အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရား ( ပုဖန် ) Book 1 ( Ch 1 - 995 )(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)

101 - 105

အခန်း ၁၀၁
ဒီလူက ငတုံးလား

"နင် ဒါကိုစားချင်နေတယ်မှတ်လား..."

ရှောင်ယီကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ပြီး... အချဉ်ရည်များ ဖုံးလွှမ်းနေသော ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်ကို တူဖြင့်ကောက်ယူလိုက်ခါ ယန်ချန်မျက်နှာရှေ့တွင်ဝေ့ယမ်းပြ၍ပြောလိုက်သည်။

ယန်ချန်က ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်၏ စွဲဆောင်မှု့ရှိလှသည့် မွေးရနံ့အောက်တွင် ကျရှုံးသွားပြီး မျက်လုံးပင် မလွှဲနိုင်ဖြစ်နေမိသည်။ ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်၏ တောက်ပလှသည့် အရောင်က စွဲဆောင်မှု့ရှိလှပေသည်။ ယန်ချန်က ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့်သူဗိုက်ထဲတွင် အစာတစ်ခုမျှမရှိသလိုခံစားလိုက်ရပြီးအရသာကိုမြည်းစမ်းချင်လာသည်။

နင်စားချင်တယ်မို့လား စားချင်ရင်သွားပြီးကိုယ့်ဘာသာသွားမှာ ဟွန့်... ဒါကငါ့ဟာ ကွမ်းရှောင်ယီက ယန်ချန်ရဲ့အမူအရာကိုတွေ့တဲ့အခါမှာတော့ပျော်ရွှင်သွားပြီး ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်ကို ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ပြီး ပြောဆိုလိုက်သည်။

သူမ၏ ချစ်စရာကောင်းသည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှ မျက်ဝန်းလေးများက လခြမ်းခုံးသဏ္ဍန်ကွေးညွှန့်နေပေသည်။ ယန်ချန်လည်းဒေါသထွက်သွားမိသည်။ ထိုကလေးမလေး အကျင့်မကောင်းကြောင်းကို ယန်ချန်က သေချာသိနေပေသည်။ သို့သော်လည်း ဒီရနံ့ကတစ်ကယ်ကိုပဲမွှေးကြိုင်လွမ်းသည်ကိုတော့သူဝန်ရပေမည်။ဒီမတိုင်ခင်တုန်းကဒီလိုမွှေးပျံ့တဲရနံမျိုးသူတစ်ခါမှမရခဲ့ဘူးပေ။

ယန်ချန်လည်းသူဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်ကိုမှာယူရန် တွေးတောလိုက်မိသည်။ သို့သော်လည်း သူကအနီရောင်အသားနှပ်ကို မှာထားပြီးသားဖြစ်နေမိသည်။နောက်ဆုံးမှာတော့ အနီရောင်အသားနှပ်ကိုသာ အရင်ဆုံးမြည်းစမ်းကြည့်လိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ သူ၏ ဟင်းပွဲရောက်မလာခင်အချိန်တွင် ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်ကို ပျော်ရွှင်စွာ စားသောက်နေသည့် ကွမ်းရှောင်ယီကို မကြည့်မိရန် အားတင်းထားရလေသည်။

ကွမ်းရှောင်ယီက ဝက်နံရိုးချိုချဉ်ကြော်ကို မမြင်ရအောင် မျက်နှာလွှဲထားသော ယန်ချန်ကိုကြည့်၍ အလွန်အူးမြူးပျော်ရွှင်နေလေသည်။ သူမ ယန်ချန်မကြားကြားအောင် ဝက်နံရိုးကြော်ကို အသံကျယ်လောင်စွာ ကိုက်ဝါးစားပြလိုက်သည်။