အခန်း ၅၀၆
မင်းလည်းသေသင့်တယ်...
ကောင်းကင်ဆေးမြို့တော်၏ စစ်သင်္ဘော...
ရှေးဟောင်းအပြင်အဆင်နှင့်ခန်းမတစ်ခုထဲ၌ စားပွဲထိုင်ခုံများစွာ ခင်းကျင်းထားသည်။
အန်းရှန့်က ကျောက်စိမ်းရောင် ဆေးလုံးကို ကိုင်၍ ခြေချိတ်ကာ သက်တောင့်သက်သာ ထိုင်နေလေသည်။သူမက ကျောက်စိမ်းလုံးကို လှည့်ပတ်ကစားရင်း မျက်လုံးများမှေးစင်းကာ တစ်စုံတစ်ခုကို စဉ်းစားနေဟန်ပေါ်လေသည်။
"ပုဖန်စားဖိုမှူးတစ်ယောက်... ပဉ္စလက်စုဝေးပွဲကိုဝင်ရောက်လာတဲ့ စားဖိုမှူး ပြီးတော့ အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်တွေရဲ့ ဘုံရန်သူ..."
မနေ့က သွမ့်ယင်က သူမကို ပုဖန်ဟုခေါ်သည့် လူတစ်ယောက်အကြောင်း ပြောပြသွားခဲ့သည်။အလေးအနက်ဖြင့်ပင် ထိုသူက အန္တရာယ်ရှိသည့်အကြောင်း သတိပေးသွားခဲ့၏။
ထိုအချင်းအရာက သူမကို အနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားစေသည်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သွမ့်ယင်နှင့် သူမ၏ ပတ်သတ်မှုအရ ထိုကောင်လေးက သူမ၏ စွမ်းရည်အဆင့်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိထားပေသည်။
သူ့မရဲ့ အဆင့်အရ ထိပ်သီး ၁၀ယောက်အတွင်းသို့ အလွယ်တကူပင် ဝင်ရောက်နိုင်သည်။သိူ့သော်လည်း သွမ့်ယင်ကမူ သူမတွင် နိုင် နိုင်ခြေမရှိဟု ထင်မြင်ချက်ပေးသွားပေသည်။
"ဒီစားဖိုမှူးက တကယ်ပဲ အားကောင်းလွန်းတာလား..."
သွမ့်ယင်နှင့် စကားပြောပြီးနောက် ထိုစားဖိုမှူး၏ အချက်အလက်များကို စုဆောင်းရန် သူမ လူတစ်ချို့စေလွှတ်လိုက်သည်။သူမက လက်ထဲမှ ဆော့ကစားနေသော ဆေးလုံးလေးကို သွားဖြူဖြူလေးများဖြင့် အသာအယာ ကိုက်ခွဲလိုက်သည်။
ဆေးလုံးကို မျိုချလိုက်ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ဖြူဖွေးလှသော မျက်နာက နီမြန်းလာပြီး ပို၍ ဆွဲဆောင်မှု ပြင်းပြလာလေသည်။သူမကို ခိုးကြည့်နေကြသော အနားရှိ အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်များစွာက မထိန်းနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသပ်လိုက်မိကြသည်။
အားလုံး သိထားကြသည့်အတိုင်းပင် မှော်ကဝေအန်းရှန့်က အံ့အားသင့်စရာကောင်စလောက်အောင် လှပလေသည်။အဆာခံ ဆေးလုံးလေး စားလိုက်သည့်ပုံကပင် နှလုံးခုန်မြန်စေသည့် မြင်ကွင်းမျိုးကို ဖန်တီးနိုင်ပေသည်။
YOU ARE READING
အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရား ( ပုဖန် ) Book 1 ( Ch 1 - 995 )(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)
Adventureလူတိုင်းသိကြလောက်မဲ့ စာစဥ်လေးဆိုတော့ review မရေးတော့ဘူးနော်။ ဘာသာပြန်သူ - ဆူးရှင်းနွေး
