"မင်းရဲ့ပထမမြောက်ရင်သွေးကအသတ်ခံလိုက်ရတာ...."
"တရားခံဘယ်သူလဲမင်းသိလား...???"
"မောင်..မင်းသိပ်ချစ်ရတဲ့မောင်ဆိုတဲ့လူဘဲ.....သူကိုယ်တိုင်ငါ့ကိုမင်းကလေးကိုသတ်ဖို့ဆေးဝယ်ခိုင်းတာ...မင်းကတော့အဲ့တုန်းကသူတိုက်တာတွေအားဆေးဆိုပြီးသောက်ခဲ့တာ....နောက်တော့..."
"လူတွေကသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်.....မင်းကဖြူစင်လွန်းတော့ ခက်ကုန်တာပေါ့ကွာ....."
သူမပြောသွားတဲ့စကားတွေသာကျွန်တော့်နားထဲကြားယောင်နေမိသည်...
မယုံချင်ဘူး...ဟင့်အင်း...မောင်ကအဲ့လိုလုပ်မဲ့လူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး...
ဒိကိစ္စတွေကိုသူအသဲအသန်စဉ်းစားနေမိပေမဲ့ ခေါင်းထဲမှာတော့ဗလာနတ္ထိသာ...
မဟုတ်ပါဘူးလို့အတင်းငြင်းချင်ပေမဲ့လည်း လက်ထဲမှာရှိနေတဲ့သက်သေကတော့ ကျွန်တော့်ကိုလှောင်ရယ်နေစဲ....
ကိုယ့်ကိုကိုယ်မညာစမ်းပါနဲ့တော့ခက်ခွန်းခလို့ပြောနေသယောင်....
အကြာကြီးရပ်စောင့်နေမိတာလား..ကျွန်တော့်ကိုယ်ကဘဲပြိုလဲချင်နေတာလားမသိ..ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေပြာလာပြီးမိုက်ခနဲဖြစ်သားချိန်ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုလာရောက်ထိန်းကိုင်ပြီး အဆင်ပြေလားမေးလာတဲ့လူတစ်ယောက်....
'ခ...ခလေး..အဆင်ပြေရဲ့လား..??'
'မောင်..မောင်လား...??'
'ခ..သတိထားလေ...အကိုပါ..အကိုရာပြည့်လေ...'
သေချာကြည့်မိတော့မှကိုရာ...
'ဟင်း..စောရီးပါကိုရာ...မောင်ထင်လိုက်လို့....'
'ခ...အဆင်မပြေဘူးလား...'
'မဟုတ်ပါဘူး...'
'ခခင်ပွန်းလာမခေါသေးဘူးလား...'
'အင်း....မလာသေးဘူးလားမသိဘူး...'
'ခ...ခေါင်းမူးနေတာလား...???စောနကမူးလဲမလိုတောင်ဖြစ်သွားတာ...တော်သေးတာပေါ့..အကိုအပြင်ထွက်လာတဲ့အချိန်နဲ့အကိုက်ဖြစ်သားလို့ဝင်ကူလို့ရသွားတာ..ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဂရုစိုက်မှပေါ့ခရာ....အရင်လိုတစ်ယောက်တည်းမှမဟုတ်တော့တာ...'
'အင်း..ဟုတ်သားနော်ကိုရာ...'
ဗိုက်ကလေးကိုပွတ်ကာ ဝမ်းနည်းရိပ်သန်းနေတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံနဲ့မြေပြင်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီးအသက်မပါသလိုပြောနေတဲ့ ကျွန်တော့်ညီငယ်လေးကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်စိတ်မောမိသည်...
စောနကဘဲ ကလေးလေးအကြောင်းပြောရင်းပျော်ရွှင်နေတဲ့ခက အခုတော့ရေသေတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့တည်ငြိမ်နေတဲ့ကန်ရေပြင်လို....
'ခ....ခအမျိုးသားလာမခေါခင်အထိ အကို့နားနေခန်းထဲမှာထိုင်စောင့်ချည်..ကြားလား...'
'ဟုတ်...ကိုရာ့ကိုတော့အလုပ်ရှုပ်စေမိပြီ...'
'ဘယ်ကသာ..လာ...အကိုတွဲကူမယ်...'
'ရတယ်ကိုရာ...ကျွန်တော်..ကိုယ့်ဘာသာလျှောက်ကြည့်ပါမယ်..'
'အေး...လာ..ဖြည်းဖြည်း...'
'ကျေးဇူးကိုရာ...'
'အေးပါကွာ........'
ဟင်း...
သက်ပြင်းရှည်ချရင်းသာ ခနောက်ကနေကျွန်တော်လိုက်လာခဲ့မိသည်..
ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲလို့လဲကျွန်တော်မမေးမိ..
ခပြောချင်ရင်အကို့ကိုပြောမှာဘဲမလား...
အကိုမေးလိုက်မှခစိတ်အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေချင်လို့ပါ...
နားနေခန်းထဲရောက်တော့လည်း ထိုင်နေတာကမလှုပ်မယှက်...
စကားလည်းမပြောသလို အပြင်ပြတင်းပေါက်ကိုသာငေးမြဲငေးနေတဲ့ခ...
ကျွန်တော်ကတော့ အလုပ်စားပွဲမှာfileတွေကြည့်..လူနာမှတ်တမ်းတွေစစ်ရင်းခအရိပ်အချည်သာကြည့်နေမိသည်..
တချက်တချက်ခစီကရှိုက်သံလိုလိုထွက်လာသလို မျက်ရည်စတွေလည်းမျက်ဝန်းမှာဝေ့နေတတ်သည်...
'ကိုရာ...'
ရုတ်တရက် ညီ့ကိုကြည့်နေရင်းသူခိုးလူမိသွားတဲ့ကျွန်တော်ဟာပြာပြာသလဲဘဲအကြည့်ကိုအဝေးကိုလွှဲပစ်လိုက်ရပြီး ခအမေးကိုခပ်သွက်သွက်ပြန်ဖြေရတော့သည်..
'အင်း..ပြော..ပြောလေခ...အကို့ညီလေးဘာဖြစ်လို့လဲ..??'
'ကျွန်တော်..ကျွန်တော်ကိုရာ့ကိုအကူအညီလေးတောင်းချင်လို့....'
'ပြောလေခ...အကိုဘာကူညီပေးရမလဲ...'
'ကျွန်..ကျွန်တော် ဒီstick လေးနားထောင်ချင်တယ်ကိုရာ....ဒါပေမဲ့..တစ်..တစ်ယောက်တည်းနားမထောင်ရဲဘူး...'
'ဟင်....'
'ကိုရာကျွန်တော်နဲ့တူတူနားထောင်ပေးနိုင်မလား...'
'အော်...အင်း..ရ..ရတာပေါ့ခရာ...လာ...အကိုတို့တူတူနားထောင်ရအောင်..'
'အင်း...'
ညီပြောတဲ့အတိုင်းညီဖုန်းလေးထဲstick ထည့်ရင်း ညီနဲ့တူတူအကြောင်းအရာတစ်ခုကိုနားထောင်မိသည်....
ပထမကြားလိုက်ရတာက ညီ့ခင်ပွန်းအသံ...
အဲ့တခဏကျွန်တော်တောင်တွေးမိသေးတယ်...ညီက လူပျိုကြီးကျွန်တော့်ရှေ့မှာခင်ပွန်းရဲ့အသံသွင်းထားတာကိုနားထောင်နေတာများ ကျွန်တော့်ကိုဟားဖို့များလားလို့....ချစ်တတ်လိုက်ကြတာလို့လည်းတွေးမိသေးသည်..
ဒါပေမဲ့ဒီအတွေးတွေဟာတမဟုတ်ချင်းမှာပင် ကြောက်စရာကောင်းလှတဲ့အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုလိုပြောင်းသွားခဲ့ရတာကတော့ ညီရောကျွန်တော်ရောအသိ...
တခြားမဟုတ်ဘူး...မိန်းမတစ်ယောက်ကိုညီ့ခင်ပွန်းကကိုယ်ဝန်ပျက်ကျဆေးဝယ်ခိုင်းနေတာ..
('မောင်....သေချာလို့လား..???'
'ဘာကိုလဲမ..??'
'ကလေးလေးကိုသတ်ဖို့..'
'မ မှားနေပြီ...မရောက်သင့်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုကျွန်တော်ကစေတနာနဲ့သူရောက်သင့်တဲ့နေရာမှန်ကိုပို့ပေးတာ...ဒါကိုသတ်တယ်လို့မခေါဘူးမ..'
'ဟိုကနားလည်မယ်ထင်လား..မောင်...'
'ခလား..???မလိုပါဘူး..သူသိရင်လည်းကျွန်တော်ကတော့ မရရအောင်အဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ချပစ်မှာ......')
'ခ...ညီလေး...'
တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး သူ့အကျီအနားစလေးသူလက်ကလေးနဲ့လုံးချေနေတဲ့ကလေးငယ်...
'ခ.....ခ....'
'ကို..ကိုရာ.....'
'အင်း..အကိုရှိတယ်...'
'ကိုရာကြားတယ်မလား...??'
'.........'
'ကိုရာ..ဖြေပါ..ကျွန်တော်နားကြားမမှားဘူးမလား...???ဟမ်....ဖြေပါကိုရာရာ..ဟင့်...'
'ဟုတ်ပါတယ်..ညီရယ်...ခ..စိတ်လျှော့နော်....'
'မောင်..မောင်က..မောင်ကကျွန်တော့်ကလေးကို..သတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်....'
'ခ..ကိုရာမေးတာကိုဖြေ..ဒီအသံဖိုင်ကိုညီ့ကိုဘယ်သူပေးတာလဲ..??'
'မောင်လုပ်ရက်တယ်..ဟင့်....'
'အကိုမေးတာကိုဖြေပါဦးညီရယ်..ခ...ခ..'
'ဟား..ဟား...ဘယ်သူဘဲပေးပေးပါကိုရာရာ...အဓိကကဒီအသံဖိုင်နောက်ဆုံးကျွန်တော့်လက်ထဲရောက်နေပြီးအမှန်တရားကိုကျွန်တော်သိနေရပြီဘဲမဟုတ်လား..'
ငိုနေရင်းကနေတဟားဟားထရယ်နေပြန်တယ်ခကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်စိတ်မောရပြန်သည်...
'ခ..'
'ကိုရာ..ကိုရာပြောတယ်မလား..ကျွန်တော်ကအတိတ်မေ့နေတယ်ဆိုပြီး...မောင်..မောင်ကကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော်မေ့နေတဲ့အကြောင်းအရာတော်တော်များများကိုတော့ပြောပြပေးတယ်..ဒါတော့မပါဘူး..ဒီအကြောင်းအရာတစ်ခုကလွဲလို့ပေါ့...ဆိုလိုတာက..ဟင့်..ဒီအကြောင်းအရာတွေကအမှန်တရားတွေမို့..သူ..သူကကျွန်တော့်ကိုကွယ်ဝှက်ထားခဲ့တာမလား..ဟင်..ဟုတ်တယ်မလားဟင်...??ဟင့်...'
'...........'
'ကိုရာ..ဟင့်..ပြောပါဦး...ကိုရာရော..ကိုရာရောကျွန်တော့်ကိုမပြောပြပေးနိုင်ဘူးလား...'
ကျွန်တော့်လက်ကိုလှုပ်ကိုင်ကာသူလိုချင်တဲ့အဖြေမရမချင်းမေးနေတဲ့ကလေးငယ်...
'ခ.....ညီ..'
'ဟင့်....ကျွန်တော်..ကျွန်တော်ကသူ့အတွက်ဘာလဲ..???သူကျွန်တော့်ကိုတကယ်မချစ်ဘူးလား..??ဟင်...ဘာလို့..အပြစ်မဲ့တဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကိုသူ..သူသတ်နိုင်ရက်တာလဲ..??....'
'ညီ...နားလည်မှုလွဲနေတာတွေရောမဖြစ်နိုင်ဘူးလား..'
'နားလည်မှုလွဲနေတာသာဆိုရင်တော့..အင့်..ဟင့်..သိပ်ကောင်းတာပေါ့ကိုရာရာ...အခုဟာက....အခုဟာက...'
သူ့ရင်ဘတ်ကလေးတဘုန်းဘုန်းထုရိုက်ရင်းငိုနေပြန်တဲ့ခကိုကျွန်တော်ဆက်လွှတ်ထားလို့မရတော့...
လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ဖက်ထားပေးလိုက်သည်..နောက်ကျောလေးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ပွတ်ပေးရင်းချော့မြူမိသည်...
'ကိုရာ...ဟင့်..ကိုရာသိတယ်မလား..ကျွန်တော့်ပထမကလေးအကြောင်းကို....ဟင့်..အင့်....ကျေးဇူးပြုပြီးကျွန်တော့်ကလေးအကြောင်းကိုပြောပြပေးပါလားဟင်....'
'ဟင်း....'
'ကိုရာ....ကျွန်တော့်ကိုသနားရင် ကိုရာသိထားတဲ့အကြောင်းကိုပြောပြပါ...ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်..ဟင့်..အင့်..တကယ်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ...'
'အေး..အေးပါခရယ်..အကိုပြောပြပါ့မယ်....အမှန်တော့ ခကအကိုနဲ့တိုင်ပင်ပြီးကိုယ်ဝန်ဆေင်ဖို့ကိစ္စကိုလုပ်ခဲ့တာ..အဲ့တုန်းကအကိုနဲ့ခကတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အမျိုးတွေမှန်းမသိသေးဘူးလေ...ခကကိုယ်ဝန်ဆောင်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ အကိုခကိုဆေးတွေသောက်ခိုင်းဆေးထိုးခိုင်းတာတွေလုပ်ပေးခဲ့တာ...အင်း...နောက်နှစ်လလောက်ကြာရောခကိုယ်ဝန်စရှိလာတာဘဲ....အကို့စီခကပုံမှန်လာပြီးဆေးစစ်တယ်...နောက်တော့ ခအကို့စီရောက်မလာတော့ဘူး...တစ်လလောက်လည်းကြာရော ခဆေးရုံကိုရောက်လာခဲ့တယ်...ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျပြီးပေါ့....ကျန်တာတွေအကိုမသိဘူးခ...အကိုသိတာကတော့ဒီလောက်ဘဲ....'
'ဟင့်..အင့်..အီး..ဟီး..ကျွန်တော့်ကလေး..ဟင့်..ကလေးလေး..သနားပါတယ်...'
'မငိုပါနဲ့ခရယ်..ညီငိုတော့ကလေးလေးလည်းဘယ်စိတ်ကောင်းနိုင်ပါ့မလဲ....'
'က..ကလေး..??ကိုရာ..ဟင့်..ကျွန်တော်..ကျွန်တော်ကြောက်တယ်...ကျွန်တော်သူ့နားမှာမနေရဲတော့ဘူး...သူကျွန်တော့်ကလေးလေးကိုတစ်ခုခုထပ်လုပ်လိုက်မှာ..ကြောက်တယ်....ကျွန်တော်..ထွက်ပြေးရမယ်...'
'ညီ...ညီ..စိတ်လျှော့လေ...'
'ဟင့်..ဟင့်အင်း...လွှတ်ကိုရာ..သူခဏနေရောက်လာလိမ့်မယ်...သူအဲ့ကြကျွန်တော့်ကိုပြန်ခေါသွားတော့မှာ...ကျွန်တော်မလိုက်ချင်ဘူး..အီး...ဟီး..ကလေးလေးကိုအထိခိုက်မခံနိုင်ဘူး..ကျွန်တော်ကြောက်တယ်..ကျွန်တော်....'
'ခ...ခ....'
ကျွန်တော်လက်တွေကိုအတင်းဖယ်ပြီးအခန်းထဲကပြေးထွက်ဖို့လုပ်နေတဲ့ကလေးနောက်ကိုကျွန်တော်ပြေးလိုက်မိသည်...
အရမ်းလျှင်လွန်းတဲ့ကလေးဟာကျွန်တော်သူ့စီမရောက်ခင်မှာဘဲ အခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ပါတော့သည်...
'ခ......ဒါဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ....??'
'ေ...မ...ာ....င်........မောင်....'
မောင့်ကိုတွေ့တော့ ကျွန်တော်ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ခြေလှမ်းတွေကိုသူ့စီကနေဝေးရာ..နောက်သို့သာဆုတ်မိပြန်သည်...
'ခ....ဘာဖြစ်နေတာလဲ...??'
'ဟင့်အင်း....ဟင့်အင်း....'
သူ့ကိုကြည့်ပြီးတုန်လှုပ်နေပုံရတဲ့ခကိုကျွန်တော်ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိသည်..
'ခ....မောင့်စီလာပါဦး...'
'ဟင့်အင်း.....'
'ခ.........'
'ခ....ညီလေးရှိုင်းခေါနေတယ်သွားလေ...'
'ခ....မောင်ခေါနေတယ်လေကွာ..ခဘာဖြစ်နေတာလဲ..??..'
'ဟင့်..အင်း.....'
'ကိုရာပြည့်...ခဘာဖြစ်နေတာလဲ..??'
'အကိုကဘေးလူပါ...ဒီကိစ္စကမှာအကိုပါလို့မကောင်းဘူး....ညီတို့နှစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဆွေးနွေးကြည့်သင့်တယ်ထင်တယ်..ခကိုခေါသွားလိုက်ပါ....သေချာဂရုစိုက်ပေးပါညီ...ဖြစ်ပြီးခဲ့တာတွေအတွက်အကိုဘာမှမပြောချင်ဘူး....ခေါသွားလိုက်ပါ...ခ....လိုက်သွားနော်...ဘာမှမကြောက်နဲ့နော်..ခဘက်မှာအကိုရှိတယ်....'
'ခ...လာ..မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့...မောင်တို့ပြန်ရအောင်....'
'ပြန်မယ်..??ငါမင်းနဲ့မလိုက်ဘူး...ဟင့်အင်း...မလိုက်နိုင်ဘူး...ဟင့်...'
'ခ...ခဘာဖြစ်နေတာလဲ..??'
'ကြောက်တယ်..ကြောက်တယ်....ဟင့်..မလိုက်ချင်ဘူး....'
'ခ...ခ...မောင်တို့စကားပြောကြရအောင်...နော်...ခဘာဖြစ်နေတာလဲမောင့်ကိုပြောပြလေနော်...'
'မလိုက်ဘူး...မလိုက်ချင်ဘူး...'
'ခ..တောင်းပန်ပါတယ်...မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့နော်...'
ကျွန်တော်လည်းမတတ်သာတော့ဘဲ ကျွန်တော့်လက်ထဲကနေရုန်းကန်နေတဲ့ခလက်ကလေးကိုအတင်းဆွဲခေါကာ ကားစီကိုခေါသွားဖို့လုပ်မိတော့သည်...
'လွှတ်...ငါ့လက်ကိုလွှတ်....ဟင့်...'
'ခ..ခဘာဖြစ်နေတာလဲ...??မောင့်ကိုပြောဆိုတော့လည်းမပြောဘူး....ခဘာဖြစ်ချင်နေတယ်ဆိုတာပြောမှမောင်ကလိုက်ဖြည်းဆည်းပေးလို့ရမှာပေါ့.....'
'မသိဘူး...အား..ကြားလည်းမကြားချင်ဘူး..ဟင့်..ဟင်း...'
စိတ်လျှော့ချလိုက်ပုံပေါက်တဲ့ခဟာကျွန်တော့်လက်ထဲမှာဘဲပျော့ခွေကျလာတော့သည်...
'ခ...ခ.....ကိုရာပြည့်...ခ..ခကိုကြည့်ပေးပါဦး...'
'ဘာမှစိုးရိမ်စရာမရှိဘူး...စိတ်ဖိစီးမှုများနေလို့ညီ....'
'ဒါဆိုကျွန်တော်သွားမယ်..ညဘက်တစ်ခုခုဆို...'
'၇တယ်...အကို့ကိုဖုန်းဆက်....တစ်ခုဘဲပြောပါရစေ...သူမလုပ်ချင်တဲ့အရာကိုအတင်းမလုပ်ခိုင်းပါနဲ့..သူစိတ်ကျေနပ်အောင် ညီ့ဘက်ကဘာမဆိုလိုက်လျောပေးပါ....နာကြင်မှုဆိုတာကျင့်သားရနေတဲ့ခကို ညီထပ်ပြီးနာကြင်မှုတွေမပေးသင့်ဘူး...ဒီတစ်ခေါက်ညီ့ဘက်ကနေ ခကိုနာကြင်အောင်လုပ်ခဲ့ရင် အကိုညီလေးကိုခေါပြီးဟိုးအဝေးကြီးကိုထွက်သွားလိုက်မှာ...အဲ့တာကိုမှတ်ထားညီ...'
'ဟင်း....သွားမယ်....'
'အင်း....'
------------------------------
အိမ်ရောက်တော့လည်းသတိမလည်သေးတဲ့ခကိုကျွန်တော်ဘဲပွေ့ချီပြီးအခန်းထဲကကုတင်ပေါမှာလှဲစေလိုက်သည်...
ကြီးမေကိုလည်းစိတ်မပူဖို့ပြောပြီးစိတ်ချလက်ချအိပ်ဖို့ပါမှာခဲ့လိုက်သည်...
ကုတင်ပေါကခကိုကြည့်တော့ သတိမရသေးတာကြောင့် ညစ်နေတဲ့စိတ်အစုံကို ပြေလိုပြေငြားရေချိုးဖို့ လုပ်ရပြန်သည်....
ရေချိုးအဝတ်အစားလဲနေတုန်းကုတင်ပေါက အင့်ကနဲအသံကြားတာကြောင့်လှည့်ကြည့်မိတော့ ခ.....
'ခ....မောင့်အသဲလေးနိုးပြီလား...??'
'အနားမလာနဲ့...'
'ခ....'
'မင်းငါ့ကိုဘယ်အချိန်ထိဖုံးကွယ်ထားဦးမှာလဲ..??'
'ဟမ်...'
'ဖုန်း...ဖုန်း..ငါ့ဖုန်းရော...??'
'ဒီမှာလေခ..ဘာဖြစ်လို့လဲ...??'
'ဒါလေးနားထောင်ကြည့်ပါဦး....'
အသံဖိုင်တစ်ခုကိုဖွင့်ပြလိုက်တော့ သူကတအံ့တဩနဲ့ကျွန်တော့်လက်ထဲကဖုန်းကိုဆွဲလုပြီးအတင်းပိတ်ပြန်သည်...
'ခ...ဒါ..ဒါကိုဘယ်ကရတာလဲ...??'
'ဘယ်ကရတာလဲမမေးခင်..ဒီအကြောင်းအရာကတကယ်ပါဆိုတာကိုဘာလို့ဝန်မခံချင်ရသေးတာလဲ..ဟင်...'
'မဟုတ်ဘူး...'
'မောင်...ခကိုကြည့်ပြီးအဲ့တာတွေကအလိမ်ညာတွေပါလို့ပြောလိုက်ပါလားဟင်...ခယုံချင်မိတယ်..မောင်..'
'မောင်..မောင်တမင်ဖုံးကွယ်ထားတာမဟုတ်ဘူး...'
'ဘာလဲ..??မင်းငါ့ကိုအရူးလုပ်ခဲ့တာလား...ဟင်..'
'မောင်တောင်းပန်ပါတယ်ခ....မောင်....မောင်ခကလေးလေးကိုသတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်ဆိုတာမှန်ပေမဲ့ မောင်အဲ့တုန်းက ခလွယ်ထားတဲ့ကလေးကိုတခြား..တခြားသူနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်လို့......'
'ဖြောင်း..!!'
ကျွန်တော်စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲသူ့ပါးကိုရိုက်ချမိသည်.....
'မင်း..မင်းငါ့ကိုဘယ်လိုလူလို့သတ်မှတ်ထားတာလဲ...??မင်းမျက်လုံးထဲမှာငါကအဲ့လောက်ဘဲအပေါစားဆန်နေသလား..ဟင့်...'
'မဟုတ်ဘူးခ...မဟုတ်ဘူး....'
'ဒါဆိုမင်းဘာလို့ငါ့ကိုဖုံးကွယ်ထားတာလဲ..ဟင်...'
'မောင်ရှင်းပြပါရစေခ....'
'ငါ့ကိုမင်းညာတယ်..အရင်တုန်းကလည်းညာခဲ့မှာဘဲ..မင်းတစ်ယောက်ကိုဘဲချစ်ပြီးမင်းတစ်ယောက်တည်းအတွက်တစ်ကမ္ဘာတည်ဆောက်ထားတဲ့ငါ့..ငါ့ကို..မင်း..မင်းမို့..ဟင့်....ဒါတွေထားဦး...မင်း..မင်းဘာလို့..ဘာလို့အပြစ်မရှိတဲ့ကလေးကိုမှသတ်ဖို့လုပ်ရတာလဲ...ဟင်....ငါ့ကိုဖြေပါဦး..မင်း..မင်းကလေးကိုမင်းသတ်လိုက်တော့ မင်းဘာရလိုက်လဲလို့....ဟင့်..အင့်....လူယုတ်မာရဲ့...'
'မောင်တောင်းပန်ပါတယ်ခ....မောင်ခကျေနပ်တဲ့အထိတောင်းပန်ပါ့မယ်...နော်...မောင်မှားခဲ့တဲ့အမှားတွေကိုခခွင့်လွှတ်ပေးပါ..မောင့်ကိုတစ်ခါလောက်ဘဲထပ်ပြီးယုံကြည်ပေးပါလား...'
'ဟက်..ဘာလဲ....ငါကယုံကြည်ပေးလိုက်ရင်လည်းမင်းကငါ့ကလေးကိုသတ်ဖို့ကြိုးစားဦးမလို့လား...'
'မဟုတ်တာခရာ...ခဗိုက်ထဲကကလေးလေးကမောင့်ကလေးဘဲကို...'
'မထိနဲ့..ငါ့ဗိုက်ကို.....'
'ခ....'
'မင်းကိုရွံ့တယ်.....မင်းကို...ကြောက်တယ်.....မင်းအနားမှာရှိနေရင် ငါရောကလေးလေးရောလုံခြုံမှာမဟုတ်ဘူး...'
'ခ.....မောင့်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့ကွာ..မောင်ခမရှိဘဲမနေနိုင်ဘူး...'
'ငါမင်းအနားမှာဆက်မနေနိုင်ဘူး...အထူးသဖြင့် ကိုယ့်ကလေးကိုကိုယ်သတ်ပြီးသွေးစွန်းနေတဲ့မင်းရဲ့လက်တွေအနားမှာပေါ့...'
'မဟုတ်ဘူး...ခ....မောင်....မောင်....'
'တော်ပါတော့...ငါ့ကိုမဆွဲထားပါနဲ့တော့....ငါကြောက်လို့ပါ.....'
'ဘယ်သူလဲ...??ခကိုဒီအသံဖိုင်ပို့ပေးလိုက်တာဘယ်သူလဲ....??ဟိုမိန်းမမလား...??'
'ဘာလဲ..???မင်းကသူဆိုရင် လူထပ်သတ်ဦးမလို့လား...??'
'ဟင့်အင်း...မောင်...မောင်....'
'ငါ့ကိုမင်းချစ်လား...??'
'မေးစရာလိုသေးလို့လားခရာ...'
'ငါ့ကိုချစ်ရင်..ငါ့ကိုလက်လွှတ်ပေး...'
'ခ....မရဘူး..မဖြစ်နိုင်တာ...'
'မင်းအတ္တအတွက်ဘဲမင်းကြည့်နေသေးတုန်းလား...??ငါတောင်းပန်ပါတယ်..အင့်..ငါဟောဒီလိုမင်းကိုရှိခိုးပြီးတောင်းပန်ပါတယ်....'
'ခ..ဟင့်အင်း...ခဘယ်လောက်ဘဲတောင်းပန်တောင်ပန်..မောင်ခကိုလက်မလွှတ်နိုင်ဘူးခ....'
'မင်းသေချာလား.....??'
'အင်း..မောင်ကတော့ခထွက်သွားမယ်ဆိုရင်တောင်မရရအောင်တားရမှာဘဲ..'
'ဒါဆိုလည်း....ဆောရီးဘဲ....'
'ခွမ်း....ခလွမ်း....'
'အား....!!'
သူ့ခေါင်းကိုအနားကပန်းအိုးနဲ့ရိုက်ချလိုက်ပြီး အိမ်ပေါထပ်ကနေပြေးထွက်လာခဲ့သည်....
သူကျွန်တော့်နာမည်ခေါနေပေမဲ့ ကျွန်တော်လှည့်မကြည့်မိ...
ကျွန်တော်လှေခါးအောက်ခြေနားရောက်ခါနီးသူက ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ အခန်းထဲကနေထွက်လာတာကိုလှမ်းမြင်လိုက်ရသည်...
အခန်းနံရံကိုလက်တစ်ဖက်ကထောက်ထားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က သွေးထွက်နေတဲ့ခေါင်းကိုဖိကိုင်ထားတာကိုလည်းတွေ့တယ်...
'ခ....မောင့်ကိုထားမသွားပါနဲ့..'ဆိုတဲ့တိုးသဲ့သဲ့ ပြောသံကိုလည်းကြားမိတယ်...
သို့သော်...ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကိုကျောပေးရက်ဘဲသူရှေ့ကနေထွက်သွားမိသည်....
'ဝုန်း..'ဆိုတဲ့ပြုတ်ကျသ့ကြားလိုက်ရတော့ကျွန်တော်ထိတ်လန့်စွာနဲ့အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်မိသည်...
ကြမ်းပြင်ပေါပုံရက်သားလဲနေတဲ့သူ့ကိုတွေ့လိက်ရတော့ ခြေလှမ်းတွေက သူ့အလိုလိုရပ်တန့်သွားကာသူ့ကိုမော့ကြည့်မိသည်....
'ခ!!!!!အ့.....'
'သားရှိုင်း...အိး..ခေါင်းမှာလည်းသွေးတွေ...ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ...???'
'ကြီး..ကြီးမေ....ခ...ခကိ..အ့..တားပေး....ပါ..ဦး...'
'ဟမ်.....'
ကျွန်မအောက်ကိုငုံ့ကြည့်မိတော့ စိုးရိမ်မျက်လုံးတွေနဲ့ကျွန်မတို့ကိုကြည့်နေတဲ့သားငယ်...
'သားငယ်လေး....'
'ကြီးမေ...သား..သားကိုမတားပါနဲ့..သားကိုထွက်သွားခွင့်ပြုပါ...သားကိုတားရင် ကြီးမေကိုသာမုန်းမိလိမ့်မယ်....'
'သားငယ်လေး..ပြဿနာဖြစ်ရင်လည်းသွေးအေးအေးနဲ့ဖြေရှင်းကြလေကွယ်...အခုလိုကြတော့..အဲ့တာကထားဦး....သား..သားအခုလိုမပေါ့မပါးနဲ့ဘယ်တွေလျှောက်သွားဦးမလို့လဲ....'
'သူနဲ့ဝေးတဲ့ဘယ်နေရာမဆိုသားအတွက်အဆင်ပြေတယ်...ကြီးမေ....ကလေးအတွက်လည်းအန္တရာယ်ကင်းတာမို့...'
'ဘာတွေလဲသားငယ်လေးရယ်...'
'သား..သားဒီနေရာကနေ ကြီးမေကိုဂါရဝပြုပါရစေကြီးမေ...'
ပြောပြီးတာနဲ့ သားလေးဟာ ကျွန်မကိုဦးသုံးကြိမ်ချပြီးအိမ်ထဲကနေထွက်သွားတော့သည်...
'သား...သားလေး...'
ကျွန်မဝမ်းနည်းမျက်ရည်ကျမိပြန်သည်...
သားလေးရယ်....
ထိုအချိန် ကျွန်မလက်ထဲကသားရှိုင်းဟာ ယိုင်ထိုးနေတဲ့ကိုယ်နဲ့အတင်းထဖို့ကြိုးစားပြန်သည်..
'သားရှိုင်း..'
'ကြီးမေ..ဘာလို့မတားတာလဲ....??ခ..ခထွက်သားနေပြီလေ....'
'ကြီးမေသိတယ်..သားငယ်လေးကိုခဏတော့လွှတ်ထားပေးသင့်တယ်သား....'
'ဟင့်အင်း...ကျွန်တော်လွှတ်ပေးလိုက်ရင် ခကကျွန်တော့်ဘဝထဲကပျောက်ကွယ်သွားရင်ရော...ကျွန်တော့်ကမ္ဘာကြီးထဲကအပြီးတိုင်ထွက်သွားရင်ရော...မရဘူး..ခကိုပြန်ခေါရမယ်..ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကလေးလေး..ခဗိုက်ထဲကကလေးလေးလည်း....'
'သားရှိုင်း.....ကြီးမေတို့သာအခုချိန်သားလေးကိုသာလိုက်ခေါရင် ..အဲ့တော့မှသားလေးကသားဘဝထဲက အပြီးတိုင်ထွက်သွားဖို့လုပ်တော့မှာ....သားရှာမတွေ့နိုင်တဲ့ဟိုးအဝေးကြီးကိုထွက်သွားရင်ရော...အဲ့ကြမှဒုက္ခတွေများကုန်ပါမယ်ကွယ်...'
'ဟင့်အင်း....အ့.....'
ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာလည်းအပူမီးတွေဝေနေသလို ထိုအချိန်မှာဘဲရုတ်တရက်ထရွာချတဲ့မိုး...
အညှိုးကြီးစွာရွာနေတဲ့မိုးအပြင် လျှပ်စီးသံတွေကလည်းခဏခဏဟိန်းနေအောင်ကြားရပြန်သည်...
ရွာနေတဲ့မိုးကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်ခကိုစိတ်ပူမိသည်...
ခများတစ်ခုခုဖြစ်သွား၇◌င်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့တင် ကျွန်တော်သေလို့ရနေပြီ..
နာကြင်နေတဲ့ခေါင်းကိုအတင်းလက်နဲ့ဖိကိုင်ရင်း ကိုယ်ကမဟန်နိုင်တော့...
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကအရာအားလုံးချာလပတ်လည်လည်နေပြန်သည်...
နောက်ဆုံး ဘာဆိုဘာမှမမြင်ရတော့ဘဲ ကျွန်တော်ခဏတာအိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်ထင်ပါရဲ့....
နှုတ်ကတော့ ခနာမည်ကိုသာအော်ခေါနေမိသည်...
ခ..မောင်ခေါတာများကြားရင် ပြန်လာရင်လာလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့...
မောင်အတ္တကြီးခဲ့မိတာတွေအတွက်တောင်းပန်ပါတယ်ခ...
မောင့်ကိုထားပြီးအဝေးကိုပြေးထွက်မသွားပါနဲ့အသဲရာ....
မင်းမရှိဘဲမနေနိုင်တာမင်းအသိဘဲကိုကွာ...
Another day without your smile
(မင်းအပြုံးတွေမရှိတော့တဲ့ တစ်နေ့)
Another day just passes by
(အဲ့နေ့ကို အသက်မပါသလို ဒီတိုင်းဖြတ်သန်းရင်း)
But now I know how much its mean
(အခုတော့ မောင်သိလိုက်ရပြီ...မင်းမောင့်နားမှာရှိခဲ့တဲ့အချိန်တွေဟာမောင့်အတွက်ဟာဘယ်လောက်အရေးပါလဲဆိုတာကိုပေါ့..)
For you to stay right here with me
(မင်းကတော့ မောင့်အနားလေးမှာဘဲနေပေး)
The time we spent apart
(မောင်တို့နှစ်ယောက် ခွဲပြီးနေခဲ့ကြရတာက)
Will make our love grow stronger
(မောင်တို့အချစ်တွေကိုပိုခိုင်မြဲအောင်လုပ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါပေမဲ့မင်းနဲ့မောင်ခွဲပြီးနေခဲ့တုန်းကအချိန်တွေကိုပြန်တွေးကြည့်လိုက်တိုင်းအရမ်းနာကြင်ရတယ်...အခုထက်ထိတောင်မောင်ဘယ်လိုမှ လက်မခံနိုင်သေးဘူး..)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna die lying in your arms
(မောင်မင်းလက်ထဲမှာဘဲ မောင့်နောက်ဆုံးထွက်သက်ကိုကုန်ဆုံးချင်တယ်)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna be looking in your eyes
(မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်ရင်း...)
I wanna be there for you
(မင်းလိုအပ်တဲ့အချိန်မင်းအနားမှာရှိချင်မိတယ်...)
Sharing everything you do
(မင်းလုပ်ချင်တာမှန်သမျှတူတူကူလုပ်ပေးရင်းပေါ့...)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
A thousand miles between us now
(အခုတော့ မင်းနဲ့မောင့်ကြားမှာ မိုင်ထောင်ပေါင်းများစွာဝေးနေခဲ့ပြီလား....)
It causes me to wonder how
(ဘာကြောင့်လဲ..ဘယ်လိုဖြေရှင်းလို့ရမလဲဆိုတာကိုမောင်သိချင်မိတယ်ခရယ်..)
Our love tonight remains so strong
(ဒီနေ့ညတော့မောင်တို့ရဲ့အချစ်တွေခိုင်မြဲစွာတည်ရှိနေမယ်လို့မောင်ယုံကြည်တယ်ခ...)
It makes our risk right all along
(အဲ့လိုသာဆိုရင်ပေါ့...မောင်ကျေနပ်တယ်...မောင်တို့စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတာတွေကိုမောင်တို့အချစ်ကကုစားပေးလိမ့်မယ်လို့...နည်းနည်းချင်းနဲ့ဖြည်းဖြည်းစီပေါ့...)
The time we spent apart
(မောင်တို့နှစ်ယောက် ခွဲပြီးနေခဲ့ကြရတာက)
Will make our love grow stronger
(မောင်တို့အချစ်တွေကိုပိုခိုင်မြဲအောင်လုပ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါပေမဲ့မင်းနဲ့မောင်ခွဲပြီးနေခဲ့တုန်းကအချိန်တွေကိုပြန်တွေးကြည့်လိုက်တိုင်းအရမ်းနာကြင်ရတယ်...အခုထက်ထိတောင်မောင်ဘယ်လိုမှ လက်မခံနိုင်သေးဘူး..)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna die lying in your arms
(မောင်မင်းလက်ထဲမှာဘဲ မောင့်နောက်ဆုံးထွက်သက်ကိုကုန်ဆုံးချင်တယ်)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna be looking in your eyes
(မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်ရင်း...)
I wanna be there for you
(မင်းလိုအပ်တဲ့အချိန်မင်းအနားမှာရှိချင်မိတယ်...)
Sharing everything you do
(မင်းလုပ်ချင်တာမှန်သမျှတူတူကူလုပ်ပေးရင်းပေါ့...)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
Things can come and go I know,but
(မောင်သိတယ်...အရာရာတိုင်းက ကိုယ့်ဘဝထဲဝင်လာပြီးရင် တချိန်ကြရင်တော့ ကိုယ့်နားကပြန်ထွက်သွားကြတယ်ဆိုတာ...)
Baby I believe
(ဘေဘီ....မောင်ယုံတယ်...)
Something's burning strong between us Makes it clear to me
(မောင်တို့နှစ်ယောက်ကြားကခိုင်မာတဲ့အချစ်တွေကမောင့်ကိုခနဲ့ဝေးသွားမှာစိတ်မပူဖို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိစေခဲ့တယ်..)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါပေမဲ့မင်းနဲ့မောင်ခွဲပြီးနေခဲ့တုန်းကအချိန်တွေကိုပြန်တွေးကြည့်လိုက်တိုင်းအရမ်းနာကြင်ရတယ်...အခုထက်ထိတောင်မောင်ဘယ်လိုမှ လက်မခံနိုင်သေးဘူး..)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna die lying in your arms
(မောင်မင်းလက်ထဲမှာဘဲ မောင့်နောက်ဆုံးထွက်သက်ကိုကုန်ဆုံးချင်တယ်)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
I wanna be looking in your eyes
(မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်ရင်း...)
I wanna be there for you
(မင်းလိုအပ်တဲ့အချိန်မင်းအနားမှာရှိချင်မိတယ်...)
Sharing everything you do
(မင်းလုပ်ချင်တာမှန်သမျှတူတူကူလုပ်ပေးရင်းပေါ့...)
I wanna grow old with you
(မောင်မင်းနဲ့တူတူအိုမင်းသွားချင်တယ်...)
မောင့်စီပြန်လာခဲ့ပါ မောင့်အသဲအသက်ရာ...
ခ.......
မင်းမရှိရင်မောင်အသက်ဆက်မရှင်နိုင်လို့ပါ.....
To Be Continued
------------------------------------------------------
Zawgyi
"မင္းရဲ့ပထမေျမာက္ရင္ေသြးကအသတ္ခံလိုက္ရတာ...."
"တရားခံဘယ္သူလဲမင္းသိလား...???"
"ေမာင္..မင္းသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ေမာင္ဆိုတဲ့လူဘဲ.....သူကိုယ္တိုင္ငါ့ကိုမင္းကေလးကိုသတ္ဖို႔ေဆးဝယ္ခိုင္းတာ...မင္းကေတာ့အဲ့တုန္းကသူတိုက္တာေတြအားေဆးဆိုၿပီးေသာက္ခဲ့တာ....ေနာက္ေတာ့..."
"လူေတြကသိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္.....မင္းကျဖဴစင္လြန္းေတာ့ ခက္ကုန္တာေပါ့ကြာ....."
သူမေျပာသြားတဲ့စကားေတြသာကၽြန္ေတာ့္နားထဲၾကားေယာင္ေနမိသည္...
မယုံခ်င္ဘူး...ဟင့္အင္း...ေမာင္ကအဲ့လိုလုပ္မဲ့လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...
ဒိကိစၥေတြကိုသူအသဲအသန္စဥ္းစားေနမိေပမဲ့ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ဗလာနတၳိသာ...
မဟုတ္ပါဘူးလို႔အတင္းျငင္းခ်င္ေပမဲ့လည္း လက္ထဲမွာရွိေနတဲ့သက္ေသကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေလွာင္ရယ္ေနစဲ....
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မညာစမ္းပါနဲ႔ေတာ့ခက္ခြန္းခလို႔ေျပာေနသေယာင္....
အၾကာႀကီးရပ္ေစာင့္ေနမိတာလား..ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကဘဲၿပိဳလဲခ်င္ေနတာလားမသိ..ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြျပာလာၿပီးမိုက္ခနဲျဖစ္သားခ်ိန္ကၽြန္ေတာ့္ပုခုံးကိုလာေရာက္ထိန္းကိုင္ၿပီး အဆင္ေျပလားေမးလာတဲ့လူတစ္ေယာက္....
'ခ...ခေလး..အဆင္ေျပရဲ့လား..??'
'ေမာင္..ေမာင္လား...??'
'ခ..သတိထားေလ...အကိုပါ..အကိုရာျပည့္ေလ...'
ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွကိုရာ...
'ဟင္း..ေစာရီးပါကိုရာ...ေမာင္ထင္လိုက္လို႔....'
'ခ...အဆင္မေျပဘူးလား...'
'မဟုတ္ပါဘူး...'
'ခခင္ပြန္းလာမေခါေသးဘူးလား...'
'အင္း....မလာေသးဘူးလားမသိဘူး...'
'ခ...ေခါင္းမူးေနတာလား...???ေစာနကမူးလဲမလိုေတာင္ျဖစ္သြားတာ...ေတာ္ေသးတာေပါ့..အကိုအျပင္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္နဲ႔အကိုက္ျဖစ္သားလို႔ဝင္ကူလို႔ရသြားတာ..ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဂ႐ုစိုက္မွေပါ့ခရာ....အရင္လိုတစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္ေတာ့တာ...'
'အင္း..ဟုတ္သားေနာ္ကိုရာ...'
ဗိုက္ကေလးကိုပြတ္ကာ ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စုံနဲ႔ေျမျပင္ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးအသက္မပါသလိုေျပာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ညီငယ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေမာမိသည္...
ေစာနကဘဲ ကေလးေလးအေၾကာင္းေျပာရင္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ခက အခုေတာ့ေရေသေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ကန္ေရျပင္လို....
'ခ....ခအမ်ိဳးသားလာမေခါခင္အထိ အကို႔နားေနခန္းထဲမွာထိုင္ေစာင့္ခ်ည္..ၾကားလား...'
'ဟုတ္...ကိုရာ့ကိုေတာ့အလုပ္ရႈပ္ေစမိၿပီ...'
'ဘယ္ကသာ..လာ...အကိုတြဲကူမယ္...'
'ရတယ္ကိုရာ...ကၽြန္ေတာ္..ကိုယ့္ဘာသာေလၽွာက္ၾကည့္ပါမယ္..'
'ေအး...လာ..ျဖည္းျဖည္း...'
'ေက်းဇူးကိုရာ...'
'ေအးပါကြာ........'
ဟင္း...
သက္ျပင္းရွည္ခ်ရင္းသာ ခေနာက္ကေနကၽြန္ေတာ္လိုက္လာခဲ့မိသည္..
ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲလို႔လဲကၽြန္ေတာ္မေမးမိ..
ခေျပာခ်င္ရင္အကို႔ကိုေျပာမွာဘဲမလား...
အကိုေမးလိုက္မွခစိတ္အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ...
နားေနခန္းထဲေရာက္ေတာ့လည္း ထိုင္ေနတာကမလႈပ္မယွက္...
စကားလည္းမေျပာသလို အျပင္ျပတင္းေပါက္ကိုသာေငးျမဲေငးေနတဲ့ခ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္စားပြဲမွာfileေတြၾကည့္..လူနာမွတ္တမ္းေတြစစ္ရင္းခအရိပ္အခ်ည္သာၾကည့္ေနမိသည္..
တခ်က္တခ်က္ခစီကရွိုက္သံလိုလိုထြက္လာသလို မ်က္ရည္စေတြလည္းမ်က္ဝန္းမွာေဝ့ေနတတ္သည္...
'ကိုရာ...'
႐ုတ္တရက္ ညီ့ကိုၾကည့္ေနရင္းသူခိုးလူမိသြားတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာျပာျပာသလဲဘဲအၾကည့္ကိုအေဝးကိုလႊဲပစ္လိုက္ရၿပီး ခအေမးကိုခပ္သြက္သြက္ျပန္ေျဖရေတာ့သည္..
'အင္း..ေျပာ..ေျပာေလခ...အကို႔ညီေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ..??'
'ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ကိုရာ့ကိုအကူအညီေလးေတာင္းခ်င္လို႔....'
'ေျပာေလခ...အကိုဘာကူညီေပးရမလဲ...'
'ကၽြန္..ကၽြန္ေတာ္ ဒီstick ေလးနားေထာင္ခ်င္တယ္ကိုရာ....ဒါေပမဲ့..တစ္..တစ္ေယာက္တည္းနားမေထာင္ရဲဘူး...'
'ဟင္....'
'ကိုရာကၽြန္ေတာ္နဲ႔တူတူနားေထာင္ေပးနိုင္မလား...'
'ေအာ္...အင္း..ရ..ရတာေပါ့ခရာ...လာ...အကိုတို႔တူတူနားေထာင္ရေအာင္..'
'အင္း...'
ညီေျပာတဲ့အတိုင္းညီဖုန္းေလးထဲstick ထည့္ရင္း ညီနဲ႔တူတူအေၾကာင္းအရာတစ္ခုကိုနားေထာင္မိသည္....
ပထမၾကားလိုက္ရတာက ညီ့ခင္ပြန္းအသံ...
အဲ့တခဏကၽြန္ေတာ္ေတာင္ေတြးမိေသးတယ္...ညီက လူပ်ိဳႀကီးကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာခင္ပြန္းရဲ့အသံသြင္းထားတာကိုနားေထာင္ေနတာမ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကိုဟားဖို႔မ်ားလားလို႔....ခ်စ္တတ္လိုက္ၾကတာလို႔လည္းေတြးမိေသးသည္..
ဒါေပမဲ့ဒီအေတြးေတြဟာတမဟုတ္ခ်င္းမွာပင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ့အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုလိုေျပာင္းသြားခဲ့ရတာကေတာ့ ညီေရာကၽြန္ေတာ္ေရာအသိ...
တျခားမဟုတ္ဘူး...မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုညီ့ခင္ပြန္းကကိုယ္ဝန္ပ်က္က်ေဆးဝယ္ခိုင္းေနတာ..
('ေမာင္....ေသခ်ာလို႔လား..???'
'ဘာကိုလဲမ..??'
'ကေလးေလးကိုသတ္ဖို႔..'
'မ မွားေနၿပီ...မေရာက္သင့္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုကၽြန္ေတာ္ကေစတနာနဲ႔သူေရာက္သင့္တဲ့ေနရာမွန္ကိုပို႔ေပးတာ...ဒါကိုသတ္တယ္လို႔မေခါဘူးမ..'
'ဟိုကနားလည္မယ္ထင္လား..ေမာင္...'
'ခလား..???မလိုပါဘူး..သူသိရင္လည္းကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မရရေအာင္အဲ့ကိုယ္ဝန္ကိုဖ်က္ခ်ပစ္မွာ......')
'ခ...ညီေလး...'
တကိုယ္လုံးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး သူ႔အက်ီအနားစေလးသူလက္ကေလးနဲ႔လုံးေခ်ေနတဲ့ကေလးငယ္...
'ခ.....ခ....'
'ကို..ကိုရာ.....'
'အင္း..အကိုရွိတယ္...'
'ကိုရာၾကားတယ္မလား...??'
'.........'
'ကိုရာ..ေျဖပါ..ကၽြန္ေတာ္နားၾကားမမွားဘူးမလား...???ဟမ္....ေျဖပါကိုရာရာ..ဟင့္...'
'ဟုတ္ပါတယ္..ညီရယ္...ခ..စိတ္ေလၽွာ့ေနာ္....'
'ေမာင္..ေမာင္က..ေမာင္ကကၽြန္ေတာ့္ကေလးကို..သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တယ္....'
'ခ..ကိုရာေမးတာကိုေျဖ..ဒီအသံဖိုင္ကိုညီ့ကိုဘယ္သူေပးတာလဲ..??'
'ေမာင္လုပ္ရက္တယ္..ဟင့္....'
'အကိုေမးတာကိုေျဖပါဦးညီရယ္..ခ...ခ..'
'ဟား..ဟား...ဘယ္သူဘဲေပးေပးပါကိုရာရာ...အဓိကကဒီအသံဖိုင္ေနာက္ဆုံးကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲေရာက္ေနၿပီးအမွန္တရားကိုကၽြန္ေတာ္သိေနရၿပီဘဲမဟုတ္လား..'
ငိုေနရင္းကေနတဟားဟားထရယ္ေနျပန္တယ္ခကိုၾကည့္ၿပီးကၽြန္ေတာ္စိတ္ေမာရျပန္သည္...
'ခ..'
'ကိုရာ..ကိုရာေျပာတယ္မလား..ကၽြန္ေတာ္ကအတိတ္ေမ့ေနတယ္ဆိုၿပီး...ေမာင္..ေမာင္ကကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ေမ့ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ့ေျပာျပေပးတယ္..ဒါေတာ့မပါဘူး..ဒီအေၾကာင္းအရာတစ္ခုကလြဲလို႔ေပါ့...ဆိုလိုတာက..ဟင့္..ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကအမွန္တရားေတြမို႔..သူ..သူကကၽြန္ေတာ့္ကိုကြယ္ဝွက္ထားခဲ့တာမလား..ဟင္..ဟုတ္တယ္မလားဟင္...??ဟင့္...'
'...........'
'ကိုရာ..ဟင့္..ေျပာပါဦး...ကိုရာေရာ..ကိုရာေရာကၽြန္ေတာ့္ကိုမေျပာျပေပးနိုင္ဘူးလား...'
ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုလႈပ္ကိုင္ကာသူလိုခ်င္တဲ့အေျဖမရမခ်င္းေမးေနတဲ့ကေလးငယ္...
'ခ.....ညီ..'
'ဟင့္....ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ကသူ႔အတြက္ဘာလဲ..???သူကၽြန္ေတာ့္ကိုတကယ္မခ်စ္ဘူးလား..??ဟင္...ဘာလို႔..အျပစ္မဲ့တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ကိုသူ..သူသတ္နိုင္ရက္တာလဲ..??....'
'ညီ...နားလည္မႈလြဲေနတာေတြေရာမျဖစ္နိုင္ဘူးလား..'
'နားလည္မႈလြဲေနတာသာဆိုရင္ေတာ့..အင့္..ဟင့္..သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ကိုရာရာ...အခုဟာက....အခုဟာက...'
သူ႔ရင္ဘတ္ကေလးတဘုန္းဘုန္းထုရိုက္ရင္းငိုေနျပန္တဲ့ခကိုကၽြန္ေတာ္ဆက္လႊတ္ထားလို႔မရေတာ့...
လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဖက္ထားေပးလိုက္သည္..ေနာက္ေက်ာေလးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ပြတ္ေပးရင္းေခ်ာ့ျမဴမိသည္...
'ကိုရာ...ဟင့္..ကိုရာသိတယ္မလား..ကၽြန္ေတာ့္ပထမကေလးအေၾကာင္းကို....ဟင့္..အင့္....ေက်းဇူးျပဳၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကေလးအေၾကာင္းကိုေျပာျပေပးပါလားဟင္....'
'ဟင္း....'
'ကိုရာ....ကၽြန္ေတာ့္ကိုသနားရင္ ကိုရာသိထားတဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာျပပါ...ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ဟင့္..အင့္..တကယ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ...'
'ေအး..ေအးပါခရယ္..အကိုေျပာျပပါ့မယ္....အမွန္ေတာ့ ခကအကိုနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီးကိုယ္ဝန္ေဆင္ဖို႔ကိစၥကိုလုပ္ခဲ့တာ..အဲ့တုန္းကအကိုနဲ႔ခကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အမ်ိဳးေတြမွန္းမသိေသးဘူးေလ...ခကကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အကိုခကိုေဆးေတြေသာက္ခိုင္းေဆးထိုးခိုင္းတာေတြလုပ္ေပးခဲ့တာ...အင္း...ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ၾကာေရာခကိုယ္ဝန္စရွိလာတာဘဲ....အကို႔စီခကပုံမွန္လာၿပီးေဆးစစ္တယ္...ေနာက္ေတာ့ ခအကို႔စီေရာက္မလာေတာ့ဘူး...တစ္လေလာက္လည္းၾကာေရာ ခေဆး႐ုံကိုေရာက္လာခဲ့တယ္...ကိုယ္ဝန္ပ်က္က်ၿပီးေပါ့....က်န္တာေတြအကိုမသိဘူးခ...အကိုသိတာကေတာ့ဒီေလာက္ဘဲ....'
'ဟင့္..အင့္..အီး..ဟီး..ကၽြန္ေတာ့္ကေလး..ဟင့္..ကေလးေလး..သနားပါတယ္...'
'မငိုပါနဲ႔ခရယ္..ညီငိုေတာ့ကေလးေလးလည္းဘယ္စိတ္ေကာင္းနိုင္ပါ့မလဲ....'
'က..ကေလး..??ကိုရာ..ဟင့္..ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္...ကၽြန္ေတာ္သူ႔နားမွာမေနရဲေတာ့ဘူး...သူကၽြန္ေတာ့္ကေလးေလးကိုတစ္ခုခုထပ္လုပ္လိုက္မွာ..ေၾကာက္တယ္....ကၽြန္ေတာ္..ထြက္ေျပးရမယ္...'
'ညီ...ညီ..စိတ္ေလၽွာ့ေလ...'
'ဟင့္..ဟင့္အင္း...လႊတ္ကိုရာ..သူခဏေနေရာက္လာလိမ့္မယ္...သူအဲ့ၾကကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ေခါသြားေတာ့မွာ...ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ခ်င္ဘူး..အီး...ဟီး..ကေလးေလးကိုအထိခိုက္မခံနိုင္ဘူး..ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္..ကၽြန္ေတာ္....'
'ခ...ခ....'
ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြကိုအတင္းဖယ္ၿပီးအခန္းထဲကေျပးထြက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့ကေလးေနာက္ကိုကၽြန္ေတာ္ေျပးလိုက္မိသည္...
အရမ္းလၽွင္လြန္းတဲ့ကေလးဟာကၽြန္ေတာ္သူ႔စီမေရာက္ခင္မွာဘဲ အခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ပါေတာ့သည္...
'ခ......ဒါဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ....??'
'ေ...မ...ာ....င္........ေမာင္....'
ေမာင့္ကိုေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္လန႔္တၾကားနဲ႔ေျခလွမ္းေတြကိုသူ႔စီကေနေဝးရာ..ေနာက္သို႔သာဆုတ္မိျပန္သည္...
'ခ....ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...??'
'ဟင့္အင္း....ဟင့္အင္း....'
သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးတုန္လႈပ္ေနပုံရတဲ့ခကိုကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနမိသည္..
'ခ....ေမာင့္စီလာပါဦး...'
'ဟင့္အင္း.....'
'ခ.........'
'ခ....ညီေလးရွိုင္းေခါေနတယ္သြားေလ...'
'ခ....ေမာင္ေခါေနတယ္ေလကြာ..ခဘာျဖစ္ေနတာလဲ..??..'
'ဟင့္..အင္း.....'
'ကိုရာျပည့္...ခဘာျဖစ္ေနတာလဲ..??'
'အကိုကေဘးလူပါ...ဒီကိစၥကမွာအကိုပါလို႔မေကာင္းဘူး....ညီတို႔ႏွစ္ေယာက္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေဆြးေႏြးၾကည့္သင့္တယ္ထင္တယ္..ခကိုေခါသြားလိုက္ပါ....ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးပါညီ...ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြအတြက္အကိုဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး....ေခါသြားလိုက္ပါ...ခ....လိုက္သြားေနာ္...ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ေနာ္..ခဘက္မွာအကိုရွိတယ္....'
'ခ...လာ..ေမာင္နဲ႔လိုက္ခဲ့...ေမာင္တို႔ျပန္ရေအာင္....'
'ျပန္မယ္..??ငါမင္းနဲ႔မလိုက္ဘူး...ဟင့္အင္း...မလိုက္နိုင္ဘူး...ဟင့္...'
'ခ...ခဘာျဖစ္ေနတာလဲ..??'
'ေၾကာက္တယ္..ေၾကာက္တယ္....ဟင့္..မလိုက္ခ်င္ဘူး....'
'ခ...ခ...ေမာင္တို႔စကားေျပာၾကရေအာင္...ေနာ္...ခဘာျဖစ္ေနတာလဲေမာင့္ကိုေျပာျပေလေနာ္...'
'မလိုက္ဘူး...မလိုက္ခ်င္ဘူး...'
'ခ..ေတာင္းပန္ပါတယ္...ေမာင္နဲ႔လိုက္ခဲ့ေနာ္...'
ကၽြန္ေတာ္လည္းမတတ္သာေတာ့ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကေန႐ုန္းကန္ေနတဲ့ခလက္ကေလးကိုအတင္းဆြဲေခါကာ ကားစီကိုေခါသြားဖို႔လုပ္မိေတာ့သည္...
'လႊတ္...ငါ့လက္ကိုလႊတ္....ဟင့္...'
'ခ..ခဘာျဖစ္ေနတာလဲ...??ေမာင့္ကိုေျပာဆိုေတာ့လည္းမေျပာဘူး....ခဘာျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာေျပာမွေမာင္ကလိုက္ျဖည္းဆည္းေပးလို႔ရမွာေပါ့.....'
'မသိဘူး...အား..ၾကားလည္းမၾကားခ်င္ဘူး..ဟင့္..ဟင္း...'
စိတ္ေလၽွာ့ခ်လိုက္ပုံေပါက္တဲ့ခဟာကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာဘဲေပ်ာ့ေခြက်လာေတာ့သည္...
'ခ...ခ.....ကိုရာျပည့္...ခ..ခကိုၾကည့္ေပးပါဦး...'
'ဘာမွစိုးရိမ္စရာမရွိဘူး...စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားေနလို႔ညီ....'
'ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္သြားမယ္..ညဘက္တစ္ခုခုဆို...'
'၇တယ္...အကို႔ကိုဖုန္းဆက္....တစ္ခုဘဲေျပာပါရေစ...သူမလုပ္ခ်င္တဲ့အရာကိုအတင္းမလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔..သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ညီ့ဘက္ကဘာမဆိုလိုက္ေလ်ာေပးပါ....နာၾကင္မႈဆိုတာက်င့္သားရေနတဲ့ခကို ညီထပ္ၿပီးနာၾကင္မႈေတြမေပးသင့္ဘူး...ဒီတစ္ေခါက္ညီ့ဘက္ကေန ခကိုနာၾကင္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရင္ အကိုညီေလးကိုေခါၿပီးဟိုးအေဝးႀကီးကိုထြက္သြားလိုက္မွာ...အဲ့တာကိုမွတ္ထားညီ...'
'ဟင္း
'ဟင္း....သြားမယ္....'
'အင္း....'
------------------------------
အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္းသတိမလည္ေသးတဲ့ခကိုကၽြန္ေတာ္ဘဲေပြ႕ခ်ီၿပီးအခန္းထဲကကုတင္ေပါမွာလွဲေစလိုက္သည္...
ႀကီးေမကိုလည္းစိတ္မပူဖို႔ေျပာၿပီးစိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ဖို႔ပါမွာခဲ့လိုက္သည္...
ကုတင္ေပါကခကိုၾကည့္ေတာ့ သတိမရေသးတာေၾကာင့္ ညစ္ေနတဲ့စိတ္အစုံကို ေျပလိုေျပျငားေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္ရျပန္သည္....
ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲေနတုန္းကုတင္ေပါက အင့္ကနဲအသံၾကားတာေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ခ.....
'ခ....ေမာင့္အသဲေလးနိုးၿပီလား...??'
'အနားမလာနဲ႔...'
'ခ....'
'မင္းငါ့ကိုဘယ္အခ်ိန္ထိဖုံးကြယ္ထားဦးမွာလဲ..??'
'ဟမ္...'
'ဖုန္း...ဖုန္း..ငါ့ဖုန္းေရာ...??'
'ဒီမွာေလခ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ...??'
'ဒါေလးနားေထာင္ၾကည့္ပါဦး....'
အသံဖိုင္တစ္ခုကိုဖြင့္ျပလိုက္ေတာ့ သူကတအံ့တဩနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကဖုန္းကိုဆြဲလုၿပီးအတင္းပိတ္ျပန္သည္...
'ခ...ဒါ..ဒါကိုဘယ္ကရတာလဲ...??'
'ဘယ္ကရတာလဲမေမးခင္..ဒီအေၾကာင္းအရာကတကယ္ပါဆိုတာကိုဘာလို႔ဝန္မခံခ်င္ရေသးတာလဲ..ဟင္...'
'မဟုတ္ဘူး...'
'ေမာင္...ခကိုၾကည့္ၿပီးအဲ့တာေတြကအလိမ္ညာေတြပါလို႔ေျပာလိုက္ပါလားဟင္...ခယုံခ်င္မိတယ္..ေမာင္..'
'ေမာင္..ေမာင္တမင္ဖုံးကြယ္ထားတာမဟုတ္ဘူး...'
'ဘာလဲ..??မင္းငါ့ကိုအ႐ူးလုပ္ခဲ့တာလား...ဟင္..'
'ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ခ....ေမာင္....ေမာင္ခကေလးေလးကိုသတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ဆိုတာမွန္ေပမဲ့ ေမာင္အဲ့တုန္းက ခလြယ္ထားတဲ့ကေလးကိုတျခား..တျခားသူနဲ႔ရတဲ့ကိုယ္ဝန္လို႔......'
'ေျဖာင္း..!!'
ကၽြန္ေတာ္စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲသူ႔ပါးကိုရိုက္ခ်မိသည္.....
'မင္း..မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုလူလို႔သတ္မွတ္ထားတာလဲ...??မင္းမ်က္လုံးထဲမွာငါကအဲ့ေလာက္ဘဲအေပါစားဆန္ေနသလား..ဟင့္...'
'မဟုတ္ဘူးခ...မဟုတ္ဘူး....'
'ဒါဆိုမင္းဘာလို႔ငါ့ကိုဖုံးကြယ္ထားတာလဲ..ဟင္...'
'ေမာင္ရွင္းျပပါရေစခ....'
'ငါ့ကိုမင္းညာတယ္..အရင္တုန္းကလည္းညာခဲ့မွာဘဲ..မင္းတစ္ေယာက္ကိုဘဲခ်စ္ၿပီးမင္းတစ္ေယာက္တည္းအတြက္တစ္ကမၻာတည္ေဆာက္ထားတဲ့ငါ့..ငါ့ကို..မင္း..မင္းမို႔..ဟင့္....ဒါေတြထားဦး...မင္း..မင္းဘာလို႔..ဘာလို႔အျပစ္မရွိတဲ့ကေလးကိုမွသတ္ဖို႔လုပ္ရတာလဲ...ဟင္....ငါ့ကိုေျဖပါဦး..မင္း..မင္းကေလးကိုမင္းသတ္လိုက္ေတာ့ မင္းဘာရလိုက္လဲလို႔....ဟင့္..အင့္....လူယုတ္မာရဲ့...'
'ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ခ....ေမာင္ခေက်နပ္တဲ့အထိေတာင္းပန္ပါ့မယ္...ေနာ္...ေမာင္မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြကိုခခြင့္လႊတ္ေပးပါ..ေမာင့္ကိုတစ္ခါေလာက္ဘဲထပ္ၿပီးယုံၾကည္ေပးပါလား...'
'ဟက္..ဘာလဲ....ငါကယုံၾကည္ေပးလိုက္ရင္လည္းမင္းကငါ့ကေလးကိုသတ္ဖို႔ႀကိဳးစားဦးမလို႔လား...'
'မဟုတ္တာခရာ...ခဗိုက္ထဲကကေလးေလးကေမာင့္ကေလးဘဲကို...'
'မထိနဲ႔..ငါ့ဗိုက္ကို.....'
'ခ....'
'မင္းကိုရြံ့တယ္.....မင္းကို...ေၾကာက္တယ္.....မင္းအနားမွာရွိေနရင္ ငါေရာကေလးေလးေရာလုံျခဳံမွာမဟုတ္ဘူး...'
'ခ.....ေမာင့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ကြာ..ေမာင္ခမရွိဘဲမေနနိုင္ဘူး...'
'ငါမင္းအနားမွာဆက္မေနနိုင္ဘူး...အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ကေလးကိုကိုယ္သတ္ၿပီးေသြးစြန္းေနတဲ့မင္းရဲ့လက္ေတြအနားမွာေပါ့...'
'မဟုတ္ဘူး...ခ....ေမာင္....ေမာင္....'
'ေတာ္ပါေတာ့...ငါ့ကိုမဆြဲထားပါနဲ႔ေတာ့....ငါေၾကာက္လို႔ပါ.....'
'ဘယ္သူလဲ...??ခကိုဒီအသံဖိုင္ပို႔ေပးလိုက္တာဘယ္သူလဲ....??ဟိုမိန္းမမလား...??'
'ဘာလဲ..???မင္းကသူဆိုရင္ လူထပ္သတ္ဦးမလို႔လား...??'
'ဟင့္အင္း...ေမာင္...ေမာင္....'
'ငါ့ကိုမင္းခ်စ္လား...??'
'ေမးစရာလိုေသးလို႔လားခရာ...'
'ငါ့ကိုခ်စ္ရင္..ငါ့ကိုလက္လႊတ္ေပး...'
'ခ....မရဘူး..မျဖစ္နိုင္တာ...'
'မင္းအတၱအတြက္ဘဲမင္းၾကည့္ေနေသးတုန္းလား...??ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..အင့္..ငါေဟာဒီလိုမင္းကိုရွိခိုးၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္....'
'ခ..ဟင့္အင္း...ခဘယ္ေလာက္ဘဲေတာင္းပန္ေတာင္ပန္..ေမာင္ခကိုလက္မလႊတ္နိုင္ဘူးခ....'
'မင္းေသခ်ာလား.....??'
'အင္း..ေမာင္ကေတာ့ခထြက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မရရေအာင္တားရမွာဘဲ..'
'ဒါဆိုလည္း....ေဆာရီးဘဲ....'
'ခြမ္း....ခလြမ္း....'
'အား....!!'
သူ႔ေခါင္းကိုအနားကပန္းအိုးနဲ႔ရိုက္ခ်လိုက္ၿပီး အိမ္ေပါထပ္ကေနေျပးထြက္လာခဲ့သည္....
သူကၽြန္ေတာ့္နာမည္ေခါေနေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္လွည့္မၾကည့္မိ...
ကၽြန္ေတာ္ေလွခါးေအာက္ေျခနားေရာက္ခါနီးသူက ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ အခန္းထဲကေနထြက္လာတာကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရသည္...
အခန္းနံရံကိုလက္တစ္ဖက္ကေထာက္ထားၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္က ေသြးထြက္ေနတဲ့ေခါင္းကိုဖိကိုင္ထားတာကိုလည္းေတြ႕တယ္...
'ခ....ေမာင့္ကိုထားမသြားပါနဲ႔..'ဆိုတဲ့တိုးသဲ့သဲ့ ေျပာသံကိုလည္းၾကားမိတယ္...
သို႔ေသာ္...ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုေက်ာေပးရက္ဘဲသူေရွ႕ကေနထြက္သြားမိသည္....
'ဝုန္း..'ဆိုတဲ့ျပဳတ္က်သ့ၾကားလိုက္ရေတာ့ကၽြန္ေတာ္ထိတ္လန႔္စြာနဲ႔အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္...
ၾကမ္းျပင္ေပါပုံရက္သားလဲေနတဲ့သူ႔ကိုေတြ႕လိက္ရေတာ့ ေျခလွမ္းေတြက သူ႔အလိုလိုရပ္တန႔္သြားကာသူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္မိသည္....
'ခ!!!!!အ့.....'
'သားရွိုင္း...အိး..ေခါင္းမွာလည္းေသြးေတြ...ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ...???'
'ႀကီး..ႀကီးေမ....ခ...ခကိ..အ့..တားေပး....ပါ..ဦး...'
'ဟမ္.....'
ကၽြန္မေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္မိေတာ့ စိုးရိမ္မ်က္လုံးေတြနဲ႔ကၽြန္မတို႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့သားငယ္...
'သားငယ္ေလး....'
'ႀကီးေမ...သား..သားကိုမတားပါနဲ႔..သားကိုထြက္သြားခြင့္ျပဳပါ...သားကိုတားရင္ ႀကီးေမကိုသာမုန္းမိလိမ့္မယ္....'
'သားငယ္ေလး..ျပႆနာျဖစ္ရင္လည္းေသြးေအးေအးနဲ႔ေျဖရွင္းၾကေလကြယ္...အခုလိုၾကေတာ့..အဲ့တာကထားဦး....သား..သားအခုလိုမေပါ့မပါးနဲ႔ဘယ္ေတြေလၽွာက္သြားဦးမလို႔လဲ....'
'သူနဲ႔ေဝးတဲ့ဘယ္ေနရာမဆိုသားအတြက္အဆင္ေျပတယ္...ႀကီးေမ....ကေလးအတြက္လည္းအႏၲရာယ္ကင္းတာမို႔...'
'ဘာေတြလဲသားငယ္ေလးရယ္...'
'သား..သားဒီေနရာကေန ႀကီးေမကိုဂါရဝျပဳပါရေစႀကီးေမ...'
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သားေလးဟာ ကၽြန္မကိုဦးသုံးႀကိမ္ခ်ၿပီးအိမ္ထဲကေနထြက္သြားေတာ့သည္...
'သား...သားေလး...'
ကၽြန္မဝမ္းနည္းမ်က္ရည္က်မိျပန္သည္...
သားေလးရယ္....
ထိုအခ်ိန္ ကၽြန္မလက္ထဲကသားရွိုင္းဟာ ယိုင္ထိုးေနတဲ့ကိုယ္နဲ႔အတင္းထဖို႔ႀကိဳးစားျပန္သည္..
'သားရွိုင္း..'
'ႀကီးေမ..ဘာလို႔မတားတာလဲ....??ခ..ခထြက္သားေနၿပီေလ....'
'ႀကီးေမသိတယ္..သားငယ္ေလးကိုခဏေတာ့လႊတ္ထားေပးသင့္တယ္သား....'
'ဟင့္အင္း...ကၽြန္ေတာ္လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ ခကကၽြန္ေတာ့္ဘဝထဲကေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ေရာ...ကၽြန္ေတာ့္ကမၻာႀကီးထဲကအၿပီးတိုင္ထြက္သြားရင္ေရာ...မရဘူး..ခကိုျပန္ေခါရမယ္..ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကေလးေလး..ခဗိုက္ထဲကကေလးေလးလည္း....'
'သားရွိုင္း.....ႀကီးေမတို႔သာအခုခ်ိန္သားေလးကိုသာလိုက္ေခါရင္ ..အဲ့ေတာ့မွသားေလးကသားဘဝထဲက အၿပီးတိုင္ထြက္သြားဖို႔လုပ္ေတာ့မွာ....သားရွာမေတြ႕နိုင္တဲ့ဟိုးအေဝးႀကီးကိုထြက္သြားရင္ေရာ...အဲ့ၾကမွဒုကၡေတြမ်ားကုန္ပါမယ္ကြယ္...'
'ဟင့္အင္း....အ့.....'
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္းအပူမီးေတြေဝေနသလို ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ႐ုတ္တရက္ထရြာခ်တဲ့မိုး...
အညႇိုးႀကီးစြာရြာေနတဲ့မိုးအျပင္ လၽွပ္စီးသံေတြကလည္းခဏခဏဟိန္းေနေအာင္ၾကားရျပန္သည္...
ရြာေနတဲ့မိုးကိုၾကည့္ၿပီးကၽြန္ေတာ္ခကိုစိတ္ပူမိသည္...
ခမ်ားတစ္ခုခုျဖစ္သြား၇◌င္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ေသလို႔ရေနၿပီ..
နာၾကင္ေနတဲ့ေခါင္းကိုအတင္းလက္နဲ႔ဖိကိုင္ရင္း ကိုယ္ကမဟန္နိုင္ေတာ့...
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကအရာအားလုံးခ်ာလပတ္လည္လည္ေနျပန္သည္...
ေနာက္ဆုံး ဘာဆိုဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ခဏတာအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ထင္ပါရဲ့....
ႏႈတ္ကေတာ့ ခနာမည္ကိုသာေအာ္ေခါေနမိသည္...
ခ..ေမာင္ေခါတာမ်ားၾကားရင္ ျပန္လာရင္လာလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔...
ေမာင္အတၱႀကီးခဲ့မိတာေတြအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ခ...
ေမာင့္ကိုထားၿပီးအေဝးကိုေျပးထြက္မသြားပါနဲ႔အသဲရာ....
မင္းမရွိဘဲမေနနိုင္တာမင္းအသိဘဲကိုကြာ...
Another day without your smile
(မင္းအျပဳံးေတြမရွိေတာ့တဲ့ တစ္ေန႔)
Another day just passes by
(အဲ့ေန႔ကို အသက္မပါသလို ဒီတိုင္းျဖတ္သန္းရင္း)
But now I know how much its mean
(အခုေတာ့ ေမာင္သိလိုက္ရၿပီ...မင္းေမာင့္နားမွာရွိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာေမာင့္အတြက္ဟာဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲဆိုတာကိုေပါ့..)
For you to stay right here with me
(မင္းကေတာ့ ေမာင့္အနားေလးမွာဘဲေနေပး)
The time we spent apart
(ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခြဲၿပီးေနခဲ့ၾကရတာက)
Will make our love grow stronger
(ေမာင္တို႔အခ်စ္ေတြကိုပိုခိုင္ျမဲေအာင္လုပ္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါေပမဲ့မင္းနဲ႔ေမာင္ခြဲၿပီးေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တိုင္းအရမ္းနာၾကင္ရတယ္...အခုထက္ထိေတာင္ေမာင္ဘယ္လိုမွ လက္မခံနိုင္ေသးဘူး..)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna die lying in your arms
(ေမာင္မင္းလက္ထဲမွာဘဲ ေမာင့္ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကိုကုန္ဆုံးခ်င္တယ္)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna be looking in your eyes
(မင္းရဲ့မ်က္လုံးေတြကိုၾကည့္ရင္း...)
I wanna be there for you
(မင္းလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မင္းအနားမွာရွိခ်င္မိတယ္...)
Sharing everything you do
(မင္းလုပ္ခ်င္တာမွန္သမၽွတူတူကူလုပ္ေပးရင္းေပါ့...)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
A thousand miles between us now
(အခုေတာ့ မင္းနဲ႔ေမာင့္ၾကားမွာ မိုင္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးေနခဲ့ၿပီလား....)
It causes me to wonder how
(ဘာေၾကာင့္လဲ..ဘယ္လိုေျဖရွင္းလို႔ရမလဲဆိုတာကိုေမာင္သိခ်င္မိတယ္ခရယ္..)
Our love tonight remains so strong
(ဒီေန႔ညေတာ့ေမာင္တို႔ရဲ့အခ်စ္ေတြခိုင္ျမဲစြာတည္ရွိေနမယ္လို႔ေမာင္ယုံၾကည္တယ္ခ...)
It makes our risk right all along
(အဲ့လိုသာဆိုရင္ေပါ့...ေမာင္ေက်နပ္တယ္...ေမာင္တို႔စြန႔္လႊတ္ခဲ့ရတာေတြကိုေမာင္တို႔အခ်စ္ကကုစားေပးလိမ့္မယ္လို႔...နည္းနည္းခ်င္းနဲ႔ျဖည္းျဖည္းစီေပါ့...)
The time we spent apart
(ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခြဲၿပီးေနခဲ့ၾကရတာက)
Will make our love grow stronger
(ေမာင္တို႔အခ်စ္ေတြကိုပိုခိုင္ျမဲေအာင္လုပ္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါေပမဲ့မင္းနဲ႔ေမာင္ခြဲၿပီးေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တိုင္းအရမ္းနာၾကင္ရတယ္...အခုထက္ထိေတာင္ေမာင္ဘယ္လိုမွ လက္မခံနိုင္ေသးဘူး..)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna die lying in your arms
(ေမာင္မင္းလက္ထဲမွာဘဲ ေမာင့္ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကိုကုန္ဆုံးခ်င္တယ္)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna be looking in your eyes
(မင္းရဲ့မ်က္လုံးေတြကိုၾကည့္ရင္း...)
I wanna be there for you
(မင္းလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မင္းအနားမွာရွိခ်င္မိတယ္...)
Sharing everything you do
(မင္းလုပ္ခ်င္တာမွန္သမၽွတူတူကူလုပ္ေပးရင္းေပါ့...)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
Things can come and go I know,but
(ေမာင္သိတယ္...အရာရာတိုင္းက ကိုယ့္ဘဝထဲဝင္လာၿပီးရင္ တခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့ ကိုယ့္နားကျပန္ထြက္သြားၾကတယ္ဆိုတာ...)
Baby I believe
(ေဘဘီ....ေမာင္ယုံတယ္...)
Something's burning strong between us Makes it clear to me
(ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားကခိုင္မာတဲ့အခ်စ္ေတြကေမာင့္ကိုခနဲ႔ေဝးသြားမွာစိတ္မပူဖို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိေစခဲ့တယ္..)
But it hurts so bad I can't take it any longer
(ဒါေပမဲ့မင္းနဲ႔ေမာင္ခြဲၿပီးေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တိုင္းအရမ္းနာၾကင္ရတယ္...အခုထက္ထိေတာင္ေမာင္ဘယ္လိုမွ လက္မခံနိုင္ေသးဘူး..)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna die lying in your arms
(ေမာင္မင္းလက္ထဲမွာဘဲ ေမာင့္ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကိုကုန္ဆုံးခ်င္တယ္)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
I wanna be looking in your eyes
(မင္းရဲ့မ်က္လုံးေတြကိုၾကည့္ရင္း...)
I wanna be there for you
(မင္းလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မင္းအနားမွာရွိခ်င္မိတယ္...)
Sharing everything you do
(မင္းလုပ္ခ်င္တာမွန္သမၽွတူတူကူလုပ္ေပးရင္းေပါ့...)
I wanna grow old with you
(ေမာင္မင္းနဲ႔တူတူအိုမင္းသြားခ်င္တယ္...)
ေမာင့္စီျပန္လာခဲ့ပါ ေမာင့္အသဲအသက္ရာ...
ခ.......
မင္းမရွိရင္ေမာင္အသက္ဆကမရွင္နိုင္လို႔ပါ.....
To Be Continued
------------------------------------------------------