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲမျိုးစုံ ရှိနေသည်။
စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများအားလုံးက မုန်တိုင်းကဲ့သို့ အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်ဆီ ချီတက်လာလေသည်။
မြို့တံတိုင်းပေါ်ရှိ လူအားလုံး၏ နှလုံးသားထဲတွင် ကြောက်စိတ်များ ပြင်းထန်နေပြီး မျက်နှာပေါ်တွင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်မှုက အထင်သားပေါ်နေပေသည်။ သို့သော်လည်း ပုဖန်၏ အမူအရာက အခြားသူများအားလုံးနှင့် ကွဲပြားခြားနားနေ၏။ ပုဖန်က အောက်ခြေမှ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများကို လေ့လာကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ၏ မျက်ဝန်းများက တောက်ပလာသည်။
သူ စနစ်က လက်ခံနိုင်ဖွယ်ရှိသော တတိယဟင်းပွဲကို မချက်ပြုတ်နိုင်သေးသောကြောင့် အလွန် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေမိသည်။သူ ဟင်းပွဲမချက်ပြုတ်နိုင်လျှင် သူ၏ တာဝန်က မပြီးဆုံးပဲ သူလည်း ဆုရရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။
ပုဖန်က စစ်တပ်ချက်ပြုတ်ရေး တပ်ဖွဲ့တွင် ရရှိနိုင်သော ပါဝင်ပစ္စည်းများက အရည်အသွေး ညံ့ဖျင်းသောကြောင့် ဖြစ်မည်ဟု ကောက်ချက်ချမိသည်။ အကယ်၍ ပို၍ကောင်းမွန်သော ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ရလျှင် စနစ်က ကျေနပ်စေနိုင်မည့် ဟင်းပွဲကို လွယ်လွယ်ကူကူ ချက်ပြုတ်ပေးနိုင်မည်ဟု ခံစားမိသည်။
ပို၍ ကောင်းမွန်သော ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ရရှိလျှင် ပုဖန်၏ အကြည့်က အောကျခွရျှေိ သားရဲပင်လယ်ထဲသို့ ကျရောက်သွားသည်။အခြားသူများက သားရဲများကို အန္တရာယ်ဟု မြင်နေချိန်တွင် ပုဖန်က ကုန်ပစ္စည်း သိုလှောင်ရုံ အဖြစ် မြင်နေပေသည်။
ပုဖန်၏ အတွေးများက သူနှလုံးသားထဲ စီးဆင်းသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး သူ၏ အသက်ရှူနှုန်းများပင် မြန်ဆန်လာသည်။ ပုဖန်၏ ဘေးတွင်ရှိနေသော နီယန်နှင့် ထျန်းယင်က သူ၏ မျင်ဝန်းထဲမှ တောက်လောက်နေမှုကို သတိပြုမိသွားပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားကြသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်က အောက်ခြေရှိ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများကို ကြည့်လိုက် ပုဖန်၏ ထူးခြားလှသော အမူအရာကို ကြည့်လိုက်ဖြင့်လကြောင်အနေကြသည်။
"ဆရာ ပိုင်ရှင်ပုက အောက်ကို ပြေးဆင်းသွားမယ်လို့ နင်ထင်လား..." ထျန်းယင်က တိတ်ဆိတ်နေသော နီယန်ကို မေးလိုက်သည်။
"ပေါက်တက်ကရတွေ လျှောက်မပြောစမ်းနဲ့ ပိုင်ရှင်ပုက ဒီတိုင်း ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကို ကြည့်သလိုကြည့်နေတာပဲ"
"ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကို ကြည့်သလို...???"
နီယန်၏ မျက်နှာက အေးခဲသွားပြီး ထျန်းယင်၏ မျက်နှာကလည်း ရှူံ့မဲ့သွားလေသည်။ထျန်းယင်က သူ၏စိတ်ထဲမှနေ၍ ရှိသမျှ ဘုရားအကုန်ကို လှည့်ပတ်ဆုတောင်းလိုက်သည်။
"ပိုင်ရှင်ပု အဆင်ခြင်မဲ့ လျှောက်မလုပ်ပါစေနဲ့ ဒါက....နောက်ဆုံးဘယ်သူ ပါဝင်ပစ္စည်းဖြစ်မလဲဆိုတာ ပြောဖို့ အရမ်းစောလွန်းတယ်"
.....
အခန်း ၃၀၂ “ဒီဓါးညွှန်ရာ..အရာအားလုံး ဟင်းချက်အမယ်ဖြစ်စေ”
နားကွဲမတတ် ကျယ်လောင်လှသော အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံတစ်ခုက ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးဟိန်းထွက်လာပြီး အနောက်ဆန်းကြယ်မြို့တစ်ခုလုံးအပေါ်တွင် ပဲ့တင်ထပ်လျက်ရှိသည်။ မြို့တွင်းမှ မြို့သူမြို့သားအားလုံးလည်း နှလုံးကွဲမတတ် ကျယ်လောင်လှသော အသံကြောင့် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေကြလေသည်။
မြိုရိုးအောက်မှ သားရဲအုပ်စုပင်လယ်ကြီးကို ကြည့်၍ မြိုရိုးပေါ်မှ လူအုပ်ကြီး၏ မျက်နှာပေါ်တွင် မသက်မသာခံစားနေကြရသည်။
နီယန်တစ်ယောက်သာ တည်ငြိမ်နေပြီး လေးနက်တည်ငြိမ်သော မျက်နှာထားနှင့် ရှိနေလေသည်။ မြို့အရှင် ခုန်းယောင်၏ မျက်နှာက တစ္ဆေတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ဖြူဖျော့နေလေသည်။ တပ်သားများ၏ မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း ကြောက်ရွံ့မှု တုန်လှုပ်မှုများ အတိုင်းသာ ပေါ်လွင်နေလေသည်။
သို့သော်လည်း အကြည့်စူးစူးရဲရဲများနှင့် တစ်စုံတစ်ယောက်က ပြောမပြနိုင်လောက်အောင် ၀မ်းမြောက်ပျော်ရွှင်နေလေသည်။
“ဝိဉာဉ်သားရဲတွေတစ်ပုံတစ်ခေါင်းကြီးအလယ်မှာ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေရမှာမဟုတ်ဘူးလား…”
ထန်းယင်က ပီတိဖြစ်နေသည့် ပုဖန်၏မျက်နှာကို လေ့လာနေပြီး ရုတ်တရက်နှလုံးသားထဲ တင်းကျပ်သွားခဲ့သည်။ ပိုင်ရှင်ပု၏အတွေးတွေကိုလည်း သူဘယ်တော့မှနားလည်နိုင်မှာမဟုတ်ဟု ခံစားနေရပါသည်။
တစ်ဖက်တွင်မူ ပုဖန်တစ်ယောက်က အမှန်တကယ်ပင် အူးမြူးရွှင်ပြနေခဲ့သည်။ သူက စနစ်၏အကဲဖြတ်ခြင်းကို အောင်မြင်နိုင်ရန် နောက်ထပ်ဟင်းတစ်ခွက် ချက်ပြုတ်ရမည်ကို ခေါင်းပူမတက် စဉ်းစားနေခဲ့ရသည်။ စစ်တပ်ချက်ပြုတ်ရေး အဖွဲ့မှ ပေးသည့် ပါ၀င်ပစ္စည်းများကလည်း သာမာန်အဆင့်များသာ ဖြစ်ကြသည်။ ယခင်က တော်သင့်သော ပါ၀င်ပစ္စည်းများနှင့် စံတင်နိုင်လောက်သော အရင်က အတော်အသင့်ဟင်းချက်အမယ်များဖြင့် စံတင်လောက်စရာဟင်းလေးမျိုးချက်ခဲ့သော်လည်း ပုဖန်ကတော့ လမ်းရိုးအတိုင်း သွားလိုခြင်း မရှိချေ။
စနစ်က ခွင့်ပြုမည်ဖြစ်သော်လည်း ပုဖန်က ဆက်မလုပ်လိုတော့ချေ။ ဤအချက်က သူခေါင်းစားနေသော အရာဖြစ်သည်။
သုံးနှစ်ကြာမျှ တစ်ကြိမ်သာ တွေ့နိုင်သော စိတ်ဝိဥာဉ်သားရဲများစွာကို မြင်ရချိန်တွင် သူက သာလွန်သော ပါ၀င်ပစ္စည်းများ ပြတ်လတ်မှုကို ဖြတ်ကျော်နိုင်တော့မည်ဖြစ်သည်။ ယင်းက မိုးခေါင်ပြီးနောက် ရွာကျလာသော မိုးစက်များကဲ့သို့့ဖြစ်သည်။
“အဖေ စိတ်မပူပါနဲ့ … ဒီသားရဲတွေ စိတ်ပျက်စရာကောင်းလောက်အောင် များနေတယ်ဆိုပေမယ့် … အရင်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးတာပဲလေ…. ကျွန်တော်တို့ ငြိမ်ငြိမ်နေပြီး သူတို့ကို မထိဘူးဆိုရင် ပြီးတာပဲ… ဒီနေ့ကျော်သွားရင် သားရဲတွေ ငြိမ်ကျသွားလိမ့်မယ်… ခုန်းရွှမ်က ခုန်းယောင်ကို မျက်နှာသေနှင့် အားပေးလိုက်သည်။
မြို့အရှင်ခုန်းယောင်သည် ခေါင်းကိုညိတ်မိသည်။ ဒီသားရဲတွေရောဂါထနေသမျှကာလပတ်လုံး သူခေါင်းခဲနေရတာပဲဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ လုပ်နိုင်သည့် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းမှာ ခုန်းရွှမ်အကြံပြုသလို မြို့ထဲတွင်နေပြီး စောင့်နေရန်သာ ဖြစ်သည်။ တစ်ရက်ပြည့်သွားသည်နှင့် သားရဲအုပ်ကြီက ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားကြမည် ဖြစ်သည်။
ဂါး!!
အဆင့်(၇)ဝိဉာဉ်သားရဲများ၏ဟိန်းဟောက်သံများ၊ နားစည်ကွဲမတတ်အော်ဟစ်သံများကား အရပ်ရှစ်မျက်နှာလုံးပျံ့လွင့်လျက်ရှိသည်။
မြို့ရိုးပေါ်တွင်မတ်တပ်ရပ်နေသူများကတော့ သားရဲများ၏အော်ဟစ်မည်တမ်းသံများကြားတွင် တသိမ့်သိမ့်တုန်လျက်ရှိသည်။
“အရသာရှိတဲ့အရာလေးတွေ မစားချင်ဘူးလား…”
ဟိန်းဟောက်သံများကြားတွင် ပုဖန်က ဘေးတွင် ရပ်နေသည့် နီယန်ဘက်သို့ လှည့်လိုက်ပြီး အပြုံးတစ်ခုနှင့် မေးလိုက်သည်။
နီယန်က ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရချိန်တွင် ထန်းယင်က ထိတ်လန့်သွားလေသည်။
“ပိုင်ရှင်ပု… ဘာသဘောလဲ… ဒီကြောက်စရာကောင်းတဲ့ သားရဲတွေက ခင်များစဉ့်နှီတုန်းပေါ်က ဟင်းချက်စရာတွေလို့ ထင်နေတာလား… ”
ထန်းယင်က တုန်လှုပ်နေလေသည်။ သူ၏ ဆရာမ နီယန်အကြာင်းကို သိထားသောကြောင့် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဖြစ်ပျက်လာတော့မည်ဟု ခံစားနေရလေသည်။
“အရသာရှိတာလေးတွေ…. စားကောင်းတဲ့ ဟင်းပွဲလေးတွေ….” နီယန်၏ လှပသော မျက်၀န်းလေးများက တလက်လက် တောက်ပနေသည့် ကျောက်တုံးလေးများကဲ့သို့ အလငးများ ဖြာထွက်လာလေသည်။
“အင်း… အရမ်းစားကောင်းစေရမယ်လို့ ကတိပေးတယ်….” ပုဖန်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
“ပြော… ဘာလုပ်ပေးရမလဲ….” နီယန်က သူမ၏ ပန်းနုရောင် လျှာဖြားလေးကို သပ်လိုက်ပြီး အားတက်သရော မေးမြန်းလိုက်သည်။
ထန်းယင်က စိတ်မသက်မသာနှင့် နဖူးမှ ချွေးများကို သုတ်လိုက်သည်။ သူ့ဆရာမက အစားအသာက်နှင့် ပတ်သတ်လျှင် ထိန်းချုပ်မထားနိုင်သည်ကို သူသိနေလေသည်။ ဤသည်က ကုသမရနိုင်သော ရောဂါတစ်မျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ပုဖန်ပြောလိုက်သော နောက်ထပ်စကားတစ်ခွန်းက ထန်းယင်ကို အသက်မရှင်ချင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်သွားစေလေသည်။
“ဟို အနီရောင် ခြင်္သေ့ကိုတွေ့လား… သူ့အသားကို မီးပြင်းပြင်းမှာကင်လိုက်မယ်လို့စိတ်ကူးကြည့်… အရည်တစ်ရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ နူးအိနေမှာပဲ …. ပြီးတော့ ဆူးတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ဆင်ကိုရော… ဆူးတွေကြောင့် သူ့အသားက ပထမတန်းစား အရည်အသွေးပဲ… ဒီဆင်သားက လုံးဝကောင်းမွန်ရမည်လို့ ငါအာမခံတယ်…”
“နောက်တော့ ဟိုလိပ်ကြီး …. အခွံကြီးမှာတောင် စွမ်းအင်တွေ ပြည့်နှက်နေတာ… သေသေချာချာ ချက်ပြုတ်လိုက်မယ်ဆိုရင် အာဟာရပြည့်စေမယ့် ဟင်းတစ်ခွက် အာဟာရ ပြည့်စေမယ့် အာဟာရ ပြည့်စေမယ့် ဟင်းတစ်ခွက် ဖြစ်လာလိမ့်မယ်…”
ပုဖန်က အဆင့် ခူနစ် သားရဲများကို တစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ညွှန်ပြ၍ ပြောဆိုနေသည်။
သူတစ်ခွန်းပြောလိုက်တိုင်းတွင် နီယန်၏ မျက်လုံးများက ပို၍ တောက်ပလာခဲ့သည်။
“ဒါဆို ဒီအောက်မှာရှိတဲ့ အဆင့်ခုနစ် သားရဲတွေ အကုန်လုံးက တမူထူးကဲတဲ့ ဟင်းအမယ်တွေပေါ့… အဲတော့ နင်က ဘယ်အကောင်ကို ဖမ်းမှာလဲ…”
ပုဖန်က တခဏမျှ တွေးတောလိုက်သည်။ ခဏကြာပြီးနောက် ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးများ ကွေးတက်လာလေသည်။ သူက အောက်ဘက်မှ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် သားရဲများကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုလေ့လာလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ လက်ထဲတွင် မီးခိုးငွေ့များ ထွက်ပေါ်လာပြီး အနက်ရောင် မီးဖိုချောင်သုံးဓါးတစ်လက် ပေါ်လာလေသည်။ သူက ဓါးကို တင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး အောက်ဘက်မှ သားရဲများကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။
“ဒီဓါးညွှန်ရာ အားလုံးက ပါ၀င်ပစ္စည်းတွေ ဖြစ်လာစေရမယ်…” ပုဖန်က ရဲဝံ့စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်။
နီယန်နှင့် ထန်းယင်က ကြက်သေသေသွားလေသည်။ ခုန်းယောင် ခုန်းရွှမ်နှင့် အခြားစစ်သူကြီးများက ပုဖန်ကို အရူးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ကြည့်လာကြသည်။
“ဒီကောင်က စိတ်မနှံ့တော့ဘူးလားဟ…”
ဒီလောက်ဆိုးဝါးတဲ့ အခြေအနေကို ဟင်းချက်ဖို့တွေ ဘာတွေ မေ့ထားလိုက်…. အဲဒီကို ဆင်းသွားတာနဲ့ ဘယ်သူက ညစာဖြစ်သွားမယ်ထင်လဲ… ဖြစ်နိုင်တာကတော့ မနက်ဖြန်လောက်ဆို အဲဒီ သားရဲတွေရဲ့ ဗိုက်ထဲကနေ အရိုးတစ်ခြား အသားတစ်ခြား ပြန်ထွက်လာနေရမယ်…
စီ… စီနီယာပု… စိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့… ဒါက သားရဲတွေ ကြမ်းတမ်းနေတဲ့ အချိန်လေ…. ပြီးသွားရင် သားကောင်လိုက်ရှာဖို့ ပိုကောင်းတဲ့ အစီအစဉ် ဆွဲလို့ ရပါတယ်…
ထန်းယင်က အားမရှိသည့် အသံနင့် ပြောလိုက်သည်။ သူ၏ ပေါကြောင်ကြောင်နှင့် က တစ်ခုခုလုပ်တော့မည်ကို သူက အာရုံရနေလေသည်။
"အဲ့ဒိကောင်တွေက အရမ်းအရသာရှိမှာလား…."
ထန်းယင်တွေးနေသကဲ့သို့ပင် နီယန်က ပုဖန်ကို တောက်ပသော မျက်၀န်းများနှင့် စိုက်ကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည်။
“အရသာ မရှိဘူးဆိုရင် ခေါင်းဖြတ်ခံတယ်… ” ပုဖန်က လက်ထဲမှ ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓါးကို ကျွမ်းကျင်စွာ လှည့်ပတ်နေပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ကောင်းပြီလေ… ကျွန်မက ဒီတစ်ခါတော့ ရှင့်စကားကို ယုံပေးလိုက်မယ်… အရသာ ရှိတဲ့ အစားအသောက်တွေ စားရချည်သေးရဲ့…
နီယန်၏ မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ သူမ ပြုံးလိုက်သည့်အခါ မျက်ဝန်းလေးတွေကလည်း မှေးကျဉ်းသွားသည်။
ပုဖန်က ဝှိုက်တီ၏ ဗိုက်ကို အသာပုတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
“ဝှိုက်တီ … သွားကြစို့… ”
“ဘယ်သွားမှာလဲ….. ”
ထန်းယင်နှင့် နီယန်တို့ နှစ်ယောက်မှ လွဲ၍ မြို့ရိုးပေါ်မှ လူများအားလုံးက ပုဖန်ကို ထန်းယင်နှင့်နီယန်မှလွဲ၍ မြို့ရိုးပေါ်မှလူအာမယုံကြည်နိုင်သည့် မျက်၀န်းများနှင့် ကြည့်နေကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့၏ ပါးစပ်များ ပွင့်ဟသွားကြလေသည်။ သူတို့၏ မျက်စိရှေ့မှောက်တွင်ပင် ပုဖန်က မြို့ရိုးကို ကျော်လွှား၍ ခုန်ချသွားလေသည်။
“ဘုရားသခင်.. ဒီလူက သေကြောင်းကြံနေတာလား…"
မြို့ရိုးအောက်တွင် ဝိဥာဉ်သားရဲ ပင်လယ်ကြီးရှိနေလေသည်။
“သူက ရေချိုးဖို့ ဆင်းသွားတယ်လို့တော့ လာမပြောကြနဲ့… ”
“ဒီသကောင့်သားက ရူးသွားတာလား…. အစားခံချင်လို့ ခုန်ဆင်းသွားတာလား…..”
လူအုပ်ကြီးက ပုဖန်၏ လုပ်ရပ်ကို နားမလည်ကြချေ။ သူတိုပက လည်ပင်းများကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ကြပြီး နံရံအောက်သို့ ပြေးကြည့်လိုက်ကြသည်။
ရွှပ်…
လေပြေတစ်ချက် တိုက်ခတ်သွားပြီး သင်းပျံ့သည့် ရနံ့တစ်ခု ထွက်လာလေသည်။ သွမ်မွေ့ငြင်သာသည့် သဏ္ဍန်တစ်ခုက ကောင်းကင်ထက်သို့ ပျံတက်သွားလေသည်။ သူမ၏ အဖြူရောင် ပိုးသား၀တ်စုံက လေထဲတွင် တလူလူ လွင့်နေပြီး ဆံနွယ်များက တဖျပ်ဖျပ် လွင့်ခါနေသည်။ နီယန်က ပုဖန်နောက်သို့ ခုန်ချသွားလေသည်။
"အကြီးအကဲနီ…"
ခုန်းရွမ်က ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်သည်။ သူက နံရံကို ခုန်းရွှမ်က အလန့်တကြားထအော်လိုက်မိသည်။ သူက နံရံထာက်ထားပြီး ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့ဘ၀၏ အလင်းရောင် ပျောက်ဆုံးသွားသကဲ့သို့ သူက ခံစားနေရလေသည်။
“ခင်များက စတေးခံရမှာ မဟုတ်ဘူးလေ… ဘာကြောင့် ကိုယ့်ဘ၀ကိုယ် ရေစုန်မျှောလိုက်ရတာလဲ…”
ပုဖန်က ခြေထောက်များကို ခွဲထားပြီး ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓါးကို တင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ ဓါးက နေရောင်တွင် တောက်ပနေပြီး သူ၏ ခန္ဒာကိုယ်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။
ဘုန်း!!
၀ှိုက်တီက မြေပြင်ပေါ်သို့ ပထမဆုံး ကျဆင်းလာပြီး မြေပြင်က တုန်ဟီးသွားကာ သူ့အလေးချိန်ကြောင့် သားရဲတော်တော်များများ စိစိညက်ညက် ကျေသွားလေသည်။ ထို့နောက် ပုဖန်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ကျဆင်းလာလေသည်။ သူက သားရဲတစ်ကောင်၏ ကျောကို ဓါးနှင့် ဖြတ်ပိုင်းလိုက်သည်။
နီယန်က ပျံလွှားငှက်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ တက်ကြွနေလေသည်။ သူမ၏ ၀တ်စုံဖြူက တလူလူ လွင့်နေပြီး သားရဲများပေးတွင် တင့်တယ်စွာ ရပ်တန့်နေလေသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများက အနည်းငယ် ကွေးတက်သွားပြီး နူးညံ့သော လက်ချောင်းလေးများနှင့် လေထဲသို့ ထိတွေးလိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် စိတ်ဝိဥာဉ်စွမ်းအင်များ သူမခန္ဒာကိုယ်ပေါ်တွင် လှည့်ပတ်လာကြပြီး အရပ်မျက်နှာအစုံသို့ လှိုင်းဂယက် ငယ်များအဖြစ် ပြန့်နှံ့သွားကြသည်။
“ပိုင်ရှင်ပု.. ခြင်္သေ့ကို ကျွန်မတာ၀န်ထားလိုက်… ရှင့်ကတိကို မေ့မသွားနဲ့ဦး… အစားအသောက်တွေ အရသာ မရှိလို့ကတော့ ရှင့်ကို သတ်မှာ….” နီယန်က ပြောဆိုလိုက်ပြီးနောက် ခြင်္သေ့ရှိရာသို့ တဟုန်တိုး ပြေးသွားလိုက်သည်။
“ယုံလိုက်စမ်းပါ… စိတ်လှုပ်ရှားစရာ စားသောက်ပွဲကြီးတစ်ခု ရှေ့ကို ရောက်လာစေရမယ်…” ပုဖန်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ပုဖန်က မြေပြင်ပေါ်တွင် ရပ်နေလိုက်သည်။
ထိတ်လန့်သွားကြသော သားရဲများက သတိပြန်၀င်လာကြပြီး ပုဖန်ဆီသို့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော အကြည့်များနှင့် ကြည့်နေကြလေသည်။
မြို့ရိုးပေါ်မှ လူအုပ်ကြီးက အော်ဟစ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့၏ အမြင်တွင် သာ့းရဲများက ပုရွက်ဆိတ်အုံကဲ့သို့ ရှိနေကြပြီး ပုဖန်၏ ပတ်ပတ်လည်တွင် ၀န်းရံနေကြသည်။ ထိုမြင်ကွင်းက နှလုံးခုန် ရင်တုန်စရာပင် ဖြစ်သည်။
ခုန်းရွှမ်က ချောင်းအနည်းငယ် ဆိုးလိုက်မိသည်။ သူမေ့သွားသည်မှာ အကြီးအကဲနီယက တိမ်စိုင်များပေါ်တွင် လမ်းလျောက်နိုင်လောက်သည်အထိ မြင့်မားသော ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် ရှိလေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမက အသက်အန္တရယ် ရှိမည်မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း လူငယ်လေးက အင်ပါယာ အဆင့်သာ ရှိနေသောကြောင့် လေထဲတွင် မရပ်တည်နိုင်ချေ။
“ဘယ်က သတ္တိတွေ ရပြီး မြို့ရိုးပေါ်က ခုန်ချရတာလဲ…. အောက်ဘက်မှာ အဆင့်ခြောက် သားရဲတွေ မရေမတွက်နိုင်အောင် ရှိနေတာကို သူမသိဘူးလား…”
သားရဲများက ပုဖန်ရှိရာသို့ တစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ပြေး၀င်လာသည့် မြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် ခုန်းရွှမ်၏ မျက်လုံးထဲတ၌ အမျိုးအမည်မသိသော အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားလေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် ရက်များတွင် ပုဖန်ရှိရာသို့ မကြာခဏ အလည်သွားခဲ့သော နီယန်ကြောင့် သူမ မချိမခံသာ ဖြစ်နေရလေသည်။ အကယ်၍ ပုဖန်သာ ဤတိုက်ပွဲတွင် သေသွားပါက သူ့လက်ပင် အပေခံစရာ မလိုတော့ချေ။
ဘေးမှ ထန်းယင်က သူ၏ နဖူးကို အသားပွတ်ရင်း တွေးလိုက်မိသည်။
“စီနီယာပုနဲ့ ဆရာသခင် နီတို့ကို တွဲထားရင် ပြသနာတွေ စလာတာပဲ….”
အဝေးတွင် နီယန်က အဆင့်ခုနစ် မီးခြင်္သေ့ကို လက်ဗလာနှင့် ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်နေလေသည်။ သူမ၏ ကျင့်ကြခြင်းအဆင့်က မြင့်မားလှသောကြောင့် မီးခြင်္သေ့ကို ခပ်မြန်မြန် ဖမ်းယူနိုင်လိုက်လေသည်။ မီးခြင်္သေ့ကို တိုက်ခိုက်နေချိန်တွင် ဘေးမှ သားရဲများက ဝိုင်း၀န်းတိုက်ခိုက်ကြသောကြောင့် အနည်းငယ် အလုပ်ရှုပ်သွားရသည်သာ ရှိလေသည်။ သို့သော်လည်း ကောင်းမွန်သော ဟင်းလျှာအတွက် အရာအားလုံးက ထိုက်တန်လေသည်။
သူမက ပုဖန်ကို ယုံကြည်ထားပြီး သူ၏ ဟင်းချက်စွမ်းရည်က စိတ်ပျက်စေမည်မဟုတ်ဟု မှတ်ယူထားလေသည်။
နီယန်က ပုဖန်ရှိရာသို့ ခေါင်းကို စောင်း၍ ကြ့်လိုက်ပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖြူဖျော့သွားလေသည်။ သူမမြင်လိုက်ရသည်က ပုဖန်ကို သားရဲများ တစ်ထပ်ပြီးတစ်ထပ် ဖုံးအုပ်ခံနေရသည့် မြင်ကွင်းပင် ဖြစ်သည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများက တွန့်ကွေးသွားပြီး ပုဖန်က အင်ပါယာအဆင့်သာ ရှိသေးသည်ကို သတိရလိုက်သည်။
“ပိုင်ရှင်ပု. သားရဲတွေအောက်မှာ ပိမသေလောက်သေးပါဘူးနော်”
ဘန်း!
နားကွဲမတက် ပေါက်ကွဲသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ရွှေရောင် အလင်းတန်းတစ်ခုက သားရဲပုံကြားမှ တိုးထွက်လာကာ ကောင်းကင်သို့ ထိုးတက်သွားလေသည်။ နဂါးတစ်ကောင်၏ အော်မြည်သံက ကောင်းကင်ယံတွင် ပဲ့တင်သွားလေသည်။
သားရဲများကြားတွင် မမြင်နိုင်သော အားလှိုင်းတစ်ခုပ ပြန့်နှံ့သွားလေသည်။ ထိုအားလှိုင်းက ရေကန်ထဲ ကျောက်တုံး ပစ်ချလိုက်သကဲ့သို့ လှိုင်းများထလာကာ သားရဲများကို လွင့်၀င်သွားစေလေသည်။ လူအားလုံး၏ မယုံကြည်နိုင်သော မျက်၀န်းများအောက်တွင် ပြွတ်ခဲနေသည့် သားရဲအုပ်ကြီးက ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲသွားလေသည်။
ကြီးမားသည့် ရွှေရောင် မီးဖိုချောင်သုံး ဓါးကြီးကို သယ်ဆောင်ထားသော လူငယ်တစ်ယောက်က သားရဲပုံကြီးကြားတွင် ဝံ့ကြွားစွာ မတ်တပ်ရပ်နေလေသည်။ သူ၏ ဘေးတွင် ခရမ်းရောင် တောက်ပနေသော မျက်၀န်းများနှင့် ရုပ်သေးရုပ်တစ်ရုပ် ရှိနေလေသည်။ ထိုအံ့သြဖွယ်ရာ နှစ်ယောက် သားရဲအသေကောင်များ ကြားတွင် အေးအေးလူလူ လမ်းလျှောက်ထွက်လာလေသည်။
မီးဖိုချောင်သုံးဓါးကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်သည်နှင့် မမရေမတွက်နိုင်သော သားရဲများ ကြောက်လန့်တကြား ဆုတ်ခွာသွားကြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
.....
အခန်း ၃၀၃ ပါဝင်ပစ္စည်း ၉မျိုး...ဒယ်အိုးကြီး ၉လုံး...
ရွှေရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက လင်းလက်တောက်ပနေသည်။ပုဖန်၏ လက်ထဲမှ ရွှေနဂါးအရိုးသုံး မီးဖိုချောင်သုံး ဓားဆီမှ မယုံနိုင်စရာ ဟ်ိန်းဟောက်သံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များကလည်း လျှင်မြန်လှသော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် လှည့်ပတ်နေသည်။
ထိုအစစ်အမှန် စွမ်းအင်များက လက်ဖျားမှ တစ်ဆင့် ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံး ဓားဆီသို့ စီးဝင်သွားသည်။ရွှေနဂါးအရိုးမီးဖိုချောင်သုံးဓား၏ ပြင်ထန်လှသော အငွေ့အသက်က သဘာဝအားဖြင့် စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများကို ဖိနှိမ့်နိုင်စွမ်းရှိသည်။ထိုဖိနှိမ့်မှုက ပုဖန်၏ လှုပ်ရှားမှုကိုတော့ အခက်အခဲမရှိ လှုပ်ရှားစေနိုင်သည်။
ပုဖန်က ကြီးမားလှသော မီးဖိုချောင်သုံး ဓားကို ဆွဲကိုင်၍ ဆူးဆင်ရိုင်းအနီးသို့ တဖြေးဖြေးချင်း တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။
ထိုသားရဲက အဆင့်၇ ဆူးဆင်ရိုင်း သားရဲဖြစ်သည်။သူ၏ တိုက်ခိုက်နိုင်မှု အင်အားက အလွန်ကြောက်စရာကောင်းလှသည်။သူ၏ ကြောက်စရာအကောင်းဆုံး လက်နက်မှာ ရှည်လျးလှသည့် နှာမောင်းနှင့် ခန္ဓာကိုယ် အပြည့်ဖြစ်နေသည့် ဆူးကြီးများဖြစ်သည်။စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် သားကောင်ကို ရစ်ပတ်ဖမ်းယူနိုင်ပြီး သူ၏ ခြေဖဝါးဖြင့် ချေမွ ဖျက်စီးပစ်နိုင်သည်။
ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓားက နဂါးသွေးပါသော သားရဲများကို ဖိနှိမ့်နိုင်စွမ်းရှိသည်။သို့သော်လည်း ဆူးဆင်ရိုင်းတွင် နဂါးသွေးပိုင်ဆိုင်ထားမှုက အလွန့်အလွန်ကို နည်းပါးလှသည်။ထို့ကြောင့် တစ်ခြားသားရဲများကဲ့သို့ ဖိနှိမ့်နိုင်ခြင်းမရှိပေ။
ဘုန်း.....
ဝှိုက်တီ၏ စက်ရုပ်မျက်ဝန်းများက ခရမ်းရောင် တောက်ပလာပြီး ဆူးဆင်ရိုင်းဆီသ်ို့ လေအလျင်ကဲ့သို့ တဟုန်ထိုး ပျံသန်းလိုက်သည်။
ဆူးဆင်ရိုင်းက နှာမောင်းကိုမြှောက်၍ နားကွဲမတက် ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်။သူ၏ ပြင်းထန်လှသော အင်အားကြောင့် မြို့တံတိုင်းပင် တုန်ခါသွားသည်။ကျောက်တုံးကျောက်စများ လှိမ့်ဆင်းကျလာသောကြောင့် မြို့တံတိုင်းပေါ်ရှိ ကျွမ်းကျင်သူများက ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားကြသည်။
ထိုဆူးဆင်ရိုင်းက အလွန်အင်အားကြီးမားလှသည့် သားရဲတစ်ကောင်ပင်ဖြစ်သည်။သို့သော်လည်း ဝှိုက်တီက ကြောက်ရွံ့မှုပင် မရှိပဲ လျှင်မြန်စွာ ရှောင်ထွက်လိုက်သည်။
ထို့နောက် လေထဲမှာပင် သူ၏ လက်မောင်းက ကြီးမားလှသောဓားတစ်ချောင်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ဆူးဆင်ရိုင်းက သန်မာလှသည့် နှာမောင်းဖြင့် မြေကို ရိုက်ခတ်လိုက်ရာ မြေပြင်က သိမ့်သိမ့်တုန်ခါသွားသည်။
ထို့နောက် ဝှိုက်တီဆီသို့ ချိန် ရွယ် တိုက်ခိုက်လိုက်လေသည်။ထိုတိုက်ခိုက်မှုသာ ဝှိုက်တီကို တိုက်ရိုက် ထိမှန်သွားလျှင် သူ၏ ဆူးများကြောင့် ဝှုက်တီက ပျက်စီးသွားသည်ဟု ထင်ရပေမည်။လူအားလုံးကလည်း တူညီသည့် အတွေးကိုပင် တွေးလိုက်မိကြသည်။ထိုဆူးဆင်ရိုင်းက အဆင့်၇ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများ ကြားထဲတွင် အလွှမ်းမိုးနိုင်မှု အရှိဆုံး သားရဲတစ်ကောင်ပင် ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ဝှိုက်တီက ဆူးဆင်ရိုင်း၏ နင်းချေခြင်းကို ခံရတော့မည်ဟု ထင်လိုက်ရသည့်အချိန်မှာပင် မျက်စိဖြင့်ပင် လိုက်၍ မကြည့်နိုင်လောက်အောင် လျှင်မြန်လှသော အလင်းရောက်တစ်ချက်က ဖြတ်၍ ဝင်ရောက်လာသည်။
လူအုပ်ကြီးက ဆူးဆင်ရိုင်း၏ နှာမောင်းဆီမှ သွေးများ ဒလဟောစီးကျလာသည်ကိုသာ ကြောင်အ၍ ကြည့်နေမိကြသည်။
ဆူးဆင်ရိုင်းက ပြင်းထန်သော နာကျင်မှုကြောင့် ကျယ်လောက်စူးရှစွာ အော်ဟစ်လိုက်မိသည်။သူ၏ ဆူးခွာများ၏ ကန်ချက်ကြောင့် ဘေးနားတွင်ရှိနေကြသော သားရဲများပင် ထိခိုက်သွားကြသည်။
ဝှိုက်တီက ဆူးဆင်ရိုင်းအပေါ်သို့ ဆင်းသက်လိုက်ပြီး တဖျက်ဖျက်လှုပ်ခါနေသော ဧရာမနားရွက်ကြီးများကို ကြည့်လိုက်သည်။ထို့နောက် ဆူးဆင်ရိုင်း၏ ဦးခေါင်းထိပ်ဆီသို့ နောက်ဆုံးပွဲသိမ်း လက်သီးချက်တစ်ချက် ထိုးနှက်လိုက်လေသည်။
……
ပုဖန်၏ လက်ထဲမှ မီးဖိုချောင်သုံးဓားက ရွှေရောင်အလင်းတန်းများ တောက်ပနေလျက်ရှိသည်။ပုဖန်က ခပ်လှမ်းလှမ်းတစ်နေရာဆီမှ ကြီးမားလှသော အခွံကို သယ်ဆောင်ထားသည့် ရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ထိုသားရဲကလည်း အလွန်အင်အားကြီးမားလှသည်။ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓားမှ ဖိနှိမ့်မှုအင်အားကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေကြသော သားရဲများအားလုံးက ထိတ်လန့်တကြားဖြင့် နောက်သို့ ပြန်ဆုတ်သွားကြသည်။ဓား၏ ဖိအားကြောင့် သားရဲများက ပုဖန်၏ အနားသို့ ချဉ်းကပ်ရဲခြင်း မရှိတော့ပေ။ပုဖန်ကလည်း အဆင့်နိမ့်သားရဲများကို နည်းနည်းမှပင် ဂရုမစိုက်ပေ။
ပုဖန်က သူ၏ရှေ့တွင် ရှိနေသော ဧရာမရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ကြီးကို စိတ်လှုပ်ရှားမှု ကင်းမဲ့စွာဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ထိုတောင်လိပ်က ကြွယ်ဝလှသည့် ပါဝင်ပစ္စည်းတစ်ခုပင် ဖြစ်သည်။
ရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ကြီးက သူ၏ အခွံများထဲသို့ ခေါင်းကို ပြန်ဖွက်လိုက်သည်။ထိုသားရဲက ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်းသုံးဓားမှ နဂါးစွမ်းအင်ကို ခံစားမိသောကြောင့် သူ၏ အခွံအတွင်းသို့ ပြန်လည် ဆုတ်ခွာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုတောင်လိပ်၏ အခွံက သူတို့၏ သဘာဝ အကာအကွယ်ပင်ဖြစ်ပြီး ခွဲဖြတ်ရန်အတွက် အလွန်ပင် ခက်ခဲလွန်းလှသည်။
ပုဖန်က လိပ်ခွံပေါ်တွင်ရှိသော ရှုပ်ထွေးလှသည့် ပုံစံများကို ကြည့်လိုက်မိပြီးနောက် အံ့အားသင့်သွားမိသည်။
ရုတ်တရက် လိပ်ခွံအတွင်းမှ အနက်ရောင် အစက်ပြောက် နှစ်ခုလင်းလက်လာပြီး ကျယ်လောင်လှသော အသံနှင့်အတူ လိပ်ဦးခေါင်းက ပုဖန်ဆီသို့ ဦးတည်တိုက်ခိုက်လာသည်။ထိုတောင်လိပ်၏ ဦးခေါင်းက အိုမင်းလှပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အရည်များပင် တွန့်နေပေသည်။ သွေးနီရောင်မျက်လုံးများဖြင့် တောက်လျက်ကြည့်ကာ သူ၏ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဖွင့်ဟ၍ ပုဖန်ကို ကိုက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
ပုဖန် မျက်ဝန်းများ စုကျုံ့လိုက်မိသည်။ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓား၏ နဂါးအရှိန်အဝါ ဖိနှိမ့်မှု အောက်မှာပင် ထိုသားရဲက သူကို ပြန်လည် တိုက်ခိုက်ရဲလိမ့်မည်ဟု သူလုံးဝ မမျှော်လင့်ထားမိပေ။အသက်အရွယ်ကြီးရင့်လျှင် ကလိမ်ကကျစ် ကျလေပေဖြစ်သည်။
ဖန်း ......
ပုဖန်က တိုက်ခိုက်မှုကို ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို အသုံးပြု၍ ပိတ်ဆို့ကာကွယ်လိုက်သည်။
တောင်လိပ်ကြီးက သူ၏ တိုက်ခိုက်မှု ပျက်စီးသွားသည်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ကြီးမားလှသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ပုဖန်ကို ဝင်စောင့်ရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။
ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို ပြင်းထန်လှသော အင်အားဖြင့် ဝင်စောင့်လိုက်ခြင်းကြောင့် ပုဖန်က ဓားနဲ့အတူ လေထဲသို့ မျောလွှင့်သွားပေသည်။ပုဖန် လေထဲတွင် လှိမ့်၍ ခပ်ဝေးဝေးသို့ လွင့်ထွက်သွားသော်လည်း သူချက်ချင်းပင် ပြန်လည်၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
ပုဖန်၏ အမူအရာက လေးနက်တည်ကြည်သွားသည်။သူ့၏ စွမ်းအင် ရေဝဲထဲမှ အစစ်အမှန်စွမ်းအင်များကို လျှင်မြန်စွာဖြင့် လည်ပတ်စေလိုက်ရာ ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓားက ပို၍ တောက်ပလင်းလက်လာလေသည်။
ဘုန်း..........
ပုဖန်၏ ခြေထောက်အောက်မှ ကျောက်တုံးကြီးက အစိတ်အမွှာမွှာ ကွဲကြေ၍ လွှင့်စင်သွားလေသည်။သူက ရွှေနဂါး၏ မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး တောင်လိပ်ကြီးဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။
ပြင်းထန်လှသော နဂါးအရှိန် အဝါများကြောင့် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေကြသော သားရဲများက အလျှင်အမြန်ပင် ပြန်လည် ဆုတ်ခွာသွားကြသည်။
လိပ်အခွံက အလွန်တရာ မာကျောလှသောကြောင့် ပုဖန်က အခွံကို တိုက်ခိုက်ရန် မကြိုးစားပေ ။ထိုအခွံကို ဖျက်စီးရန်က သူ့အတွက် မဖြစ်နိုင်သလောက် ခက်ခဲလွန်းလှသည်။အကယ်၍ ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင်ပင် သူ့၏ စွမ်းအင်များ ကုန်ဆုံးသွားပေလိမ့်မည်။သူ့၏စွမ်းအားများသာ ကုန်ဆုံးသွားပါက ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓား၏ ပုံစံက ပျောက်ဆုံးသွားပြီး သူသည်လည်း ဆိုးရွားလှသည့် အခြေအနေထဲ ကျရောက်သွားပေလိမ့်မည်။
ရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ကြီးက ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့၏ ထက်မြည့်လှသော သွားများကို ဟလိုက်ပြီး ပုဖန်ကို ကိုက်ခဲရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။ပုဖန်က ထိုလိပ်ကြီး၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ရှောင်းရှားလိုက်ရင်း အခွင့်အရေးကို အလျှင်အမြန်အသုံးချ၍ လျှောတိုက်ပြီး တောင်လိပ်၏ ခြေထောက်များကြားထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။
ပုဖန်က ခြေထောက်ကြားထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံး ဓားကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်၍ လိပ်၏ ဝမ်းဗိုက်ကို ထိုးစိုက်ချလိုက်သည်။
တောင်လိပ်၏ ဝမ်းဗိုက်ပိုင်းကလည်း အလွန်မာကျောသော်လည်း တစ်ခြားခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အနည်းငယ်ပျော့ပျောင်းသောကြောင့် ပုဖန်အတွက် တိုက်ခိုက်ရန်လွယ်ကူနေပေသည်။ထိုနည်းလမ်းကသာ ထိုတောင်လိပ်ကို တိုက်ခိုက်ရန် နည်းစနစ်ဖြစ်ပေသည်။
……
အခြားတစ်ဖက်တွင် နီယန်က သူ့၏ တိုက်ပွဲကို အဆုံးသတ်လိုက်ပေသည်။စစ်နတ်ဘုရား တစ်ပါးအနေဖြင့် အဆင့်၇ သားရဲ တစ်ကောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရခြင်းမှာ သူမအတွက် အသေးစား ကိစ္စတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်သည်။ မီးခြင်္သေ့က မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားပြီး ဖုန်လုံးများ တလိမ့်လိမ့်တက်နေသည်။နီယန်က မတုန်မလှုပ်အမူအရာဖြင့်ပင် ထိုခြင်္သေ့ပေါ်သို့ ဆင်းသက်လိုက်သည်။
ဝှိုက်တီက ဆူးဆင်ရိုင်းကို ထပ်တလဲလဲ လက်သီးဖြင့် ထိုးနှက်နေသောကြာင့် သူ၏ ဆူးများပင် ကျိုးပဲ့သွားလေပြီ ကြီးမားလှသော ဆူးဆင်ရိုင်းကြီးက တုံ့ပြန်နိုင်မှုပင် မရှိတော့ပဲ မြေပြင်ပေါ် လဲပြိုကျသွားသည်။
ဇွပ်.......ဖြော.......
အသံက လိပ်ကြီး၏ ဝမ်းဗိုက်ကွဲကြေသွားရာမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။လူတိုင်းက ကြီးမားသော တောင်လိပ်ကြီး၏ ဝမ်းဗိုက်မှ ဒလဟော စီးကျလာသော သွေးများကို တအံ့တသြဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။
ကြီးမားလှသော ရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ကြီးက မြေပြက်ပေါ်သို့ အကြမ်းပတမ်း လဲပြိုကျသွားပြီး အသက်ရှူရပ်တန့်သွားလေသည်။ထိုသုံးယောက်လုံးက အဆင့်၇ သားရဲများကို အမှန်တကယ်ပင် အနိုင်ယူခဲ့ကြသည်။
မြို့တံတိုင်းပေါ်တွင် ရှိနေကြသော သူများက စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် သက်ပြင်း ချလိုက်မိကြသည်။ထျန်းယင်၏ မျက်နှာက အနည်းငယ်ပင် တောင့်တင်းနေသည်။ထိုသုံးယောက်လုံးက အမှန်တကယ်ပင် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်လွန်းကြသည်။
ခုန်းရွှမ်းက အင်ပါယာ အဆင့်တစ်ယောက်မှ အဆင့် ၇ သားရဲတစ်ကောင်ကို သတ်ဖြတ်လိုက်ခြင်းကို မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်နေသည်။
"ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး သူက အဆင့်၇ သားရဲရဲ့ သတ်ဖြတ်ခြင်းကို မခံရတာလဲ ဒါက လုံးဝ ယုတ္တိမရှိဘူး "
စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများအားလုံးက အလွန်တရာ တုန်လှုပ်ပြီး ဒေါသထွက်နေကြသော်လည်း သူတို့၏ သားရဲအပြုအမူများကို ဆက်လက် ထိန်းသိမ်းထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ကျန်ရှိနေသေးသည့် သားရဲများက အဆင့် ၇ သားရဲ အလောင်းကောင်များကို ရှောင်ကွင်း၍ တစ်ခြားနေရာများသို့သာ သွားကြလေသည်။
ပုဖန်က အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်သည်။သူက ရှေးဟောင်းတောင်လိပ်ရဲ့ အခွံကို ပုပ်နေရင်း ကြည့်ရှုနေသေးသည့် သားရဲများကို လှမ်းကြည့်ရှုလိုက်သည်။မြို့တံတိုင်းပေါ်တွင် ရှိနေကြသော လူများက အံ့အားသင့်သွားကြလေသည်။
"ဒီလူငယ်က ဘယ်လိုလဲဟ အဆင့်၇ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲတစ်ကောင် ရထားပြီးတောင်မှ သူက မကျေနပ်နိုင်သေးဘူးလား "
ရုတ်တရက် ပုဖန်က သူ့၏ ဓားကို ဆွဲထုတ်၍ သူ့၏ဓားဖြင့် တိုက်ခိုက်လိုက်လေသည်။
ကြမ်းကြုတ်လှသော စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများက ကတိုက်ကရိုက်ဖြင့် ပြန်လည် ဆုတ်ခွာသွားကြသည်။သူတို့ဆုတ်ခွာရမည့် အချိန်ကို မရောက်သေးသော်လည်း မြေပြက်ပေါ်၌ အဆင့်၇ သားရဲများ အလောင်းဖြင့် ပြည့်နှက်နေပေပြီ။
ထိုသားရဲ အလောင်းများမှ ထုတ်လွှတ်လိုက်သော စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်အားကလည်း သူတို့ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်အောင် ဟန့်တားနေပေသည်။ထိုကြောင့်ပင် သားရဲများအားလုံးက သူတို့၏ ဦးတည်ရာကို ပြောင်းလဲ၍ တောင်စဉ်တစ်ထောင် တောင်တန်းစီသာ ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားကြသည်။ ဆုတ်ခွာနေသော သားရဲများကို ကြည့်ရှုနေသည့် ပုဖန်၏ နဖူးမှ ချွေးများ အသီးသီး စီးကျနေသည်။သူက ဆုတ်ခွာသွားသော သားရဲများကို ကြည့်၍ အနည်းငယ် အင်တင်တင် ဖြစ်နေသည်။
ထိုသားရဲများကြားထဲတွင် အတော်လေး ကောင်းမွန်သည့် ပါဝင်ပစ္စည်းများအများအပြား ရှိနေသေးသော်လည်း သူတို့က ထွက်ပြေး သွားကြပေပြီ။
ပုဖန်၏ အတွေးကိုသာ တစ်ခြားသူများ သိသွားလျှင် ပြောစရာစကား မဲ့သွားပေလိမ့်မည်။ဝှိုက်တီက ပုဖန်၏ ဘေးနားသို့ ပြန်ရောက်သွားသည့် အချိန်တွင် နီယန်ကလည်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေ ရသည်။
စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲ သုံးကောင်ကို တစ်ယောက်တည်း တိုက်ခိုက်လိုက်ခြင်းက သူမကို ခြေကုန်လက်ပန်း ကျသွားစေသည်။
ပုဖန်က သူမအတွက် အရသာရှိသည့် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များ ချက်ပြုတ်ပေးမည်ဟု ကတိပေးသောကြောင့် တိုက်ပွဲအတွင်း သူမရရှိခဲ့သော သားရဲများအားလုံးကို ပုဖန်ကို ပေးအပ်လိုက်သည်။
"ပိုင်ရှင်ပု နင်ချက်တဲ့ ဟင်းပွဲက ငါ့ကို စိတ်ကျေနပ်မှု မရစေဘူးဆိုရင်တော့ ဟမ်း... ငါက နင့်ကို ပျော့ဖတ်သွားသည်အထိ သေချာပေါက် ရိုက်ပစ်လိမ့်မယ်" နီယန်က အလျှင်စလိုဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ပုဖန်က သူမကို နှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံ တစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်ပြီး မြို့တံခါးဖွင့်ရန်အတွက် ပြောဆိုလိုက်သည်။
သားရဲများက ပြန်လည် ဆုတ်ခွာသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် လုံခြုံစိတ်ချစွာဖြင့် မြို့တံခါးကို ဖွင့်နိုင်ပေသည်။စစ်သည်တော်များက မြေပြင်ပေါ်ရှိ သားရဲအလောင်းများကို အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်အတွင်းသို့ ကူညီ၍ သယ်ဆောင် သွားပေးကြသည်။
အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့အတွင်း ရှိနေသော သူများက အံ့အားသင့်သွားကြသည်။ယခင်က သူတို့ အဆင့်၇ သားရဲတစ်ကောင်မျှပင် မမြင်ဖူးသော်လည်း ယခုအခါတွင် ထိုသားရဲများက သတ်ဖြတ်ခြင်း ခံထားရပေပြီ။ ဆူးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသော ဧရာမဆင်ကြီးကို ကြည့်ရသည်မှာပင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည်။
"ပိုင်ရှင်ပု နင်ဘယ်လို စားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေကို ချက်မှာလဲ အဆင့်၇ သားရဲတွေက လုံလောက်မှုကော ရှိရဲ့လား " နီယန်က မေးလိုက်သည်။
ဝေတဖုနှင့် လုံချိုင်ကလည်း အပြေးအလွှားလာကြသည်။အဆင့်၇ သားရဲများက သေဆုံးနေပြီ ဖြစ်သော်လည်းအလောင်းများမှ ထုတ်လွှတ်နေသည့် အော်ရာကပင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စရာဟကောင်းလွန်းသည် ။
"အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်မြို့ထဲမှ မင်းတို့ ရှာလို့ရသမျှ အိုးအကြီးဆုံးကို ငါဆီကို ယူလာခဲ့ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ငါက စစ်တပ်တစ်တပ်စာလုံး လုံလောက်အောင် အတွက် ချက်ပြုတ်ပေးမယ်"ပုဖန်က ပြောလိုက်သည်။
"အိုးအကြီးဆုံး "
ဝေတဖုက အံ့အားသင့်သွားလေသည်။သူက စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲ ရှစ်ကောင်ကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ပုဖန် ယခင်က သတ်ခဲ့သော အဆင့်၇ သားရဲ ကြီးမားလှသည့် ဖွတ်ကြီးကိုပါ ထည့်ပေါင်းထည့်လိုက်လျှင် သားရဲရှစ်ကောင် ရှိနေပေပြီ။
"ဒီလောက်များတဲ့ သားရဲတွေနဲ့ သူက ဘယ်လိုဟင်းမျိုး ချက်မလို့လဲ"
မြောက်များလှစွာသော သားရဲအလောင်းများကို စခန်းရှိရာဆီသို့ ပြန်သယ်ရန်အတွက် အတော်လေး အားစိုက်ထုတ်လိုက်ရသည်။
ညအချိန်၌ မီးပုံစံ စတင်လေပြီ။အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်အတွင်းရှိ အကြီးမားဆုံးအိုးကြီးကို ကျယ်ပြန့်လှသော စခန်းလွင်ပြင်ရှိရာဆီသို့ သယ်ဆောင်လာပြီး ချက်ပြုတ်ရေးတပ်ဖွဲ့မှ သူများက အိုးအောက်တွင် မီးညှိရန်အတွက် ကြိုးစားနေကြသည်။
နီယန်အပါအဝင် လူများအားလုံးက စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲ ကိုးကောင်ဖြင့် ပုဖန် ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်မည့် ဟင်းကို သိရှိလိုနေကြသည်။
စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲ ကိုးကောင်......
ထိုအတွေးလေး တစ်ချက်ကပင် လူများကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားစေသည်။
......
အခန်း ၃၀၄ “ရှားပါးလှသောကံကြမ္မာအိုး.”
ပုဖန်က ကုန်ဆုံးသွားသည့် အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များက်ို ပြန်လည် ဖြည့်တင်းနိုင်ရန်အတွက် သူ၏ တဲအတွင်း၌ ခြေချိတ်၍ ထိုင်နေသည်။ စနစ်၏ သိုလှောင်နေရာက ပိတ်ခံထားရသောကြောင့် သူ ကမာနှလုံးသား ပန်ကိတ်ကို စားသုံး၍ စွမ်းအားများကို ပြန်လည် မဖြည့်တင်းနိုင်သည့်အတွက် ကူကယ်ရာမဲ့မှုကို ခံစားနေရသည်။
သို့သော်လည်း ကမာနှလုံးသား ပန်ကိတ်ကို မစားရပေမယ့် သူအနားယူပြီးသည့်နောက် စွမ်းအားများက အများဆုံး ပြန်လည် ဖြည့်ဆည်းလာသည်။ ပုဖန်က မည်သည့် ကျင့်ကြံမှု နည်းစနစ်ကိုမှ အသုံးမပြုခဲ့သော်လည်း သူ၏ စွမ်းအင်ရေဝဲထဲမှ စွမ်းအားများက အထွဋ်အထိပ်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေပြီဟု ခံစားရသည်။
ပုဖန်က အစစ်အမှန်စွမ်းအားများကို ပြန်လည် ဖြည့်တင်းပြီးသည့်နောက် တဲအတွင်းမှ ထွက်လာခဲ့သည်။သူ့၏ တဲအပြင်ဘက်တွင် အဆင့်၇ သားရဲကိုးကောင်ကို ထားထားလေသည်။ သတ်ဖြတ်ခြင်းခံထားရသည့် ထိုသားရဲ အလောင်းကောင်များမှာ ထုတ်လွှတ်နေသော ဖိနှိမ်ါနိုင်စွမ်းရှိသည့် အော်ရာများက ပုဖန်၏ တဲပတ်ဝန်းကျင်တွင် ပြန့်နှံ့ရိုက်ခတ်လျက်ရှိသည်။ပုဖန်က လက်ကိုဆေးကြော၍ သားရဲကောင်များ အနီးကို ချဉ်းကပ်လာလိုက်သည်။
ထိုသားရဲက နီယန်သတ်ဖြတ်ထားသည့် မီးခြင်္သေ့ဖြစ်သည်။မီးခြင်္သေ့၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် မည်သည့်ဒဏ်ရာမှပင် မတွေ့ရသေးသောကြောင့် နီယန်က မည်သည့်နည်းဖြင့် သတ်ဖြတ်ထားသည်ကို မသိရပေ။
ပုဖန်၏ လက်ကောက်ဝတ်မှ အစိမ်းရောင်မီးခိုးငွေ့များ ထွပ်ပေါ်လာပြီး သူ့လက်ထဲ၌ ရွှေနဂါးအရိုး မီးဖိုချောင်သုံးဓား ရောက်လာသည်။ပုဖန်က ဓားကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်၍ မီးခြင်္သေ့ကို လှည့်လည်၍ ကြည့်ရှုလိုက်သည်။
ဓားကိုလှည့်လည်ရင်း မီးခြင်္သေ့ပတ်လည်၌ လှည့်ပတ်နေသော ပုဖန်ပုံက အစောင့်နတ်နှင့်ပင် ဆင်တူနေလေသည်။ထို့နောက်သူ၏ ကြယ်ပျံ ဖြတ်တောက်ခြင်း နည်းပညာကိုအသုံးပြုလိုက်သည်။
"ရွေးချယ် ၊ ဖြတ်တောက် ပြီးတော့ နုတ်နုတ်စင်း"
သူ၏ ထိပ်တန်း ဓားစွမ်းရည်ကို ပြသပြီး မိနစ်အပိုင်းအတွင်းမှာပင် မီးခြင်္သေ့၏ အရိုးနှင့် အရေပြားများကို ဖဟ်ရှားပြီးသွားလေပြီ။သူလက်ထဲမှ ဓားက လျှပ်စီးတန်းကဲ့သို့ အမြန်နှုန်ူဖြင့် ဆက်လက်ရွေ့လျားနေပြီး မကြာခင်မှာပင် ပန်းကန်လုံးထဲ၌ မီးခြင်္သေ့အသားများ ပြည့်နှက်သွားသည်။
ကြွေထည်များကို လောင်ကျွမ်းစေနိုင်သော မီးခြင်္သေ့အသားက ပန်းကန်လုံးကို ပူသွားစေသည်။မီးခြင်္သေ့က သေသွားပြီဖြစ်သော်လည်း သူ၏ အသားများက မီးသွေးကဲ့သို့ ပူပြင်း လောင်မြှိုက်နေတုန်းပင် ဖြစ်၏။
ပုဖန်က မီးခြင်္သေ့အသားကို ပြင်ဆင်ပြီးသည့်နောက် နောက်ထပ် သားရဲကောင်တစ်ကောင်အနားသို့ လျှောက်သွားလေသည်။သူ သားရဲကောင်အသားများကို ပြင်ဆင်နေသည့် အချိန်အတောအတွင်း စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်ပါသည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ အများအပြားယူဆောင်လာခဲ့ရန် လုံချိုင်ကို စေခိုင်းလိုက်သည်။
ထိုဟင်းသီးဟင်းရွက်များ၏ အရည်အသွေး အဆင့်က အလွန်မြင့်မားရန် မလိုအပ်သော်လည်း လတ်ဆတ်ပြီး စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်အချို့ ပါဝင်နေရန်သာ လိုအပ်ပေသည်။လုံချိုင် သဘောတူလိုက်ပြီးနောက် မြို့ထဲသို့ ချက်ချင်း ပြေးထွက်သွားလိုက်သည်။ လုံချိုင်နှင့် ချက်ပြုတ်ရေးတပ်ဖွဲ့ထဲမှ လူတစ်ချို့က စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်ပါသည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်အပြည့် တောင်းများကို သယ်ဆောင်၍ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။သူတို့ပုဖန်ဆီသို့ ရောက်လာသည့်အချိန်တွင် ပုဖန်က အဆင့်၇ သားရဲကိုးကောင်၏ အသားများကို ပြင်ဆင်ပြီးခါစ ဖြစ်သည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် အလွန်အံ့အားသင့်သွားကြသည်။
ပုဖန်၏ နောက်၌ များပြားလှသော အရိုးပုံကြီးကို ကြည့်၍ အံ့အားသင့်သွားကြသည်။ထိုအရိုးများတွင် အသားတစ်စက်မှ ကပ်မညှိနေတော့ပဲ အကုန်လုံး ဖယ်ရှား ပြီးသွားလေပြီ။ သူတို့အားလုံး ပြောစရာစကား မဲ့သွားကြသည်။ထိုအချင်းအရာက သာမန်လူတစ်ယောက် အောင်မြင်နိုင်ရန် ခက်ခဲသော်လည်း ပုဖန်ကတော့ ပြီးစီးသွားလေပြီ။ ထို့အပြင် သူက မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်သော အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် အဆင့်၇ သားရဲကိုးကောင်လုံးကို အရိုးအသားခွဲပြီးသွားခြင်းဖြစ်သည်။
"စီနီယာပုရဲ့ ဓားစွမ်းရည်က တော်တော်လေးကို ကောင်းမွန်တာပဲ "
ဇလုံကြီးကိုခုထဲတွင် စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲ အသားများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး ခြင်းတောင်းထဲတွင်လည်း စိတ်ဝိညာဉ် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ အပြည့်ဖြစ်သည်။ ပုဖန်က ချက်ပြုတ်ရေး တပ်ဖွဲ့မှလူများအားလုံး ထိုပစ္စည်းများ အားလုံး ကွင်းပြင်သို့ ယူဆောင်လာရန် ညွှန်ကြားလိုက်သည်။
ကွင်းပြင်အလယ်တွင်ရှိသော ကြီးမားလှသည့် ဒယ်အိုးကြီးကိုးခုလုံး၏ အောက်ခြေတွင် မီးများ လောင်ကျွမ်းနေလေပြီ။ထိုမီးတောက်များမှ ထွက်ပေါ်လာသော မီးခိုးငွေ့များကလည်း လေထဲတွင် ပြည့်နှက်နေကြသည်။ ထိုင်နေသော လူတိုင်းက စိတ်ရှည်စွာဖြင့်ပင် စောင့်ဆိုင်းနေကြ၏။အထူးသဖြင့် နီယန်က ဒီအချိန်အတွက် အများကြီး ကြိုစား အားထုတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
အကယ်၍ ပုဖန်ကသာ သူမစိတ်ကျေနပ်မှု ရရှိစေရန် ကျရှုံးခဲ့မည်ဆိုလျှင် သူမက စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်သွားပေလိမ့်မည်။သူက သူမ၏ ကြောက်စရာကောင်းလှသော ဒေါသနှင့် ရင်ဆိုင်ရပေလိမ့်မည်။
ထျန်းယင်က သူကိုအေးဆေးတည်ငြိမ်စွာဖြင့် ဖြတ်လျှောက်သွားသော ပုဖန်ကို ကြည့်၍ နှုတ်ခမ်းတွန့်ကာ ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။
"စီနီယာပုကတော့ အမြဲတမ်းတည်ငြိမ်အေးချမ်းနေတာပဲ "
လတ်ဆတ်လှသော စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲ အသားများပြည့်နေသည့် ကြီးမားလေးလံလှသော ဇလုံကြီးများ ချလိုက်သည့်အချိန်မှာပင် မြေပြင်ကိုပင် သက်ရောက်သွားစေသည်။
စစ်သည်တော်များ၏ အကြည့်များအောက်မှာပင် ထိုဇလုံကြီးများမှ သန်မာလှသော စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအားများ ပြန့်နှံ့လာသောကြောင့် သူတို့အားလုံး အံ့အားသင့်သွားကြသည်။
“ဒီဇလုံ ကိုးခုထဲမှာ အဆင့်၇ သားရဲ ကိုးကောင်ရဲ့ အသားတွေ ပါနေတာပေါ့ အရမ်းကြောက်စရာကောင်းတယ်"
စစ်တပ်တစ်တပ်လုံး စားသောက်ပွဲကြီး ကျင်းပနေပေသည်။ထိုအဓိပ္ပါယ်က စစ်သား စစ်သည်တော်များ အားလုံး အရသာရှိလှသော စားကောင်းသောက်ဖွယ်များကို ရရှိလိမ့်မည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထို့အပြင် ဇလုံကြီးကိုးခုထဲတွင် ရှိနေသော စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများ၏ အသားများက စစ်သည်တော်များ အားလုံး၏ ဗိုက်ကို ဖြည့်တင်းနိုင်ရန်အတွက် လုံလောက်နေပေသည်။
ပုဖန်က ရေသန့်သန့်ဖြင့် သူ၏ လက်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ ဆေးကြောလိုက်သည်။သူ၏ သွယ်လျသော လက်ချောင်းရှည်လေးများက မိန်းကလေးတစ်ဦး၏ အသားအရည်ကဲ့သို့ ကြည်လင် နေကာ လှပလှသည်။ ထို့နောက် သူက ကြွေဇလုံကြီးကို မယူလိုက်ပြီး သူ၏ ဘေးနားတွင်ရှိနေသော ဒယ်အိုးထဲသို့ လောင်းထည့်လိုက်သည်။ပုဖန်၏ အမူအရာက အလွန်တရာ လေးနက်တည်ငြိမ်နေပြီး သူ အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်သည်။
ဒါက စစ်စတမ်ကျေနပ်စေမည့် ဟင်းပွဲကို ချက်ပြုတ်မည့် နောက်ဆုံး ရိုက်ချက်ပင် ဖြစ်သည်။အကယ်၍ သူသာ ကျဆုံးခဲ့လျှင် သူ့တွင် တစ်ခြားနည်းလမ်း မရှိတော့ပေ။
"ဒါက အဆင့်၇ သားရဲ မီးခြင်္သေ့ရဲ့ အသားပဲ အသားပေါ်မှာ ရှိတဲ့ ပုံစံငယ်လေးတွေက အနုပညာ လက်ရာတစ်ခုလိုပဲ တောက်ပနေတယ် ပိုင်ရှင်ပုက ဒီအသားကို ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ်နိုင်ခဲ့တယ် ဒီမီးခြင်္သေ့ရဲ့အသားက ပစ်ချက်ကင်းပြီးတော့ အရည်အသွေးကလည်း မြင့်မားတယ် "
နီယန်က ပုဖန်ကို အထင်ကြီးလေးစားစွာဖြင့် ချီးကျူးလိုက်သည်။သူမတွင် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များနှင့် ပတ်သတ်သော ဗဟုသုတများ ရှိနေသည်ကြောင့် တစ်ခြားသူများကို စ၍ ရှင်းပြလိုက်သည်။
မီးခြင်္သေ့အသားများက ဒယ်အိုးထဲသို့ ကျသွားသည်နှင့် ဒယ်အိုးအောက်ခြေတွင် လှပလှသော ပန်းတစ်ပွင့် ပွင်းလန်းလာသော မြင်ကွင်းမ်ျိုး ဖြစ်ပေိါလာပြီးနောက် အိုးတစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းလိုက်သည်။
အပူငွေ့များထွက်နေသည့် ဒယ်အိုးကြီးထဲတွင် များပြားလှသော အသားများ ပြည့်နှက်သွားသည်နှင့် ဆီစင်သည့် အသံများကိုပါ ကြားလိုက်ရသည်။ ဆီများလွှင့်စင်လာသလို သိပ်သည်းလှသော မီးခိုးငွေ့များနှင့် မွှေးပျံ့လှသော အမွှေးရနံ့များက လေထဲတွင် ပြန့်နှံ့သွားသည်။
"ဟင်းသီးဟင်းရွက်"
ပုဖန်က သူ၏ ရှေ့မှ လုံချိုင်ကို လှမ်းကြည့်၍ ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။လုံချိုင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီးနောက် စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်ပါသည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော ခြင်းတောင်းတစ်လုံးကို ကောက်ယူ၍ ပုဖန်ဆီသို့ လှမ်းပစ်ပေးလိုက်သည်။
ပုဖန်က တောင်းကို ဖမ်းယူလိုက်ပြီးနောက် ကြီးမားလှသော ဒယ်အိုးကြီး၏ ဘေးဘက်နေရာမှာ နေ၍ ခပ်မြင့်မြင့် မြှောက်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူလက်ကို တစ်ချက်လှုပ်ခါလိုက်သည်နှင့် တောင်းထဲမှ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များက ဒယ်အိုးထဲသို့ ကျသွားလေသည်။
ထိုအဖြူရောင်ဟင်းသီးဟင်းရွက်များက စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်ပါဝင်ပြီး အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်ဒေသ၏ အထူး ထွက်ကုန်တစ်ခုဖြစ်သည်။
"ဒါတွေက အဉ္ဇူရာ ကောင်းကင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ပဲ ဒါက အနောက်ပိုင်းဆန်းကြယ်ဒေသက အထူးဒေသထွက်ကုန်တွေထဲက တစ်ခုပဲ ဒါကို ဒီမှာရှိတဲ့ လူတွေအားလုံးသိကြမှာပါ"
နီယန်၏ မျက်ဝန်းများက အံ့အားသင့်မှုဖြင့် တောက်ပနေ၏။ပုဖန်က ပါဝင်ပစ္စည်းနှစ်မျိုးကို အသုံးပြုပြီးသွားပြီ ဖြစ်သော်လည်း သူ မည်သည့်ဟင်းပွဲ ချက်ပြုတ် ပြင်ဆင်နေသည်ကို သူမလုံးဝ ခန့်မှန်းနိုင်ခြင်း မရှိပေ။
"သူက သားရဲတစ်ကောင်စီရဲ့ အသားကို အိုးခွဲပြီး ချက်ဖို့ လုပ်နေတာလား ဒီလိုဆိုရင်တော့ သူလုပ်သမျှ အားလုံးက ယုတ္တိရှိတယ်"
သို့သော် ပုဖန်၏ နောက်ထပ်အပြုအမူက သူမကို လုံးဝ ပဟေဠိဖြစ်သွားစေသည်။ပုဖန်က ဖွတ်သားများပါသည့် ဇလုံကြီးကို ဆွဲယူလိုက်သည်။
ဒီနေရာမှာရှိနေသော စစ်သည်တော်အများစုက ထိုဖွတ်သားဟင်းကို စားဖူး ကြပေလိမ့်မည်။ဖွတ်သားက နူးညံ့စိုအေး လှပြီး အရသာက အလွန်ပြင်းသည်။
ပုဖန်က အရည်ရွှမ်းလှသော ဖွတ်သားများကို အဉ္ဇူရာကောင်းကင် အသီးအရွက်များ၏ အပေါ်မှနေ၍ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ မတူညီသော ပါဝင်ပစ္စည်းသုံးမျိုး၏ စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအားများ ပေါင်းစီးမှုက ထူးခြားလှသော ရနံ့များကို ထုတ်လွှတ်ပေးလေသည်။
"မတူညီတဲ့ ပါဝင်ပစ္စည်းသုံးမျိုး ပိုင်ရှင်ပုက ဘာဟင်းချက်ဖို့ လုပ်နေတာလဲ"
နီယန်က ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။သို့သော် သူမတစ်ယောက်တည်းသာ ထိုသို့ ဖြစ်နေခြင်းမဟုတ်ပဲ လူများအားလုံးက အံ့အားသင့်နေကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဟင်းအိုးတစ်အိုးထဲတွင် အဆင့် ၇ စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲ နှစ်မျိုးနှင့် စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်ပါသော ဟင်းသီးဟင်းရွက် တစ်မျိုး ပါဝင်နေလေရာ ထိုစွမ်းအင်များ၏ ပြင်းထန်လှသော စွမ်းအား ပေါင်းစီးမှုကြောင့် ချက်ပြုတ်ရန် ခက်ခဲစေလိမ့်မည်။
ထိုသဘောတရားကို စားဖိုမှူးတိုင်း နားလည်ကြပေသည်။ဟင်းပွဲထဲတွင် စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ပါဝင်သော ပါဝင်ပစ္စည်းပို၍ ပါနေလျှင် ချက်ပြုတ်ရန် ပို၍ ခတ်နေလေပင်ဖြစ်သည်။ တတိယမြောက်သားရဲက ဝှိုက်တီ၏ လက်သီးချက်ဖြင့် သေဆုံးသွားခဲ့သော ဆူးဆင်ရိုင်းဖြစ်သည်။ဆူးဆင်ရိုင်း၏ အသားက ထောပတ်ကဲ့သို့ပင် နူးညံ့နေပေသည်။အဆူးများနှင့် ကြမ်းတမ်းလှသော အရေပြားကို ဖယ်ရှားပြီးသည်နှင့် အောက်တွင်ရှိနေသော အသားက နူးအိ၍ နူးညံ့လှသည်။
ပုဖန်က ဆူးဆင်ရိုင်း၏ နူးအိလှသော အသားများကို အတုံးငယ်လေးများအဖြစ် လှီးဖြတ်ထားသောကြောင့် ကြည့်ရသည်မှာ တို့ဟူး ကဲ့သို့ပင် ဆင်တူနေသည်။ ထို့နောက် စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်ပါသည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များနှင့် စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများ၏ အသားကို တူညီသည့်ပုံစံအတိုင်း ထပ်တလဲလဲ ထည့်လိုက်သည်။
ကြီးမားလှသော ဒယ်အိုးကြီးထဲတွင် မတူကွဲပြားသော ပါဝင်ပစ္စည်းအများအပြားဖြင့် ပြည့်နှက်နေပေပြီ။ထို့နောက် ပုဖန်က မုန်လာဥဖြူ ဒါဇင်ခန့်ကို ယူလိုက်ပြီး ကျယ်ပြန့် ဖြတ်တောက်ခြင်း နည်းပညာကို အသုံးပြု၍ လျှင်မြန်စွာ ဖြတ်တောက်လိုက်သည်။
မကြာခင်မှာပင် မုန်လာဥဖြူများကို မီးခြင်္သေ့အသား၏ ပုံစံအတိုင်း ဖြတ်တောက် ပြီးစီးသွားလေပြီ။ထို့နောက် ပါဝင်ပစ္စည်းအားလုံးများ၏ အလယ်၌ မုန်လာဥများကို ထည့်လိုက်သည်။
"ကောင်းလိုက်တဲ့ ဓားစနစ်"
ပုဖန်ပြသလိုက်သော ဓားစနစ်က အားလုံး၏ နှလုံးသားကို သိမ်းယူသွားလေသည်။တကယ်တမ်းတွင် သူတို့အားလုံးက ပုဖန် မည်သည်ဟြင်းပွဲကို ပြင်ဆင်နေကြောင်း မသိသေးသော်လည်း ဇဝေဇဝါဖြစ်မှုအားလုံးကို ကောင်းမွန်လှသော ဓားစွမ်းရည်က သိမ်းကျုံးယူငင်သွားသည်။
ပုဖန်က ကျန်သည့် ဒယ်အိုးကြီးရှစ်အိုးကိုလည်း တူညီသည့် နည်းလမ်းအတိုင်း ပြင်ဆင်လိုက်သည်။တစ်ခုတည်းသော ကွဲပြားခြားနားမှုမှာ ထိုဒယ်အိုးများအားလုံးက မတူညီကွဲပြားသော သားရဲအသားကို အထူးပြု ထည့်သွင်းထားခြင်းသာဖြစ်သည်။
ဆူးဆင်ရိုင်း ၊ ရှေးဟောင်းတောင်လိပ် စသည်ဖြင့် ဒယ်အိုးကြီးတစ်ခုချင်းစီတွင် အဓိကပါဝင်နေသော သားရဲပုံစံ ထွင်းထု ထားသကဲ့သို့ တောက်ပပြီး လှပလှသည်။
ပုဖန်က ဒယ်အိုးများထဲသို့ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်လှသော ရေကို လောင်းထည့်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူ၏ ကုန်ခမ်းသွားသော အစစ်အမှန်စွမ်းအင်များကို ပြန်လည် ဖြည့်တင်းရန်နှင့် ဒယ်အိုးများထဲမှ ပြောင်းလဲမှုကို သိရှိနိုင်စေရန်အတွက် ဒယ်အိုးကိုးခု၏ အလယ်တွင် ထိုက်လိုက်သည်။
ဟင်းပွဲတစ်ခုကို ပြင်ဆင်သည့်အခါတွင် ပါဝင်ပစ္စည်းများ နေရာ ချထားခြင်းနှင့်အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များ စီးဆင်းမှုကို ထိန်းချုပ်ခြင်းက အရသာပေါ်တွင် ကြီးမားစွာ အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိစေနိုင်သည်။
လူအုပ်ကြီးက ဒယ်အိုးကြီးကိုးခုကို အသက်မရှူတမ်း စိုက်ကြည့်နေမိကြသည်။သူတို့သာမက နီယန်ပင်လျှင် ထိုကဲ့သို့ ပြင်ဆင်မှုမျိုးကို မမြင်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် ရရှိလာမည့် ရလဒ်ကို သိခြင်နေကြသည်။
အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ စီးဆင်းသွားပြီး စခန်းတစ်ခုလုံးတွင် မီးတောင်လောင်နေသည့် အသံများအပ လုံးဝ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပေသည်။
ရုတ်တရက် ပုဖန်က စိတ်လှုပ်ရှားနေသော မျက်ဝန်းများကို ဖွင့်လှစ်လိုက်သည်။နောက်ထက် တစ်ဆင့်က ရှားပါးလှသော ကံကြမ္မာအိုးကို ချက်ပြုတ်ရာတွင် အရေးကြီးဆုံးအဆင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ပုဖန်က ပြန့်နှံ့နေသော စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်များကို ထိန်းချုပ်လိုပ်သည်။ထိုသို့ မလုပ်လျှင် များပြားလှသော စိတ်ဝိညာဉ်သားရဲများ၏ စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်များ ပေါင်းစပ်မှုက အလွယ်တကူပင် ပေါက်ကွဲသွားစေနိုင်သည်။
.....
အခန်း ၃၀၅ “အမျိုးသမီး... မင်းက လူကို လန့်အောင်လာလုပ်နေတာပဲ... ”
ညအချိန် ကျရောက်လာပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အနောက်မြောက်ပိုင်း လွင်ပြင်၌ သိပ်သည်းလှသော အမှောင်ထုက လွှမ်းခြုံထားပေပြီ...။
မြေပြင်ပေါ်တွင် စွန်းထင်နေသော သွေးစက်များက တန်ဖိုးကြီးလှသော သမိုင်းကြောင်းအတွက် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်လှသည့် အစိတ်အပိုင်းများပင် ဖြစ်သည်။ လက်ရှိအချိန်၌ အလင်းရောင် တစ်ချက်နှင့်အတူ မိုလောမြို့၏ ရှေးဟောင်းမြို့ တံခါးကြီးက ကျယ်လောင်လှသော အသံဖြင့် ပွင့်သွားသည်။ စနစ်တကျ စီတန်းထားသော စစ်သည်တော်များက မြို့အတွင်းမှ ချီတက်ထွက်ခွာ လာကြသည်။
မိုလင်း ဦးဆောင်ထားသော တပ်ဖွဲ့ဝင်များက တည်ငြိမ် ရင့်ကြတ်လှသော အမူအရာများဖြင့် အနောက်တိုင်းဆန်ဆန် မြို့တော်ဆီသို့ ချီတက်လာကြသည်။ နတ်ဆိုးသားရဲများက အစောပိုင်း အချိန်လေးကတင် ဆုတ်ခွာခဲ့ပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ယခုအချိန်က သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံး ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ အခွင့်အရေးကောင်း ရရှိရန်အတွက် သူတို့ အချိန်ကြာမြင့်စွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။
အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်ကို နတ်ဆိုး သားရဲများ၏ တိုက်ခိုက်မှူဒဏ်မှ ပြန်လည် ထူထောင်ခွင့်မပေးနိုင်ပေ.။ သို့မှသာလျှင် သူတို့က လေအလင်း အင်ပါယာ၏ ရှေးဟောင်းသမိုင်းဝင် မြို့တော်ကို အလွယ်တကူ တိုက်ခိုက် သိမ်းယူနိုင်လိမ့်မည်။ ထိုအကြံအစည်ကို တပ်ဖွဲ့၏ တပ်မှူးကသာ ဆုံးဖြတ်ထားခြင်း မဟုတ်ပဲ အနက်ရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် သူများနှင့်ပါ ပူးပေါင်း၍ အတူတကွ ဆုံးဖြတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုအနက်ရောင် ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသော စစ်သည်တော်များ၏ အကူအညီဖြင့် သူတို့က မြို့များကို တိုက်ခိုက်ရန် စီစဉ်ခဲ့ရာတွင် အောင်မြင်မှု များစွာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ထိုသူများ အပေါ်တွင် အလွန်အမင်း ယုံကြည်လာ ခဲ့ကြသည်။ အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ် မြို့တော်ကို တိုက်ခိုက်ရန် အဆိုပြုသည့် အချိန်တွင် သူတို့က ခြွင်းချက်မရှိ ထောက်ခံ ခဲ့ကြသည်။
လက်ရှိအချိန်၌ တပ်အတွင်းရှိ သူတို့၏ အဆင့်အတန်းကို တပ်မှူး အဖြစ်ပင် နှိုင်းယှဉ်၍ ရသည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသော် ထိုသူတို့၏ အကူအညီဖြင့် တိုက်ပွဲပေါင်း များစွာကို အောင်နိုင်ခဲ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။
............................
နတ်ဆိုးသားရဲများ၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခံခဲ့ရသော အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်တပ် အနီးသို့
လျှို့ဝှက်အဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့ချဉ်းကပ် လာခဲ့ကြသည်။ တပ်အထဲတွင် လူသုံးယောက်က စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဌာန် လှည့်ပတ်၍ လျှောက်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်၏ လက်ထဲတွင် တောက်ပလှသော ကျောက်စိမ်းပြား ငါးခုကို ကိုင်ထားလေ၏...။ အဆောင်ပြား တစ်ခုက ပျက်စီးနေပုံရပြီး တခြား အဆောင်များကဲ့သို့ တောက်ပခြင်း မရှိတော့ပေ...။
သို့သော်လည်း အဖြူရောင် အခိုးအငွေ့များက မှော်အစီအရင် အတွင်းပျံ့နှံ့နေပြီး မှိန်ဖြော့လှသည့် လိုင်းကလေးများဖြင့် အော်ဟစ်နေကြသော မျက်နှာများကို တွေ့မြင်ရနိုင်သည်။
"ငါတို့အမှောင်ထု အတွင်းမှာပဲ အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်ကို တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက် နိုင်မယ်ဆိုရင်... အရှင်သခင်ရဲ့ အမိန့်ကို အောင်မြင်သွားပြီ... ဒီလိုဆိုရင် အရှင်သခင်ဆီကို ဝိညာဉ်တွေအမြောက်အမြား ငါတို့ ပြန်လည် ယူဆောင်သွားနိုင်လိမ့်မယ်..." အက်ရှရှ အသံတစ်သံက ပြောလိုက်သည်။
အဆောင်ပြားကို ကိုင်ဆောင်ထားသော လူနှစ်ယောက်က တတိယအရိပ်ကို လေးစားစွာဖြင့် ဦးညွှတ်လိုက်သည်။
"အကြီးအကဲရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဆိုရင် ငါတို့ အနောက်ပိုင်း ဆန်းကြယ်မြို့တော်ကို သေချာပေါက် သိမ်းယူနိုင်မှာပါ...
“ငါတို့ရန်သူတွေကို အာကာသ အာနန်ဂိုဏ်းက ကျွမ်းကျင်သူတွေက ကူညီနေမယ်ဆိုရင်တောင်မှ ငါတို့ သူတို့ကို မကြောက်ရွံ့ဘူး...”
“အကြီးအကဲသာ ငါတို့ကို ကူညီမယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီ အာကာသအာနန်ဂိုဏ်းက အရူးတွေက ပျက်စီးသွားရလိမ့်မယ်..." အသံက ယုံကြည်လေးစားမှု စိတ်လှုပ်ရှားမှု များဖြင့် ပြည့်နေသည်။
သူတို့၏ သဘောတကျ ရယ်မောလိုက်မှုကို အဝေးတစ်နေရာဆီမှပင် ကြားနိုင်လေသည်။
............................
"ငါတို့ အနံ့မွှေးမွှေးလေးက်ိုတောင် ရနေပြီ...”
“ ဟာ... အနံ့က တော်တော် မွှေးတာပဲ... ဒါပေမယ့်... အမွှေးနံ့က ငါတို့ထင်ထားသလောက်လဲ မပြင်းထန်ဘူးနော်..."
"အရူး ငတုံး သူကအခုမှ စချက်တာလေ စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲတွေရဲ့ အသားက အချိန်အကြာကြီးပဲ ချက်ရတယ်... ဒီတော့ အစောပိုင်းလေးကမှ သူချက်တယ်ဆိုမှတော့ အနံ့က ဘယ်လိုလုပ် ပြင်းထန်အုံးမလဲ..."
စစ်သည်တော်များက သူတို့ အချင်းချင်း ပြောဆို ငြင်းခုန်နေကြသည်။ သူတို့က အိုးကြီး ကိုးအိုးဖြင့် ပြင်ဆင်ထားသောအစားအစာ များကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေကြ၏။ နီယန်ကလည်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးများကို လျှာဖြင့်လျက်လိုက်သည်။ သူမက တည်ငြိမ်စွာဖြင့်ပင် ဒယ်အိုးများကို အာရုံစိုက်နေလေ၏။
ထိုစိတ်ဝိညာဉ်များ ရောနှော ပေါင်းစပ်မှုက ပေါက်ကွဲမှုကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ အဆင့်ခုနစ် စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများ၏ စွမ်းအင်ဖြစ်သောကြောင့် ပေါက်ကွဲပျက်စီး မှုကလည်း စခန်းတစ်ခုလုံး ပျက်စီးသည်အထိ ဖြစ်နိုင်ပေ၏။ ထန်းယင်လည်း ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ နေမိသည်။ တခြား တစ်ဖက်တွင်မူ ခုန်းရွှမ်း၏ မျက်လုံးများက အထင်မြင်သေးမှုဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းနေသည်။
" သူက စားဖိုမှူး တစ်ယောက်ပဲလေ... ဘာများကြီးကြီးမားမား လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်လို့လဲ..."
ရုတ်တရက် ပုဖန်က အလျင်အမြန်ထ၍ အိုးကြီးရှေ့၌ရပ်ကာ မလွှဲတမ်း စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဒယ်အိုးအတွင်းမှ ထွက်ပေါ်လာသော စွမ်းအင်သိပ်သည်းစွာ ပါဝင်သည့် ရေနွေးငွေ့များက ဒယ်အိုးအလယ်မှ ဖြစ်ပေါ်နေသော အဖြူရောင် မီးခြင်္သေ့ကို ပတ်လည်ဝန်းရံ နေလေရာ ကြည့်ရသည်မှာအစစ်အမှန်နှင့်ပင် တူလှသည်။ ပုဖန်က မီးခြင်္သေ့၏ ဟိန်းဟောက်သံကိုပင် ခံစားမိလေသည်။
ဒယ်အိုးအတွင်းမှ ရေများက ပွက်ပွက်ဆူနေသော်လည်း ထိုအရာက မီးအပူရှိန်ကြောင့် မဟုတ်ပေ။ မှော်ဝင်ပစ္စည်းများ၏ စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်များက ဒယ်အိုးအတွင်း၌ လှည့်ပတ်နေသောကြောင့်သာ ဆူပွက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပုဖန်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်သည်။ ယခုအချိန်က အရေးကြီးသည့် အဆင့်ပင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသာ ကောင်းစွာထိန်းချုပ် နိုင်ခြင်းမရှိပါက ပေါက်ကွဲထွက်သွားပေလိမ့်မည်...။
ပုဖန်က အိုး၏နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ ရပ်လိုက်ကာ သူ့၏ ဒူးကို အနည်းငယ် ကွေးလိုက်သည်။ အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များက သူ့ခြေထောက်အတွင်းသို့ စီးဆင်းဖြတ်သန်း သွားပြီးနောက် အိုးထဲသို့စီးဝင်သွားသည်။
တည်ငြိမ်လှသော အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များက အိုးထဲသို့ စီးဝင်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အရှိန်ပြင်းစွာသော စွမ်းအင်များက တည်ငြိမ်သွားပြီး အိုးအတွင်းမှ ဆူပွက်ကာ လျော့နည်းသွားသည်။
ပုဖန်က သူထုတ်လွှင့်လိုက်သော အစစ်အမှန်စွမ်းအားများကို အာယုံစူးစိုက်၍ အိုးထဲမှ လှည့်လည်နေသော စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအားများကို ထိန်းချုပ်လ်ိုက်သည်။ ယခုအဆင့်က အလွန်ခက်ခဲလှပြီး အရေးကြီးသည့် အဆင့်လဲဖြစ်သည်။ အရာအားလုံး တည်ငြိမ်သွားပြီးသည်နှင့် ပြုလုပ်လုပ်ဆောင်ရသည်က တဖြေးဖြေးနဲ့ လွယ်ကူလာပေလိမ့်မည်။
ပုဖန်က ခြေဖျားအသာခတ်၍ ပထမအိုးပေါ်မှ ဆင်းသက်လိုက်ကာ ကောင်းစွာပွက်ပွက်ဆူနေပြီ ဖြစ်သော ဒုတ်ိယအိုးပေါ်သို့ ပြောင်းလိုက်သည်။ သူက အိုးတစ်ခုချင်းစီရှိ အပူချိန်ကို ထိန်းချုပ်ရမည် ဖြစ်ပြီး မြင့်တက်လာသော အပူချိန်ကို မည်ကဲ့သို့ကောင်းစွာ ထိန်းချုပ်ရမည်ကို သိပေသည်။
အဝေးမှ ကြည့်နေသော နီယန်က ဆွံ့အနေမိသည်။ သူမက ပုဖန်အစစ်အမှန် စွမ်းအင် ထိန်းချုပ်သည်ကို မြင်သည့်အခါတိုင်း သင်ယူလိုစိတ် ပို၍ ပြင်းပြလာခဲ့သည်။ ထို အစစ်အမှန် စွမ်းအင်များကို မည်သို့ထိန်းချုပ်သည်ကို အတိအကျ မသိသောကြောင့် အံ့အားသင့်နေမိသည်။ ပုဖန်ကို စိုက်ကြည့်နေသော နီယန်က နှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့ လုပ်လိုက်သည်။ လေထုထဲမှ မွှေးပျံ့လာသော ရနံ့များက သူမ၏ ထက်မြက်လှသော အနံ့ခံအာရုံထဲသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက် လာသောကြောင့် မျက်ဝန်းများတောက်ပ သွားသည်။
ပထမအိုးမှ ထွက်ပေါ်လာသော အမွှေးရနံ့များက ကြွယ်ဝသိပ်သည်း လှသောကြောင့် စကားလုံးနှင့်ပင် ဖော်ပြလို့ မရနိုင်ပေ။ ပတ်ဝန်းကျင် တခွင်သို့ပျံ့နှ့သွားသော မွှေးရနံ့များက လူအုပ်ကြီးကိုလုံးဝ ဆွဲဆောင်ထားလိုက်သည်။ လေထဲတွင် ပျံ့နှံ့နေသော မွှေးရနံ့များကို ကျယ်ပြန့်လှသော ဧရိယာအတွင်းရှိ လူတိုင်းနီးပါး အနံ့ခံလိုက်မိကြသည်။
ပုဖန်က ဒုတိယအိုးပေါ်မှ ခုန်လိုက်၍ တတိယအိုးပေါ်သို့ ကျသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဒုတိယအိုးမှလဲ သူ၏မွှေးရနံ့များကို စတင် ထုတ်လွှတ်လာသည်။ မွှေးရနံ့များက ပထမအိုးများကဲ့သို့ပင် ကြွယ်ဝကြသော်လည်း ခြားနားကြသည်။ ပထမအိုးမှ ရနံ့က ပို၍ပြင်းထန်ပြီး ဒုတိယအိုးမှ ရနံ့က တည်ငြိမ်အေးချမ်း လှသည်။ တစ်ခုချင်းစီမှ ထုတ်လွှင့်လာသော မွှေးရနံ့များက သူတို့၏သက်ဆိုင်ရာ စိတ်ဝိညာဉ် သားရဲများကို ကိုယ်စားပြုသည်။
မီးခြင်္သေ့က ကြမ်းတမ်းခက်ထန်ပြီး ဆူးဆင်ရိုင်းက တည်ငြိမ်သော်လည်း ကြောက်စရာကောင်းသည်။ ရှေးဟောင်း တောင်လိပ်လေးက ငြိမ်းအေးလှသည်။ ထွက်ပေါ်လာသော မွှေးရနံ့ တစ်ခုချင်းစီက ရှူရှိုက်လိုက်သည့် လူတိုင်းကို မတူညီသော ခံစားမှုမျိုး ပေးစွမ်းလေသည်။
ပုဖန်က ကိုးခုမြောက် အိုးပေါ်မှ ခုန်ဆင်းလိုက်သည့် အချိန်တွင် သိပ်သည်းလှသော အမွှေးအကြိုင် ရနံ့များက ဧရိယာတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံထားပေပြီ။ ထိုခံစားချက်က နဂါးများက ကောင်းကင်ပေါ်သို့ ဆန်တက်၍ လေထဲတွင် လှည့်လည်နေသည်ဟုပင် ခံစားရသည်။
ပုဖန်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာ သက်ဆင်းလိုက်ပြီး အိုးကြီး ကိုးခု၏ အလယ်၌ ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့၏ နားထဲမှာ ကြားနေရသော သားရဲတို့၏ ဟိန်းဟောက်သံများက အလွန်ပင် စည်းချက်ကျနေသည်။ အိုးတစ်ခုချင်းစီမှ ထွက်ပေါ်လာသော မွှေးရနံ့များက တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဆွဲဆောင်ကာ အစီအရင် တစ်ခုပုံ ဖြစ်ပေါ်နေသည် ဟုပင်ထင်ရသည်။ ထိုအချက်က ပုဖန်၏ စိတ်ကို တုန်လှုပ်သွားစေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုပုံသဏ္ဌာန်က ကြည်လင်ထင်ရှားမှု မရှိပဲ အလွယ်တကူ ကျော်ဖြတ် သွားနိုင်မည်ဟုလည်း ထင်ရပေသည်။
ပုဖန် ရယ်ချင်စိတ် ဖြစ်သွားသည်။
"ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး စားကောင်းသောက်ဖွယ်ကနေ အစီအရင်ပုံ ပေါ်လာတာလဲ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူ သိနိုင်မလဲလေ... ဒါက ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တာပဲ... စားကောင်းသောက်ဖွယ် တွေနဲ့ အစီအရင်တစ်ခု ဘာကြောင့် ဖန်တီးလို့ မရ ရမှာလဲ..." ပုဖန်က အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှိုက်ရင်း တွေးတော လိုက်မိသည်။
ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေသော လူအုပ်ကြီး၏ တီးတိုး ပြောဆိုသံများက သူ့၏ အတွေးများကို လာရောက် နှောက်ယှက်နေသောကြောင့် ပုဖန်က ထိုသူများဘက်သို့ လှည့်လိုက်သည်။ ဒယ်အိုးမှ ထွက်လာသော စိတ်ဝိညာဉ် စွမ်းအင်အခိုးအငွေ့များ ဖုံးလွှမ်းနေသည့် ပုဖန်၏ပုံရိပ်ကို သူတို့ကြည့်လေလေ လူအုပ်ကြီးကပို၍ အံအားသင့်လေလေ ဖြစ်နေသည်။
အခိုးအငွေ့များ၏ အလယ်တွင် ထိုင်နေသော ပုဖန်က နတ်ဘုရား တစ်ပါးဟုပင် ထင်မှတ်ရလေသည်။ အကယ်၍ သူ့မှာသာ တည်တင်းသည့် မျက်နှာထား မရှိလျှင် မိန်းကလေး များစွာက သူ့ကို အပြိုင်အဆိုင် လုယက် ကြပေလိမ့်မည်။ ပုဖန်က ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေသော အခိုးအငွေ့များကို လက်ဖြင့် ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး အိုး ကိုးအိုး၏ အလယ်မှ နေ၍ရှောင်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူအိုးများကို အပြင်ဘက်မှ ပြန်ကြည့်လိုက်သည့် အချိန်တွင် ခြားနားသည့် ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။
အိုးကြီး ကိုးအိုးမှာ အလင်းရောင်များ စတင်တောက်ပလာပြီး အိုး၏အထက်တွင် သားရဲကောင်များပုံ ပေါ်လာသည်။ ထိုသားရဲများက သူတို့၏ သက်ဖြတ်ခြင်း ခံခဲ့ရသည့် မီးခြင်္သေ့ ဆူးဆင်ရိုင်း ရှေးဟောင်းတောင်လိပ် စသဖြင့် သူတို့၏ အစစ်အမှန်ဟုပင် ထင်ရလေသည်။ လူအုပ်ကြီးလည်း အံအားသင့်သွားကြ၏။ သူတို့က ထိုကဲ့သို့ မြင်ကွင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်တွေ့ဖူးကြ ခြင်းဖြစ်သည်။
"ဒါ... ဒါက စား...စားလို့ရော ရပါ့မလား..."
မွှေးရနံ့များ၏ အပြည့်အဝ ဆွဲဆောင်မှုက်ို ခံထားရသည့် လူအုပ်ကြီးက သူတို့၏ ဗိုက်ထဲမှာ အသံများ မြည်လာကြသည်။ ဗိုက်ထဲမှ မြည်သံများက ပို၍ကျယ်လောင်လာသောကြောင့် သူတို့၏ ဆာလောင်မှုကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်တော့ပေ။
ပုဖန်ကို မနှစ်သက်သော ခုန်းရွှမ်ပင်လျှင် သူ့၏ ဗိုက်ကိုပွတ်၍ နှုတ်ခမ်းများကို လျှာဖြင့်သပ် နေမိသည်။
"ရှားပါးလှသော ကံကြမ္မာအိုး ဟင်းပွဲက ကျက်ပြီ..."
ပုဖန်၏ ကြည်လင်တည်ငြိမ်လှသော အသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"ကျက်ပြီလား..." လူအုပ်ကြီးက အံ့အားသင့်နေကြသည်။
နီယန်က ထရပ်လိုက်ပြီး ပုဖန်ရှိရာဆီသို့ ခြေလှမ်းကြဲများဖြင့် လျှောက်သွားလိုက်ကာ သူ့၏ပခုံးကို ဆွဲလိုက်သည်။
"ပိုင်ရှင်ပု ငါ့ကိုပေးတော့..."
နီယန်၏ မျက်လုံးလေးများက သူမအကြိုက်ဆုံး သားရဲကောင်ကို တွေ့လိုက်ရသကဲ့သို့ပင် တောက်ပနေသည်။ ပုဖန်က သူ့၏ဘေးအပါးမှ နွေးထွေးသည့် ခံစားမှုကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားသည်။ ဒီအမျိုးသမီးက သူ့ကိုလန့်အောင် လုပ်နေပေသည်...။
.....................