ပြဿနာဖြစ်ပြီးတဲ့နေ့ကစလို့ ဦး က ရိပေါ်ထံသို့ ရောက်
မလာတော့။အကိုကလည်း ညဆိုအပြင်တွေ သွားပြီးနောက်
ကျမှာသာ ပြန်လာသည်။
အကိုလည်း ရိပေါ်လို ဖောက်ပြန်နေတာများလားလို့တောင်
ရိပေါ် တွေးလိုက်မိသည်။အကယ်၍ ဖောက်ပြန်နေတယ်ဆို
ရင် ရိပေါ်အနေနဲ့ ပိုကြိုက်တယ်။ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း
အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြားတဲ့လူ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။
"ဝမ်.."
"အင်း"
ခုရက်ပိုင်း မျက်နှာမရွှင်မလန်းဖြစ်နေတဲ့ ဝမ် က ဘာတွေ
စိတ်ညစ်စရာများ ရှိနေတယ်မသိ။
Kelvinလည်းကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး လိုင်းသုံးနေတဲ့ ဝမ့် ဘေးနားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ညကျ..dinnerသွားစားရအောင်"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..အိမ်မှာစားလည်း ရတာပဲကို"
"မဟုတ်ဘူး.dinnerက Dadစီစဥ်ထားတာ"
ဦး စီစဥ်တာဆိုတော့ ရိပေါ် စိတ်ဝင်စားသွားတယ်။ဦးမျက်နှာ
ကို မတွေ့ရတာလည်း လေး၊ငါးရက်လောက်ရှိနေပြီ။အရမ်း
တွေ့ချင်နေမိတယ်။
"သြော်..အကို့ပါး စီစဥ်တာဆိုရင်တော့ သွားကြမယ်လေ"
"အင်း...ခဏနေရင် ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲ လိုက်တော့"
ဦးနဲ့တွေ့ရမည် ဆိုတာကြောင့် ရိပေါ် တကယ်ပျော်ရွှင်နေမိ
တယ်။ဖြစ်နိုင်ရင် ခုတောင်ညကို ရောက်ချင်နေပြီ။
ညနေအမြန်ရောက်ဖို့ကိုသာ စိတ်လောနေမိတယ်။
နေ့လည် သုံးနာရီထိုးကျော်ပြီးတာနဲ့ ရိပေါ် ရေချိုးပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ခုည ဦးရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ ကြည့်အကောင်းဆုံး
လူက ရိပေါ် ပဲဖြစ်ချင်တယ်။
အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတဲ့နောက်မှာ မှန်ထဲက ကိုယ့်ပုံရိပ်ကို
ကိုယ်ကြည့်ပြီး အဆင်ပြေလောက်ပါတယ်လို့ ရိပေါ် မှတ်
ချက် ချလိုက်တယ်။
"Wow..အရမ်းမိမိုက်နေတာပဲ..ဝမ်ရယ်။
ကိုယ့်ယောကျာ်း ကိုယ်ပြန်ကြွေနေပါပြီနော်"
ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ အကိုက ရိပေါ်ကိုမြင်တော့
ချီးကျူးစကားဆိုတယ်။
"အဟင်း..အချင်းချင်း မြှောက်မနေစမ်းပါနဲ့ အကိုရာ။
ကျွန်တော့်ကို မြှောက်နေလို့လည်း အကိုမုန့်စားရမှာ
မဟုတ်ဘူးနော်"
"မြှောက်ပြောနေတာမဟုတ်ဘူး။အရှိကို အရှိအတိုင်းပြောတာပါ ဝမ်ရယ်။ကိုယ်လူရွေး မှန်ခဲ့တာကို ဂုဏ်ယူမိတယ်"
အကို့ စကားကြောင့် ရိပေါ် အင်တင်တင်နဲ့ ပြုံးလိုက်မိတယ်။
အကို လူရွေးမမှန်ခဲ့ဘူး အကို။သစ္စာ ရှိမပေးနိုင်ခဲ့တဲ့အတွက်
တောင်းပန်ပါတယ်လို့ ရိပေါ်စိတ်ထဲက ရေရွတ်နေမိတယ်။
"အဝတ်အစား လဲတော့လေ အကို။ညနေ ခြောက်နာရီတောင်
ထိုးတော့မယ်"
"သြော်..အင်း..ဟုတ်သား။ဝမ့် အလှမှာ နစ်မြောပြီး ပြင်
ဆင်ဖို့ကို မေ့နေတာ"
"အကို ကတော့ ပိုပြီဗျာ။ပြင်စရာ ရှိတာသာ အမြန်ပြင်ပါ။
အကို့ ပါးက ကျွန်တော်တို့ကို စောင့်နေရရင် မကောင်းဘူး
လေ"
"အိုကေ..ဝမ့် သဘော"
Kelvinလည်းT.shirtအဖြူကို Jean pantနဲ့တွဲ၍
ဝတ်ဆင်လိုက်တယ်။ရွှေဝါရောင် မကျတကျ ဆံပင်တွေ
ကို ပုံသွင်းပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ Jean Jacketကို
အပေါ်က ထပ်၍ ဝတ်ဆင်ကာ ပြင်ဆင်ခြင်းကို အဆုံးသတ်
လိုက်တယ်။
"သွားကြမယ်"
သူပြောလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး လိုင်းသုံးနေတဲ့
ဝမ်က ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။
ထို့နောက်မှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း Dadပြောထား
တဲ့ hotelကို ကားနဲ့ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"သြော်..သားတို့တောင် ရောက်လာကြပြီပဲ။လာထိုင်ကြ
ကွာ"
VIP Roomထဲ ဝင်လိုက်တော့ ဦးက သူတို့နှစ်ယောက်အားအပြုံးနဲ့ကြိုဆိုတယ်။
စားပွဲဝိုင်းမှာ ဦး အပါအဝင် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်လည်း
ထိုင်နေသေးသည်။ဂါဝန်အနီရဲကို ဝတ်ထားပြီး ခွေလိပ်ထား
တဲ့ ကော်ဖီရောင် ဆံနွယ်ရှည်တွေ ရှိတဲ့ ထိုအမျိုးသမီးက လှ
တယ် ဆိုတာတော့ ငြင်းလို့မရတဲ့ အချက်ပဲ။
ဦးနဲ့ ထိုအမျိုးသမီးက စားပွဲဝိုင်း၏ တစ်ဖက်ခြမ်းမှာ ယှဥ်
တွဲကာ ထိုင်နေကြပြီး အကိုနဲ့ရိပေါ်ကတော့ စားပွဲ၏တခြား
ဖက်မှာ နေရာယူလိုက်ကြသည်။
"မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်..သူ့နာမည်က ဟေးလျန်တဲ့။
Kelvinက သိပြီးသားဆိုပေမဲ့ မသိသေးတဲ့လူအတွက်
ခုလို ပြန်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တာ"
ထိုအမျိုးသမီးက မခို့တရို့ပြုံးပြီး ပါးတစ်ဖက်ပေါ်က ဆံနွယ်
ရှည်တွေကို နားရွက်နောက်သို့ ညှပ်ပြီး သိမ်းတယ်။
"တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်နော်..တို့နာမည်က ဟေးလျန်ပါ။"
ရိပေါ်လည်း အောင့်သက်သက်နဲ့ပဲ ပြန်ပြုံးပြလိုက်ရတယ်။
"Kelvin"
"ပြောလေ Dad"
"မင်း ပါး ကို ပေးထားတဲ့ကတိအတိုင်း အလုပ်ဝင်ဖို့ဟန်ပြင်
တော့"
"Dadကလည်း..တလ လောက် နေလို့ မရတော့ဘူးလား"
"စျေးဆစ်မနေနဲ့။မင်းရဲ့တွဲဖက်ပါတနာက ဟေးလျန်
နော်"
"ဗျာ!"
ဦး ရဲ့စကားကြောင့် အကို့ မျက်နှာမှာ အံ့သြပျော်ရွှင်တဲ့
အရိပ်အယောင်တွေ ဖြစ်ထွန်းသွားတယ်ဆိုတာ ရိပေါ် မြင်
နေရတယ်။
"ဟုတ်တယ်..ဟေးလျန်က TUKY Hotelမှာ ရှယ်ရာ
အများဆုံးဝင်ထားတဲ့ important personတစ်ယောက်။မင်း အဲ့hotelကို ဦးစီးပြီး ဟေးလျန်နဲ့ တွဲဖက်လုပ်ဆောင်ရမှာ"
"တို့နဲ့ လက်တွဲ လုပ်ဆောင်မယ်မလား Kelvin"
ညုတုတုစကားနဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုအပြီးမှာတော့ အကိုက အလုပ်
စလုပ်ဖို့ သဘောတူသွားတော့တယ်။
"ဟုတ်ကဲ့..ဒါဆိုလည်း နောက်နေ့ကစပြီး ကျွန်တော် အလုပ်
စဝင်မယ် Dad"
"အိုကေ..မင်းမသိတာတွေကို ဟေးလျန်က သင်ကြားပြသ
ပေးလိမ့်မယ်"
"ညစာ စားကြတော့မလား Mr.sean"
မေးလာတဲ့ ဟေးလျန်ကြောင့် ရှောင်းကျန့် ခေါင်းညိတ်ပြ
လိုက်တယ်။
"မှာထားတွေ လာပို့လို့ရပြီ"
အခန်းတံခါးနားမှာ ရပ်စောင့်နေတဲ့ waiterကောင်လေး
ကို ရှောင်းကျန့် ညွှန်ကြားလိုက်တယ်။
ခဏအကြာမှာတော့ waiterတွေက ရှောင်းကျန့်မှာထား
တဲ့ စားသောက်ဖွယ်ရာတွေကို စားပွဲပေါ်သို့ အကျတန လာ
ရောက် တည်ခင်းပေးတယ်။
"စားနော်..ဟေးလျန်"
ဦးက ဟေးလျန်ဆိုတဲ့အမျိုးသမီးရဲ့ပန်းကန်ထဲကို ဟင်းတွေ
ခပ်ထည့်ပေးနေ၏။
"ကျေးဇူး..Mr.sean"
ထိုအမျိုးသမီးက ဦးကို အပြုံးတွေ ဖောဖောသီသီပေးကမ်း
နေတယ်။
"Mr.sean..အတွက်"
ပုစွန်ကင်တစ်ကောင်ကို ဦးစားနေတဲ့ ပန်းကန်ထဲထည့်ပေး
လိုက်တဲ့ ထိုအမျိုးသမီး။ဦးကလည်း ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ သူမ
ထည့်ပေးတဲ့ ပုဇွန်ကို စားနေသည်။
ရိပေါ် ရှေ့မှာ တခြား တစ်ယောက်ကို ကြင်နာပြနေတဲ့ဦး
ကြောင့် လက်ထဲက ဇွန်းနဲ့ခက်ရင်းကို တင်းနေအောင်
ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။
"စားလေ..ဝမ်။.ဘာလဲ....ဟင်းတွေမကြိုက်လို့လား"
ရိပေါ် ပန်းကန်ထဲသို့ ကြက်ပေါင်တစ်ချောင်း ထည့်ပေးရင်း
အမေးစကားဆိုလာတဲ့ အကို့ ကို ရိပေါ် ခေါင်းခါပြလိုက်
တယ်။
"မဟုတ်ပါဘူး"
"ဒါဆိုလည်း စားလေ"
မော့ကြည့်လိုက်တော့ ဦး က ရိပေါ်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။
ရိပေါ်လည်း ဦးအကြည့်တွေကို လျစ်လျှူရှုထားလိုက်ပြီး
ကြက်ပေါင်ကို ဖဲ့ရွဲ့ကာ စားပစ်လိုက်တယ်။
"ဟေးလျန်..ဝိုင် သောက်ဦးမလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဦးက ဝိုင်ပုလင်းကို ဖောက်ပြီး ဖန်ခွက်အလှလေးထဲသို့ ဝိုင်
အနည်းငယ်ကို ထည့်ကာ ဟေးလျန်ဆိုတဲ့ ကျဲအား ကမ်းပေး
နေတယ်။
ရိပေါ်ကို လုံးဝဂရုမစိုက်ဘဲ ခပ်တည်တည်မျက်နှာကြီးနဲ့
ဆက်ဆံနေတဲ့ ဦး ကြောင့် ရိပေါ် ဝမ်းနည်းလာရသည်။
ရင်ထဲမှာလည်း အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားချက်ကြီး
က နေရာယူလာ၏။
"toilet..ခဏ သွားဦးမယ်..အကို"
"ကိုယ်လိုက်ခဲ့ပေးရဦးမလား"
"နေ..နေ..ရတယ်အကို။ကျွန်တော် ဘာသာ သွားလိုက်မယ်"
"အိုကေ..အိုကေ"
ရိပေါ် လည်း ဦးနဲ့ဟေးလျန် ကို ခေါင်းငုံ့ကာ အရိုအသေ
ပေးလိုက်ပြီး roomထဲက ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
လက်ဆေးနေတုန်း နောက်က ဝင်လာတဲ့ ဦး ကို ရိပေါ် မှန်
ထဲက တဆင့်မြင်နေရ၏။မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး
လက်ကို မြန်မြန်ဆေးကြောကာ အခြောက်ခံစက်နဲ့ အခြောက်
ခံလိုက်တယ်။
ရိပေါ် အခန်းထဲက ထွက်ဖို့လုပ်တော့ ဦးက ရိပေါ် သွား
မဲ့ လမ်းရှေ့ ပိတ်ရပ်နေ၏။
ဘာမှမပြောချင်တာနဲ့ တခြားဘက်က ရှောင်ထွက်ဖို့ ပြင်
လိုက်တော့ သွားမဲ့ဘက်ကို ထပ်၍ ပိတ်ရပ်ပြန်သည်။
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ..ရှေ့ကဖယ်ပေး"
"ငိုချင်နေတာလား..ကလေး"
ထို့လူ့အသံကြားမှ ရိပေါ် တကယ်ငိုချင်လာမိတယ်။
"မကောင်းတဲ့ လူကြီး။မုန်းတယ်..အဟင့်။"
"ကျစ်..တကယ်ကြီး ငိုရသလား baeရာ။ခေါင်းတွေ
ကိုက်ကုန်တော့မှာပဲ"
"ငိုမှာပဲဗျာ။"
ရိပေါ် ပါးကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ကာ စိုးရိမ်တကြီးကြည့်၍ မေးလာတဲ့ ဦး ကို ရိပေါ် နည်းနည်းလောက် ဂျီကျကြည့်ဖို့ ဆုံး
ဖြတ်လိုက်တယ်။
"ဘာလို့ငိုရတာလဲ..ကလေးရယ်"
"အဟင့်..ခင်ဗျားကြီးက စားပြီးနာမလည် လုပ်သွားတော့။
ကျွန်တော်က ဝမ်းနည်းသွားတာပေါ့။ပြီးတော့ ကျွန်တော့်
ကို ငါးရက်ကြီးများတောင် မခေါ်ဘဲ နေတယ်။"
ရှောင်းကျန့်လည်း လက်ကလေး ငါးချောင်းထောင်ပြကာ နှာခေါင်းလေးတရှုံ့ရှုံနဲ့ ပြောလာတဲ့ အကောင်ပေါက်ကို ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းကာ ဖက်ပစ်လိုက်တယ်။
"baeက ဘာမှမသက်ဆိုင်ဘူးလို့ပြောတော့။ဦး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားလို့ပါ။တကယ်တမ်းတော့ ဦးက ကလေးနဲ့
အကြာကြီး စကားမပြောဘဲ မနေနိုင်ပါဘူး"
"အတူတူပဲ။ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကြီးနဲ့ ခွဲပြီး မနေနိုင် တော့ဘူး"
"ဘာဖြစ်လို့ ဦးနဲ့ခွဲပြီး မနေနိုင်တာလဲ ဟင်"
"မသ်ိဘူး..ဘာမှလာမမေးနဲ့"
ရိပေါ်လည်း ဦးရဲ့ခါးကို လက်နဲ့တင်းနေအောင် ဖက်ပစ်လိုက်
ပြီး မျက်နှာကို ဦး ရင်ခွင်ထဲမှာ အပ်ထားလိုက်သည်။
"မသက်ဆိုင်တဲ့လူလို့ နောက်တခါ မပြောပါနဲ့လား bae။
ကိုယ် အရမ်းခံစားရလို့။baeမကြိုက်ရင် နောက်တစ်ခါ
ကိုယ် ဘာမှမပြောဘူးလို့ ကတိပေးပါတယ်..နောက်ပြီး.."
ရိပေါ် ဦးနှုတ်ခမ်းပါးလေးကို လက်ဝါးနဲ့ဖွဖွလေးအုပ်ကာ
ဆက်မပြောဖို့ တားမြစ်လိုက်တယ်။
"ဆက်မပြောပါနဲ့တော့ဗျာ။အဲ့နေ့က ကျွန်တော်လည်း လွန်
သွားပါတယ်။ခင်ဗျားက လူကြားထဲမှာ မဟုတ်တာတွေစွပ်
စွဲတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားပြီး ပြောလိုက်မိတာပါ။
စိတ်ထဲမှာ ပါလို့ပြောလိုက်တာ မဟုတ်ပါဘူး"
"အင်း..ဦး လည်း.နောက်တစ်ခါ.သဝန်တိုစိတ်ကို အတတ်
နိုင်ဆုံးထိန်းပါ့မယ်"
"ဒါနဲ့..ဟိုအမျိုးသမီးက ခင်ဗျားကြီးနဲ့ဘယ်လိုပတ်သတ်
နေတာလဲ"
ရင်ခွင်ထဲမှ ရုန်းထွက်ပြီး မျက်မှောင်ကုတ်ကာ မေးလာတဲ့
ကလေးကြောင့် ရှောင်းကျန့်မှာ ဖြေရှင်းချက်ထုတ်ရတော့
သည်။
"လုပ်ငန်းပါတနာပါ bae ရယ်..."
"လုပ်ငန်းပါတနာကို အဲ့လောက်ဂရုစိုက်ပေးဖို့ လိုလို့လား"
"အဲ့တာက baeများ သဝန်တိုမလားဆိုပြီး သက်သက်
လုပ်လိုက်တာ"
"နောက်တစ်ခါ ကျွန်တော်ရှေ့မှာ တခြားတစ်ယောက်နဲ့
အီစီကလီမလုပ်ပါနဲ့။ကျွန်တော် သဝန်တိုတယ်"
"ဟာ..က..ကလေး.ဘာပြောလိုက်တယ်"
"ကျွန်တော့်ရဲ့ရုပ်မြင်သံကြားလိုင်းက တစ်ခါပဲလွှင့်တယ်"
"ကလေးကို ချစ်လွန်းလို့. ဦးရူးတော့မှာပဲကွာ"
ရှောင်းကျန့် ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ဖိပြီး အသဲယားစွာ
ပြောလိုက်တော့ ရှေ့ကကောင်လေးက သွားတန်းဖြူဖြူ
လေးတွေ ပေါ်တဲ့အထိ ပြုံးနေတယ်။
"ဦးကို ချစ်လား bae"
"အဲ့တာတော့ မသိဘူး။ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားကြီးနဲ့ခွဲပြီးမနေနိုင်ဘူး။နောက်ပြီး ခင်ဗျားကြီး တစ်ခြားလူနောက်ပါသွားမှာ
ကျွန်တော် အရမ်းကြောက်တယ်"
"ဒါဆို..သေချာနေပြီလေ baeရာ။အဲ့တာ bae ဦးကို
ချစ်နေလို့ အဲ့လိုတွေခံစားနေရတာ"
"ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာအရမ်းကြာနေပြီ။အကိုတို့ ရိပ်မိကုန်မယ်"
"ခုည..တွေ့မယ် bae"
ရိပေါ် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး toilet roomထဲမှ ထွက်
လာခဲ့လိုက်တယ်။
dinning roomထဲပြန်ရောက်တော့ အကိုနဲ့ဟိုကျဲက
ဝိုင်အတူတူသောက်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။
"ကြာလိုက်တာ..ဝမ်ရယ်"
"အဟင်း..အစားများပြီး ဗိုက်နာနေလို့ နည်းနည်းကြာ
သွားတာ။sorryပါ အကိုနဲ့ကျဲ"
"ရပါတယ်..မောင်လေးရယ်။သြော်..ဒါနဲ့ Mr.sean
ကိုရော တွေ့ခဲ့သေးလား"
"မ..မတွေ့ပါဘူး။သူက ဘယ်သွားလို့လဲ"
"သူလည်း toiletဘက် ထွက်သွားတာ။မောင်လေးနဲ့
ရှေ့ဆင့်၊နောက်ဆင့်ပဲ"
ရိပေါ် တံတွေးကို မသိမသာမြိုချလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော် ဗိုက်နာနေတာနဲ့toiletထဲမှာ ကြာနေတာ။
သူလည်း တခြားခန်းထဲ ဝင်ရင် ဝင်နေတာဖြစ်မှာပေါ့။
ကျွန်တော်နဲ့တော့ မတွေ့ပါဘူး..အဟွန်း"
စားပွဲခုံပေါ်က ရေခွက်ကိုယူပြီး အမြန်မော့သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ညာပြောရတာ ထင်သလောက်မလွယ်ဘူးလို့ ရိပေါ်
တွေးမိတယ်။
"သြော်..အင်းပါ"
ဟေးလျန်ကျဲက ခေါင်းညိတ်ပြီး ဝိုင်ကို နည်းနည်းစီမော့
သောက်နေတယ်။
"sorryကွာ။ကိုယ့်မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့တွေ့လို့ စကား
ပြောရင်း ကြာနေတာ"
အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတဲ့ ဦး က ခပ်တည်တည်နဲ့ရွီးကာ
ထိုင်ခုံမှာ ပြန်ထိုင်တယ်။
"ရပါတယ် Mr.seanရယ်။ကျွန်မကို ဘာမှအားနာ
နေစရာ မလိုပါဘူး"
"ဟေးလျန်ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးနိုင်မလား Kelvin"
"ကျွန်တော်ကလား Dad"
"အင်းလေ။ခုည ပါး ခေါင်းနည်းနည်းမူးနေလို့ ကားမမောင်း
ချင်တော့ဘူး"
ဟေးလျန်က သူတို့သားဖနှစ်ယောက်ပြောနေတာတွေကို
ခပ်အေးအေးပုံစံဖြင့်သာ နားထောင်နေတယ်။
ရိပေါ်မှာတော့ အကို လက်ခံမလား၊လက်မခံဘူးလားဆိုတာ
ကို ရင်တထိတထိတ်နဲ့ နားထောင်နေရသည်။
"Dad ကားမမောင်းနိုင်ဘူးဆိုရင်တော့။ကျွန်တော်ပဲ
ကျဲကို ပြန်လိုက်ပို့ပေး လိုက်ပါ့မယ်"
ထိုအခါ ဦး မျက်နှာက ပြုံးရိပ်သန်းသွားတယ်။ရိပေါ်လည်း
ထိုနည်းတူပါပဲ။
ရှောင်းကျန့်နဲ့ဟေးလျန် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အဓိပ္ပါယ် ပါပါ ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်တာကို ကျန်တဲ့
နှစ်ယောက်ကတော့ သိလိမ့်မည်မဟုတ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"အာ...ဦး..အွန်း.ခဏ.နေပါဦး"
"မနေနိုင်တော့ဘူး။ကလေးနဲ့မထိတွေ့ရတာ ငါးရက်လောက်
ရှိနေပြီလေ"
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ရိပေါ်ကိုသူ့အခန်းထဲသို့ ဆွဲသွင်းပြီး
အပူတပြင်း နမ်းရှိုက်လာတဲ့ ဦးက တားမရစီးမရနဲ့။
ရှောင်းကျန့်လည်း လွမ်းနေခဲ့ရတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို
အပေါ်တလှည့်၊အောက်တလှည့် စုပ်ယူကာ နမ်းရှိုက်လိုက်
တယ်။
"Ammm~~~~Omm~~~~~"
လျှာဖျားအချင်းချင်း လိမ်ယှက်ကာ ကစားနေတာကြောင့်
ရိပေါ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ သွားရည်တွေ စီးကျလာတယ်။
"အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရအောင် bae။ဦး မရတော့ဘူး"
ရိပေါ် လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုမြှောက်ပေးလိုက်တော့ ဦးက
ရိပေါ်ရဲ့ အကျ..အဖြူလက်ရှည်ကို ဆွဲချွတ်တယ်။
ခါးပတ်ကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး ဂျင်းဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်
လိုက်တဲ့ ဦး ကြောင့် ရိပေါ် ကိုယ်မှာ boxerတစ်ထည်
သာ ကျန်တော့သည်။
ရှောင်းကျန့်လည်း baeကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်သို့
တွန်းချပစ်လိုက်တယ်။
boxerအနက်လေးနဲ့လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ baeကြောင့်
ရှောင်းကျန့် အချိန်သိပ်မဆွဲနိုင်တော့။
ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို အလျန်အမြန်ဆွဲချွတ်ပြီး
ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်တယ်။
ရိပေါ် အပေါ်သို့ ထပ်၍အုပ်မိုးလာတဲ့ ဦးကြောင့် တံတွေး မြိုချလိုက်မိတယ်။
နှုတ်ခမ်းတွေကို ဂဟေဆက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ရှောင်းကျန့်
လက်က ရိပေါ်ရဲ့ boxerလေးကို ရန်ရှာလာတယ်။
အလိုက်တသင့်လေးနေပေးတဲ့ baeကြောင့် ရှောင်းကျန့်လည်းboxerလေးကို အလွယ်တကူ ဆွဲချွတ်ကာ ကုတင်အောက်သို့ ပစ်ချလိုက်တယ်။
ရင်ဘတ်ပေါ်ကအရာတွေကို စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်နေတဲ့ ဦး ကြောင့်ရိပေါ်မှာ တအင်းအင်း၊တအားအား။
ရှောင်းကျန့်လည်း baeကို အနမ်းတွေနဲ့ချော့မြူရင်း အောက်ဘက်ကိုလည်း လက်ချောင်းတွေနဲ့အစပျိုး
ပေးလိုက်တယ်။
လက်ချောင်းတွေ ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ ရင်းနှီးနေတဲ့
အသားစိုင်ကြီးက ရိပေါ်ကိုယ်ထဲသို့ တရစ်ချင်း တိုးဝင်လာတယ်။
"အင့်ဟင့်!..အင်း..."
အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကိုက်ပြီး သူ့အရာ၏တိုးချဲ့မှု
ဒဏ်ကို လက်ခံပေးနေတဲ့ baeရဲ့ မျက်နှာလေးကို
ရှောင်းကျန့် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။
"အင့်..ဟာ့..အင်း...အာ့..အာ့"
ရိပေါ် ကိုယ်တွင်းထဲက နံရံတွေကို ဦး အရာကြီးက တဒုတ်
ဒုတ်နဲ့ လာရောက်ထိစပ်နေသည်။
"ပိုပြီး ကားပေးထားဦး bae...ဟာ့"
ပေါင်းနှစ်ဖက်ကို တတ်နိုင်သလောက် ကားချဲ့ပေးလိုက်
တယ်။ဦးစကားကို ရိပေါ် မလွန်ဆန်နိုင်ပါ။
"ချစ်တယ်..ကလေး..ဟူး..အား"
ပြောပြီးတဲ့နောက်မှာ ပိုမို မြန်ဆန်လာတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ
ကြောင့် ရိပေါ်မှာခေါင်းအုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျစ်ကျစ်ပါ
အောင် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။
"အာ့..နာ..နာတယ်..အဟင့်..အာ့"
ခေါင်းကို ဘယ်ညာခါရမ်းနေတဲ့ ကလေးလေးက ပါးတွင်
လည်း မျက်ရည်စီးကြောင်းတွေနဲ့။
"ခဏနေရင်..အရမ်းကောင်းသွားမှာလေ..baeရယ်.."
"အာ့. ..အရမ်းနာလို့..အရှိန်လျှော့ပေးပါဦး..ဦးရယ်.."
"ယောကျာ်းလို့ခေါ်ကြည့်ပါ့လား..bae"
သူ့စကားကြောင့် bae မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာတယ်။
"ခေါ်ရင်..အရှိန်လျှော့ပေးမှာလား"
"sure"
"ယောကျာ်း..ကလေးလေး..အရမ်းနာနေလို့..အရှိန်လေး
လျှော့ပေး ပါ့လားဗျာ..."
"အဟင်း...sorry bae။အဲ့အသံလေးက ကိုယ့်ကို
ပိုပြီး ကြမ်းအောင် ဆွလိုက်သလိုပဲ..."
"ဟင့်အင်း..အား..အာ့...အာ့..လူယုတ်မာကြီး..အာ့"
ခပ်ညစ်ညစ်အပြုံး.ပြုံးကာ မိုင်ကုန်ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ ဦး
ကြောင့် ရိပေါ် ကိုယ်လေးက အပေါ်၊အောက် ရွေ့လျား
နေတော့တယ်။
တဖတ်ဖတ်မြည်သံတွေကလည်း အခန်းတွင်း ထွက်ပေါ်
နေသည်။
ရိပေါ်ရဲ့ခြေထောက်ဖြူဖြူလေးတွေက မွေ့ရာစကို တွန်းကန်
နေတဲ့ မြင်ကွင်းက ရူးလောက်စေသည်။
ရှောင်းကျန့်လည်း ခေါင်းအုံးတစ်ခုကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကလေး
ရဲ့ခါးအောက် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။
မြှောက်တက်လာတဲ့ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး
စိတ်လွတ်၊လက်လွတ် ကြမ်းရမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။
ငါးရက်စာ အတိုးချပြီး ယူနေသလား ထင်ရတဲ့ ဦး ကြောင့်
ရိပေါ် ကိုယ်လေးမှာ ချွေးတွေနဲ့မျက်ရည်တွေ ရွဲနစ်နေတော့
၏။
ရိပေါ် အကြိမ်ကြိမ်ပြီးဆုံးနေပေမဲ့ ဦးကတော့ နှစ်ကြိမ်သာ
ပြီးသေးသည်။
ရိပေါ်ရဲ့ဖြူဖြူဥဥမျက်နှာလေးက ခုချိန်မှာတော့ ရမ္မက်ရှိန်တွေကြောင့် ရဲစွေးနေ၏။
ကလေး မျက်ရည်ကျမှာကို မလိုလားပေမဲ့။ခုလိုအချိန်မျိုးမှာ
ငိုကြွေးနေတာကတော့ ရှောင်းကျန့်အတွက် ပိုပြီး feelရှိ
စေတာကြောင့် ငိုအောင်သာ ပိုတိုးပြီး လုပ်ဆောင်နေမိ
သည်။
tbc#ကြီးကျယ်တာမဟုတ်ပေမဲ့ အိုင့်ရဲ့ficတွေကို
yizhan readinglistတွေထဲ မထည့်ပါနဲ့။
tagမှာတည်းက zhanyiလို့ ပြောပြီးသား
ပါ။
for zawgyi
ျပႆနာျဖစ္ၿပီးတဲ့ေန႕ကစလို႔ ဦး က ရိေပၚထံသို႔ ေရာက္
မလာေတာ့။အကိုကလည္း ညဆိုအျပင္ေတြ သြားၿပီးေနာက္
က်မွာသာ ျပန္လာသည္။
အကိုလည္း ရိေပၚလို ေဖာက္ျပန္ေနတာမ်ားလားလို႔ေတာင္
ရိေပၚ ေတြးလိုက္မိသည္။အကယ္၍ ေဖာက္ျပန္ေနတယ္ဆို
ရင္ ရိေပၚအေနနဲ႕ ပိုႀကိဳက္တယ္။ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း
အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပားတဲ့လူ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
"ဝမ္.."
"အင္း"
ခုရက္ပိုင္း မ်က္ႏွာမ႐ႊင္မလန္းျဖစ္ေနတဲ့ ဝမ္ က ဘာေတြ
စိတ္ညစ္စရာမ်ား ရွိေနတယ္မသိ။
Kelvinလည္းကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး လိုင္းသုံးေနတဲ့ ဝမ့္ ေဘးနားတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ညက်..dinnerသြားစားရေအာင္"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..အိမ္မွာစားလည္း ရတာပဲကို"
"မဟုတ္ဘူး.dinnerက Dadစီစဥ္ထားတာ"
ဦး စီစဥ္တာဆိုေတာ့ ရိေပၚ စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။ဦးမ်က္ႏွာ
ကို မေတြ႕ရတာလည္း ေလး၊ငါးရက္ေလာက္ရွိေနၿပီ။အရမ္း
ေတြ႕ခ်င္ေနမိတယ္။
"ေၾသာ္..အကို႔ပါး စီစဥ္တာဆိုရင္ေတာ့ သြားၾကမယ္ေလ"
"အင္း...ခဏေနရင္ ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲ လိုက္ေတာ့"
ဦးနဲ႕ေတြ႕ရမည္ ဆိုတာေၾကာင့္ ရိေပၚ တကယ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိ
တယ္။ျဖစ္နိုင္ရင္ ခုေတာင္ညကို ေရာက္ခ်င္ေနၿပီ။
ညေနအျမန္ေရာက္ဖို႔ကိုသာ စိတ္ေလာေနမိတယ္။
ေန႕လည္ သုံးနာရီထိုးေက်ာ္ၿပီးတာနဲ႕ ရိေပၚ ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္လိုက္တယ္။ခုည ဦးရဲ႕ မ်က္လုံးထဲမွာ ၾကည့္အေကာင္းဆုံး
လူက ရိေပၚ ပဲျဖစ္ခ်င္တယ္။
အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မွန္ထဲက ကိုယ့္ပုံရိပ္ကို
ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး အဆင္ေျပေလာက္ပါတယ္လို႔ ရိေပၚ မွတ္
ခ်က္ ခ်လိဳက္တယ္။
"Wow..အရမ္းမိမိုက္ေနတာပဲ..ဝမ္ရယ္။
ကိုယ့္ေယာက်ာ္း ကိုယ္ျပန္ေႂကြေနပါၿပီေနာ္"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့ အကိုက ရိေပၚကိုျမင္ေတာ့
ခ်ီးက်ဴးစကားဆိုတယ္။
"အဟင္း..အခ်င္းခ်င္း ျမႇောက္မေနစမ္းပါနဲ႕ အကိုရာ။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမႇောက္ေနလို႔လည္း အကိုမုန့္စားရမွာ
မဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ျမႇောက္ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။အရွိကို အရွိအတိုင္းေျပာတာပါ ဝမ္ရယ္။ကိုယ္လူေ႐ြး မွန္ခဲ့တာကို ဂုဏ္ယူမိတယ္"
အကို႔ စကားေၾကာင့္ ရိေပၚ အင္တင္တင္နဲ႕ ၿပဳံးလိုက္မိတယ္။
အကို လူေ႐ြးမမွန္ခဲ့ဘူး အကို။သစၥာ ရွိမေပးနိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္
ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ ရိေပၚစိတ္ထဲက ေရ႐ြတ္ေနမိတယ္။
"အဝတ္အစား လဲေတာ့ေလ အကို။ညေန ေျခာက္နာရီေတာင္
ထိုးေတာ့မယ္"
"ေၾသာ္..အင္း..ဟုတ္သား။ဝမ့္ အလွမွာ နစ္ေျမာၿပီး ျပင္
ဆင္ဖို႔ကို ေမ့ေနတာ"
"အကို ကေတာ့ ပိုၿပီဗ်ာ။ျပင္စရာ ရွိတာသာ အျမန္ျပင္ပါ။
အကို႔ ပါးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ေနရရင္ မေကာင္းဘူး
ေလ"
"အိုေက..ဝမ့္ သေဘာ"
Kelvinလည္းT.shirtအျဖဴကို Jean pantနဲ႕တြဲ၍
ဝတ္ဆင္လိုက္တယ္။ေ႐ႊဝါေရာင္ မက်တက် ဆံပင္ေတြ
ကို ပုံသြင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ Jean Jacketကို
အေပၚက ထပ္၍ ဝတ္ဆင္ကာ ျပင္ဆင္ျခင္းကို အဆုံးသတ္
လိုက္တယ္။
"သြားၾကမယ္"
သူေျပာလိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး လိုင္းသုံးေနတဲ့
ဝမ္က ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း Dadေျပာထား
တဲ့ hotelကို ကားနဲ႕ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေၾသာ္..သားတို႔ေတာင္ ေရာက္လာၾကၿပီပဲ။လာထိုင္ၾက
ကြာ"
VIP Roomထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ ဦးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အားအၿပဳံးနဲ႕ႀကိဳဆိုတယ္။
စားပြဲဝိုင္းမွာ ဦး အပါအဝင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လည္း
ထိုင္ေနေသးသည္။ဂါဝန္အနီရဲကို ဝတ္ထားၿပီး ေခြလိပ္ထား
တဲ့ ေကာ္ဖီေရာင္ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြ ရွိတဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးက လွ
တယ္ ဆိုတာေတာ့ ျငင္းလို႔မရတဲ့ အခ်က္ပဲ။
ဦးနဲ႕ ထိုအမ်ိဳးသမီးက စားပြဲဝိုင္း၏ တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ယွဥ္
တြဲကာ ထိုင္ေနၾကၿပီး အကိုနဲ႕ရိေပၚကေတာ့ စားပြဲ၏တျခား
ဖက္မွာ ေနရာယူလိုက္ၾကသည္။
"မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္..သူ႕နာမည္က ေဟးလ်န္တဲ့။
Kelvinက သိၿပီးသားဆိုေပမဲ့ မသိေသးတဲ့လူအတြက္
ခုလို ျပန္ၿပီး မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တာ"
ထိုအမ်ိဳးသမီးက မခို႔တရို႔ၿပဳံးၿပီး ပါးတစ္ဖက္ေပၚက ဆံႏြယ္
ရွည္ေတြကို နား႐ြက္ေနာက္သို႔ ညွပ္ၿပီး သိမ္းတယ္။
"ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ေနာ္..တို႔နာမည္က ေဟးလ်န္ပါ။"
ရိေပၚလည္း ေအာင့္သက္သက္နဲ႕ပဲ ျပန္ၿပဳံးျပလိုက္ရတယ္။
"Kelvin"
"ေျပာေလ Dad"
"မင္း ပါး ကို ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း အလုပ္ဝင္ဖို႔ဟန္ျပင္
ေတာ့"
"Dadကလည္း..တလ ေလာက္ ေနလို႔ မရေတာ့ဘူးလား"
"ေစ်းဆစ္မေနနဲ႕။မင္းရဲ႕တြဲဖက္ပါတနာက ေဟးလ်န္
ေနာ္"
"ဗ်ာ!"
ဦး ရဲ႕စကားေၾကာင့္ အကို႔ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့
အရိပ္အေယာင္ေတြ ျဖစ္ထြန္းသြားတယ္ဆိုတာ ရိေပၚ ျမင္
ေနရတယ္။
"ဟုတ္တယ္..ေဟးလ်န္က TUKY Hotelမွာ ရွယ္ရာ
အမ်ားဆုံးဝင္ထားတဲ့ important personတစ္ေယာက္။မင္း အဲ့hotelကို ဦးစီးၿပီး ေဟးလ်န္နဲ႕ တြဲဖက္လုပ္ေဆာင္ရမွာ"
"တို႔နဲ႕ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္မယ္မလား Kelvin"
ၫုတုတုစကားနဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈအၿပီးမွာေတာ့ အကိုက အလုပ္
စလုပ္ဖို႔ သေဘာတူသြားေတာ့တယ္။
"ဟုတ္ကဲ့..ဒါဆိုလည္း ေနာက္ေန႕ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္
စဝင္မယ္ Dad"
"အိုေက..မင္းမသိတာေတြကို ေဟးလ်န္က သင္ၾကားျပသ
ေပးလိမ့္မယ္"
"ညစာ စားၾကေတာ့မလား Mr.sean"
ေမးလာတဲ့ ေဟးလ်န္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ ေခါင္းညိတ္ျပ
လိုက္တယ္။
"မွာထားေတြ လာပို႔လို႔ရၿပီ"
အခန္းတံခါးနားမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ waiterေကာင္ေလး
ကို ေရွာင္းက်န့္ ၫႊန္ၾကားလိုက္တယ္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ waiterေတြက ေရွာင္းက်န့္မွာထား
တဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြကို စားပြဲေပၚသို႔ အက်တန လာ
ေရာက္ တည္ခင္းေပးတယ္။
"စားေနာ္..ေဟးလ်န္"
ဦးက ေဟးလ်န္ဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ပန္းကန္ထဲကို ဟင္းေတြ
ခပ္ထည့္ေပးေန၏။
"ေက်းဇူး..Mr.sean"
ထိုအမ်ိဳးသမီးက ဦးကို အၿပဳံးေတြ ေဖာေဖာသီသီေပးကမ္း
ေနတယ္။
"Mr.sean..အတြက္"
ပုစြန္ကင္တစ္ေကာင္ကို ဦးစားေနတဲ့ ပန္းကန္ထဲထည့္ေပး
လိုက္တဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီး။ဦးကလည္း ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႕ သူမ
ထည့္ေပးတဲ့ ပုဇြန္ကို စားေနသည္။
ရိေပၚ ေရွ႕မွာ တျခား တစ္ေယာက္ကို ၾကင္နာျပေနတဲ့ဦး
ေၾကာင့္ လက္ထဲက ဇြန္းနဲ႕ခက္ရင္းကို တင္းေနေအာင္
ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္။
"စားေလ..ဝမ္။.ဘာလဲ....ဟင္းေတြမႀကိဳက္လို႔လား"
ရိေပၚ ပန္းကန္ထဲသို႔ ၾကက္ေပါင္တစ္ေခ်ာင္း ထည့္ေပးရင္း
အေမးစကားဆိုလာတဲ့ အကို႔ ကို ရိေပၚ ေခါင္းခါျပလိုက္
တယ္။
"မဟုတ္ပါဘူး"
"ဒါဆိုလည္း စားေလ"
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦး က ရိေပၚကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
ရိေပၚလည္း ဦးအၾကည့္ေတြကို လ်စ္လ်ႉရႈထားလိုက္ၿပီး
ၾကက္ေပါင္ကို ဖဲ့႐ြဲ႕ကာ စားပစ္လိုက္တယ္။
"ေဟးလ်န္..ဝိုင္ ေသာက္ဦးမလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဦးက ဝိုင္ပုလင္းကို ေဖာက္ၿပီး ဖန္ခြက္အလွေလးထဲသို႔ ဝိုင္
အနည္းငယ္ကို ထည့္ကာ ေဟးလ်န္ဆိုတဲ့ က်ဲအား ကမ္းေပး
ေနတယ္။
ရိေပၚကို လုံးဝဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႕
ဆက္ဆံေနတဲ့ ဦး ေၾကာင့္ ရိေပၚ ဝမ္းနည္းလာရသည္။
ရင္ထဲမွာလည္း အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္ႀကီး
က ေနရာယူလာ၏။
"toilet..ခဏ သြားဦးမယ္..အကို"
"ကိုယ္လိုက္ခဲ့ေပးရဦးမလား"
"ေန..ေန..ရတယ္အကို။ကြၽန္ေတာ္ ဘာသာ သြားလိုက္မယ္"
"အိုေက..အိုေက"
ရိေပၚ လည္း ဦးနဲ႕ေဟးလ်န္ ကို ေခါင္းငုံ႕ကာ အရိုအေသ
ေပးလိုက္ၿပီး roomထဲက ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
လက္ေဆးေနတုန္း ေနာက္က ဝင္လာတဲ့ ဦး ကို ရိေပၚ မွန္
ထဲက တဆင့္ျမင္ေနရ၏။မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီး
လက္ကို ျမန္ျမန္ေဆးေၾကာကာ အေျခာက္ခံစက္နဲ႕ အေျခာက္
ခံလိုက္တယ္။
ရိေပၚ အခန္းထဲက ထြက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ဦးက ရိေပၚ သြား
မဲ့ လမ္းေရွ႕ ပိတ္ရပ္ေန၏။
ဘာမွမေျပာခ်င္တာနဲ႕ တျခားဘက္က ေရွာင္ထြက္ဖို႔ ျပင္
လိုက္ေတာ့ သြားမဲ့ဘက္ကို ထပ္၍ ပိတ္ရပ္ျပန္သည္။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ေရွ႕ကဖယ္ေပး"
"ငိုခ်င္ေနတာလား..ကေလး"
ထို႔လူ႕အသံၾကားမွ ရိေပၚ တကယ္ငိုခ်င္လာမိတယ္။
"မေကာင္းတဲ့ လူႀကီး။မုန္းတယ္..အဟင့္။"
"က်စ္..တကယ္ႀကီး ငိုရသလား baeရာ။ေခါင္းေတြ
ကိုက္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ငိုမွာပဲဗ်ာ။"
ရိေပၚ ပါးကို လက္နဲ႕အုပ္ကိုင္ကာ စိုးရိမ္တႀကီးၾကည့္၍ ေမးလာတဲ့ ဦး ကို ရိေပၚ နည္းနည္းေလာက္ ဂ်ီက်ၾကည့္ဖို႔ ဆုံး
ျဖတ္လိုက္တယ္။
"ဘာလို႔ငိုရတာလဲ..ကေလးရယ္"
"အဟင့္..ခင္ဗ်ားႀကီးက စားၿပီးနာမလည္ လုပ္သြားေတာ့။
ကြၽန္ေတာ္က ဝမ္းနည္းသြားတာေပါ့။ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္
ကို ငါးရက္ႀကီးမ်ားေတာင္ မေခၚဘဲ ေနတယ္။"
ေရွာင္းက်န့္လည္း လက္ကေလး ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပကာ ႏွာေခါင္းေလးတရႈံ႕ရႈံနဲ႕ ေျပာလာတဲ့ အေကာင္ေပါက္ကို ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းကာ ဖက္ပစ္လိုက္တယ္။
"baeက ဘာမွမသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ေျပာေတာ့။ဦး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားလို႔ပါ။တကယ္တမ္းေတာ့ ဦးက ကေလးနဲ႕
အၾကာႀကီး စကားမေျပာဘဲ မေနနိုင္ပါဘူး"
"အတူတူပဲ။ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားႀကီးနဲ႕ ခြဲၿပီး မေနနိုင္ ေတာ့ဘူး"
"ဘာျဖစ္လို႔ ဦးနဲ႕ခြဲၿပီး မေနနိုင္တာလဲ ဟင္"
"မသ္ိဘူး..ဘာမွလာမေမးနဲ႕"
ရိေပၚလည္း ဦးရဲ႕ခါးကို လက္နဲ႕တင္းေနေအာင္ ဖက္ပစ္လိုက္
ၿပီး မ်က္ႏွာကို ဦး ရင္ခြင္ထဲမွာ အပ္ထားလိုက္သည္။
"မသက္ဆိုင္တဲ့လူလို႔ ေနာက္တခါ မေျပာပါနဲ႕လား bae။
ကိုယ္ အရမ္းခံစားရလို႔။baeမႀကိဳက္ရင္ ေနာက္တစ္ခါ
ကိုယ္ ဘာမွမေျပာဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္..ေနာက္ၿပီး.."
ရိေပၚ ဦးႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို လက္ဝါးနဲ႕ဖြဖြေလးအုပ္ကာ
ဆက္မေျပာဖို႔ တားျမစ္လိုက္တယ္။
"ဆက္မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ။အဲ့ေန႕က ကြၽန္ေတာ္လည္း လြန္
သြားပါတယ္။ခင္ဗ်ားက လူၾကားထဲမွာ မဟုတ္တာေတြစြပ္
စြဲေတာ့ စိတ္မထိန္းနိုင္ျဖစ္သြားၿပီး ေျပာလိုက္မိတာပါ။
စိတ္ထဲမွာ ပါလို႔ေျပာလိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး"
"အင္း..ဦး လည္း.ေနာက္တစ္ခါ.သဝန္တိုစိတ္ကို အတတ္
နိုင္ဆုံးထိန္းပါ့မယ္"
"ဒါနဲ႕..ဟိုအမ်ိဳးသမီးက ခင္ဗ်ားႀကီးနဲ႕ဘယ္လိုပတ္သတ္
ေနတာလဲ"
ရင္ခြင္ထဲမွ ႐ုန္းထြက္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာ ေမးလာတဲ့
ကေလးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္မွာ ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ရေတာ့
သည္။
"လုပ္ငန္းပါတနာပါ bae ရယ္..."
"လုပ္ငန္းပါတနာကို အဲ့ေလာက္ဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ လိုလို႔လား"
"အဲ့တာက baeမ်ား သဝန္တိုမလားဆိုၿပီး သက္သက္
လုပ္လိုက္တာ"
"ေနာက္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕မွာ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႕
အီစီကလီမလုပ္ပါနဲ႕။ကြၽန္ေတာ္ သဝန္တိုတယ္"
"ဟာ..က..ကေလး.ဘာေျပာလိုက္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕႐ုပ္ျမင္သံၾကားလိုင္းက တစ္ခါပဲလႊင့္တယ္"
"ကေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔. ဦး႐ူးေတာ့မွာပဲကြာ"
ေရွာင္းက်န့္ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႕ဖိၿပီး အသဲယားစြာ
ေျပာလိုက္ေတာ့ ေရွ႕ကေကာင္ေလးက သြားတန္းျဖဴျဖဴ
ေလးေတြ ေပၚတဲ့အထိ ၿပဳံးေနတယ္။
"ဦးကို ခ်စ္လား bae"
"အဲ့တာေတာ့ မသိဘူး။ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားႀကီးနဲ႕ခြဲၿပီးမေနနိုင္ဘူး။ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားႀကီး တစ္ျခားလူေနာက္ပါသြားမွာ
ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္တယ္"
"ဒါဆို..ေသခ်ာေနၿပီေလ baeရာ။အဲ့တာ bae ဦးကို
ခ်စ္ေနလို႔ အဲ့လိုေတြခံစားေနရတာ"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာအရမ္းၾကာေနၿပီ။အကိုတို႔ ရိပ္မိကုန္မယ္"
"ခုည..ေတြ႕မယ္ bae"
ရိေပၚ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး toilet roomထဲမွ ထြက္
လာခဲ့လိုက္တယ္။
dinning roomထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ အကိုနဲ႕ဟိုက်ဲက
ဝိုင္အတူတူေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။
"ၾကာလိုက္တာ..ဝမ္ရယ္"
"အဟင္း..အစားမ်ားၿပီး ဗိုက္နာေနလို႔ နည္းနည္းၾကာ
သြားတာ။sorryပါ အကိုနဲ႕က်ဲ"
"ရပါတယ္..ေမာင္ေလးရယ္။ေၾသာ္..ဒါနဲ႕ Mr.sean
ကိုေရာ ေတြ႕ခဲ့ေသးလား"
"မ..မေတြ႕ပါဘူး။သူက ဘယ္သြားလို႔လဲ"
"သူလည္း toiletဘက္ ထြက္သြားတာ။ေမာင္ေလးနဲ႕
ေရွ႕ဆင့္၊ေနာက္ဆင့္ပဲ"
ရိေပၚ တံေတြးကို မသိမသာၿမိဳခ်လိဳက္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္နာေနတာနဲ႕toiletထဲမွာ ၾကာေနတာ။
သူလည္း တျခားခန္းထဲ ဝင္ရင္ ဝင္ေနတာျဖစ္မွာေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေတာ့ မေတြ႕ပါဘူး..အဟြန္း"
စားပြဲခုံေပၚက ေရခြက္ကိုယူၿပီး အျမန္ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္။ညာေျပာရတာ ထင္သေလာက္မလြယ္ဘူးလို႔ ရိေပၚ
ေတြးမိတယ္။
"ေၾသာ္..အင္းပါ"
ေဟးလ်န္က်ဲက ေခါင္းညိတ္ၿပီး ဝိုင္ကို နည္းနည္းစီေမာ့
ေသာက္ေနတယ္။
"sorryကြာ။ကိုယ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕လို႔ စကား
ေျပာရင္း ၾကာေနတာ"
အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာတဲ့ ဦး က ခပ္တည္တည္နဲ႕႐ြီးကာ
ထိုင္ခုံမွာ ျပန္ထိုင္တယ္။
"ရပါတယ္ Mr.seanရယ္။ကြၽန္မကို ဘာမွအားနာ
ေနစရာ မလိုပါဘူး"
"ေဟးလ်န္ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးနိုင္မလား Kelvin"
"ကြၽန္ေတာ္ကလား Dad"
"အင္းေလ။ခုည ပါး ေခါင္းနည္းနည္းမူးေနလို႔ ကားမေမာင္း
ခ်င္ေတာ့ဘူး"
ေဟးလ်န္က သူတို႔သားဖႏွစ္ေယာက္ေျပာေနတာေတြကို
ခပ္ေအးေအးပုံစံျဖင့္သာ နားေထာင္ေနတယ္။
ရိေပၚမွာေတာ့ အကို လက္ခံမလား၊လက္မခံဘူးလားဆိုတာ
ကို ရင္တထိတထိတ္နဲ႕ နားေထာင္ေနရသည္။
"Dad ကားမေမာင္းနိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့။ကြၽန္ေတာ္ပဲ
က်ဲကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပး လိုက္ပါ့မယ္"
ထိုအခါ ဦး မ်က္ႏွာက ၿပဳံးရိပ္သန္းသြားတယ္။ရိေပၚလည္း
ထိုနည္းတူပါပဲ။
ေရွာင္းက်န့္နဲ႕ေဟးလ်န္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အဓိပၸါယ္ ပါပါ ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္တာကို က်န္တဲ့
ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သိလိမ့္မည္မဟုတ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"အာ...ဦး..အြန္း.ခဏ.ေနပါဦး"
"မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ကေလးနဲ႕မထိေတြ႕ရတာ ငါးရက္ေလာက္
ရွိေနၿပီေလ"
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ရိေပၚကိုသူ႕အခန္းထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီး
အပူတျပင္း နမ္းရွိုက္လာတဲ့ ဦးက တားမရစီးမရနဲ႕။
ေရွာင္းက်န့္လည္း လြမ္းေနခဲ့ရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို
အေပၚတလွည့္၊ေအာက္တလွည့္ စုပ္ယူကာ နမ္းရွိုက္လိုက္
တယ္။
"Ammm~~~~Omm~~~~~"
လွ်ာဖ်ားအခ်င္းခ်င္း လိမ္ယွက္ကာ ကစားေနတာေၾကာင့္
ရိေပၚရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာ သြားရည္ေတြ စီးက်လာတယ္။
"အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ရေအာင္ bae။ဦး မရေတာ့ဘူး"
ရိေပၚ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုျမႇောက္ေပးလိုက္ေတာ့ ဦးက
ရိေပၚရဲ႕ အက်..အျဖဴလက္ရွည္ကို ဆြဲခြၽတ္တယ္။
ခါးပတ္ကိုဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို အတင္းဆြဲခြၽတ္
လိုက္တဲ့ ဦး ေၾကာင့္ ရိေပၚ ကိုယ္မွာ boxerတစ္ထည္
သာ က်န္ေတာ့သည္။
ေရွာင္းက်န့္လည္း baeကိုယ္ေလးကို ကုတင္ေပၚသို႔
တြန္းခ်ပစ္လိုက္တယ္။
boxerအနက္ေလးနဲ႕လွခ်င္တိုင္းလွေနတဲ့ baeေၾကာင့္
ေရွာင္းက်န့္ အခ်ိန္သိပ္မဆြဲနိုင္ေတာ့။
ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို အလ်န္အျမန္ဆြဲခြၽတ္ၿပီး
ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္တယ္။
ရိေပၚ အေပၚသို႔ ထပ္၍အုပ္မိုးလာတဲ့ ဦးေၾကာင့္ တံေတြး ၿမိဳခ်လိဳက္မိတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဂေဟဆက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေရွာင္းက်န့္
လက္က ရိေပၚရဲ႕ boxerေလးကို ရန္ရွာလာတယ္။
အလိုက္တသင့္ေလးေနေပးတဲ့ baeေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္လည္းboxerေလးကို အလြယ္တကူ ဆြဲခြၽတ္ကာ ကုတင္ေအာက္သို႔ ပစ္ခ်လိဳက္တယ္။
ရင္ဘတ္ေပၚကအရာေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ေနတဲ့ ဦး ေၾကာင့္ရိေပၚမွာ တအင္းအင္း၊တအားအား။
ေရွာင္းက်န့္လည္း baeကို အနမ္းေတြနဲ႕ေခ်ာ့ျမဴရင္း ေအာက္ဘက္ကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕အစပ်ိဳး
ေပးလိုက္တယ္။
လက္ေခ်ာင္းေတြ ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ရင္းႏွီးေနတဲ့
အသားစိုင္ႀကီးက ရိေပၚကိုယ္ထဲသို႔ တရစ္ခ်င္း တိုးဝင္လာတယ္။
"အင့္ဟင့္!..အင္း..."
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိကိုက္ၿပီး သူ႕အရာ၏တိုးခ်ဲ့မႈ
ဒဏ္ကို လက္ခံေပးေနတဲ့ baeရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို
ေရွာင္းက်န့္ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္။
"အင့္..ဟာ့..အင္း...အာ့..အာ့"
ရိေပၚ ကိုယ္တြင္းထဲက နံရံေတြကို ဦး အရာႀကီးက တဒုတ္
ဒုတ္နဲ႕ လာေရာက္ထိစပ္ေနသည္။
"ပိုၿပီး ကားေပးထားဦး bae...ဟာ့"
ေပါင္းႏွစ္ဖက္ကို တတ္နိုင္သေလာက္ ကားခ်ဲ့ေပးလိုက္
တယ္။ဦးစကားကို ရိေပၚ မလြန္ဆန္နိုင္ပါ။
"ခ်စ္တယ္..ကေလး..ဟူး..အား"
ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ပိုမို ျမန္ဆန္လာတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ
ေၾကာင့္ ရိေပၚမွာေခါင္းအုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ က်စ္က်စ္ပါ
ေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ရသည္။
"အာ့..နာ..နာတယ္..အဟင့္..အာ့"
ေခါင္းကို ဘယ္ညာခါရမ္းေနတဲ့ ကေလးေလးက ပါးတြင္
လည္း မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြနဲ႕။
"ခဏေနရင္..အရမ္းေကာင္းသြားမွာေလ..baeရယ္.."
"အာ့. ..အရမ္းနာလို႔..အရွိန္ေလွ်ာ့ေပးပါဦး..ဦးရယ္.."
"ေယာက်ာ္းလို႔ေခၚၾကည့္ပါ့လား..bae"
သူ႕စကားေၾကာင့္ bae မ်က္လုံးေလးေတြ ပြင့္လာတယ္။
"ေခၚရင္..အရွိန္ေလွ်ာ့ေပးမွာလား"
"sure"
"ေယာက်ာ္း..ကေလးေလး..အရမ္းနာေနလို႔..အရွိန္ေလး
ေလွ်ာ့ေပး ပါ့လားဗ်ာ..."
"အဟင္း...sorry bae။အဲ့အသံေလးက ကိုယ့္ကို
ပိုၿပီး ၾကမ္းေအာင္ ဆြလိုက္သလိုပဲ..."
"ဟင့္အင္း..အား..အာ့...အာ့..လူယုတ္မာႀကီး..အာ့"
ခပ္ညစ္ညစ္အၿပဳံး.ၿပဳံးကာ မိုင္ကုန္ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ ဦး
ေၾကာင့္ ရိေပၚ ကိုယ္ေလးက အေပၚ၊ေအာက္ ေ႐ြ႕လ်ား
ေနေတာ့တယ္။
တဖတ္ဖတ္ျမည္သံေတြကလည္း အခန္းတြင္း ထြက္ေပၚ
ေနသည္။
ရိေပၚရဲ႕ေျခေထာက္ျဖဴျဖဴေလးေတြက ေမြ႕ရာစကို တြန္းကန္
ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက ႐ူးေလာက္ေစသည္။
ေရွာင္းက်န့္လည္း ေခါင္းအုံးတစ္ခုကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ကေလး
ရဲ႕ခါးေအာက္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။
ျမႇောက္တက္လာတဲ့ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕စုံကိုင္ၿပီး
စိတ္လြတ္၊လက္လြတ္ ၾကမ္းရမ္းပစ္လိုက္မိတယ္။
ငါးရက္စာ အတိုးခ်ၿပီး ယူေနသလား ထင္ရတဲ့ ဦး ေၾကာင့္
ရိေပၚ ကိုယ္ေလးမွာ ေခြၽးေတြနဲ႕မ်က္ရည္ေတြ ႐ြဲနစ္ေနေတာ့
၏။
ရိေပၚ အႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးဆုံးေနေပမဲ့ ဦးကေတာ့ ႏွစ္ႀကိမ္သာ
ၿပီးေသးသည္။
ရိေပၚရဲ႕ျဖဴျဖဴဥဥမ်က္ႏွာေလးက ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ရမၼက္ရွိန္ေတြေၾကာင့္ ရဲေစြးေန၏။
ကေလး မ်က္ရည္က်မွာကို မလိုလားေပမဲ့။ခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
ငိုေႂကြးေနတာကေတာ့ ေရွာင္းက်န့္အတြက္ ပိုၿပီး feelရွိ
ေစတာေၾကာင့္ ငိုေအာင္သာ ပိုတိုးၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနမိ
သည္။
tbc#ႀကီးက်ယ္တာမဟုတ္ေပမဲ့ အိုင့္ရဲ႕ficေတြကို
yizhan readinglistေတြထဲ မထည့္ပါနဲ႕။
tagမွာတည္းက zhanyiလို႔ ေျပာၿပီးသား
ပါ။