Wahhh nagmamalditang two thousand reads na tayo mga kamaldita..
Salamat ng madami
Keep reading...
Keep voting...
Okay hindi na ako umaasa na may mag cocomment..
C=
*****
Nagpupuyos pa din ang loob niya habang palabas siya ng kumpanya nila. She really cannot believe na magagawa sa kanya ng daddy niya ang ginawa nito.
For Petes sake! She is their only daughter pero pinapalayas siya nito sa bahay nila? Kung yug ibang magulang nga diyan halos ayaw ng mawalay sa kanila ang mga anak nilang babae tapos siya na nag iisang anak niyang babae papalayasin lang.
She is just thankfull na may mauuwian siyang condo unit, but that does not change the fact na pinalayas siya without anything.
Damn it!
Malapit na siya sa exit ng may tumawag sa kanya. "Marie wait up."
Nalingunan niya si Kristoff na parang greek god sa anyo nito. Every women in the lobby ay hindi pwedeng hindi ito sundan ng tingin. Kahit anong inis at galit niya ay hindi nuya maitatanggi lakas ng dating nito. He can make every woman drool over him just by walking, but not her. Not this time dahil inis na inis siya dito dahil sa pagpayag sa kagustuhan ng daddy niya. Feeling niya kasi ay napag kaisahan na naman siya ng mga ito.
Agad siyang tumalikod dito at nagpatuloy sa paglalakad pero pinigilan siya nito. He hold her wrist at marahang hinila papunta sa parking lot ng building.
"Damn it! Saan mo ba ako dadalhin ha? Nandoon yung kotse ko, wala jan sa parking." Galit niyang bulyaw dito. Agad niyang binawi ang kamay na hawak nito at mabilis na tumalikod para iwanan ito.
"Rule number one. You dont turn your back on your boss Marie, thats our first lesson that you have to learn." He said in a voice that is full of authority. Just like what her father used kapag may ka meeting ito or kausap sa opisina. A business like tone.
"Oh I am so sorry SIR. But basically hindi pa ako nagsisimula sa pagtatrabaho sa iyo kaya naman hindi pa kita boss SIR. So pwede kitang talikuran kahit anong oras ko gusto SIR." mapang uyam niyang baling dito. She even give emphasize sa salitang SIR.
"Yes you are right. But since you will be working with me, its better if you under go the same process as my other employees under go."
"And what process are you talking about?" Taas kilay na tanong niya dito. Humalikipkip pa siya habang naghihintay ng sagot dito.
"Interview." Matipid naman nitong sagot.
Natawa siya sa sinagot nito. "What the hell! Your making me laught. Interview? Eh pumayag ka na nga sa gusto ng daddy ko na magtrabaho ako sayo tapos ngayon sasabihin mo sa akin na kailangan ko pa ng interview. Hahahaha stupid shit." Muli siyang tumawa ng malakas.
"Yes pumayag akong magtrabaho ka sa akin. But that does not mean na hindi kana pwedeng dumaan sa prosesong sinusunod ng mga applicants. Your father made sure na walang special treatment sa iyo. So kung hindi ka dadaan sa interview it will makes you special. So to make it fair you will under go interwiew." He said na nakapagpatigil sa kanya sa pagtawa. Nanliit ang mga mata niya dito sa pagkaasar.
"Fine! Interview it is. Kailan ba at anong oras? Sinong hahanapin ko para mag interview sa akin?" Nagpipigil na inis na tanong niya dito.
"Now. At nasa harap mo na ang mag iinterview sa iyo Marie. I will be the one who will interview you." Nakangisi nitong sabi. Tumingin pa ito sa orasan nito bago ibinalik ang paningin sa kanya "So lets go. Its lunch time, so I will just interview you over lunch."
"Im not prepared for interview today. I dont even have my resume and I am not dress properly for an interview." Palusot niya. Totoo naman ang sinabi niya she is not ready for any interview. May iniinterview ba na naka short shorts lang?
"It does not matter. Hindi na kailangan ang resume mo because I already know your credentials and as for your dress..." he pause at tinignan pa siya nit mula ulo hanggang paa na para bang mataman nitong binubusisi ang suot niya "thats good enough for me but just this time dahil wala na akong magagawa naisoot mo na iyan at nailabas na din. But next time I dont want you to see wearing such dress. Dont expose too much of your skin, will you." Naglakad na ito papunta sa kotse nito pero hindi siya sumunod dito.
Aba sino ito para pakialaman anh suot niya. She will expose her skin or kahit lumabas siya sa bahay nila na litaw na ang kaluluwa wala itong pakialam. At never niya itong bibigyan ng karapan na pakialaman siya sa paraan ng pagdadamit niya.
"Move now Marie. I dont have the whole day para hintayin ka." Sabi nito na muling tumingin sa orasan nito.
Oh siya ikaw na ang busy. Bulong niya sa isip bago naglakad palapit dito. Nakita niya ang lalong paglaki ng ngisi nito ng makita siyang palapit kung nasaan ito. Atsaka lang niya naalala na may dala siyang sariling sasakyan kaya naman napahinto siya ng ilang hakbang nalang ang layo niya dito.
"Convoy nalang. I have my own car." Akmang tatalikuran na niya ito ng pisilan siya nito sa braso kaya napatingin siya ulit sa mga mata nito.
"Just leave your car. Babalikan nalang natin yan dito." He said seriously.
"No it will just be a waste of time kung magpapabalik balik pa tayo dito." Binawi niya ang hawak nitong braso niya. "I know how busy you are SIR kaya ayokong nasasayang ang oras mo ng dahil lang sa akin." Mapang uyam niyang sabi dito.
"Rule number two. Always obey your boss. Now get in." Mariin na nitong sabi sa kanya.
"Fuck those rules!" Asik niya dito.
"Dont push me to my limit Marie, you know what I am capable of. Now get it my car or you will have your consequence." Aba nagawa pa talaga siya nitong takutin ha. Akala naman yata nito matatakot siya nito.
Hell no.
"Oh really? At anong consequence naman iyon SIR. matatakot na ba ako?" Mapang asar niyang tanong dito.
Nanlaki ang mga mata niya ng hinapit siya nito sa baywang at hinalikan ng mariin sa kanyang mga labi. Pero agad din siya nitong binitawan ng ilang segundo lang ang ginawa nitong pag halik sa kanya.
Gosh hindi man lang siya nito binigyan ng chance to kiss him back. Sarap naman ng consequence non. Pwedeng isang pa? Bitin eh! Anang malanding part ng kanyang utak.
"Now get in. Unless you still want another kiss." Akmang lalapit ulit ito sa kanya ng agad siyang nagpunta sa passenger side ng kotse nito.
"Fine!" Sabi niya habang binubukasan ang pintuan ng kotse nito.
Pero tinawag siya nito bago siya makapasok sa kotse "Marie" nilingon niya ito at hinintay ito sa kung ano man ang sasabihin nito. "Kahit kailan hindi ka nakakasira ng oras sa akin. I am willing to leave every important things I am doing just to be with you." He sincerely said. He is looking straight into her eyes kaya naman kitang kita niya ang sincerity nito.
"Whatever. Hindi ako interisado sa sinasabi mo. Ibigay mo nalang yan sa iba. I dont need it." Malamig niyang sabi dito bago tuluyang sumakay sa koyse nito. Kahit kailan ay wala na siyang papaniwalaan sa sinasabi nito. Hindi na nito mabibilog kahit kailan ang ulo niya.
Once is enough.
"ARE you fucking kidding me.!" Sigaw niya dito ng makita kung saang restaurant siya dinala nito.
Damn it! Dinala lang naman siya nito sa isang fine dinning restaurant na ,ay dress code. Gosh ayaw na niyang maharang ng guard para sabihin na hindi pwede ang suot niya sa lugar na iyon.
"Rule number three. Never curse." Mainahong sabi nito habang minamaniobra ang kotse para makapag park ito ng maayos.
"Tigilan mo ako sa mga rules rules na yan. Shit lang ha jan tayo mag lulunch eh may dress code yang lintik na restaurant na yan, and you knew na hindi pwede ang suot ko jan. Balak mo ba akonh ipahiya ha!"
Tinignan lang siya nito bago ito lumabas ng sasakyan.
Shit di bale ng magutom siya hindi talaga siya papasok sa lugar na iyan dahil malamang ay pagtitinginan lang siya ng mga nandoon sa loob. Bwisit na lalaking ito pipili nalang ng restaurant yung sa alangan pa talaga ang suot niya. Nananadya ba ito?
Humalikipkip siya habang nakaupo pa din sa loob ng sasakyan kahit kaladkarin siya nito ay hindi talaga siya lalabas ng kotse nito. Kung gusto nito ay hihintayin nalang niya ito doon. Bahala na muna ang mga alaga niya sa tiyan na nagsisimula ng magwelga.
Nakita niya ang pag iling nito habang nakatingin sa kanya. Oh well tinted sa sasakyan nito pero sigurado siya na siya ang tinitignan nito dahil siya alang naman ang sakay ng sasakyan.
Lumakad ito palapit sa passenger side ng kotse at binuksan ang pintuan sa gawi niya.
"Lets go Marie, Im starving." Naiinip na anyaya nito sa kanya.
"Hihintayin nalang kita dito. Go!" Malamig na pagtataboy niya dito paalis.
Nakatingin lang siya sa harapan ng kotse nito pero Nakita niya sa sulok ng mga mata niya ang paghilot nito sa sentido na para bang pinapasakit niya ng lubos ang ulo nito.
"Dont be such a hard headed Marie. Get out of that car right now."
"I said hihintayin nalang kita dito. Are you deaf?" Baling niya dito "Kung gusto mong kumain go, hindi kita pinipigilan. Just dont expect me to go in that place." Irap niya dito.
"Whats wrong with this place?"
"Kun hindi mo alam Mr. Lawrence masyadong out of place ang suot ko para sa lugar na iyan. Kung binabalak mong gawin akong katatawanan next time nalang pwede, wala ako sa mood." Inis niyang sikmat dito. Inirapan pa niya ito.
"You look perfectly fine and hindi kita balak gawing katatawan o ipahiya man lang, for Petes sake why will I do such a thing." Inis na ding sabi niyo sa kanya. "Now get out of that car, dito tayo mag lulunch."
"Aang kukit mo din noh? I told you.."
"Get. Out. Of. That. Car. Now. Marie." Salubong ang kilay na sabi na nito sa kanya. Wow ang dali talagang mag init ng ulo ng lalaking ito. Kug makautos akala mo pag mamay ari siya.
Tinignan niya ito nv masama na sinalubong lanh nito. Parang balewala dito ang inis na ipinapakita niya dito ngayon. Pero hindi niya natagalan ang pagtitig sa mga mata nito kaya agad din siyang nag iwas ng tingin.
"So I bet you want another kiss as a punishment for not obeying me huh." Akmang hahalikan na naman siya nito ng bigla siyang umiwas at itinulak ito para makalabas siya ng kotse nito.
"Fine! Damn it fine! Lalabas na! Satisfied now!" Inis niyang sigaw dito. Napatingin pa sa gawi nila ang isang lalaking nasa parking lot din ng sasakyan dahil sa lakas ng boses niya. Sinamaan lang niya ito ng tingin kaya agad din iton nag iwas sa kanila.
Shit she cannot believe na nagagawa nitong ipanakot ang halik nito sa kanya. Eh samantalang ilang lalaki na ang nahalikan niya.
"Vey satisfied. So lets go. Alam kong kanina pa nagwawala ang mga alaga mo dahil sa gutom." Hinawakan siya nito sa siko para alalayan papunta sa entrance ng restaurant. Hinihanda na niya ang sarili para sa pag harang na naman ng guard sa kanya.
Gosh parang makaka quota siya today sa harangan sa mga guard ah. Tsk! This day is so bad. Ang malas niya ngayon. Quotang quota ang peg.
"Good afternoon Mr. Lawrence" salubong sa kanila ng talipandas na babaeng ito na ang lawak ng ngiti sa kasama niya. Okay ano siya invisible? Parang si Kristoff lang ang nakita nito ah.
Base sa nakita niyang namae plate ito ay ito ang manager ng restaurant na iyon. Manager pero kung makapagpa cute dinaig pa ang kinikilig na dalagita.
She fake a cough to get this woman's attention. Tumingin naman iyo sa kanya ng nakataas kilay at tinignan pa siya mula ulo hanggang paa.
Aba ang hipon na ito pinagtaasan siya ng kilay. Gusto yata nitong ishave niya ang kilay nito tignan lang natin kung magawa pa nitong magtaas ng kilay.
"Oh Mr. Lawrence akala ko po ba kasama niyo ang isa sa mga applicants ninyo for interview?"
"Yes Ms. Mendoza, she is the applicant that I am talking about. So please assist us on our reserved table." Pormal na sagot nito sa mahaderang babaeng ito.
"Oh yes please follow me." Nauna na itong naglakad sa kanila papunta sa isang parte ng restaurant na medyo malayo sa ibang mga customers nila.
"Hindi ko alam na ganito pala ang tipo mong restaurant." She said habang naglalakad papunta sa kanilang table.
Tumingin naman ito sa kanya with a question in his eyes "why?"
"Well kita mo naman how rude their manager is. So I guess yun yung environment na gusto mo kaya gusto mog dito kumain."
Bumuntong hininga ito sa sinabi niya at hindi nalang siya sinagot. Ng makarating sa table nila ay ipinaghila siya nito ng upuan. Kitang kita niya ang muling pagtaas ng kilay ng manager kaya naman hindi na siya nakatiis.
"You Ms. Whoever you are." Tawag niya dito. Lumingon lingon pa ito at ng makitang walang ibang tao na malapit sa kanila ay itinuro nito ang sarili. "Yes you stupid."
"Ahmm excuse me?" She said na parang offend na offend sa tinawag niya dito.
She know she is being rude but what can she do, ito ang unang bumastos sa kanya she is just returning the favor. "The next time ba makita kong pinagtataasan mo ako ng kilay I'll make sure I'll shave those shits."
Nakita niya ang pamumutla nito habang nakatingin ito sa kanya. Tumabingi pa ang ngiwi nito na makita how irritated she is right now.
"Stop it Marie."awat sa kanya ni Kristoff.
"What I am just saying ang pwede kong gawin sa mga taong bastos." She said while looking at this woman in front of her.
"Sige na Ms. Mendoza please get the menu." Sabi dito ni Kristoff. Tatalikod na sana ang babae ng muli nitog tawagin ang manager "But the next time na bastusin mo ang girlfriend ko o kung sino mang customers sa restaurant ko disciplinary actions will be impose, as a manager alam mong hindi ko pinapayagan ang ganyang behavior. Take that as a warning, now please ask someone to get the menu" pormal nitong sabi.
Napanganga siya sa sinabi nito. Girlfriend? Sinong girlfriend na sinasabi nito? Siya?
"Girlfriend?"
"Yes, you as my girlfriend."
"Girlfriend your face. I will never be your girlfriend. Over my dead body." Irap niYa dito. Pero parang may tuwa siyang naramdaman sa dibdib niya ng sabihin nito na girlfriend siya nito. But no! Erase! Erase! Erase!
Buti nalang at dumating ang waiter na magseserve na pagkain nila kaya naman nakahinga siya ng maluwag sa usaping girlfriend na iyan. Woooh!
Tahimik lang sila habang kumakain pero ramdam niya ang panaka nakanh pagsulyap nito sa kanya.
In fairness alam pa din nito ang mga hilig niyang kainin dahil lahat ng inorder nito ay mga paborito niya.
Nasa kalagitnaan na sila ng pagkain ng magtanong ito.
"So I thought you will take up Business Administration? But instead you took up Fashion design. What happen?"
"Why do you care." Sopla niya dito.
"I care because this is a part of our interview Marie. So what happen?"
So it seems wala naman siyang choice kundi sagutin ang mga tanong nito eh. Job interview eh.
"Yes thats my original plan but things changes." Kibit balikat niya.
"Things like what?"
"Hmmm things like being betrayed." She said while looking in his eyes. "Just kidding boss. Anyway, Like I said it was my original plan to take up Business Ad for college but it was part of my rebellion kaya ako nag change mind. So instead I took up Fashion design that my dad despise so much." Balewalang sabi niya dito. She saw guilt in his eyes pero agad din namanh nawala iyon. Baka imagination lang niya iyon. Ito maguguilt, never!
"Anyway boss what kinď of a job you have for me?" Taas kilay na tanong niya.
Ngumiti naman ito ng matamis sa kanya "You will be my personal assistant. So you see Marie we will be really close this time. Me and you working together for more than eight hours a day. What do you thingk about that?" Nakakalokong tanong nito sa kanya.
What in the hell is he talking about? Siya magiging personal assistant nito? Nagpapatawa ba ito? Because its not funny!
"Your making me laugh boss. Your not serious right?" Damn it he cant be serious. Akala niya ay pang clerical job lang ibibigay nito. She did not expect that magiging assitant siya nito.
"Do I look like joking Marie?" Biglang napalitan ng kaseryosohan ang kaninang nakakalokong ngiti nito.
"Im sorry but I dont know how to be assitant. So baka pwedeng ibang trabaho nalang ang ibigay mo sa akin wag lang ang maging assitant mo."
"Why?"
"Because wala akong alam sa pagiging assitant ng isang billionaryong CEO ng malaking empire."
"Dont worry I am very much willing to teach you hownto be an effective Personal Assitant." He assure her
"No ibang trabaho nalang." Pagpupumilit niya.
Umayos ito ng upo at tinitigan siya ng mataman"Why? Natatakot ka ba?"
"At bakit naman ako matatakot? At sino ang dapat kong katakutan?" Matapang niyang tanong dito.
"Natatakot kang ma inlove sa akin ulit. Which is so possible especially kung palagi tayong magkasama." Confident na sabi nito sa kanya.
"Confident much boss?" Mapang uyam niyang tanong dito. "Im not the stupid girl who once fall in love with you. That shit will never happen again. In the first place you are so far from being in my league. You're boring and definitely not my type." Maanghang niyang sabi dito.
"Really lets see about that, tignan natin kung masabi mo pang boeing ako kapag na inlove kana naman sa akin. I used to be the coolest guy for you."
"Dream on boss. And you are right USED TO past tense." She said with a smug smile in her lips"Anyway, it seems wala na din naman akong choice na pagpipilian kaya okay fine, Personal Assistant is it."
Tumikhim ito pagkalipas ng ilang segundong nakatingin lang ito sa kanya. "Good. So how was your life in New York?"
"Its perfect. Kaya lang I was force to go home, kaya here I am. Kung ako lang ang tatanungin mas gusto ko pa sa New York kesa dito dahil nandoon na ang buhay ko. My job is there. Pero yun nga pinagtulungan ako ni mom ang dad and they left me with no choice." Tuloy tuloy niyang sabi habang pinaglalaruan ang stake sa plato niya. "But after this so called training I will go back to my real home. I will go back to New york. And dad cant do anything about it. A deal is a deal."
"I will not let you go back in that place Marie."
"Oh really? And why?" Hamon niyang tanong dito.
"That place changed you. This place is your home."
"That place had become my comfort zone and yes I must say that the place change me, my life style, my attitude, my beliefs. But I was forced to change. I have to change in order for me to live."
*****
June 5, 2015
11:05 PM