3:14 AM
Nanatili lamang akong tahimik habang yakap-yakap nila ako ng mahigpit.
Ilang minuto pa ang itinagal ito bago sila kumalas sa pagkakayakap sa akin.
"Anak, alam kong pagod ka. Magpahinga ka na, may pasok ka pa bukas." nakangiting sabi sa akin ni Mommy pagkatapos ay hinalikan ako sa pisngi.
"Huwag kang magaalala, magiging ayos lang ang lahat. Magtiwala ka lang." nakangiting sabi sa akin ni Daddy pagkatapos ay hinalikan niya ako sa noo.
Tumango lang ako sakanila at umakyat na ako sa hagdan upang pumunta sa aking kwarto.
Binuksan ko ang pinto at pumasok ako sa loob ng aking kwarto.
Inilapag ko sa aking study table ang bag at ang mga pagkaing natira ko kanina sa 24 hours convenient store.
Kumuha ako ng damit pantulog at naligo ako upang mabilis akong dalawin ng antok.
Noong nakatapos akong maligo ay kaagad kong sinuot ang wardrobe ko at ibinalot ang towel sa ulo ko upang mabilis itong matuyo.
Lumabas na ako ng bathroom at nag-bihis na ako ng damit pantulog.
Naglagay na ako ng night skin-care routine ko pagkatapos ay chinarge ko ang phone ko.
Lumabas ako ng kwarto ko at bumaba ako ng hagdan.
Nilagay ko sa may ref ang mga pagkaing tira ko kanina.
Matapos kong gawin iyon ay kumuha ako ng milk sa ref at naglagay ako sa isang baso.
Ininom ko iyon at kaagad na hinugasan ang baso pagkatapos ay nilagay ko sa lagayan kasama ng mga utensils namin sa bahay.
Umakyat na akong muli sa aking kwarto at nagdasal ng taimtim sa Diyos.
Sa dami ng pinagdaanan ko ngayong araw ay mabilis akong dinalaw ng antok.
6:12 AM
Nagising ako sa mainit at malinawag na sikat ng araw.
Nakita ko si Mommy na hinahawi ang mga kurtina ko sa kwarto.
Shocks! 3 hours lang talaga tulog ko?!
Nakakabangag naman ngayong umaga!
Wala pa ako sa huswisyo at matinong pagiisip ngayong araw.
Dinaig ko pa ang pinagsamang sabog at lutang sa isang katangian ng tao.
Kaloka!
Bigla kong naalala lahat ng mga pangyayari kagabi.
Nalungkot ako nang bahagya at tila'y nahiya para sa aking sarili.
Am I still liking him after all?
He's always in my thoughts.
I don't know myself anymore . . . .
Nawala naman lahat ng pangamba ko nang tapikin ni Mommy ang balikat ko.
"Anak, nawawala ka sa sarili mo ngayong araw? Ano bang nangyayari sayo?" nagaalalang tanong sa akin ni Mommy.
"Wala Mi, may iniisip lang po siguro ako. Wag niyo po akong aalahanin masyado, ayos lamang po ako." nakangiting sagot ko kay Mommy.
"Anak, paalala ko lang bilang isang ina. Huwag kang magpadalos-dalos ng desisyon, pag-isipan mong mabuti ang lahat para sa huli ay hindi ka magsisi." malumanay na paalala sa akin ni Mommy.
Those lines from my mother hits different.
Ano ba talagang nangyayari sa akin?
Bakit ba ako nagkakaganito?
Natatakot ako sa mga maaring mangyari sa mga susunod na kabanata ng buhay ko.
Nagiging tahimik at madalas ay hindi ko maipakita ang totoong nararamdaman ko.
Adri, ikaw pa ba yan?
Heto ka na naman, bumabalik ka na naman sa dati.
Hindi ka ganiyan.
Umayos ka!
Bumalik ako sa ulirat nang bahagyang tumaas ang boses ni Mommy habang tinatawag niya ako.
"Sigurado ka ba talagang ayos ka lang anak? Maari kang magsabi sa akin, huwag kang mahihiya." nagaalalang sabi sa akin ni Mommy.
She really knows me too well.
Ganoon ba talaga ako kahalata na problemado ako ngayong araw?
Napaka-dami kong iniisip.
Ano na lang maihaharap kong mukha mamaya kapag pumasok ako ng school?
Ayoko namang pabayaan ang pagaaral ko dahil lamang sa isang lalaki.
Ay ewan ko! Bahala na!
"Wala naman akong problema Mi, tara na pong mag-breakfast?" Aya ko kay Mommy.
Nagpunta muna ako sa bathroom upang maghilamos ng mukha pagkatapos ay tinanggal ko ang charger ko sa pagkakasaksak.
Kinuha ko ang phone ko at sumabay na akong bumaba kay Mommy.
Nakita ko sina Kuya Adrixennus na nagkwe-kwentuhan sa may lamesa.
Kaagad silang napatigil noong makita nila ako.
"Good morning princess! How was your sleep?" nakangiting bati sa akin ni Daddy.
"Good morning Daddy, kulang lang ako tulog pero makakayanan ko naman mai-survive ito ngayong araw." nakangiting bati ko rin kay Daddy.
"Kung inaalala mo yung kagabi, nagawan namin ng paraan." seryosong sabi sa akin ni Kuya Adrixennon.
"Ano ang ibig mong sabihin Kuya Adrixennon?" naguguluhang tanong ko kay Kuya Adrixennon.
"Pinalabas naming acting lang ang lahat at isang show ang nangyari. Nagkaroon ka ng emergency kaya hindi ka na nakabalik. Iyon ang ginawa naming dahilan sa crowd at nanatili na lamang iyong sekreto sa squad. Mabuti na lang at naniwala sila sa mga nangyari kaya wala ka ng dapat ipagpaalala pa." seryosong sagot ni Kuya Adrixennus sa akin.
"Ngunit bakit niyo ginawa iyon? Ano na lang ang sasabihin ni Czheandrei na umaarte lang siya sa pag-ibig niya para sa akin? Hindi niyo man lang naisip iyon?" kumunot ang mga noo ko at pinilit kong pakalmahin ang sistema ko.
"Minor pa kayong dalawa at hindi ka pa pwedeng mag-boyfriend. Mas mabuting nangyari na rin iyon para malaman namin kung hanggang saan aabot ang pagmamahal ng lalaking yan para sayo. Bata pa kayo, marami pang darating sa buhay niyo. Huwag kayong magmadali sa mga bagay-bagay. Kung kayo talaga, kayo talaga. Hindi mo kailangang ipagpilitan ang pagmamahal na hindi pa para sainyong dalawa." nakangiting payo sa akin ni Daddy.
Teenage romance and relationships are an important part of overall development. Teenage relationships often involve exploring physical intimacy, sexual feelings and sexual attraction. Open, non-judgmental family discussions about relationships can encourage pre-teens and teenagers to share things with you.
Teenage romance teach us how to establish and maintain healthy romantic relationships can help adolescents develop into well-functioning adults with healthy adult relationships. Healthy dating during the teenage years can be an important way to develop social skills, learn about other people and grow mentally and emotionally to become a better version versions of yourselves in the future.
"You can wait for the right person but you can't force a person to be the right one for you anak." nakangiting paalala sa akin ni Mommy.
"Huwag kang magaalala baby girl! Kung sino man ang lalaking mamahalin mo sa habang buhay, tandaan mo palaging naka-suppport kami sayo. Sa lalaking totoong makakabigay sayo ng pagmamahal at saya na deserve mo. Sa ngayon, mag-focus ka lang muna sa growth and development mo. Darating din ang tamang tao para sayo. Kung siya talaga, malay mo kayo talaga. Give it out a chance. Take a risk. Ganoon naman ang buhay diba?" nakangiting sabi sa akin ni Kuya Adrixennon.
Once you start taking smaller well-informed risks in daily life, it will create a positive pattern and motivate you to take chances on larger. In more significant things to achieve your greatest goals. Take every risk and drop every fear because we only regret the chances we don't take.
Taking a risk to achieve a goal requires courage to face the fear of uncertainty. No matter the outcome, we grow through the process to become more resilient and confident. Better yet, building those skills helps in taking more risks and improves the chances of achieving future goals.
Risk-taking pushes us to achieve things we never thought we could do and it makes the world a more challenging and exciting place. It allows us to learn and grow in ways that we may not have otherwise.
"Palagi lang naman kaming nandito sa likod palagi. Hinding-hindi kami mawawala sayo. Kahit iwan ka man nila, bumalik ka sa tahanan na ito. Alam kong may mauuwian ka pa din at may mga taong tatanggap sa pagkatao mo." nakangiting sabi sa akin ni Kuya Adrixennus.
Home is a place where the family can come together and escape from all the worries of the outside world. It is also a place where everyone feels comfortable and safe to talk about anything and everything without any judgments.
Naluha ako sa mga mensahe nila para sa akin.
"Maraming-maraming salamat sa pagmamahal at suporta niyo palagi sa akin. Isa lang ang masasabi ko, sa lahat ng pinagdaanan ko. Pipiliin ko pa ding umuwi sa tahanan na ito at makasama ko kayong pamilya ko. Hinding-hindi ko kayo ipagpapalit sa kahit anong materyal na bagay. Walang makakahigit sa inyo sa puso ko. Tandaan niyo yang lahat." nakangiting pasasalamat ko sakanilang lahat.
"Group hug!" nakangiting sabi sa amin ni Mommy pagkatapos ay lumapit kami sa isa't-isa upang mag-group hug.
Ang sarap ma-surround sa mga taong positivity ang nara-radiate mo palagi kapag kasama mo siya/sila.
Nakakataba ng puso na makaramdam ng ganitong pagmamahal at suporta galing sa mga taong pinakamamahal at pinapahalagahan mo.
Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko ngayon.
Punong-puno ako ng assurance na magiging ayos lang ang lahat.
Lord, kayo na po ang bahala sa akin/ sa amin.
Alam kong kayo ang kasagutan ko sa lahat ng mga tao sa isip at puso ko.
Matapos naming mag-group ay sabay-sabay na kaming kumain ng agahan.
Nagtawanan at nag-kwentuhan lamang kami tungkol sa mga kaganapan ng isa't-isa.
Tinulungan ko ring magligpit si Mommy at maghugas ng plato upang mabilis ang paggawa ng gawaing bahay.
Umakyat na ako ng kwarto ko pagkatapos ay kinuha ko ang uniform ko sa may closet at kinuha ko school shoes ko.
Kinuha ko na ang wardrobe ko at mabilis na nagpunta sa bathroom.
Naligo kaagad ako pagkatapos ay sinuot ko na ang wardrobe ko at binalot ang towel ko sa may ulo upang mabilis itong matuyo.
Lumabas na ako ng bathroom pagkatapos ay sinuot ko na ang uniform at school shoes ko.
Naglagay na din ako ng morning skin-care routine ko pagkatapos ay naglagay din ako ng lotion sa katawan.
Matapos kong gawin iyon ay nagsuklay na ako ng buhok at tinirintasan ko ito upang maging hair style ko ngayong araw.
Naglagay na din ako ng lipbalm at perfume para maging kaaya-aya ang aking amoy sa mga tao.
Inayos ko na ang school bag ko at kinuha ko ang phone saka powerbanks ko.
Nilagay ko na din ang earphones ko para magamit ko mamaya sa pakikinig ng playlists ko.
7:00 PM
Bumaba na ako ng hagdan at nakita ko si Kuya Adrixennus na naghihintay sa akin.
"Ready ka na?" nakangiting tanong sa akin ni Kuya Adrixennus.
"Of course! Tara na?" nakangiting aya ko kay Kuya Adrixennus.
Tandaan niyo itong lahat, hinding-hindi ako tutumba sa isang labanan nang hindi lumalaban.
Hindi ako ang nagpapakahulugan ng nakaraan ko at mananatili akong mabubuhay sa kasalukuyan.
Gustuhin mo man iyon o hindi.
Wala ka nang magagawa.
Tinawag na ni Kuya Adrixennus si Manong Ernesto.
Kaagad naman kaming pinasakay ni Manong Ernesto sa kotse at sinunod naman namin ang kaniyang utos.
Ipinasak ko na ang earphones sa tenga ko at nakinig ng iba't-ibang music playlist ko ngayong umaga.
Nakatingin lang ako sa aking napaka-gandang view mula sa bintana ng kotse.
7:35 AM
Mabilis naman kaming nakarating sa school at sinalubong naman ako ng mga kaibigan ko.
Nakita ko rin ang mga ibang estyudyante na sumusuporta sa akin noong nagca-campaign pa ako noong tumatakbo ako bilang SSG President ng Student Council.
"Oh paano ba yan Pres? Mukhang ikaw na lang ang iniintay ng mga estyudyanteng nasa harapan mo na naniniwala sa kakayahan mong mamuno bilang SSG President ng Student Council." nakangiting sabi sa akin ni Danerie.
"Ikaw na talaga queen ng SSG Council no? Sabay-sabay nating i-defend ang ating throne sa huling taon natin sa SHS ha?" nakangiting sabi sa akin ni Vee.
"Kung pipili pa rin kami sa Presidente sa aming partido, ikaw pa din ang gusto namin. Wala ng iba pa." nakangiting sabi sa akin ni Claire.
"Malapit na ulit ang eleksyon for Student Council Officers Pres! Huling taon na natin rito kaya dapat sulitin na natin ang memories natin sa pag-serve sa school." nakangiting sabi sa akin ni Edward.
"Don't be shy Pres, tatakbo na yan!" nakangiting biro sa akin ni Kiel.
Leadership is a vital management function that helps to direct an organization's resources for improved efficiency and the achievement of goals. Effective leaders provide clarity of purpose, motivate and guide the organization to realize its mission.
Leadership may be defined as a position of power held by an individual in a group which provides him with an opportunity to exercise interpersonal influence on the group members for miobilising and directing their efforts towards certain goals.
Pinagisipan kong mabuti ang magiging sagot ko sakanila.
Ngayon, alam ko na ang kasagutan sa lahat ng katanungan ko noon.
Sinunod ko ang puso ko.
Ngayong SHS 12, tatakbo akong muli sa pagpaka-Presidente ng Student Council.
Tinawag ko ang atensyon ng lahat at nakinig naman silang lahat sa akin.
"Simula sa araw na ito, inaanunsiyo ko na sainyo sa darating na eleksyon para sa Student Council ay tatakbo akong muli sa pagka-Presidente!" nakangiting sabi ko sa lahat ng taong naririto.
Naghiyawan ang lahat nang sabihin ko ang mga anunsiyong iyon.
Sinalubong naman ako ng squad at nagbigay ng suporta sa akin.
May nakaagaw ng pansin ko at may dala itong kulay dilaw na rosas para sa akin.
Si Czheandrei.
Ibinigay niya sa akin ang rosas at kaagad ko namang tinanggap iyon.
"Hihintayin kita kahit gaano katagal basta ikaw lang ang babaeng ihaharap ko altar." bulong nito sa tenga ko.
Napangiti naman ako sa mga sinabi niyang iyon.
"Huwag kang magaalala, sigurado na ako. Kapag nasa tama na ang panahon, mapipili na natin ang isa't-isa. Puhon!" nakangiting bulong ko sa tenga nito.
Niyakap akong mahigpit at niyakap ko din siya pabalik.
"Akala ko kaya ko nang bitawan ang mga kamay mo pero dinadala pa rin ako ng mga paa ko papunta sayo." nakangiting sabi nito sa akin.
"Noong una ay nakinig ako sa isip ko ngunit ngayon ay susundin ko na ang puso ko." nakangiting sagot ko sakaniya.
Inilahad niya ang mga kamay niya sa akin at kaagad ko naman iyong inabot.
Ngumiti naman kaming dalawa sa isa't-isa at nag-holding hands papunta sa classroom.
Finally, there's a rainbow after the rain.
The dark fades out but the light rises again.
Life is a process where people mix and match, fall apart and come back together.
Thanks for reading! Please leave your thoughts and reactions so i can read it! Lovelots!
Your author, bluereinventhusiastwp.