You Are Mine (Published Under...

By DisenchantedNow

9.3M 90.2K 5.6K

Akala niya, siya na ang pinakamaswerteng tao sa buong mundo. Pero ng malaman niyang nage-exist pa pala yung f... More

You Are Mine
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
A MUST READ AUTHOR'S NOTE.
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60 - THE LAST CHAPTER
Epilogue
FINAL AUTHOR'S NOTE

Chapter 9

145K 1.1K 34
By DisenchantedNow

CELINE'S POV

*ring*

*ring*

*ring*

*ring*

Naiirita na ako dahil kanina pa maingay ang cellphone ko. Ang sarap ibato. I just want to be alone. Seriously, I want to be alone.

I was too disappointed with my parents. Lumuhod na ako sa harapan nila pero hindi pa rin nila ako pinagbigyan.

Hindi na ako nakatulog hanggang ngayon, dahil iniisip ko pa rin kung ano ang susunod kong gagawin ngayong, hindi naman sila pumayag. They didn't changed their mind. They're too determined with their plan.

Si mommy.

"Princess ..." as if walang nangyari.

"Yes." walang emosyon kong sabi.

"Don't forget the party tonight. Tita Jas was too excited to see you."

Oo nga pala. Bago ko makalimutan. Ngayon na pala yung welcome back party nila Tita Jasmin and Tito Sonny.

Somehow, I feel the excitement seeing them. Baka pwede akong mag-open kay tita Jas about my problem and ask some advice.

"Yea. I will." matipid kong sagot.

"Princess .."

"Hmmmm ? .."

"Please don't hate us, baby. I love you, and also your dad. I hope you understand us."

And my tears start to fall. Kapag ganito tono ni mommy, hindi ko maiwasang maiyak.

"Mommy, I'll just .. I'll just prepare for school. Bye."

And I end the call.

Ayokong magpadala sa emosyon ko ngayon. I hurriedly wiped away my tears. Hindi pa natatapos ang problema ko.

I went to the bathroom and take a long shower.

Feeling ko, sobrang stress ko na. Pero nabawasan yun ng dumampi yung tubig sa katawan ko.

Ngayon ko na rin makikilala yung groom-to-be ko. Sabi ko naman sa sarili ko, ayaw ko siyang makilala. Pero heto, wala akong nagawa.

I was just so stupid.

Paano na si James ? Hindi ko siya pwedeng i-give up. Mahal na mahal ko siya. At ngayon pa lang, sobrang nasasaktan na ako sa mga nangyayari. Paano pa kaya kugn magtagumpay pa sila mommy sa balak nila ?

And I found myself sobbing, again.

"Honey, where were you ? Kanina pa ako tumatawag sa yo." si James.

"I'm heading to school. I'm driving right now."

Naka-handsfree ako kaya nakakausap ko siya even though I'm driving.

"Are you okay ? Did you already talked to them ?"

"I-I'm okay, honey. I'm sorry for not picking up the phone right away. I-I'm sorry pero, hindi ko pa kasi sila nakakausap. Biglang may business trip sila daddy yesterday. H-hindi pa sila umuuwi."

I just can't tell him na hindi sila pumayag.

"Then kelan sila dadating ?"

"I-I don't know. Wala silang sinabi. Maybe they will be on the day after tomorrow. Saglit lang naman daw sila dun."

"I decided to come when you will talk to them. Para naman matulungan kita na ma-explain sa kanila."

And maybe that's the best thing we can do. Ang iharap na sa kanila si James. With that, makikita nila at marerealize kung gaano namin kamahal ang isa't-isa. They can still change their mind.

Naniniwala ako.

Napangiti ako sa sinabi ng lalaking mahal ko. Like me, he will do everything for us.

"I love you, honey. I agree with your plan. See you at the gate."

"I love you too. Kasi dapat nagpasundo ka na lang sakin, eh."

Ayoko namang makita ako ni James na mukhang pinagsakluban ng langit kapag nagpasundo ako sa kanya.

"No, it's okay. Besides, I'm already on my way."

"Okay, I'll be waiting at the gate. See you, and please, take care."

"I will."

"I love you so much, honey."

"And I love you too."

After 10 minutes, nandito na ako sa school. And there I saw James, waiting for me. I hurriedly come to him and give a sweet kiss. He hugged me so tight and put his right arm around my waist.

"Umiyak ka na naman no ?" nahalata na naman niya.

Ngumiti ako.

"No, kumati kasi yung mata ko tapos kinusot ko ng kinusot kaya yon, naging ganyan. But I'm okay. Isa pa, wala namang reason para umiyak. I have you."

I will be strong for you, James.

He smiled. But he worries.

"Hindi naman ako mawawala sa yo, eh. Anyway, nag-breakfast ka na ba ? I bet, hindi pa."

Kilalang-kilala talaga ako. Wala kasi akong gana kumain kanina.

"Can we eat at the cafeteria first ? Manonood ako ng practice niyo mamaya, ha."

Pinisil niya ang ilong ko.

"I knew it." at napailing. He's talking about me, not eating breakfast.

We walked hand in hand towards the cafeteria when I spotted someone.

Si unggoy, making out with another girl.

They're talking and laughing while the girl's hand was in his lap and then slowly going up to his ..

To his ...

Bago ko pa makita yun, inalis ko na ang tingin ko sa kanila. Napansin din kasi ako ni unggoy.

Grabe. Wala talagang pinipiling lugar tong lalaking to. Nakakahiya siya.

Nagp-PDA naman kami ni James pero hindi ganon kalaswa. Tsk.

"Sino ba yung lalaking yon ? Di ba, siya yung sa library nung isang araw ?"

si James. Nahalata niya na tinitingnan ko si unggoy.

"Tsaka, nakikita ko rin siya sa gym. Player yata ng basketball."

"Wala. Unggoy talaga siya."

"You know him ?" alam kong hindi ako titigilan nito hangga't hindi ko sinasabi sa kanya kung sino si Shaun.

"He's my childhood enemy. Bestfriends ang mommies namin."

"But he said that he was your childhood friend while were in the library."

"Mukha niya. Kelan pa, no ? Tsaka, wag ka ngang magpapaniwala sa kanya. Unggoy yan, eh."

"So, hindi ka niya gusto ?"

Gusto ko yatang mabulunan sa sinabi ng boyfriend ko.

"Seriously, honey ? ..." at natawa ako ulit.

Si unggoy, magkakagusto sakin ? Hindi ang tipo ko ang magugustuhan niya, no.

If I know, wild and aggressive girls ang mga tipo ni Shaun.

"... wala sa bokabularyo niya ang magkagusto sakin. Nakita mo naman di ba, kung ano yung gusto niyang babae. Tara na nga. Why do we have to talk about him ?"

At nagmadali na kaming maglakad.

***

JARED'S POV

3rd subject na. And I was heading to our room. Makikita ko na naman si Celine.

Nagkita pa kami kanina sa open ground. Magkaholding hands sila nung boyfriend niya. At masama na naman ang tingin sakin kanina.

Naiinggit ba siya samin ni Maycee ? Eh di gumaya siya ! Hmp.

Palibhasa, yung boyfriend niya, wala yatang excitement, eh. Hindi nga yata yun marunong mag-aya na ...

No, no, no Jared ! Don't think like that. Mabut ng hindi siya niyayaya.

When I entered the classroom, umingay na naman. As usual, dahil sa mga babae.

"Hi, Jared !" sabi ni Patrice na isa sa mga bumati sakin.

At ayun na si lampa, nakikipagngitian sa isa sa mga classmates namin, habang nagkukwentuhan sila.

Tinginan silang lahat sakin. Kaso, si Celine, ayun, deadma. Siya lang ang bukod tanging hindi tumingin sakin.

Ah, ganon pala, ha.

"Hi, Pat." and I waved to her. She was so nice to me, kaya naman mabait din ako sa kanya.

Ayoko siyang landiin dahil malamang, mayayari ako nito sa bestfriend niya.

Tsaka, parang masyado siyang inosente para sa mga binabalak at ginagawa ko. Mamaya, makasuhan pa ako ng rape, wag na lang.

I headed to Celine's side.

Nagulat yata ang lahat sa ginawa ko.

"Hey, Misty. Pwede ko bang makausap si Celine ?" tanong ko.

Nalingon niya ako. Nagtatanong. Nakakunot ang noo.

"Yes, sure. Ikaw pa." pa-cute pa na sabi ni Misty. If I know, may crush ka rin sakin.

I sat beside her.

"Ano'ng kailangan mo ?" takang tanong niya.

Ngumiti ako.

"Bakit, masama bang tumabi sa yo ? Sa dean's lister pero isang lampa ?"

"Kung wala kang kailangan, umalis ka na. Nang-iistorbo ka ng nag-uusap eh."

"Ayoko nga ! By the way, I would like to ask why are you looking at me like as if you want to kill me when you saw me at the ground earlier ?"

Napataas ang isang kilay nito.

"What are you talking about ?"

"You know what I'm talking about. Kasama mo pa nga yung boyfriend mong mahinhin eh."

She didn't answered as if I'm not there, at her side.

"That look that says, humanda ka sakin mamaya." sabi ko pa.

She still ignores me. Instead, she grabbed her phone and start to check some messages.

But I grabbed her face, and $hit. That was so soft.

Sobrang lapit tuloy ng mga mukha namin. Nagulat si Celine. Pinanlakihan ako ng mga mata.

"Naiinggit ka ba ?" bulong ko.

Lalo tuloy umingay ang klase. I know, they were all looking at us.

Pero nagulat ako sa ginawa niya.

She hits me at my face !

"Ouch !" at hawak-hawak ko ang natamaan kong ilong. Ang sakit !

"Oh no ! Jared !" sabi ng iba na lumapit na samin.

"What did you do ?!" sabi ko.

"Obvious naman di ba ? Eh di sinuntok kita !" sabi nito na ngiting-aso pa.

"What is the commotion all about ?" sabi ng prof namin na kadarating lang.

Umayos na kami lahat ng upo.

"Lumipat ka na sa pwesto mo. Dyan si Patrice." sabi niya.

"I won't. Dito na lang daw muna ako. Besides, ang sakit ng ilong ko. Damn. May pagka-maton ka na pala ngayong babae ka."

"Eh sino bang may kasalanan ?"

"Ano bang ginagawa ko sa yo ? I just touched your face !"

"Mr. Monteverde, Ms. De Asis, what's the problem ?"

Hindi namin namalayan, nasa harap na pala namin si sir.

"We are just talking about the previous lesson, sir." alibi ko.

Nalingon niya ako at ngiting-aso siya sakin.

Ang sarap lang halikan, eh.

Wait ... What ?!

Did I say that ?!

No, I mean, ang sarap lang kutusan.

***

CELINE'S POV

Bwisit talagang unggoy yun eh. Wagas kung makapang-asar. Buti na lang at hindi ko namalayan ang oras, tapos na ang 3rd subject. Marami rin kasing activities kaya, hindi ko natutukan yung oras.

"Celine, pwede ba akong magpaturo sa yo, later ? About dun sa pinapagawa satin ni Mr. Pacifico ?" si Jack, classmate namin.

"Oh sure, kelan ba ?"

"Mamaya sana. Is it okay ?"

Naku. Aatend ako ng welcome back party nila tita Jas. 5:00 pm, aalis na ako.

"Next week pa naman yun, di ba ?" yung activity namin sa Ethics.

Tumango ito.

"Pwede bang tomorrow na lang ? Kapag lunch break ? There's just some important matter I'll attend to."

Ngumiti ito.

"Sure, it's okay. Thankyou ha. Asahan ko yun."

I smiled back. I feel great kapag nakakatulong ako. For somehow, hindi ko naiisip ang problema ko.

"Wag ka munang mag-thankyou, wala pa akong nagagawa."

"Sa pagpayag mo pa lang, nakatulong ka na. Thanks again." at napisil ang kamay ko.

Nagulat naman ako dun. Jack confessed his feelings to me, a long time ago. Pero kami na ni James nun. Kaso hindi eh. Taken na ako. Kahit pa ba, soccer player at gwapo siya, hindi na pwede.

Agad naman akong nagbawi.

"Celine !" and I recognized the voice.

There comes Patrice, tumatakbo palapit sakin. Thanks to her. She saved me.

Maya-maya pa, nagpaalam na si Jack.

Buti naman.

"Ang tagal mo." sabi ko.

"Sorry naman. Nag-ayos pa ako eh. Baka makita ako ni Jared, gusto ko maganda ako."

Napangiwi ako. Si unggoy na naman.

"Sus !"

"Oy, nakita ko kayo kanina ha. Ang sweet niyo !"

Nanlaki ang mga mata ko.

"Ano ?! Ano'ng sweet ?!"

"Kung wala ka nga lang gwapong James, iisipin ko talagang mag-ex kayo. Bagay kasi kayo, eh."

Nababaliw na naman tong bestfriend ko. My goodness. Ang daming pwedeng sabihin eh. Yun pa.

"Pwede ba, Patrice. Kung ano-ano yang iniimagine mo, ha. Ikaw tong may crush sa unggoy na yun, ako tong kung ano-anong iniisip mo. Tigilan mo nga ako. Mamaya marinig ka ni James, kung ano na lang isipin."

"Eh teka, ano nga bang pinag-usapan niyo kanina ?"

"Walang kwentang bagay lang naman. Inistorbo pa kami ni Misty sa pinag-uusapan namin. Bastos talaga."

"Yun lang ba talaga ?"

I looked at her intently. Ano bang gusto nitong palabasin ?

Of all people, si Shaun pa ?! Hindi na no !

"Eh ano pa ba ?"

Ngumisi ito.

"Joke lang, ito naman. By the way, kakamustahin ko sana yung usapan niyo nila tito. Have you talked to them ?" tanong nito. I keep her updated about my damn problem.

"Yea."

"Oh, eh bakit lumungkot yang mukha mo ? Does it mean, hindi sila pumayag ?"

I nodded.

"So, what's your plan now ? Di ba sabi mo, ngayon mo na makikilala yung groom to be mo ? Tsaka, nasabi mo na ba kay gwapong James ?"

"He asked about it a while ago. But I keep it from him and told him that I was not able to talk to them yet because they have a sudden business trip. But he suggested that he will come with me once I'll talk to them. With that, maybe they can realize how much we really love each other and perhaps, they can change their mind, at hindi na ituloy yung fix marriage."

"You know, I agree with James. Mas maganda nga yung plano niya."

"Actually, inaya na nga niya akong magpakasal kagabi eh."

"What ?! O, ano'ng sabi mo ?"

"Of course, hindi ako pumayag. I don't want to make decisions when I'm so confused. After all, iniisip ko pa rin naman sila mommy."

"Pero kung hindi pa rin effective yung next plan niyo, magpakasal na lang kayo. Para wala ng magawa sila tita Jane." sabay tawa.

"You're ridiculous ! Dyan ka na nga !"

"Wait, saan ka naman pupunta ?"

"Dun sa gym. Pupuntahan ko si James. Hindi kasi kami magsasabay umuwi."

"Oh sige na. See you on the next subject." sabay kindat.

"Eh ikaw, saan ka pupunta ?"

"I'll look for Jared my loves." at kinilig na namang parang bulate.

Napailing na lang ako.

��p:��


Continue Reading

You'll Also Like

208K 4.4K 46
Sabi nga ni Sarah G kay Coco M, "There was never an us." E paano kapag sinabi niya rin sayo yon? Malala nga lang, mas mahaba pa. "There was never an...
146K 1.6K 7
Title : Teach me Primo (RomCom-Hotseries) Hindi lubos akalain ni Michelle Hoffman na sa mismong araw ng kanyang kasal ay aatras si Carlo ang lalakeng...
17.4M 193K 54
WARNING: This story is not suitable for young readers. If you are below 18 years old, please don't proceed with the Prologue because this story conta...
64.5K 1.5K 31
I am Angelique Rain Tuazon, A teacher by profession... They said, I am a selfless angel from heaven because I always help the unfortunates... I am al...