Bago ako lumabas ng tuloyan sa cliniv ay nag-usap muna kami ni Akio ng kahit ano. Ipinaliwanag niya rin sa akin kung gaano raw ako ka-mahal ni Kean, pagkatapos niyang ikuwento iyon sa akin ay lumabas na ako ng clinic at pumunta na ng dorm.
"Umiyak ka ba?” tanong sa akin ni Sheyne habang nakatitig siya sa aking mga mata.
"P-Paano ko b-ba sa-sabihin sa 'yo 'to." nauutal kong sabi sa kaniya.
Kumunot naman ang kaniyang noo, "Huh?" hinila niya naman ako sa dinala niya ako papunta roon sa dalawang upuan, umupo kami doon at hinarap niya naman ako.
Hinawakan niya naman 'yung balikat ko at tumingin sa kaniya. "Ano ba nangyari? can you tell me? makikinig naman ako." she said seriously.
Pumikit naman ako at bumuntong hininga, pinipilit kong pakalmahin 'yung sarili ko.
"Tell me, ano ba nangyari?"
"P-Pinatigil na ni A-Akio." nang sinabi ko 'yon, napayuko nalang ako at napakagat sa aking pang-ibabang labi.
Nahulog rin naman ako kay Akio, but slight. Nahulog ako sa kaniya kaunti dahil sa ugali na pinapakita niya sa akin kahit alam kong may something sa kanila ni Gelay.
Pero ngayon na nag-usap na kami ni Akio at nalaman niyang mahal ko pala si Kean ay mas lalong nangibabaw ang pag-mamahal ko kay Kean.
"Huh? do you mean..."
"Tinigil niya 'yung panliligaw sa 'yo?" tumango na lang ako bilang sagot.
Niyakap niya naman ako ng mahigpit ng tumango ako sa tanong niya.
Hindi alam ni Sheyne na gusto ko si Kean at hindi niya rin alam na ’yung ginawa ni Akio sa akin ay isang pampa-panggap lamang. Kaya sinabi ko kay Sheyne lahat at na bigla naman siya sa nangyari at hindi siya makapaniwalang ginawa iyon ni Akio.
Lalo na ’yung hoodie na ibinigay sa akin ni Akio ay hindi pala iyon sa kaniya, kay Kean pala iyon nanggaling. Kaya pala hindi pumayag si Akio na ibalik ko iyon sa kaniya dahil si Kean na mismo ang nag-sabi sa kaniya na i-bigay itong hoodie sa akin.
Gumagala rin kami minsan ni Kean, at inamin din ni Akio kanina na siya pala ’yung nag plano at gumawa raw siya nang paraan upang makagala kami ni Kean, and he did it successfully. Kaya mas naging malapit kami ni Kean sa isa’t isa.
Lumalalim na ang gabi, kaya napag-isipan na naming matulog ni Sheyne dahil maaga pa kami bukas upang i-handa ang aming mga gamit at ang aming da-dalhin bukas sa competition.
Ang bilis ng panahon at ang takbo ng oras, parang kailan lang nag-sisimula pa lang kami ngayon mag practice para sa competition.
Kinakabahan din ako para sa mangyayari bukas, first time ko pa namang makasali sa isang competition.
Sana manalo kami bukas.
Humihiga na ako ngayon sa kama dahil seven forty-five na ng gabi. Pinipilit ko ang sarili ko na matulog na dahil maaga pa kami bukas at ayaw kong matagalan ako ng gising.
Pero ayaw talaga ng mata ko.
Tangina.
Tumayo nalang ako sa higaan ko, at sinilip si Sheyne sa ibabaw ng double deck na ngayo'y mahinang humihilik.
Napangisi naman ako at pa dahan-dahang lumabas ng dorm.
Nang makababa na ako, tinignan ko naman 'yung kalangitan kung may buwan at mga bituin ba.
Tugma.
Kay ganda pag masdan ng mga bituin, lalo na 'yung maliwanag na buwan.
Pumunta naman ako sa bandang bench at tumayo na muna sa gilid para tignan ang magandang kalangitan.
"Bakit hindi ka pa na tu-tulog?"
Nilingon ko naman ito at nakita ko si Kean na nasa aking tabi at nakatayo rin ito habang ang kaniyang tingin ay nasa kalangitan.
I smirked, “Ask your self too kung bakit hindi ka pa na tu-tulog.”
"I can't sleep."
Pagkatapos niyang sabihin sa akin iyon ay parehas kaming na tahimik at hindi kami makagalaw sa aming kinatatayuan ngayon.
Narinig ko naman siyang napabuntong hininga kaya nilingon ko siya.
Lumingon naman siya sa akin, "I'm sorry." he said sincerely.
"Huh? why? wala ka namang kasalana—”
"Meron." singit niya.
Kumunot naman 'yung noo ko dahil doon. "Ano?" I asked him.
“Sinabi sa akin ni Akio kanina na sinabi niya na sa iyo lahat, pasensiya na kung ginawa namin iyon sa iyo. Kasi naman e, nahihiya talaga ako sa 'yo, si Akio namannag volunteer na tutulongan niya raw ako na mapalapit sa iyo at hindi ko rin naman inaasahan ’yung ga-gawin niya sa iyo—" I cut him off. "Hayaan mo na 'yon, kalimutan mo na. Nangyari na ang dapat na mangyari. Tapos na kaya umusad na tayo.” pag-puputol ko sa kaniya
He comes to me closer and he hugged me tightly, and he whispered, "I’m sorry.”
”I understand,” kumalas naman ako sa yakap naman at tinitigan siya muli sa kaniyang mga mata. “Mas mabuti na lang din at hindi naging kami ni Akio, dahil alam ko namang may mahal siyang iba. Kaya mas better na hindi naging kami. You know, bata pa tayo para sa ganito. Kaya hindi pa masiyado natin alam 'yung salitang pag-ibig kaya huwag na muna tayo magpa dalos-dalos." mahabang sabi ko.
Yes, I loved him Akio. But I know that we are not meant to be together. I love him as a friend. That's why seeing him happy makes me happy, and I also want to see my self happy and growing with Kean.
“'Tsaka he deserves to be happy, at deserve ko rin sumaya. Alam ko namang nag pa-panggap lang si Akio e, dahil palagi kong na pa-pansin na palagi siyang nakatitig kay Gelay. Pero ngayon na nalaman kong parehas silang in love ni Gelay, masaya na rin ako nang makita siya na ganoon, 'di ba? tayong lahat deserve natin sumaya? I just want to see him happy with Gelay, and I want to see my self happy... With you." wika ko sa kaniya.
He smiled widely, "Finally! For almost two years, naakuha ko na 'yung damdamin mo!"
"Huh? two years?"
Tumango siya, "I like you for almost two years, alam ni Levin 'yon at ni Akio. Ina-update nga ako ni Levin sa tuwing ano ang ganap sa buhay mo. "
I laughed, “Stalker ka pala e.” I laughed again.
"Hindi naman siguro." He chuckled.
Hinapit niya naman ang bewang ko kaya napalapit ang aking mukha sa kaniyang mukha. "For almost two years, I can finally touch you, I can finally talk to you,” then he kissed my forehead.
“Maraming salamat nga pala sa kuwintas na ibinigay mo sa akin noong kaarawan ko.” pag-papasalamat ko sa kaniya na ikinangiti niya naman, “No problem. Bagay na bagay nga sa iyo e.” sagot niya habang nakatitig siya sa aking leeg na kung saan nandoon ang kuwintas na suot-suot ko ngayon.
“I love you.”
Sabay naming sabi sa isa’t isa.
Nag-hahanda kami ni Sheyne ngayon sa dorm ng mga damit na su-suotin namin ngayong competition, kinakabahan na medyo excited sa competition.
Four fifty-four pa lang ng madaling araw nag-hahanda na kami, ang akala ko kasi gabi iga-ganap 'yung competition katulad noong dati. Pero sabi nila umaga na raw, pero hindi naman siguro mainit mamaya, dahil sinabi nila na magaganap daw 'yon sa madilim at sa malaking stage.
Hindi ko alam kung totoo ba, narinig ko lang iyon.
"Shan, okay na? nadala mo na 'yung damit mo? sapatos mo? makakalimutin ka pa naman minsan." paaalala sa akin ni Sheyne habang ito ay natatawa.
"Tapos na, ’tsaka ikaw na lang kaya 'yung hinihintay ko. Ang tagal mo nga jan e."
"Tapos na kaya ako." angal niya habang natatawa, tinignan ko naman siya at nakita ko naman siyang tapos na sa kaniyang ginagawa. Kaya lumabas na kami ng dorm habang dala-dala namin ’yung malalaking sports bag namin at pumunta sa labas dahil baka nandoon na ang bus na sa-sakyan namin pa-puntang competition.
Ta-tabi sana si Sheyne sa akin. Pero sinabihan siya ni Dewei na sa kaniya tumabi.
Wala naman akong magawa kaya tumabi si Sheyne kay Dewei.
Iba talaga kapag may lover na 'no.
Hanggang sa dumating si Kean at tinabihan niya naman ka agad ako.
Maraming tutol dito sa aming dalawa, lalo na si Yza na hayok na hayok kay Kean pero hinayaan lang naman namin siya at hindi lang namin siya binibigyan ng pansin.
Hinayaan namin siyang mabaliw at mahibang.
Nang makaupo na kami ay sakto naman at nag simula nang umalis 'yung bus.
Naramdaman ko naman 'yung kamay ni Kean na hinawakan 'yung isang kamay ko. "Sleep, gi-gisingin na lang kita kapag nandoon na tayo." tumango naman ako sa sinabi niya at sumandal sa balikat niya hanggang sa ako ay nakatulog na.
Naramdaman ko naman na mahina akong niyugyog ni Kean kaya dahil sa ginawa niya ay nagising ako at dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata.
Nandito na pala kami.
Kaya naman, bumaba na kami lahat sa bus at pumunta sa isang silid na kung saan doon kami mag-aayos, mag bibihis, mag hahanda and many more.
Eleven thirty raw mag sisimula ang competition, tatlo pa rin kami mag lalaban-laban.
Hindi ko alam kung sino ang makakalaban namin ngayon. But I know na magagaling sila at mapapa-sabi na lang talaga ako na baka hindi kami manalo.
Pero malaki ang tiwala ko sa mga kasama at sa mga ka-klase ko ngayon, si-siguraduhin talaga namin na mananalo kami ngayon.
Naalala ko tuloy na pu-punta pala ngayon sina Tita at Mama, Papa, pati rin si Levin.
Napangiti na lang ako at na-excite tuloy sa mangyayari mamaya.
"Why are you smiling?" Kean suddenly asked me habang nasa tabi ko siya at hinahanda namin lahat ang su-suotin namin para mamaya.
"Naalala ko lang naman sina Mama at Papa. Pupunta sila ngayon e, kasama 'yung Tita ko. Mama ni Levin."
Ngumiti naman siya, “Parehas pala tayo. Pu-punta rin sina Mom at Dad, lalo na rin si Akio
"huh? pupunta siya?"
"Oo, naka wheelchair naman siya ’tsaka hindi na raw masakit masiyado 'yung paa niya." tumango na lang ako, mabuti na lang at hindi na masiyado malala 'yung sakit ng paa niya.
"Do you want to meet my Dad? pati si, Mama?" he asked, dahilan para mapatingin ako sa kaniya at tumaas ang dalawa kong kilay.
"Weh?"
Tumango naman siya and he smiled at me. "Oo nga, seryoso ako. Gusto mo? ipapakilala kita sa kanila mamaya."
"Huh? ayaw ko nga, nakakatakot 'yung Papa mo. Principal kaya 'yon sa school nati—”
"Whether you like it or not, ipapa-kilala kita. Hindi naman nangangagat sila Daddy, trust me. Mabait sila."
"Sabi mo ah." hinawakan niya naman ang bewang ko at hinila papalapit sa kaniya, we both laughed.
"Competition pinunta natin dito, hindi mag landian!" sigaw ni Gelay sa amin, narinig naman naming tumawa ang mga ka-klase namin dahil sa malakas na sinabi ni Gelay.
Alas diyes na at hinahanda na namin 'yung lahat at kaming lahat ay nakapag-bihis na dahil malapit na mag eleven o'clock.
Natahimik naman kaming lahat dahil may biglang kumatok sa pintuan, binuksan naman ni Kean 'yon at tumambad naman sa kaniyang harapan si Levin.
I smiled when I see him, tumakbo ako pa-palapit sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit. "Salamat sa pag punta."
He chuckled "Walang anuman." kumawala naman ako sa yakap naming dalawa at tinignan siya. "Nandito na ba sina Mama at Papa?" tanong ko sa kaniya.
"Oo, nakaupo na sila doon. Nasa harap sila para raw makita mo sila mamaya kapag nag simula na 'yung sayaw niyo." tumango naman ako at ngumiti ng bahagya.
"E si Tita?"
"She's here, pinunta lang kita rito to check you. Mabuti na lang pinapasok ako dito."
Hinila niya naman ako palabas at inilayo sa pintuan kunti. "Alam mo ba, nandito si Jude."
"Huh? anong ginagawa niya dito?"
"Katabi ko siya sa upuan at nasa kanan naman si Akio. Jude, said na nandito siya para suportahan ka."
"Do you still love him?" biglaang tanong niya sa akin kaya mabilis akong napailing dahil doon at dahil na rin sa gulat.
Naka move on na ako sa kaniya, mag kaibigan na lang kaming dalawa.
Naka move on na ako pero si Levin hindi, grabe ’to.
“Huh? tanga, nag-usap kami niyan noong panahong nag-labanan sila ng school natin noong last competition. Nag usap kami saglit, nag-kita kasi kami dahil ’yung university rin nila ay nakalaban ang university natin, we are just friends. Kinalimutan ko na 'yung nangyari sa amin noon. Past is past, never discuss.”
Na patahimik naman siya at nakita ko naman siyang may sinisilip sa likuran ko, nilingon ko naman ito at na pansin ko sa kaniya na hinahanap niya pala si Marzanna.
“Hinahanap mo si Marzan—"
”Oo, hindi ba obvious?”
"E siyempre, ang la-landi niyo e." pang-aasar ko sa kaniya.
Pagkatapos non ay inutusan ako ni Levin na hanapin si Marzanna at sabihan si Marzanna na gusto raw siya maka-usap ni Levin. Kaya pumasok muli ako sa silid at hinanap ng aking mga mata si Marzanna.
Nang makita ko si Marzanna ay sinabi ko iyon sa kaniya at dali-dali rin siyang lumabas upang salubungin si Levin.
Ibang klase talaga mag-mahal itong pinsan ko.
Nasa loob na ako ngayon ng silid at tumabi naman ako kay Kean at na pansin niya naman ako kaya nilingon niya ako at tinanong, "Tapos na kayo mag-usap?"
I nodded.
Mag-sasalita pa sana siya ng biglang may kumatok at pumasok at bigla itong bumukas, "Get ready, dahil nag si-simula na. Kayo 'yung su-sunod good luck guys." sabi ng isang lalaki, staff ata siya rito.
Sumigaw naman 'yung mga kaklase kong nandito dahil sa sobrang saya.
Nagkatinginan naman kami ni Kean at tumawa ng biglaan na mukhang mga baliw.
Nag patulong na rin ako kina Gelay at Sheyne na ipa-ayos itong buhok ko at sila na rin ang nag make up sa akin.
Kami na ang susunod na sa-sayaw, nasa backstage kaming lahat habang hinihintay na matapos sumayaw 'yung unang grupo.
Malapit na sila matapos kaya mas lalo akong kinabahan.
Kinakausap ni Kean ngayon si Gelay, nag-uusap sila tungkol sa mga steppings mamaya. Kaya ang ginawa ko ay pumunta ako sa gilid ng backstage at sumilip ako upang tignan ang unang grupo na ngayon ay sumasayaw sa harapan ng mga tao.
I smiled nang makita kong ang galing nila, ang bilis, at ang linis nila gumalaw.
Pati 'yung music nila na naka mashup, ang ganda pakinggan.
Wala akong ideya kung anong paaralan 'to, basta kami na ang susunod at mas lalo akong kinakabahan.
Nakakakaba na medyoexcited ang nararamdaman ko ngayon.
Agad naman akong napatingin sa mga audience na nasa harapan at hinanap ng mga mata ko sina Tita Janelle, Levin, Mama at si Papa.
Hanggang sa nakita ko sila, nakita ko rin sa kanila na nakatuon ang kanilang mga mata sa sumasayaw sa kanilang harapan, nakaramdam naman ako ng saya dahil nakita ko sila.
"Shan."
Lumingon naman ako sa aking likuran upang tignan ito.
"I just want to say sorry, sorry sa mga nagawa ko sa 'yo." Humingi naman ng tawad si Kofi.
"I betrayed you, hindi ko alam kung mapapatawad mo ako sa nangyari noon. Pasensiya na rin, kasi hindi ko napigilan si Yzabela noong rehearsals tapos tinulak ka niya pero sinagip ka ni Akio. Wala akong nagawa, I'm sorr—"
Ngumiti naman ako sa kaniya ng kaunti, "Okay lang 'yon, bakit ka ba nag so-sorry sa nangyari noong rehearsals? hindi mo kasalanan 'yon. Si Yza ang dapat na si-sihin sa nangyari, and tungkol sa ginawa mo noon sa akin, that's okay. Pinapatawad kita." I said.
She smiled at me so I hugged her tighter. "Thank you, matagal ko na sana itong ga-gawin. 'Yung humingi ng patawad sa'yo, kaso nangingibabaw 'yung hiya ko baka sabihin mo kasi sa akin na makapal 'yung mukha ko at baka hindi mo na ako mapapa-tawad."
"Okay lang nga, kalimutan na natin 'yon. We must forget the past, kalimutan na 'yung nangyari. Hayaan mo na." I smiled at her.
"60 core troupe right?" tanong sa amin ng isang staff dito sa backstage.
We all nodded. "Get ready, tapos na 'yung unang nag perform. Su-sunod na kayo, good luck."
Napatingin naman ako sa stage, kanina pa pala tapos at nag-sasalita na 'yung emcee sa gitna.
Kaya naman nag handa na kami para doon, nang tinawag na 'yung pangalan ng grupo namin, ka agad naman kaming pumunta sa gitna ng stage at pumunta sa mga posisyon namin.
Hanggang sa nag simula na ang music, nag simula na rin kaming sumayaw.
Habang sumasayaw ako, panay sulyap ako kina Mama. Nakita ko naman silang nakangiti sa akin, kaya hindi ko mapigilang mapangiti habang sumasayaw.
Napatingin din ako kay Akio na nakangiting nakatingin sa amin.
At nang bumilis na ang music bumilis din 'yung bawat galaw namin, hingal na hingal kami, pero alam naming patapos na kaya mas naging energetic 'yung sayaw namin.
Damang-dama talaga namin ang sinasayaw namin at mas lalo naming inangasan itong facial expressions namin habang sumasayaw dahil parte iyon sa pag-sasayaw, wala kaming pake kung hinihingal kami at nakakaramdam ng pagod habang sumasayaw kami ngayon, ang importante ay manalo lang kami rito.
At nang matapos na kaming sumayaw, pumunta muna kami sa gilid ng backstage upang tignan ang mangyayari. Na bigla na lang kami dahil nasa gitna pa si Kean at Gelay.
Gumawa pala sila ng dance break na sobrang bilis.
"Ang galing nila pareho."
"Ang galing talaga nila."
"Deserve ni Yza na hindi masali jan."
"Hindi na ba choreographer si Yza?"
"They're so good at dancing at tinuruan pa tayo nila ng maayos."
"Saan ba si Yza? mabuti na lang wala siya jan sa dance break."
"Unexpected, akala ko tapos na, may dinagdag pala sila."
Napangiti na lang ako dahil sa mga naririnig kong sabi ng mga ka-klase ko.
Katabi ko ngayon sa kanan si Kofi at nasa kaliwa naman si Sheyne. Nakatingin kami ngayon sa dalawa na sumasayaw ngayon sa stage.
Hanggang sa na tapos sila. Kaagad naman kaming pumunta sa backstage. At hi-hintayin na lang namin na pu-punta ulit kami sa stage for announcement kung sino ang mananalo ngayong araw.
"Bati na kayo?" anong ni Sheyne sa amin nang ma pansin niyang nasa tabi ko si Kofi.
"Oo, humihingi ako ng pasensiya sa nagawa ko sa inyo. I'm so so sorry." paghihingi ng pasensiya ni Kofi kay Sheyne at Dewei.
"Kalimutan mo na 'yon." wika ni Dewei na ngayo'y nasa tabi ni Sheyne.
Agad namang pumunta sa amin si Marzanna at Skylla.
"Tanggal na si Yza."
"Tanggal na si Yzabela."
"I mean, pinaalis na siya. Hindi na siya kabilang sa troupe na 'to." Skylla, said.
What?
Akala ko ba inalis lang siya sa pagiging choreographer?
Inalis din pala siya rito sa troupe...
Tumango naman si Marzanna sa sinabi ni Skylla. "Yes, nalaman kasi ni Sir Rex 'yung ginawa ni Yza kay Akio. Kaya ayon, hindi siya nakasali dito at pina-alis siya.."
"Kaya pala, hindi ko siya nakita kanina nung sumayaw tayo. Hindi na pala siya kasali. Mabuti naman.” seryosong sambit ni Sheyne.
Nag-uusap usap na muna kaming lahat at hindi namin namalayan na tapos na pala mag perform 'yung pangatlong grupo.
Kaya naman pumunta na kami sa stage at hinintay ang sasabihin ng emcee.
3rd runner up ang Klion University, sila ang Scorpion troupe.
Kami na lang ang natira rito sa stage at ang Widdow troupe na nag-aaral sa Fint University.
Nasa gitna naman ako at katabi si Kean. Kitang-kita ko sina Mama na kinakabahan din sa kung ano ang sa-sabihin ng Emcee.
Napapikit nalang ako hanggang sa sinabi na ng emcee.
"The second runner is..."
Naramdaman ko namang hinawakan ni Kean ang aking kamay at hinawakan niya ito ng mahigpit.
I closed my eyes at naramdaman kong bumulong sa akin si Sheyne,
"Kinakabahan ako, paano kapag hindi tayo mananal—"
"Fint University!" ilang minuto kaming hindi makagalaw at maya-maya pa ay bigla kaming sumaya at nag ingay.
I can't believe—
We won!
Nanalo kami!
Hapon na at napag isipan naming mag celebrate sa isang restaurant.
Malapit na rin gumabi.
Pinakilala ako ni Kean sa mga magulang niya kanina. Nung una nangingibabaw 'yung kaba ko dahil doon. Kinausap naman nila ako, ang bait ng magulang niya. Lalo na 'yung Papa niya.
Pinakilala ko naman siya kay Mama at Papa. He's so nervous that time, kaya naman na tawa ako sa reaction niya kanina.
Nakausap ko rin sina Akio at Gelay. Sabi nila, they're planning to get married kapag nasa twenty-one plus na sila. Mag-aaral na daw muna sila.
Jude also, I'm so thankful to him dahil pumunta siya. And he said earlier that he haves a girlfriend. So I congratulate him. He found his happiness.
Kumakain kaming lahat ngayon sa isang malaking lamesa, ang iba naman nasa kabilang malaking lamesa dahil sa sobrang dami namin.
"Are you done? may ipapakita ako sa 'yo." Kean said.
Mabuti na lang din at tapos na akong kumain.
Tumingin naman ako sa kaniya. "Sure, saan ba?"
"Tita, Tito lalabas na po muna kami ha? may ipa-pakita lang po muna ako sa kaniya." pag-papaalam ni Kean kay Mama at Papa at pumayag naman sila Mama at Papa doon.
Agad naman kaming lumabas sa restaurant na iyon at pumunta sa likuran.
"Saan na ba 'to patungo? baka mamaya hindi dito ang daan ah."
I heard him chuckled. "Dito. We are almost here."
Dinala niya ako sa isang gubat na napapalibutan ng mga magaganda at maliliwanag na mga alitaptap. Kasabay nito ang kalangitan na nag-papakita ng maraming bituin at ang maliwanag na buwan.
"Mahal, I'm very lucky to have you. Look at those stars; they're all so lovely, just like you. And I'd like you to know that you're the one girl I'll ever adore. Will it be perfectly alright if I court you, Shanianah?"
Unti-unti ko namang naramdaman ang aking labi na ngumiti dahil sa kaniyang sinabi.
Tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata bago ako nag salita, "Yes of course, I want to see myself happy and to become successful with you, therefore, let's work together to achieve our goals. To work as a professional choreographer. Together."
I hugged him tightly, dahil doon. Mas lalong dumami at naging mas maliwanag ang mga alitaptap.
With this, Man, I can glimpse my future. Finally, I've found the ideal person to love me unconditionally.
Shanianah Jennifer Velenuava is my name. This is my story, with this man named Kean Dela Cruz Filley, who has makes me very happy and contented.