Pagkatapos ng makarubdob-damdaming tagpong iyon, dumiretso na ako kaagad sa aking kwarto. Nabagabag akong bigla nang dahil sa pag-ibig.
Pagkaupo ko sa aking kama, biglang sumulpot sa harapan ko si Helga.
"Hindi ka niya mahal Morixette, niloloko ka lang niya." Panunukso niya. Isa siyang multo na dapat katakutan ko ngayon pero wala, dedma lang siya sa akin.
"Hindi lahat ng tao ay manloloko. Kaya hindi ko hahayaang malason mo ang isipan ko." Sumbat ko sa kaniya.
"Ganun?" Mapang-unsyami niyang sagot.
Nilapitan ako ni Helga at pumwesto siya sa aking likuran. "Sa panahon ngayon, wala ka ng makikitang taong malinis. Lahat, makasalanan. Kaya huwag kang iiyak-iyak kapag nalaman mong niloloko ka lang pala ah?" Bulong niya sa akin at bigla siyang humagalpak ng tawa.
"Oo madaling matukso ang tao. Pero hangga't mayroong kabutihan sa aming puso, kaya pa rin naming pigilan ang tukso." Supalpal ko sa kaniya.
"Well, tingnan na lang natin." Pambubuska niya at bigla na lang siyang nawala.
Paano kung niloloko o lolokohin ako ni Charlie? Ano nga ba ang gagawin ko sa kaniya?
Nagulat ako nang biglang may magliwanag sa loob ng aking silid. Hinanap ko kung saan nanggaling ang liwanag na iyon at natagpuan ko ang librong ABaKaDa na umiigtad-igtad habang nagliliwanag.
"Oras na. Magsisimula na ang pagbabalik ng ABaKaDa." Bungad ng isang boses sa 'di kalayuan.
Paglingon ko sa kaniya, nakatayo lang siya sa may tabi ng bintana.
"Anong ibig mong sabihin Ethel?" Nagugulumihanan kong tanong habang tangan-tangan ang ABaKaDa book na nagliliwanag.
"Kailangan mo na silang hanapin at iligtas sa binggit ng kamatayan. Kikilos na ang ABaKaDa upang patayin sila't likumin ang kanilang kaluluwa." Pahayag niya.
"Ano ba ang dapat kong gawin para mailigtas ang mga buhay nila?" Tanong ko.
"Nandyan ang kasagutan sa loob ng libro. Buklatin mo at bibigyan ka nito ng clue." Paliwanag niya.
"Nandito ako para gabayan ka. Wala akong ibang maitutulong sayo kung hindi ang paalalahanan ka. Buhay iyan Morixette, mapagtagumpayan mo sana ito." Dugtong pa niya at bigla na lang siyang nawala.
Dahil sa tinuran niya, napagpasyahan kong buklatin na ang libro. Bumungad sa akin ang mga katagang ito...
Hindi ka makakatakas,
Buhay ay lalagaslas.
Mawawalan ka ng lakas,
Sa katotohanang ipapamalas.
Anong sandata ba ang mayroon ka?
Para mailigtas mo sila?
Mabagsik ang ABaKaDa,
Wala ka nang kawala pa.
Ano ang ibig sabihin ng mga katagang ito? Hudyat na ba para magwakas ang aming mga buhay? Pero paano? Saan? At kailan?
Nagulat ako dahil kusa itong gumalaw at nalipat sa ikalawang pahina.
Lingon dito,
Lingon doon.
Huwag mahilo,
Maging kalmado.
Bato-bato sa paligid,
Kay sarap magmasid.
Sa iyong isip sumisisid,
Katanungang 'di mabatid.
Huwag magpapapatid,
Sa daang pagkakitid-kitid.
Mga suso sa bukid,
Dulot sayo'y pagkaumid.
Maging alerto,
Kung ayaw ma-insulto.
Itaas ang kamay,
Ito'y iwagayway.
Tanong na 'di masagot-sagot,
Masasagot 'wag lang magpakahindot.
Papalakpakan ka,
Matutuwa ka pa.
Ano ang ibig sabihin nito? Hindi ko maintindihan ang nais iparating ng ABaKaDa.
"Iyan ang dapat mong alamin. Clue iyan sa unang mabibiktima. Pag-isipan mong mabuti kung ano ang nais ipahiwatig niyan." Paliwanag ni Ethel na biglang sumulpot sa aking tabi.
"Pero nalilito ako. Wala na bang iba pang clue?" Tanong ko.
"Sa muling pagliwanag nang libro kong ABaKaDa, magkakaroon ka muli ng clue patungkol sa kaniyang biktima." Aniya.
"Ikaw ang nagsulat nito 'di ba? Bakit hindi mo pa sabihin sa akin para hindi ako nahihirapan ng ganito?" Tanong ko.
"Dahil nagkaroon nang sumpa ang aking libro, na-revised na ang nilalaman nito kaya hindi rin kita matulungan. Gabay nga lang 'di ba ang maitutulong ko sayo?" Pahayag niya.
Patay, mahina ako sa mga ganito. Ano ang gagawin ko? Paano ko matatalo ang ABaKaDa? Ano ang nais ipahiwatig nito? Sino ang makakatulong sa akin?
"Alam kong kaya mo. Magtiwala ka lang sa kakayahan mo." Aniya.
"Tandaan mo, 'Walang mahirap sa taong nagsusumikap.'" Dugtong pa niya.
Kailangan ko itong kayanin, para sa mga taong maililgtas ko, at para sa Ate ko.
Kaya ko ito!