Unicode
ဇာတ်လမ်းကအစတောင်မပျိုးရသေးခင်မှာပဲ ဇာတ်သိမ်းသွားပြီလား
ပထမဆုံးအကြိမ်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းရင်ခုန်မိသွားတော့လဲ ပိုင်ရှင်ရှိသူကိုမှတဲ့
အစပျိုးနေတဲ့အချစ်တွေကို မလွန်ခင်မှာပဲပြည်ဖုံးကားချလိုက်သင့်တာမှန်ပေမယ့် ပုလဲငယ်ကနှလုံးသားထဲမှာ အမြစ်တွယ်စပြုနေခဲ့ပြီ
ပိုင်ဆိုင်မိချင်တာ ကိုယ့်အမှားလား
လောဘကြီးချင်စရာကောင်းလောက်အောင်ကို ကင်ဆောနူဆိုတဲ့ပုလဲငယ်က စွဲငင်ညို့ယူနိုင်လွန်းတာကြောင့်
ဒါပေမယ့်လဲ သူများရည်းစား ကြာကူလီနှိုက်ရတဲ့အလုပ်ကိုတော့ ဘဝမှာဖီဖီခါအောင်ယွံမုန်းတာအမှန်
တစ်ဆစ်ဆစ်နာကျင်နေသောနှလုံးသားကိုလျစ်လျူကာ ရှုပ်ထွေးလေးလံသောခြေလှမ်းများဖြင့် စာသင်ခန်းရှိရာသို့ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်
"ပတ်ဂျုံဆောင်း ဘယ်ကိုတုန်း ငါတို့ကဒီမှာလေ"
ငူငူငိုင်ငိုင်နှင့် စိတ်အာရုံပြန့်လွင့်စွာလမ်းလျှောက်လာခဲ့တာ စာသင်ခန်းအဝမှာရပ်နေတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကိုတောင်မမြင် ကျော်သွားမိတော့မလိုဖြစ်သွားသည်။
"ဟာ.....အေး ဆောရီး ငါနည်းနည်းအာရုံလွတ်သွားတာ"
"နင် ပါမောက္ခကင်မ်ကို ဘယ်လိုဆက်ကပ်ရမလဲ အတွေးလွန်နေတာမလား
ယုမီ၏စကားကြောင့် ဂျုံဆောင်းလန့်သွားသည်
တစ်ခနအတွင်းမှာ ပုလဲငယ်ဆီမြောပါသွားမိတာတွေက သိသာနေပြီလားမသိ၊ ခံစားချက်တွေကိုများ သူငယ်ချင်းတွေရိပ်မိသွားပြီလား
မျက်စံနက်လေးတွေကို ဘယ်ညာရွေ့လျားလျက် ဂျုံဆောင်း အတွေးများနေမိသည်
" ပတ်ဂျုံဆောင်း နင် ဘာသွားလုပ်လဲငါသိတယ်နော် ပါမောက္ခကင်မ်က အပြင်မှာလူအကန့်အသတ်နဲ့ tutionဖွင့်တာကိုနင်သိထားတယ်မလား အဲ့တာကို နင်တက်ချင်လို့ကြိုကပ်နေတာ နင်ဟာ...တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ကပ်ရလား အရမ်းကိုသူငယ်ချင်းစိတ်ဓာတ်ရှိတာပဲ"
သွားစိပြီး မဲ့စောင်းစောင်းနဲ့ထပ်ပြောလာသော ယုမိစကားကြောင့် ဂျုံဆောင်း ဟူးခနဲတိုးတိုးလေး လေတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်ရသည်
*လူအကန့်အသတ်နဲ့ tutionဖွင့်သတဲ့လား*
ရုတ်တရက်ဆိုသလို စိတ်ကူးထဲသို့ လှုံ့ဆော်အကြံပေးချက်တစ်ခုကတိုးဝင်လာ၏
ပိုင်ရှင်ရှိနေရက်နဲ့တော့ လုမယူချင်ပါဘူး လုမယူသင့်ဘူးလေ၊ ကိုယ်ချင်းစာတယ် ပုလဲငယ်ရဲ့ချစ်သူကလဲ ကိုယ့်လိုပဲ လက်လွှတ်ချင်မှာမဟုတ်ဘူး
ဒါပေမယ့်လဲ ခြေလှမ်းနောက်ကျသူအဖို့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်တော့မရှိပေမယ့် အနီးအနားတစ်နေရာကနေ ငေးကြည့်နိုင်ခွင့်လေးတော့ရှိလောက်မယ်မလား
*********
"ကဲ ဒီနေ့တော့ ဒီမှာပဲရပ်မယ်။ အိမ်စာနဲ့assignmentကိုတော့ နောက်တစ်ပတ်သောကြာအမှီထပ်ဖို့ပြင်ပေးထားပါ"
ဒီနေ့အတွက် နောက်ဆုံးစာသင်ချိန်ကတော့ ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပြီ။ ဆောင်ဟွန်း ထိုင်ခုံနောက်မှီသို့အကျောဆန့်လိုက်ရင်း အချိန်ပိုင်းအလုပ်ဆီပြေးဖို့အားယူရတော့သည်
"ဆောင်ဟွန်း အိမ်ပြန်မှာလား"
"ဟင့်အင် ငါအချိန်ပိုင်းအလုပ်ရှိသေးတယ်လေ ခုသွားတော့မလို့"
"အော်....အတူပြန်လို့မရတော့ဘူးပေါ့ ဒါဆို"
စိတ်မကောင်းသည့်အမူအရာနှင့်ယုမီအား အားနာသလိုမဲ့ပြုံးလေးပြုံးပြခဲ့ရင်း နေရာမှထလာခဲ့သည်
"ဆောင်ဟွန်း! စောင့်ဦး အတူသွားရအောင်"
ခပ်မြန်မြန်လျှောက်လာမိတဲ့နောက်ကို အပြေးလိုက်လာသူက ဂျုံဆောင်း
"ငါတို့ ပါမောက္ခကင်မ်ရဲ့ကျုရှင်အတန်းကို တက်ကြမလား"
ရုတ်တရက်ကြီး လည်ပင်းအားအတင်းလက်နှင့်လာသိုင်းကာ ကျုရှင်တက်ဖို့လာညှိနေသည့်ပတ်ဂျုံဆောင်းက သိကျွမ်းဖူးသည့် တစ်မိုးအောက်ပတ်ဂျုံဆောင်းမပီသလွန်းစွာ
"ဟေ့ မင်းတကယ်ကြီးတက်မလို့လား စာကိုအရမ်းအာရုံစိုက်လာတယ်နော်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ဟာကိုယ်တက် ငါ့မှာအချိန်ဇယားတွေရှုပ်နေတာ"
တကယ်လဲ လုပ်စရာတွေကများနေရသည့်အထဲ ကျူရှင်တက်ဖို့အချိန်ကဘယ့်နှယ်ပေးနိုင်မလဲ၊ နောက်ပီးကျူရှင်feeလဲ ကိုယ်ပဲအိတ်စိုက်ရမှာ အမေဆိုတဲ့အမျိုးသမီးဆီကလဲမတောင်းချင်
"တက်စမ်းပါကွာမင်းကလဲ ငါလဲအဖော်ရအောင်"
"အံမယ် ကျူရှင်တက်တာ ကလပ်တက်တယ်များထင်နေလား အဖော်ရအောင်ပဲဖြစ်ရသေး စာရသွားဖို့ကအဓိကလား အဖော်ကအဓိကလား ကြောင်တောင်တောင်တွေမလုပ်နဲ့နော်"
"မရဘူး ဘယ်နေရာတက်တက် တစ်ယောက်ထဲဆိုမတက်ရဲဘူး လာပါသူငယ်ချင်းရယ် တက်လိုက်စမ်းပါ"
ဒင်းလက်တွေနဲ့ လည်ပင်းကိုပဲ ခနခနသိုင်းဖက်လှုပ်ယမ်းနေတာ ကြာတော့ ဆောင်ဟွန်းဇက်ပါနာချင်သလိုလိုဖြစ်လာသည်
"အော် ကဲ တော်တော်ဖြစ်နေလား ဒါဆို ကျူရှင်fee မင်းပေးကွာ အဲ့တာဆိုငါတက်မယ်"
လည်ပင်းကိုညှပ်ထားတဲ့လက်များကြားမှ ရုန်းကန်ထွက်ပစ်လိုက်ရင်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောချလိုက်တော့ ဂျုံဆောင်းမှာ တစ်ခနတွေဝေသွားပုံရသည်
"အိုခေကွာ ငါပေးမယ် အဲ့တာဆိုအတူလိုက်တက်မှာလားပြော"
"ဒီကောင်ကတော့ရူးနေတာပဲ....တော်ပါပီ မတက်ဘူး ငါ့ဟာငါစာလုပ်နိုင်တယ် သက်သက်အလုပ်ရှုပ်မခံနိုင်လို့"
ပြောပြောဆိုဆို ခပ်သွက်သွက်လှည့်ထွက်လာတဲ့ကိုယ့်နောက်ကို တစ်ကျီကျီအပူကပ်ရင်းပြောလိုက်လာသည်မို့ ဆောင်ဟွန်းမှာ ခပ်မြန်မြန်လျှောက်နေရာမှ ပြေးပါပြေးထွက်လာရတော့သည်
Bus မှတ်တိုင်ရောက်တော့ ခုံတန်းပေါ်ကိုပစ်ထိုင်ချလိုက်ပီးလက်မှနာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ အရမ်းမဟုတ်ပေမယ့် အချိန်တော့ပိုနေသေးတာကြောင့် စိတ်သက်သာရာရမိသည်
ကားလမ်းမတစ်ဖက်ကိုငေးကာ စီးရမယ့်busအလာထိုင်စောင့်နေတုန်း ဘေးနားကိုရုတ်တရက်ကြီးပြေးချလာပြီးအတင်းဆွဲခေါ်သွားတဲ့ပတ်ဂျုံဆောင်းကြောင့် လူမှာဘုမသိဘမသိနှင့်ပါသွားရတော့၏
"ပါမောက္ခ....ကျွန်တော်ရယ် သူရယ်နှစ်ယောက်ပါခဗျ သူ့နာမည်ကပတ်ခ်ဆောင်ဟွန်းပါ"
"ဂျုံဆောင်းနဲ့ ဆောင်ဟွန်းနော်...ည၈ခွဲကျော်အတန်းပဲရှိတော့တယ် အဆင်ပြေတယ်မလား"
"ဟုတ်အဆင်ပြေပါတယ်ဗျ"
"ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ ဒါဆိုကျွန်တော် katalk gpဖွဲ့လိုက်ပါ့မယ် အသေးစိတ်ကိုအဲ့ကနေပဲပြန်ပြောကြတာပေါ့ ဆောင်ဟွန်းaccountကို ဂျုံဆောင်းပဲgroupထဲထည့်ပေးလိုက်ပါနော် ကျွန်တော်ခုတော့အချိန်မရတော့လို့ သွားခွင့်ပြုပါအုံး"
ပြူံးရီကာနူတ်ဆက်ပြသွားပြီး လမ်းတစ်ဖက်သိူ့အပြေးကူးသွားတဲ့ ပါမောက္ခကင်မ်ကိုကြည့်တစ်ချက် ဘေးမှပတ်ဂျုံဆောင်းဆိုတဲ့အရှုပ်ထုပ်အားကြည့်တစ်ချက်လုပ်ရင်း ဆောင်ဟွန်းမှာပြောစရာပျောက်နေခဲ့သည်
"ပတ်ဂျုံဆောင်း ငါ့ကိုနေရာတကာဆွဲဆွဲထည့်ရတာမင်းဝါသနာလားကွာ မတက်ပါဘူးလို့ပြောထားတာကို အတန်းfees မင်းပဲပေးလိုက်တော့"
ကိုယ့်မှာတစ်ယောက်ထဲဒေါသတကြီးပြောဆိုနေပေမယ့် ဒင်းကတော့သိပ်ဂရုမစိုက်သလို
ဂရုမစိုက်တာလား ကိုယ်ပြောတာကိုပဲအာရုံမရတာလား လမ်းတစ်ဖက်သို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ကြီးငေးစိုက်နေတဲ့ဂျုံဆောင်းကြောင့် သူ့ငေးမောမှုတွေစုရာအရပ်ကို ဆောင်ဟွန်းလှမ်းကြည့်မိတော့
ရပ်ထားတဲ့ကားအနီရောင်လေးဘေးတွင် ပါမောက္ခကင်မ်နဲ့စကားရပ်ပြောနေသော အမျိုးအသားတစ်ယောက်
ရုတ်တရက် ခံစားချက်တို့ကသွေးလန့်သွားသည်။
ကိုယ်မြင်တာမမှားဘူးဆိုရင် ထိုအမျိုးသားက Shim JaeYun၏ အစ်ကို Shim HeeSeungပဲ
သူကဒီကိုဘာလို့ရောက်နေရတာလဲ ပါမောက္ခကင်မ်နဲ့ကရောဘယ်လိုဆက်ဆံရေးလဲ၊ လက်ရှိမြင်နေရတာကတော့ မိတ်ဆွေအသိပုံစံထက်ပိုပုံရ၏
ရီမောပြုံးရွှင်ကာစကားပြောဆိုနေကြပြီးနောက် Shim HeeSeungက ပါမောက္ခကင်မ်အားကားထဲဝင်စေဖို့ ကိုယ်တိုင်တံခါးဖွင့်ပေးနေတာကိုမြင်ရသည်။
မျက်စိရှေ့ကလူနှစ်ဦးမှာဘယ်လိုဆက်ဆံရေးမျိုးလဲဆိုတာကိုသိရဖို့ထက် ရုတ်တရက်ခေါင်းထဲကိုအတွေးတစ်ချို့ကဝင်လာသည်
Shim HeeSeungက ကိုယ့်ကိုမြင်များသွားခဲ့ပြီလားမသိ
အကြိမ်အနည်းငယ်မျှပင်ဆုံဖူးရုံဆိုပေမယ့် ကိုယ်တောင်အခုလိုမြင်မြင်ချင်းမှတ်မိနေတာ သူလဲမှတ်မိလောက်မှာအသေအချာ
အတွေးပေါင်းမြောက်များစွာတို့နှင့်လှမ်းစိုက်ကြည့်နေတုန်း ကားထဲဝင်ခါနီးHeeSeungမှ မိမိမျက်လုံးတွေရှိရာဘက်သို့တည့်တည့်ပြန်ကြည့်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြုံးပြသွားတာကို ဆောင်ဟွန်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်တွေ့လိုက်ရသည်
သွားပြီ.........
ထိုလူက ကိုယ့်အားမှတ်မိနေခဲ့၏။ အဲ့တာအပြင် အခုလိုတက်နေတဲ့ကျောင်းကိုပါသိသွားပြီဆိုတော့ သူ့ညီကိုများ အကယ်၍ပြန်ပြောခဲ့ရင်.....
ဆောင်ဟွန်း စိတ်ညစ်စွာပဲသက်ပြင်းတွေချမိတော့သည်
ကျောင်းပြောင်းလို့ကလဲမဖြစ်၊ ရှင်းဂျယ်ယွန်းသာ ဒီကျောင်းမှာကိုယ်တက်နေမှန်းသိသွားခဲ့ရင် ပြေးပေါက်ကတကယ်ပိတ်ပြီ
အတတ်နိုင်ဆုံးထွက်ပြေးနေခဲ့တဲ့ကြားက ပြေးပေါက်တွေပိတ်သွားခဲ့ရင်တော့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ပစ်ရတော့မှာပဲ
*ပတ်ဆောင်ဟွန်း ဘာတွေစဉ်းစားနေမှာလဲ တကယ်လို့ သူရောက်လာရင်လဲ မဆိုင်တဲ့သူတွေပဲမို့လျစ်လျူရှုပီးနေရုံပဲလေ ဘာမှခက်မနေဘူး*
စိတ်ကူးထဲမှာတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကလွယ်ကူလိုက်ပုံများ အပြင်လက်တွေ့နှင့်ကွာခြားလွန်းအောင်ပဲ
စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နှင့် ဘေးက သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကိုတစ်ချက်ပြန်ကြည့်မိတော့ သူ့မှာလဲ မျက်ဝန်းရိပ်တို့ကစောစောကလိုပဲအထီးကျန်ဆွေးမြေ့လွန်းစွာ
ဂျုံဆောင်း၏ ဒီလိုပုံစံကိုတစ်ခါမှမမြင်ဖူးပေမယ့် အခုချိန်မှာ ကိုယ်တိုင်လဲစိတ်အခြေနေကောင်းမနေတော့တာကြောင့် ဘာမှမမေးတော့ပဲ နူတ်ဆက်ခဲ့ကာ အလုပ်ရှိရာသို့ လေးဖင့်သို့ခြေလှမ်းများဖြင့်ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်
************
ဒီရက်တွေထဲ ဂျယ်ယွန်းကအလုပ်တွေချည်းဖိလုပ်နေတာကြောင့် အရင်ကထက်စာရင်HeeSeungလဲ အလုပ်ပါးသည်ဟုပြောရမည်။
အလုပ်အားတုန်း ရှားရှားပါးပါးရသည့်အားလပ်ချိန်လေးကိုလဲချစ်သူကိုပဲပေးဖြစ်၏။ နှစ်ယောက်အတူ ညစာစားကြဖို့ဆိုပီး ချစ်ရသူအားကျောင်းလာကြိုခိုက် မမျှော်လင့်ပဲ ဂျယ်ယွန်းကိုအချစ်ရူးအောင်လုပ်ပီးထားသွားတဲ့ အနှီလူဆိုးကောင်လေးအားတွေ့ခဲ့ရသည်
သေချာအပ်ပါတယ်လို့ပြောထားတဲ့ကြားက သူ့ညီကိုအရူးတစ်ပိုင်းဖြစ်အောင်ထားသွားတဲ့ကောင်လေးအား တစ်ခေါက်လောက်တော့ ဆူငေါက်ပစ်ချင်ခဲ့သေးတာအမှန်
ဒါပေမယ့်လဲ နေ့စဉ်နေ့တိုင်းတမ်းတမ်းတတ ဒီမှဲ့ငယ်ကိုပဲတသသဖြစ်နေတဲ့ဂျယ်ယွန်းအတွက်စဉ်းစားရင်း လောလောဆယ်မှာတော့ ချစ်သူလေးဆီကပဲစကားနိူက်ရတော့မည်
"ဒါနဲ့လေ ကျောင်းရှေ့မှာရပ်စကားပြောနေတဲ့ နှစ်ယောက်ကအချစ်ရဲ့အတန်းကကျောင်းသားလေးတွေလားဟင်"
"ဟုတ်တယ် ကျူရှင်အတန်းကို စာရင်းလာပေးကြတာလေ ဒီနှစ်တော့ အချစ်လဲ အများကြီးလက်မခံနိုင်တော့ဘူး နှစ်ဆိုင်းလောက်ပဲသင်ပေးဖို့စဉ်းစားထားတယ်"
"ငွေရှာဖို့မလိုဘူးလို့ ကိုပြောထားသားပဲကွာ အချစ်အဲ့လိုပင်ပန်းနေတာတွေကိုမမြင်ချင်ဘူး ခနခနပြောနေရတယ်ဒီတိုင်းကို့ဆီကပဲယူသုံးစမ်းပါ ကိုပဲအလုပ်ကြိုးစားမယ် အချစ်ကအေးအေးဆေးဆေးပဲနေ"
"ပြောပြန်ပြီ အဲ့လိုမလုပ်ချင်လို့ တမင်အလုပ်လုပ်တာပါဆို အချစ်ကရော ကိုပင်ပန်းတာကိုမြင်နေနိုင်တယ်ထင်လို့လား"
ဆူကောက်ကောက်လေးနှင့်ချစ်စရာကောင်းအောင်ပြောလာတဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို ဟီဆွန်းအသည်းယားစွာလှမ်းဖျစ်လိုက်ရင်း စကားလိုရင်းကိုဆက်ရ၏
"အဲ့ဒီကျောင်းသားလေးနှစ်ယောက်ထဲက မျက်ခုံးမွေးကောင်းကောင်း၊ နှာတံပေါ်မှာမှဲ့နဲ့တစ်ယောက်ကိုမှတ်မိလား"
"မှဲ့နဲ့ဆိုတော့ ဆောင်ဟွန်းဆိုတာလား....မပြောတတ်ဘူး တွေ့ဖူးလားအမှတ်တမဲ့ပဲ"
"အရင်တစ်ခါ ဂျယ်ယွန်းအိမ်ကိုခေါ်လာတဲ့တစ်ယောက်လေ အချစ်ကိုယ်တိုင်တောင်လာပီးဆေးကုပေးခဲ့ရသေးမဟုတ်ဘူးလား"
ဆောနူက Steakလေးကိုဓားနဲ့လှီးရင်း စဉ်းစားသလိုလုပ်နေပြီးမှအသံထွက်လာ၏
"အော် အော် ဟုတ်သားပဲ....မှတ်မိပီ အဲ့တစ်ယောက် ရုတ်တရက်ဆိုတော့မမှတ်မိဘူး.....တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ သူကအခု ချစ်သင်နေရတဲ့ ပထမနှစ်အတန်းထဲကလေ"
"ဟုတ်လား ဒါဆိုသူက ချစ်တို့ကျောင်းကဆိုတာ သေချာတယ်ပေါ့ ညနေကကျူရှင်စာရင်းပေးတဲ့အထဲရော သူပါလား"
"အင်း ကျောင်းကလဲဟုတ်တယ် ကျူရှင်လဲတက်မှာ ဒါနဲ့ဘာလို့မေးနေတာတုန်း"
ခက်ရင်းထက်မှအသားတုံးလေးကို ဟီဆွန်း ပျော်ရွှင်စွာကိုက်ယူလိုက်ရင်း ရည်းစားလေးဆီသို့ကျေကျေနပ်နပ်ရီပြလိုက်သည်
"ချစ်.....အဲ့ဒီကောင်လေးရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ဖြစ်ဖြစ်ပေးပါလား ခုချိန်မှာ ဂျယ်ယွန်းအတွက်တကယ်လိုအပ်နေလို့"
"ဖုန်းနံပါတ်တော့မရှိသေးဘူး katalk accountတော့ရလောက်မယ် ယူမလား"
ဆောနူကပြောရင်းဖုန်းကိုတစ်ချက်ထုတ်ကာ katalkထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။ ထို့နောက်ဝင်လာသောnotiသံများနှင့်ဖုန်းကို ဟီဆွန်းရှေ့သို့ကမ်းပေး၏
"ရော့ ဒီတစ်ယောက်ဖြစ်လောက်မယ်ထင်တယ် ကျန်တဲ့လူတွေကအကုန်ပုံတင်ထားပေမယ့် သူပဲဘာမှတင်မထားတာ ခုမှဖွင့်တဲ့accountကြီးလားမသိဘူး"
"ရတယ် ဒါပဲယူသွားလိုက်မယ် ကျေးဇူးပဲ ကိုတို့အချစ်လေးကြောင့် ဂျယ်ယွန်းအတွက်အကူညီတော့ရပြီထင်တယ်"
"အမြဲတမ်း သူ့ညီကိုပဲစဉ်းစားပေးတာတစ်အား ကိုယ့်အတွက်လဲကိုယ်ကြည့်ပါအုံး"
"ကို့အတွက်ကတုန်နေအောင်ချစ်ပေးတဲ့ ဟောဒီကနှလုံးသားလေးရှိတယ်လေ ဘာလိုသေးလို့လဲ"
မေးစေ့ဖျားလေးကိုဆွဲယူရင်း ခပ်ဖွဖွကြည်စားလိုက်တော့ ချစ်သူ၏မျက်နှာကြည်ကြည်က ရှက်သွေးရိပ်တွေဖြာထွက်သွားသည်။ ပန်းနုရောင်သမ်းနေတဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ဖက်က အသည်းယားဖွယ်အတိအနမ်းတစ်စုံကိုတောင်းဆိုနေသယောင်
ဟီဆွန်း နေရာမှထကာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာလေးနှင့်နီးကပ်ရာ ဘေးချင်းကပ်ခုံလေးမှာအသာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သူကလေးက ရှက်သလိုအသာတွန်းထုတ်သည်
"ကိုကတော့လေ အကဲပိုပြီ ရှေ့မှာထိုင်ပါ နောက်ဝိုင်းမှာလဲလူတွေနဲ့ကို မရှက်ဘူးလား"
"မရှက်ပါဘူး ဒီပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုအနမ်းပေးချင်လို့ အနားလာထိုင်တာ"
ဖတ်ခနဲ ပါးအိအိလေးထက်ကိုပြုတ်ကျနစ်ဝင်သွားတဲ့အနမ်းချိုချိုတစ်ခုကြောင့် မေတ္တာတရားလေးမှာ ခေါင်းလေးအသာငုံ့ပြီးဘေးဘက်ကိုတွန့်သွား၏
"ကိုနော် လူတွေနဲ့လို့ဆို....ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်ထိုင်တော့....တကယ်ပဲ ပြောမရဆိုမရ"
"ဟဟ ရှေ့မှာပြန်ထိုင်စေချင်ရင် ကို့ကိုပြန်နမ်း"
လက်ချောင်းရှည်လေးနှင့် ဘယ်ဘက်ပါးနုနုကိုတို့ပြကာ အနားသို့တိုးကပ်ပေးလာတဲ့သူ့ပုံစံက ကလေးကလားဆန်နေလားမသိပေမယ့် ချစ်သူရှေ့ရောက်တိုင်း ချွဲချင်နူးညံ့ချင်နေမိတာကိုတော့ ဘလိုမှမတတ်နိုင်
မေတ္တာတရားလေးမှာ ငြင်းဆန်မနေခဲ့....မျက်လွှာလေးကိုအောက်အသာချလျက် ရှက်သလိုအမူရာလေးတစ်ချက်ပြသည်။ ပြီးနောက် နီဆွေးဆွေးချယ်ရီလုံးလေး၏ ထိတွေ့မှုအနမ်းတစ်ပွင့်နှင့် သူ့ပါးပြင်ထက်ကိုနွေးထွေးစေ၏
မော့ကြည့်လာသောမျက်ဝန်းညိုတွေထဲမှ မေတ္တာဓာတ်နွေးနွေးတို့မှာ သူ၏နှလုံးသားရပ်ဝန်းတစ်ဝိုက်ဆီသို့ စီးဆင်းရစ်ခိုသည်
"ချစ်တယ်...."
ချယ်ရီရောင်နူတ်ခမ်းတို့သည် ချက်ချင်းပင် မက်မက်မောမောသိမ်းပိုက်ပစ်ချင်လောက်အောင် နှလုံးသားကိုပြုစား၏
"ကိုရောပဲ....သိပ်ချစ်တယ်"
ချိုမြိန်လွန်းသောပျားရည်ဒိတ်လေးတစ်ခုကို အလှပဆုံးဖြတ်သန်းခဲ့ပြီးနောက် ချစ်ရသူကင်မ်မျိုးနွယ်လေးအား အိမ်အထိကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျပြန်ပို့ပေးခဲ့သည်
စိတ်ဆန္ဒအရဆိုရင်တော့ မပြန်တော့ပဲ တစ်ညလုံးချစ်သူနားမခွါတမ်းတွယ်ကပ်နေချင်ခဲ့တာ။ သို့သော်လဲ အခြေနေအရမပြန်လို့မဖြစ်။ ခုချိန်လောက်ဆို ဂျယ်ယွန်းလဲ အိမ်ပြန်ရောက်လောက်ပီ။ ထုံးစံအတိုင်းမူးနေလောက်ရောပေါ့
"အား တကယ်ပဲ....မှောက်သွားလို့တော့မဖြစ်ဘူး ဒီညချက်ချင်းသိအောင်ပြောပြရမှာကို မူးပီးအိပ်မသွားခင်အမြန်ရောက်မှဖြစ်မယ်"
ဟီဆွန်း ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်လိုက်ရင်း ကားကိုသာမန်နူန်းထက်ပိုအရှိန်တင်၍ ခပ်မြန်မြန်မောင်းလာခဲ့သည်။
မူးပြီးအိပ်ပျော်သွားမှာစိုးလို့ အပြေးပြန်လာခဲ့သော်လည်း
အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းကမန်းကတန်း အထဲကိုဝင်လာလိုက်တော့ ပုံမှန်လို မြင်နေကျမြင်ကွင်းအားမတွေ့ရ
ဂျယ်ယွန်းက ထူးထူးဆန်းဆန်း ဒီညတော့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျနေသလို ဆိုဖာပေါ် ဘေးတိုက်ကြီးလှဲလျက် TVကြည့်နေလေ၏။ သို့သော်လည်း စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့တော့ကပ်နေပုံမပေါ် ငူငူငိုင်ငိုင်ကြီး လှဲကြည့်နေသည်
"ဘာပါလိမ့် ဒီညတော့ထူးထူးဆန်းဆန်း TVတွေဘာတွေကြည့်လို့ပါလား"
သူ့အသံကိုကြားတော့မှ ဂျယ်ယွန်းက လန့်သွားသလိုဇတ်ခနဲခန္ဓာကိုယ်ကတုန်သွားကာ နောက်သို့လှည့်ကြည့်လာသည်
"အာ တကယ်ပဲ လန့်လိုက်တာ.....ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာလဲ ကားသံလဲမကြားလိုက်ဘူး"
"မင်းအသိစိတ်လွတ်နေလို့မကြားတာနေမှာပေါ့ ခြံထဲဝင်လာထဲက ငါဒီလောက်ဟွန်းတီးလာတာကို ဒါနဲ့ ဒီမှာဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ"
ဟီဆွန်း စကားအစပျိုးဖို့အတွက်အနည်းငယ်စပ်စုလိုက်ရင်း ဆိုဖာမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဂျယ်ယွန်းကသူ့အမေးကိုတန်းမဖြေသေး စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက်ကြာမှ လှဲနေရကနေထထိုင်ကာ စကားသံထွက်လာသည်
"ဘာမဖြစ်ပါဘူး အရက်သောက်ရတာကိုပါစိတ်ကုန်လာလို့ ဘာမထူးဘူးလေ သူ့ကိုပြန်မြင်ပီးထဲက ခံရတာပိုပိုဆိုးလာတာ"
"ဘာရယ်....မင်း အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ပြန်ဆုံသေးတယ်လား"
"ဟုတ်တယ် မနေ့က သူ အီထယ်ဝန်ကclubကိုရောက်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့ သူထွက်ပြေးသွားတယ်လေ ကျွန်တော့်ကိုတော်တော်လေးမုန်းနေတဲ့ပုံပါပဲ အဲ့လိုပုံစံကိုမြင်ရတော့ အရက်တွေစွတ်သောက်လဲဘာမထူးတော့ဘူး"
"မူးလာရင်မေ့မသွားပဲ ဦးနှောက်ထဲသူ့ပုံရိပ်တွေပဲထပ်နေတာ ကြာရင်ရူးသွားမှာစိုးလို့အရက်မသောက်တော့ဘူး"
ဂျယ်ယွန်း၏အသံတို့မှာ တုန်ယင်နေလျက် သုံးလကျော်ကြာတဲ့ထိ အရင်လိုပဲ အလူးအလဲခံစားနေရတုန်းမှန်းအလွန်သိသာသည်
"မုန်းလို့ထွက်ပြေးတာမဟုတ်ပဲ တစ်ခြားအကြောင်းအရင်းကသပ်သပ်ရှိနေအုံးမယ်ဆိုရင်ရော"
ဟီဆွန်းစကားကြောင့် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသောဂျယ်ယွန်းမှာ ရီဝေဝေမော်ကြည့်လာသည်
"ကိုယ်တိုင်အတည်ပြုဖို့ ကြိုးစားကြည့်ရင်ရောဘလိုလဲ...ငါ ဒီနေ့ အဲ့ဒီကောင်လေးတက်တဲ့ကျောင်းကိုသိလာတယ် Dr.Kimရဲ့အတန်းကတဲ့ katalk accountပါရလာသေးတယ် ဘယ်လိုလဲ ဒီလောက်ဆိုကြိုးစားကြည့်သင့်တယ်မလား"
ဂျယ်ယွန်း၏မျက်ဝန်းနက်လေးများမှာ ရီဝေနေရာမှ ရုတ်ချည်းဆိုသလို လက်ခနဲတောက်ပသွား၏
အစ်ကိုဖြစ်သူထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာနားကိုအပြေးကပ်ထိုင်လိုက်ရင်း ဟီဆွန်းလက်လေးအား အားကိုးတကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ
"Hyung...တကယ်ကြီးလား ဒါနောက်စရာမဟုတ်ဘူးနော် ကျွန်တော့်ကိုရူးအောင်မလုပ်နဲ့"
"မင်းဒီလောက်အရူးအမူးဖြစ်နေတာ ငါကနောက်စရာလား seoulဆေးကျောင်းတည်နေရာကိုတော့အထွေအထူးမပြောပြတော့ဘူးသိတယ်မလား ဒီမှာ သူသုံးတဲ့katalk accountတဲ့ Dr.Kimရဲ့အပြင်ကျူရှင်အတန်းလဲတက်မယ်ကြားထားတယ် အဆင်ပြေပါစေအချစ်ရူးရေ"
"Hyungတကယ်ဗျာ......Mr.Ethan Simကကမ္ဘာပေါ်မှာအကောင်းဆုံးပါပဲဗျာ တကယ် တကယ်နှစ်ယောက်မရှိဘူး နောက်မှကျေးဇူးပြန်ဆပ်မယ်နော်"
ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို မြူးထူးခုန်ပေါက်ကာ အပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်သွားသည့် ဂျယ်ယွန်းအားကြည့်ပီး စိတ်သက်သာရာရမိသည်။ အဆင်ပြေသွားရင်ကောင်းမှာပဲ
"အော် ဒါနဲ့ Dr.Kimရဲ့ကျောင်းကို hyungကဘာသွားလုပ်တာလဲ ဒီနေ့ ဘာကိစ္စတွေများဖြစ်ခဲ့သေးလဲ"
လှေကားထစ်သို့တက်ခါနီးမှ တုန့်ခနဲရပ်သွားပြီးလှည့်မေးလာတဲ့ဂျယ်ယွန်းကြောင့် ဟီဆွန်းချက်ချင်းပြန်မဖြေနိုင်သေး စကားတွေထစ်အသွားသည်
"ဟင်....အော် အဲ့တာလေ....ဟို ဥက္ကဌကြီးက အအေးနည်းနည်းမိနေတယ်ဆိုလို့ Dr.Kimကိုသွားခေါ်ပေးတာ ငါလဲလမ်းကြုံနေလို့ ဝင်ခေါ်လိုက်တာပါ ထွေထွေထူးထူးမဟုတ်ဘူး"
"သူနေမကောင်းဖြစ်တာပဲ သူ့အတွင်းရေးမှုးခေါ်ခိုင်းပေါ့ အလကားသက်သက်အလုပ်လာရှုပ်နေတယ် အာရုံပဲ....ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေးဇူးHyung နားတော့လေ ကျွန်တော်အပေါ်တက်ပြီ good night"
ဟီဆွန်းမှာ ရင်ဘတ်ပေါ်လက်လေးအသာတင်ရင်း သက်ပြင်းချကာကျန်ရစ်ခဲ့သည်
တော်သေး၏ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးရစ်မသွား ပြောတာယုံပီးအပေါ်တန်းတက်သွားလို့
***********
ပင်ဂွင်းပုံနှင့်katalk profileလေးအားအကြာကြီးစိုက်ကြည့်နေရင်း
"စာပို့ရမလား/နောက်နေ့ထိစောင့်နေသင့်လား"
အတွေးနှစ်ခွတို့က ဂျယ်ယွန်း စိတ်ထဲမှာလွန်ဆွဲနေသည်
Messageများကိုရေးလိုက် ပြန်ဖျက်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်ထဲအလုပ်ရှုပ်နေခဲ့၏
နှလုံးခုန်သံများသည်လဲတဒိတ်ဒိတ်လျင်မြန်နေလျက် တကယ့်တကယ်တမ်းကျတော့လဲ စာမပို့ရဲခဲ့ပါ
မှဲ့ငယ်၏ လက်ရှိစိတ်အနေအထားအရ စာပို့တာသူမှန်းသိသွားလျှင် ချက်ချင်းကိုအဆက်အသွယ်ဖြတ်ပစ်လိမ့်မှာအသေအချာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် onlineပေါ်ကထက် အပြင်မှာပဲအမိဖမ်းမှဖြစ်တော့မည်ဟုစဉ်းစားမိသည်
မနက်ဖြန်တော့ ကျောင်းရှေ့အရောက်သွားပြီး သူ့ဆီကအတင်းထွက်ပြေးချင်နေတဲ့ပင်ဂွင်းပေါက်လေးကို မိအောင်ကိုဖမ်းမည်။ ဘယ်လောက်ဆိုးဝါးသည့်တုံ့ပြန်မှုကိုပဲပြန်ရပါစေ ကြံ့ကြံ့ခံပြီးကို မလွှတ်တမ်းဆွဲထားရမည်
အတွေးများစွာနှင့်ဦးခေါင်းငယ်လေးအား ခေါင်းအုံးဖြူထက်သို့ထိကပ်လဲလျောင်းရင်း မနက်ဖြန်အတွက်ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် အိပ်ယာဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်
အမြဲမူးရူး အလုပ်ပုံထဲပဲခေါင်းစိုက်နေခဲ့တာကြာတော့ လူက ဆံပင်တွေလဲရှုပ်ပွရှည်လျားနေပြီး မုတ်ဆိတ်တိုတွေတောင်ပိုများလာပြီ။ Sim group၏သူဌေးသားလို့ပင်မယုံချင်စရာ
ဒေဝါလီခံလိုက်ရလို့ ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးဆုံးရှုံးသွားတဲ့ အရူးတစ်ယောက်လိုပဲ မှန်ထဲမှကိုယ့်ရုပ်ကိုယ်ကြည့်ရင်း ဂျယ်ယွန်း မျက်မှောင်ကြုံ့ကာရှုံ့မဲ့မိသည်
ဒီမနက်တော့ အိပ်ယာမှနိုးနိုးချင်း နူတ်ခမ်းမေးစေ့တစ်ဝိုက်မှာလာရှုပ်နေတဲ့မုတ်စိတ်စများကိုအရှင်းရိတ်ပစ်လိုက်ကာ မိမိကိုယ်ကိုယ် အရင်ကထက်ပိုကြည့်ကောင်းနေအောင်ပြင်ဆင်ရသည်
မနက်ပိုင်း ကုမ္ပဏီဘက်သို့ တစ်ချက်ထွက်လာခဲ့သော်လည်း အလုပ်ထဲတော့သိပ်စိတ်မပါ ခါတိုင်းနဲ့မတူအတော်လေးစိတ်လှုပ်ရှားနေတာကြောင့် စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်ချင်သလိုဖြစ်နေခဲ့သည်
အလုပ်များကို အပီးသတ်လိုက်ပြီး လက်မှာနာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ညနေသုံးနာရီထိုးပီးလို့မိနစ်အနည်းငယ်စွန်းသွားပြီ။ ထိုင်ခုံနောက်မှီမှာလွှားထားသော ထပ်အကျီကိုကောက်ဝတ်လိုက်ရင်း Seoul တက္ကသိုလ်ရှေ့သို့ အမြန်ဆုံးရောက်အောင်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်
"ကိုယ်လာနေပြီ ဆောင်ဟွန်း....ဒီနေ့တော့မင်းကိုဘယ်မှပြေးလို့မရအောင်အမိဖမ်းပစ်ပြမယ်"
တက္ကသိုလ်ဝန်းထဲရှိ ကားပါကင်ထိုးသည့်နေရာတွင် ကားကိုအပ်ထားခဲ့ပီး mainလမ်းဘေးကသစ်သားထိုင်ခုံလေးမှာဝင်ထိုင်နေလိုက်သည်
"ဒီနေရာကနေထိုင်စောင့်ရင်တော့ သေချာပေါက်တွေ့မှာပါ....ဒါပေမယ့် အတန်းစောစောပီးလို့ အိမ်ပြန်နှင့်သွားပီဆိုရင်တော့ပြဿနာပဲ"
ဂျယ်ယွန်း ရင်တမမနှင့်စောင့်နေတုန်း အတန်းဆင်းပီးပြန်လာပုံရတဲ့ Dr.Kimကိုတွေ့တော့ ဝမ်းသာအားရလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"Dr.Kim!! အိမ်ပြန်တော့မလို့လား"
"ဟာ...Mr.Jakeကျောင်းကိုဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ကျွန်တော်ကခုပဲအတန်းပီးလို့ပြန်တော့မလို့"
"အင်း....ကိစ္စလေးနည်းနည်းရှိလို့ဆိုပါတော့ ဒါနဲ့လေ ပထမနှစ်တွေအတန်းဆင်းသွားကြပြီလားဟင်"
"အော် ပထမနှစ်အတန်းတွေလား....အခုပဲဆင်းပြီလေ အသိကိုစောင့်နေတာမလို့လား ခနစောင့်လိုက်နော်တော်နေကြာရင်ထွက်လာလိမ့်မယ် ကျွန်တော်သွားစရာလေးရှိလို့ ခွင့်ပြုပါအုံး"
Dr.Kim၏ပြန်အဖြေကြောင့် ဂျယ်ယွန်းလဲ ဟူးတစ်လုံးဖြင့်လေတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်ကာစိတ်သက်သာသွားသည်
ပိုပိုပြီးမြန်ဆန်လာတဲ့နှလုံးခုန်သံများကို လက်ဖြင့်ဖိကပ်ကာထိန်းထားလိုက်၏။ ထိုင်မရ ထမရနှင့် တစ်မျှော်မျှော်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး တစ်အောင့်အကြာမှာတော့
အနက်ရောင်ဘေးလွယ်သားရေအိတ်လေးကိုစလွယ်သိုင်းကာ မိုးပြာရောင်shirtလေးနှင့်ခပ်မြန်မြန်လမ်းလျှောက်လာသော သူ့၏ပင်ဂွင်းသေးသေးလေး
မြင်မြင််ချင်းပဲ ဂျယ်ယွန်း၏ရင်ခုန်သံများမှာလဲ စောစောကထက်နှစ်ဆပိုမြန်သွားသည်။
အသက်ကိုဝဝရှူသွင်းကာ လေပူများကိုခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး မြတ်နိုးရသူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်သို့ဦးတည်လျှောက်သွားလိုက်သည်
"ဆောင်ဟွန်း ကိုယ်တို့စကားပြောကြရအောင် ခနပဲ"
ရှေ့မှောက်သို့ ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဖြတ်ဝင်တားဆီးလိုက်ကာ ဆုံသွားမိတဲ့သူ့မျက်နှာကိုမြင်တော့ မှဲ့လေးမှာထိတ်လန့်သွားပုံရ၏
*ရှင်းဂျယ်ယွန်းအဆင်ပြေတယ် စိတ်ကိုတင်းထား*
ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ဇွတ်အတင်းအားပေးရင်း လွမ်းခဲ့ရတဲ့မျက်နှာဥဥလေးကို ကြည်ကြည်နူးနူးစိုက်ကြည့်လိုက်တော့ မှဲ့ငယ်ကအရင်လိုပဲ အကျင့်ဆိုးလေးတွေမပျောက်သေး သူ့အကြည့်တွေကိုစတင်ရှောင်ပါတော့၏
ဘာစကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲ လူကိုမသိသလိုဟန်ဆောင်ပြီးကျော်သွားတော့မည့်ပုံပေါ်နေတာကြောင့် ဂျယ်ယွန်းဘက်မှလျင်မြန်စွာပဲကောင်ငယ်လေး၏လက်ကောက်ဝတ်ကိုကျစ်ကျစ်ပါနေအောင်လှမ်းဖမ်းလိုက်သည်
"ဖယ် ဘာလုပ်တာလဲ ကျွန်တော့်ကိုလာမရှာပါနဲ့တော့လို့ ခင်ဗျားကိုအပြတ်ပြောထားပြီးသားမလား"
လက်ကောက်ဝတ်ဖြူဖြူလေးထက်မှ သူ့လက်တွေကို လက်ချောင်းနုနုလေးနှင့်အတင်းဖြုတ်ချရင်း နှင်ထုတ်နေပေမယ့်လဲ မျက်ဝန်းရိပ်တို့ကတော့ထူးဆန်းစွာပဲ မျက်ရည်စတွေတွဲခိုစပြုနေပြန်၏
"ဆောင်ဟွန်း....ကိုယ့်ကိုမရှောင်ပါနဲ့တော့ကွာ ဟောဒီပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုတစ်ချက်ကြည့်စမ်းပါ ဒါမင်းအတွက်အိမ်ပဲ အမြဲတမ်းနားခိုလို့ရတယ် မင်းကိုယ့်ကိုနှင်ထုတ်ချင်နေရင်လဲ ဘာလို့မျက်ရည်တွေဝဲနေသေးတာလဲ"
"ကိုယ်လုံးဝလွှတ်မပေးဘူး ဒဏ်ရာတွေနဲ့မင်းကိုတစ်ယောက်ထဲလုံးဝထားခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး မင်း ထိုးချင်ထိုးရိုက်ချင်ရိုက်ကွာ အမြဲတမ်းလာရှာနေမှာပဲ"
ထွက်ပြေးသွားမှာကြောက်လို့ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲကိုင်ထားတဲ့လက်ကောက်ဝတ်လေးအားလွှတ်မပေးရဲခဲ့
သူ့ပြောစကားတွေကိုနားမထောင် လက်ချောင်းသွယ်တွေနဲ့သူ့လက်တွေကိုသာ အတင်းဖြုတ်ချနေသောမှဲ့ငယ်က နှလုံးသားကိုတစ်စစီကွဲအက်စေ၏
"ကိုယ်တို့အေးဆေး စကားပြောရအောင်လေ ကလေးလေး လိမ္မာပါတယ်ကွာနော်"
"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မပြောချင်ဘူး ပြောစရာမရှိဘူး လက်ကိုလွှတ်ပေး"
ပြောစကားနားမထောင်လွန်းသော ကလေးဆိုးလေးကြောင့် ရင်မှာနာကျင်ရသလို သိပ်စိတ်မရှည်တတ်တဲ့စိတ်အရင်းခံလေးကလဲချက်ချင်းဆိုသလို နိုးကြွလာ၏
"ချစ်တယ်!!!"
မျက်ဝန်းရှေ့မှ ဆောင်ဟွန်း၏ပုံရိပ်လေးကိုနက်နက်နဲနဲစိုက်ကြည့်ရင်း အတန်ငယ်ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့်အော်ချလိုက်တော့ ဘေးမှဖြတ်သွားဖြတ်လာအချို့က ပြုံးစိစိနှင့်လှည့်ကြည့်ကုန်သည်
"ရှင်းဂျယ်ယွန်း ခင်ဗျား ရူးနေပြီလား ဖယ် ဖယ် လွှတ် ကျွန်တော်သွားမယ်"
"ချစ်တယ်လို့ပတ်ဆောင်ဟွန်းကို ချစ်တယ် ချစ်တယ် သိပ်ချစ်တယ်!!!"
စောစောကထက်ပိုမိုကျယ်လောင်သောအသံဖြင့် အော်ပစ်လိုက်တော့ မှဲ့လေးမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးသွေးရောင်လေးတွေအတိ ရဲတက်လာလျက် လက်ချောင်းနုနုလေးတွေနှင့် သူ့ပါးစပ်ကိုအတင်းလာပိတ်သည်
"ဟာ ရှူးတိုးတိုး.....ခင်ဗျားဘလိုဖြစ်နေတာလဲ မရှက်ဘူးလား ဘေးမှာအကုန်ဝိုင်းကြည့်ကုန်ပီ ကျွန်တော်ရှက်လို့သေတော့မှာပဲ"
"မရှက်ဘူး ခုလိုဆက်ထွက်ပြေးနေရင် ဒီ့ထက်ပိုအကျယ်ကြီးထပ်အော်မှာ တစ်နေရာရာသွားရအောင်လိုက်ခဲ့"
"ဟာမလိုက်ဘူး မလိုက်ချင်ပါဘူးဆို ဘယ်နှစ်ခါပြော....."
"ပတ်ဆောင်ဟွန်းကို အရမ်းချစ်ပါတယ်ခင်ဗျ"
ဒီတစ်ခေါက်တော့ ဒီလိုနိုင်ကွက်ကောင်းကောင်းကိုဖြတ်ခနဲအသုံးချလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်ဦးနှောက်ကိုပဲ ဂျယ်ယွန်း ချီးကျူးမိသည်။
မှဲ့လေးမှာ သူ၏ပါးစပ်ကိုအတင်းပြန်လာပိတ်ရင်း ကျောင်းပြင်သို့ကမန်းကတမ်းဆွဲခေါ်သွား၏။ မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးရှိသွေးရောင်ရဲရဲလေးများမှာလဲ နာရွက်ဖျားလေးတွေထိကူးစက်နီမြန်းလျက်
ဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက် ကြင်နာသူခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ အသည်းတယားယားဖြင့်လိုက်ပါလာခဲ့ရင်း....
*သိပ်ချစ်တာပဲ မှဲ့ငယ်ရယ်....*
************
To be continued......
My Essential Hoon(16)
Aug25/2021
6:08 PM
Zawgyi
ဇာတႅမ္းကအေစတာငၼပ္ိဳးေရသးခငၼြာပဲ ဇာတ္သိမ္းၾသားၿပီလား
ပထမဆုံးအႀကိမၷကၷက္ရြိဳင္းရြိဳင္းရငၡဳႏၼိၾသားေတာ့လဲ ပိုင္ရြင္ရြိသူကိုမြတဲ့
အစပ္ိဳးေနတဲ့အခ္စ္ေၾတကို မၾလႏၡငၼြာပဲ်ပၫၹဳံးကားခ္လိုက္သင့္တာမြႏ္ေပမယ့္ ပုလဲငယၠႏြလုံးသားထဲမြာ အ်မျစၲယၥ်ပဳေနခဲ့ၿပီ
ပိုငၧိဳငၼိခ္ငၲာ ကိုယ့္အမြားလား
ေလာဘႀကီးခ္ငၥရာေကာင္းေလာက္ေအာငၠိဳ ကင္ေဆာႏူဆိုတဲ့ပုလဲငယၠ ျစဲငင္ညိဳ႕ယူနိုျငႅႏ္းတာေၾကာင့္
ဒါေပမယ့္လဲ သူမ္ားရၫ္းစား ၾကာကူလီႏြိဳက္ရတဲ့အလုပၠိဳေတာ့ ဘဝမြာဖီဖီခါေအာျင္ယံမုႏ္းတာအမြႏ္
တစၧစၧစၷာက္င္ေေနသာႏြလုံးသားကိုလ္စႅ္ဴကာ ရႈပ္ေၾထးေလးလံေသာေ်ခလြမ္းမ္ား်ဖင့္ စာသငၡႏ္းရြိရာသို႔်ပႏ္ေလၽြာကႅာခဲ့သၫ္
"ပတၢ္ဳံေဆာင္း ဘယၠိဳတုႏ္း ငါတို႔ကဒီမြာေလ"
ငူငူငိုင္ငိဳင္ႏြင့္ စိတ္အာ႐ုံ်ပႏ္႔ၾလင့္ျစာလမ္းေလၽြာကႅာခဲ့တာ စာသငၡႏ္းအဝမြာရပ္ေနတဲ့သူငယၡ္င္းေၾတကိုေတာငၼ်မင္ ေက္ာ္ၾသားမိေတာ့မလို်ဖျစ္သားသၫ္။
"ဟာ.....ေအး ေဆာရီး ငါနၫ္းနၫ္းအာ႐ုံၾလၾတ္သားတာ"
"နင္ ပါေမာကၡကငၼၠိဳ ဘယႅိဳဆကၠပ္ရမလဲ ေအၾတးၾလႏ္ေနတာမလား
ယုမီ၏စကားေၾကာင့္ ဂ္ဳံေဆာင္းလႏ္႔ၾသားသၫ္
တစၡနအၾတင္းမြာ ပုလဲငယၦီေ်မာပါၾသားမိတာေၾတက သိသာေနၿပီလားမသိ၊ ခံစားခ္က္ေၾတကိုမ္ား သူငယၡ္င္းေၾတရိပၼိၾသားၿပီလား
မ္ကၥံနက္ေလးေၾတကို ဘယ္ညာေျရ႕လ္ားလ္က္ ဂ္ဳံေဆာင္း ေအၾတးမ္ားေနမိသၫ္
" ပတၢ္ဳံေဆာင္း နင္ ဘာၾသားလုပႅဲငါသိတယ္ေနာ္ ပါေမာကၡကငၼၠ အ်ပငၼြာလူအကႏ္႔အသတၷဲ႔ tutionျဖင့္တာကိုနင္သိထားတယၼလား အဲ့တာကို နငၲကၡ္ငႅိဳ႕ႀကိဳကပ္ေနတာ နင္ဟာ...တစ္ေယာကၳဲႀကိတၠပ္ရလား အရမ္းကိုသူငယၡ္င္းစိတၶာတ္ရြိတာပဲ"
ၾသားစိၿပီး မဲ့ေစာင္းေစာင္းနဲ႔ထပ္ေ်ပာလာေသာ ယုမိစကားေၾကာင့္ ဂ္ဳံေဆာင္း ဟူးခနဲတိုးတိုးေလး ေေလၾတမႈတၳဳတႅိဳက္ရသၫ္
*လူအကႏ္႔အသတၷဲ႔ tutionျဖင့္သတဲ့လား*
႐ုတၱရကၦိဳသလို စိတၠဴးထဲသို႔ လႈံ႔ေဆာ္အႀကံေပးခ္ကၱစၡဳကတိုးဝငႅာ၏
ပိုင္ရြင္ရြိေနရကၷဲ႔ေတာ့ လုမယူခ္ငၸါဘူး လုမယူသင့္ဘူးေလ၊ ကိုယၡ္င္းစာတယ္ ပုလဲငယ္ရဲ့ခ္စ္သဴကလဲ ကိုယ့္လိုပဲ လကႅႊတၡ္ငၼြာမဟုတၻဴး
ဒါေပမယ့္လဲ ေ်ခလြမ္းေနာကၠ္သူအဖို႔ ပိုငၧိဳျငၡင့္ေတာ့မရြိေပမယ့္ အနီးအနားတစ္ေနရာေကန ေငးၾကၫ့္နိုျငၡင့္ေလးေတာ့ရြိေလာကၼယၼလား
*********
"ကဲ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီမြာပဲရပၼယ္။ အိမၥာနဲ႔assignmentကိုေတာ့ ေနာကၱစၸတ္ေသာၾကာအမြီထပၹိဳ႕်ပင္ေပးထားပါ"
ဒီေန႔အၾတက္ ေနာကၦဳံးစာသငၡ္ိေႏၠတာ့ ၿပီးဆုံးၾသားခဲ့ၿပီ။ ေဆာျင္ဟႏ္း ထိုငၡဳံေနာကၼြီသို႔ေအက္ာဆႏ္႔လိုက္ရင္း အခ္ိႏၸိဳင္းအလုပၧီေ်ပးဖို႔အားယူေရတာ့သၫ္
"ေဆာျင္ဟႏ္း အိမ္်ပႏၼြာလား"
"ဟင့္အင္ ငါအခ္ိႏၸိဳင္းအလုပ္ရြိေသးတယ္ေလ ခုၾသားေတာ့မလို႔"
"ေအာ္....အတူ်ပႏႅိဳ႕မေရတာ့ဘူးေပါ့ ဒါဆို"
စိေတၼကာင္းသၫ့္အမူအရာႏြင့္ယုမီအား အားနာသလိုမဲ့်ပဳံးေလး်ပဳံး်ပခဲ့ရင္း ေနရာမြထလာခဲ့သၫ္
"ေဆာျင္ဟႏ္း! ေစာင့္ဦး အတူၾသားေရအာင္"
ခပ္်မႏ္်မႏ္ေလၽြာကႅာမိတဲ့ေနာကၠိဳ ေအ်ပးလိုကႅာသူက ဂ္ဳံေဆာင္း
"ငါတို႔ ပါေမာကၡကငၼ္ရဲ့က္ဳရြင္အတႏ္းကို တက္ၾကမလား"
႐ုတၱရက္ႀကီး လၫၸင္းအားအတင္းလက္ႏြင့္လာသိုင္းကာ က္ဳရြငၲကၹိဳ႕လာညႇိေနသၫ့္ပတၢ္ဳံေဆာင္းက သိကၽျမ္းဖူးသၫ့္ တစၼိဳးေအာကၸတၢ္ဳံေဆာင္းမပီသၾလႏ္းျစာ
"ေဟ့ မင္းတကယ္ႀကီးတကၼလို႔လား စာကိုအရမ္းအာ႐ုံစိုကႅာတယ္ေနာ္။ ဘာပဲ်ဖစ္်ဖစ္ ကိုယ့္ဟာကိုယၱက္ ငါ့မြာအခ္ိႏၨယားေၾတရႈပ္ေနတာ"
တကယႅဲ လုပၥရာေၾတကမ္ားေနရသၫ့္အထဲ က္ဴရြငၲကၹိဳ႕အခ္ိႏၠဘယ့္ႏြယ္ေပးနိုငၼလဲ၊ ေနာကၸီးက္ဴရြင္feeလဲ ကိုယၸဲအိတၥိဳက္ရမြာ ေအမဆိုတဲ့အမ္ိဳးသမီးဆီကလဲေမတာင္းခ္င္
"တကၥမ္းပါၾကာမင္းကလဲ ငါလဲေအဖာ္ေရအာင္"
"အံမယ္ က္ဴရြငၲကၱာ ကလပၲကၱယၼ္ားထင္ေနလား ေအဖာ္ေရအာငၸဲ်ဖေစ္ရသး စာရၾသားဖို႔ကအဓိကလား ေအဖာၠအဓိကလား ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေၾတမလုပၷဲ႔ေနာ္"
"မရဘူး ဘယ္ေနရာတကၱက္ တစ္ေယာကၳဲဆိုမတက္ရဲဘူး လာပါသူငယၡ္င္းရယ္ တကႅိဳကၥမ္းပါ"
ဒင္းလက္ေၾတနဲ႔ လၫၸင္းကိုပဲ ခနခနသိုင္းဖကႅႈပ္ယမ္းေနတာ ၾကာေတာ့ ေဆာျင္ဟႏ္းဇကၸါနာခ္င္သလိုလို်ဖစႅာသၫ္
"ေအာ္ ကဲ ေတာ္ေတာ္်ဖစ္ေနလား ဒါဆို က္ဴရြင္fee မင္းေပးၾကာ အဲ့တာဆိုငါတကၼယ္"
လၫၸင္းကိုညႇပၴားတဲ့လကၼ္ားၾကားမြ ႐ုႏ္းကျႏၴကၸစႅိဳက္ရင္း စိတ္ေပါက္ေပါကၷဲ႔ ေ်ပာခ္လိုက္ေတာ့ ဂ္ဳံေဆာင္းမြာ တစၡေနေၾတဝၾသားပုံရသၫ္
"အိုေခၾကာ ငါေပးမယ္ အဲ့တာဆိုအတူလိုကၱကၼြာလားေ်ပာ"
"ဒီေကာေငၠတာ့႐ူးေနတာပဲ....ေတာၸါပီ မတကၻဴး ငါ့ဟာငါစာလုပၷိဳငၲယ္ သက္သက္အလုပ္ရႈပၼခံနိုငႅိဳ႕"
ေ်ပာေ်ပာဆိုဆို ချပ္သၾက္သကႅြၫ့္ၾထကႅာတဲ့ကိုယ့္ေနာကၠိဳ တစၠ္ီက္ီအပူကပ္ရင္းေ်ပာလိုကႅာသၫၼိဳ႕ ေဆာျင္ဟႏ္းမြာ ခပ္်မႏ္်မႏ္ေလၽြာက္ေနရာမြ ေ်ပးပါေ်ပးၾထကႅာေရတာ့သၫ္
Bus မြတၱိဳင္ေရာက္ေတာ့ ခုံတႏ္းေပၚကိုပစၴိဳငၡ္လိုကၸီးလကၼြနာရီကိုတစၡ္က္ၾကၫ့္လိုက္သၫ္။ အရမ္းမဟုတ္ေပမယ့္ အခ္ိႏ္ေတာ့ပိုေေနသးတာေၾကာင့္ စိတ္သက္သာရာရမိသၫ္
ကားလမ္းမတစၹကၠိဳေငးကာ စီးရမယ့္busအလာထိုင္ေစာင့္ေနတုႏ္း ေဘးနားကို႐ုတၱရက္ႀကီးေ်ပးခ္လာၿပီးအတင္းၾဆဲေခၚၾသားတဲ့ပတၢ္ဳံေဆာင္းေၾကာင့္ လူမြာဘုမသိဘမသိႏြင့္ပါၾသားေရတာ့၏
"ပါေမာကၡ....ကၽျႏ္ေတာ္ရယ္ သူရယ္ႏြစ္ေယာကၸါခဗ္ သူ႔နာမၫၠပတၡ္ေဆာျင္ဟႏ္းပါ"
"ဂ္ဳံေဆာင္းနဲ႔ ေဆာျင္ဟႏ္းေနာ္...ည၈ျခဲေက္ာ္အတႏ္းပဲရြိေတာ့တယ္ အဆင္ေ်ပတယၼလား"
"ဟုတ္အဆင္ေ်ပပါတယၺ္"
"ဟုတၸီ ဟုတၸီ ဒါဆိုကၽျႏ္ေတာ္ katalk gpျဖဲ႕လိုကၸါ့မယ္ ေအသးစိတၠိဳအဲ့ေကနပဲ်ပႏ္ေ်ပာၾကတာေပါ့ ေဆာျင္ဟႏ္းaccountကို ဂ္ဳံေဆာင္းပဲgroupထဲထၫ့္ေပးလိုကၸါေနာ္ ကၽျႏ္ေတာၡဳေတာ့အခ္ိႏၼေရတာ့လို႔ ၾသားျခင့္်ပဳပါအုံး"
်ပဴံးရီကာႏူတၦက္်ပၾသားၿပီး လမ္းတစၹက္သိဴ႕ေအ်ပးကူးၾသားတဲ့ ပါေမာကၡကငၼၠိဳၾကၫ့္တစၡ္က္ ေဘးမြပတၢ္ဳံေဆာင္းဆိုတဲ့အရႈပၴဳပ္အားၾကၫ့္တစၡ္ကႅဳပ္ရင္း ေဆာျင္ဟႏ္းမြာေ်ပာစရာေပ္ာက္ေနခဲ့သၫ္
"ပတၢ္ဳံေဆာင္း ငါ့ကိုေနရာတကာၾဆဲၾဆဲထၫ့္ရတာမင္းဝါသနာလားၾကာ မတကၸါဘူးလို႔ေ်ပာထားတာကို အတႏ္းfees မင္းပဲေပးလိုက္ေတာ့"
ကိုယ့္မြာတစ္ေယာကၳဲေဒါသတႀကီးေ်ပာဆိုေေနပမယ့္ ဒင္းေကတာ့သိပၢ႐ုမစိုက္သလို
ဂ႐ုမစိုကၱာလား ကိုယ္ေ်ပာတာကိုပဲအာ႐ုံမရတာလား လမ္းတစၹက္သိဳ႕ ေၾဆးေၾဆးေ်မ့ေ်မ့ႀကီးေငးစိုက္ေနတဲ့ဂ္ဳံေဆာင္းေၾကာင့္ သူ႔ေငးေမာမႈေၾတစုရာအရပၠိဳ ေဆာျင္ဟႏ္းလြမ္းၾကၫ့္မိေတာ့
ရပၴားတဲ့ကားအနီေရာင္ေလးေဘးၾတင္ ပါေမာကၡကငၼၷဲ႔စကားရပ္ေ်ပာေေနသာ အမ္ိဳးအသားတစ္ေယာက္
႐ုတၱရက္ ခံစားခ္ကၱိဳ႕ေကၾသးလႏ္႔ၾသားသၫ္။
ကိုယ္်မငၲာမမြားဘူးဆိုရင္ ထိုအမ္ိဳးသားက Shim JaeYun၏ အစၠိဳ Shim HeeSeungပဲ
သူကဒီကိုဘာလို႔ေရာက္ေနရတာလဲ ပါေမာကၡကငၼၷဲ႔ေကရာဘယႅိဳဆကၦံေရးလဲ၊ လက္ရြိ်မင္ေနရတာေကတာ့ မိတ္ေၾဆအသိပုံစံထကၸိဳပုံရ၏
ရီေမာ်ပဳံးရႊငၠာစကားေ်ပာဆိုေနၾကၿပီးေနာက္ Shim HeeSeungက ပါေမာကၡကငၼ္အားကားထဲဝင္ေစဖို႔ ကိုယၱိဳငၲံခါးျဖင့္ေပးေနတာကို်မင္ရသၫ္။
မ္ကၥိေရြ႕ကလူႏြစ္ဦးမြာဘယႅိဳဆကၦံေရးမ္ိဳးလဲဆိုတာကိုသိရဖို႔ထက္ ႐ုတၱရက္ေခါင္းထဲကိုေအၾတးတစၡ္ိဳ႕ကဝငႅာသၫ္
Shim HeeSeungက ကိုယ့္ကို်မငၼ္ားၾသားခဲ့ၿပီလားမသိ
အႀကိမ္အနၫ္းငယၼၽြပငၧဳံဖူး႐ုံဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ေတာင္အခုလို်မင္်မငၡ္င္းမြတၼိေနတာ သူလဲမြတၼိေလာကၼြာေအသအခ္ာ
ေအၾတးေပါင္းေ်မာကၼ္ားျစာတို႔ႏြင့္လြမ္းစိုက္ၾကၫ့္ေနတုႏ္း ကားထဲဝငၡါနီးHeeSeungမြ မိမိမ္ကႅဳံးေၾတရြိရာဘက္သိဳ႕တၫ့္တၫ့္်ပႏ္ၾကၫ့္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္်ပဳံး်ပၾသားတာကို ေဆာျင္ဟႏ္း ရြင္းရြင္းလင္းလင္းႀကီး ်မင္ေၾတ႕လိုက္ရသၫ္
ၾသားၿပီ.........
ထိုလူက ကိုယ့္အားမြတၼိေနခဲ့၏။ အဲ့တာအ်ပင္ အခုလိုတက္ေနတဲ့ေက္ာင္းကိုပါသိၾသားၿပီဆိုေတာ့ သူ႔ညီကိုမ္ား အကယ္၍်ပႏ္ေ်ပာခဲ့ရင္.....
ေဆာျင္ဟႏ္း စိတ္ညျစၥာပဲသက္်ပင္းေၾတခ္မိေတာ့သၫ္
ေက္ာင္းေ်ပာင္းလို႔ကလဲမ်ဖစ္၊ ရြင္းဂ္ၾယ္ယႏ္းသာ ဒီေက္ာင္းမြာကိုယၱက္ေနမြႏ္းသိၾသားခဲ့ရင္ ေ်ပးေပါကၠတကယၸိတ္ၿပီ
အတတၷိဳငၧဳံးၾထက္ေ်ပးေနခဲ့တဲ့ၾကားက ေ်ပးေပါက္ေၾတပိၾတ္သားခဲ့ရင္ေတာ့ ထိပၲိဳက္ရငၧိဳငၸေစ္ရတာ့မြာပဲ
*ပတ္ေဆာျင္ဟႏ္း ဘာေၾတစၪ္းစားေနမြာလဲ တကယႅိဳ႕ သူေရာကႅာရငႅဲ မဆိုငၲဲ့သူေၾတပဲမို႔လ္စႅ္ဴရႈပီးေန႐ုံပဲေလ ဘာမြခေကၼနဘူး*
စိတၠဴးထဲမြာေတာ့ ဆုံး်ဖတၡ္က္ေၾတကၾလယၠဴလိုကၸဳံမ္ား အ်ပငႅက္ေၾတ႕ႏြင့္ၾကာ်ခားၾလႏ္းေအာငၸဲ
စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ႏြင့္ ေဘးက သူငယၡ္င္း်ဖစ္သဴကိုတစၡ္က္်ပႏ္ၾကၫ့္မိေတာ့ သူ႔မြာလဲ မ္က္ဝႏ္းရိပၲိဳ႕ေကစာေစာကလိုပဲအထီးက္ႏ္ေၾဆးေ်မ့ၾလႏ္းျစာ
ဂ္ဳံေဆာင္း၏ ဒီလိုပုံစံကိုတစၡါမြမ်မငၹဴးေပမယ့္ အခုခ္ိႏၼြာ ကိုယၱိဳငႅဲစိေတ္အ်ေခေနကာင္းေမေနတာ့တာေၾကာင့္ ဘာမြေမမးေတာ့ပဲ ႏူတၦကၡဲ့ကာ အလုပ္ရြိရာသို႔ ေလးဖင့္သို႔ေ်ခလြမ္းမ္ား်ဖင့္်ပျႏၴကႅာခဲ့ေတာ့သၫ္
************
ဒီရက္ေၾတထဲ ဂ္ၾယ္ယႏ္းကအလုပ္ေၾတခ္ၫ္းဖိလုပ္ေနတာေၾကာင့္ အရငၠထကၥာရင္HeeSeungလဲ အလုပၸါးသၫ္ဟဳေ်ပာရမၫ္။
အလုပ္အားတုႏ္း ရြားရြားပါးပါးရသၫ့္အားလပၡ္ိႏ္ေလးကိုလဲခ္စ္သဴကိုပဲေပး်ဖစ္၏။ ႏြစ္ေယာက္အတူ ညစာစားၾကဖို႔ဆိုပီး ခ္စ္ရသူအားေက္ာင္းလာႀကိဳခိုက္ ေမမၽြာႅင့္ပဲ ဂ္ၾယ္ယႏ္းကိုအခ္စ္႐ူးေအာငႅဳပၸီးထားၾသားတဲ့ အႏြီလူဆိုးေကာင္ေလးအားေၾတ႕ခဲ့ရသၫ္
ေသခ္ာအပၸါတယႅိဳ႕ေ်ပာထားတဲ့ၾကားက သူ႔ညီကိုအ႐ူးတစၸိဳင္း်ဖစ္ေအာငၴားၾသားတဲ့ေကာင္ေလးအား တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ဆူေငါကၸစၡ္ငၡဲ့ေသးတာအမြႏ္
ဒါေပမယ့္လဲ ေန႔စၪ္ေန႔တိုင္းတမ္းတမ္းတတ ဒီမြဲ႕ငယၠိဳပဲတသသ်ဖစ္ေနတဲ့ဂ္ၾယ္ယႏ္းအၾတကၥၪ္းစားရင္း ေလာေလာဆယၼြာေတာ့ ခ္စ္သဴေလးဆီကပဲစကားနိူေက္ရတာ့မၫ္
"ဒါနဲ႔ေလ ေက္ာင္းေရြ႕မြာရပၥကားေ်ပာေနတဲ့ ႏြစ္ေယာကၠအခ္စ္ရဲ့အတႏ္းေကက္ာင္းသားေလးေၾတလားဟင္"
"ဟုတၱယ္ က္ဴရြင္အတႏ္းကို စာရင္းလာေပးၾကတာေလ ဒီႏြစ္ေတာ့ အခ္စႅဲ အမ္ားႀကီးလကၼခံနိုင္ေတာ့ဘူး ႏြစၧိဳင္းေလာကၸဲသင္ေပးဖို႔စၪ္းစားထားတယ္"
"ေျငရြာဖို႔မလိုဘူးလို႔ ကိုေ်ပာထားသားပဲၾကာ အခ္စ္အဲ့လိုပငၸႏ္းေနတာေၾတကိုမ်မငၡ္ငၻဴး ခနခေန်ပာေနရတယၵီတိုင္းကို႔ဆီကပဲယူသုံးစမ္းပါ ကိုပဲအလုပ္ႀကိဳးစားမယ္ အခ္ေစၠအးေအးေဆးေဆးပဲေန"
"ေ်ပာ်ပႏ္ၿပီ အဲ့လိုမလုပၡ္ငႅိဳ႕ တမင္အလုပႅဳပၲာပါဆို အခ္ေစၠရာ ကိုပငၸႏ္းတာကို်မင္ေနနိုငၲယၳငႅိဳ႕လား"
ဆူေကာက္ေကာက္ေလးႏြင့္ခ္စၥရာေကာင္းေအာင္ေ်ပာလာတဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဟီၾဆႏ္းအသၫ္းယားျစာလြမ္းဖ္စႅိဳက္ရင္း စကားလိုရင္းကိုဆက္ရ၏
"အဲ့ဒီေက္ာင္းသားေလးႏြစ္ေယာကၳဲက မ္ကၡဳံးေျမးေကာင္းေကာင္း၊ ႏြာတံေပၚမြာမြဲ႕နဲ႔တစ္ေယာကၠိဳမြတၼိလား"
"မြဲ႕နဲ႔ဆိုေတာ့ ေဆာျင္ဟႏ္းဆိုတာလား....ေမ်ပာတတၻဴး ေၾတ႕ဖူးလားအမြတၱမဲ့ပဲ"
"အရငၲစၡါ ဂ္ၾယ္ယႏ္းအိမၠိဳေခၚလာတဲ့တစ္ေယာက္ေလ အခ္စၠိဳယၱိဳင္ေတာငႅာပီးေဆးကုေပးခဲ့ေရသးမဟုတၻဴးလား"
ေဆာႏူက Steakေလးကိုဓားနဲ႔လြီးရင္း စၪ္းစားသလိုလုပ္ေနၿပီးမြအသံၾထကႅာ၏
"ေအာ္ ေအာ္ ဟုတ္သားပဲ....မြတၼိပီ အဲ့တစ္ေယာက္ ႐ုတၱရကၦိဳေတာ့မမြတၼိဘူး.....တိုကၦိဳငႅိဳကၱာ သူကအခု ခ္စ္သင္ေနရတဲ့ ပထမႏြစ္အတႏ္းထဲေကလ"
"ဟုတႅား ဒါဆိုသူက ခ္စၲိဳ႕ေက္ာင္းကဆိုတာ ေသခ္ာတယ္ေပါ့ ေညနကက္ဴရြငၥာရင္းေပးတဲ့အထဲေရာ သူပါလား"
"အင္း ေက္ာင္းကလဲဟုတၱယ္ က္ဴရြငႅဲတကၼြာ ဒါနဲ႔ဘာလို႔ေမးေနတာတုႏ္း"
ခက္ရင္းထကၼြအသားတုံးေလးကို ဟီၾဆႏ္း ေပ္ာ္ရႊျငၥာကိုက္ယဴလိုက္ရင္း ရၫ္းစားေလးဆီသို႔ေက္ေက္နပၷပ္ရီ်ပလိုက္သၫ္
"ခ္စ္.....အဲ့ဒီေကာင္ေလးရဲ့ ဖုႏ္းနံပါတ္်ဖစ္်ဖစ္ေပးပါလား ခုခ္ိႏၼြာ ဂ္ၾယ္ယႏ္းအၾတကၱကယႅိဳအပ္ေနလို႔"
"ဖုႏ္းနံပါတ္ေတာ့မရြိေသးဘူး katalk accountေတာ့ေရလာကၼယ္ ယူမလား"
ေဆာႏူေက်ပာရင္းဖုႏ္းကိုတစၡ္ကၳဳတၠာ katalkထဲသို႔ဝငႅိဳက္သၫ္။ ထို႔ေနာက္ဝငႅာေသာnotiသံမ္ားႏြင့္ဖုႏ္းကို ဟီၾဆႏ္းေရြ႕သို႔ကမ္းေပး၏
"ေရာ့ ဒီတစ္ေယာက္်ဖစ္ေလာကၼယၳငၲယ္ က္ႏၲဲ့လူေၾတကအကုႏၸဳံတငၴားေပမယ့္ သူပဲဘာမြတငၼထားတာ ခုမြျဖင့္တဲ့accountႀကီးလားမသိဘူး"
"ရတယ္ ဒါပဲယူၾသားလိုကၼယ္ ေက္းဇူးပဲ ကိုတို႔အခ္စ္ေလးေၾကာင့္ ဂ္ၾယ္ယႏ္းအၾတက္အကူညီေတာ့ရၿပီထငၲယ္"
"အ်မဲတမ္း သူ႔ညီကိုပဲစၪ္းစားေပးတာတစ္အား ကိုယ့္အၾတကႅဲကိုယ္ၾကၫ့္ပါအုံး"
"ကို႔အၾတကၠတုႏ္ေေနအာငၡ္စ္ေပးတဲ့ ေဟာဒီကႏြလုံးသားေလးရြိတယ္ေလ ဘာလိုေသးလို႔လဲ"
ေမးေစ့ဖ္ားေလးကိုၾဆဲယူရင္း ချပၹျဖၾကၫၥားလိုက္ေတာ့ ခ္စ္သဴ၏မ္က္ႏြာၾကၫ္ၾကၫၠ ရြက္ေၾသးရိပ္ေၾတ်ဖာၾထၾက္သားသၫ္။ ပႏ္းႏုေရာင္သမ္းေနတဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏြစၹကၠ အသၫ္းယားျဖယ္အတိအနမ္းတစၥဳံကိုေတာင္းဆိုေနေသယာင္
ဟီၾဆႏ္း ေနရာမြထကာ ခ္စ္်ခင္းေမတၱာေလးႏြင့္နီးကပ္ရာ ေဘးခ္င္းကပၡဳံေလးမြာအသာဝငၴိဳငႅိဳက္ေတာ့ သူေကလးက ရြက္သလိုအသာၾတႏ္းထုတ္သၫ္
"ကိုေကတာ့ေလ အကဲပိုၿပီ ေရြ႕မြာထိုငၸါ ေနာက္ဝိဳင္းမြာလဲလူေၾတနဲ႔ကို မရြကၻဴးလား"
"မရြကၸါဘူး ဒီပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုအနမ္းေပးခ္ငႅိဳ႕ အနားလာထိုငၲာ"
ဖတၡနဲ ပါးအိအိေလးထကၠိဳ်ပဳတၠ္နစ္ဝျင္သားတဲ့အနမ္းခ္ိဳခ္ိဳတစၡဳေၾကာင့္ ေမတၱာတရားေလးမြာ ေခါင္းေလးအသာငုံ႔ၿပီးေဘးဘကၠိဳၾတႏ္႔ၾသား၏
"ကိုေနာ္ လူေၾတနဲ႔လို႔ဆို....ကိုယ့္ေနရာကိုယ္်ပႏၴိဳင္ေတာ့....တကယၸဲ ေ်ပာမရဆိုမရ"
"ဟဟ ေရြ႕မြာ်ပႏၴိဳင္ေစခ္င္ရင္ ကို႔ကို်ပႏၷမ္း"
လက္ေခ္ာင္းရြၫ္ေလးႏြင့္ ဘယၻကၸါးႏုႏုကိုတို႔်ပကာ အနားသို႔တိုးကပ္ေပးလာတဲ့သူ႔ပုံစံက ေကလးကလားဆႏ္ေနလားမသိေပမယ့္ ခ္စ္သဴေရြ႕ေရာကၱိဳင္း ခၽျဲခ္င္ႏူးညံ့ခ္င္ေနမိတာကိုေတာ့ ဘလိုမြမတတၷိဳင္
ေမတၱာတရားေလးမြာ ်ငင္းဆေႏၼနခဲ့....မ္ကႅႊာေလးကိုေအာက္အသာခ္လ္က္ ရြက္သလိုအမူရာေလးတစၡ္က္်ပသၫ္။ ၿပီးေနာက္ နီေၾဆးေၾဆးခ္ယ္ရီလုံးေလး၏ ထိေၾတ႕မႈအနမ္းတျစၸင့္ႏြင့္ သူ႔ပါး်ပငၴကၠိဳေႏျးေၾထးေစ၏
ေမာ့ၾကၫ့္လာေသာမ္က္ဝႏ္းညိဳေၾတထဲမြ ေမတၱာဓာတ္ေႏျးေႏျးတို႔မြာ သူ၏ႏြလုံးသားရပ္ဝႏ္းတစ္ဝိဳကၦီသို႔ စီးဆင္းရစၡိဳသၫ္
"ခ္စၲယ္...."
ခ္ယ္ရီေရာင္ႏူတၡမ္းတို႔သၫ္ ခ္ကၡ္င္းပင္ မကၼက္ေမာေမာသိမ္းပိုကၸစၡ္င္ေလာက္ေအာင္ ႏြလုံးသားကို်ပဳစား၏
"ကိုေရာပဲ....သိပၡ္စၲယ္"
ခ္ိဳၿမိျႏႅႏ္းေသာပ္ားရၫၵိတ္ေလးတစၡဳကို အလြပဆုံး်ဖတ္သႏ္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ခ္စ္ရသူကငၼၼ္ိဳးႏၾယ္ေလးအား အိမ္အထိကိုယၱိဳငၠိဳယၠ္်ပႏၸိဳ႕ေပးခဲ့သၫ္
စိတၦႏၵအရဆိုရင္ေတာ့ မ်ပႏ္ေတာ့ပဲ တစ္ညလုံးခ္စ္သဴနားမျခါတမ္းၾတယၠပ္ေနခ္ငၡဲ့တာ။ သို႔ေသာႅဲ ေအ်ေခနအရမ်ပႏႅိဳ႕မ်ဖစ္။ ခုခ္ိႏ္ေလာကၦိဳ ဂ္ၾယ္ယႏ္းလဲ အိမ္်ပႏ္ေရာက္ေလာကၸီ။ ထုံးစံအတိုင္းမူးေေနလာက္ေရာေပါ့
"အား တကယၸဲ....ေမြာၾက္သားလို႔ေတာ့မ်ဖစၻဴး ဒီညခ္ကၡ္င္းသိေအာင္ေ်ပာ်ပရမြာကို မူးပီးအိပၼၾသားခင္အ်မႏ္ေရာကၼြ်ဖစၼယ္"
ဟီၾဆႏ္း ခပၲိဳးတိုးေရျရတႅိဳက္ရင္း ကားကိုသာမႏ္ႏူႏ္းထကၸိဳအရြိႏၲင္၍ ခပ္်မႏ္်မႏ္ေမာင္းလာခဲ့သၫ္။
မူးၿပီးအိပ္ေပ္ာ္ၾသားမြာစိုးလို႔ ေအ်ပး်ပႏႅာခဲ့ေသာႅၫ္း
အိမ္်ပႏ္ေရာက္ေရာကၡ္င္းကမႏ္းကတႏ္း အထဲကိုဝငႅာလိုက္ေတာ့ ပုံမြႏႅိဳ ်မင္ေနက္်မျငၠင္းအားေမၾတ႕ရ
ဂ္ၾယ္ယႏ္းက ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္း ဒီေညတာ့ ေ်ခကုႏႅကၸႏ္းက္ေနသလို ဆိုဖာေပၚ ေဘးတိုက္ႀကီးလြဲလ္က္ TVၾကၫ့္ေေနလ၏။ သို႔ေသာႅၫ္း စိတၷဲ႔ကိုယၷဲ႔ေတာ့ကပ္ေနပုံေမပၚ ငူငူငိုင္ငိဳင္ႀကီး လြဲၾကၫ့္ေနသၫ္
"ဘာပါလိမ့္ ဒီေညတာ့ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္း TVေၾတဘာေၾတၾကၫ့္လို႔ပါလား"
သူ႔အသံကိုၾကားေတာ့မြ ဂ္ၾယ္ယႏ္းက လႏ္႔ၾသားသလိုဇတၡနဲခႏၶာကိုယၠတုျႏ္သားကာ ေနာက္သိဳ႕လြၫ့္ၾကၫ့္လာသၫ္
"အာ တကယၸဲ လႏ္႔လိုကၱာ.....ဘယၱဳႏ္းေကရာက္ေနတာလဲ ကားသံလဲမၾကားလိုကၻဴး"
"မင္းအသိစိၾတႅတ္ေနလို႔မၾကားတာေနမြာေပါ့ ၿခံထဲဝငႅာထဲက ငါဒီေလာၾက္ဟႏ္းတီးလာတာကို ဒါနဲ႔ ဒီမြာဘာထိုငႅဳပ္ေနတာလဲ"
ဟီၾဆႏ္း စကားအစပ္ိဳးဖို႔အၾတက္အနၫ္းငယၥပၥဳလိုက္ရင္း ဆိုဖာမြာဝငၴိဳငႅိဳက္ေတာ့ ဂ္ၾယ္ယႏ္းကသူ႔ေအမးကိုတႏ္းေမ်ေဖသး စကၠႏ္႔အနၫ္းငယ္ေလာက္ၾကာမြ လြဲေနရေကနထထိုငၠာ စကားသံၾထကႅာသၫ္
"ဘာမ်ဖစၸါဘူး အရက္ေသာက္ရတာကိုပါစိတၠဳႏႅာလို႔ ဘာမထူးဘူးေလ သူ႔ကို်ပႏ္်မငၸီးထဲက ခံရတာပိုပိုဆိုးလာတာ"
"ဘာရယ္....မင္း အဲ့ဒီေကာင္ေလးနဲ႔်ပႏၧဳံေသးတယႅား"
"ဟုတၱယ္ ေမန႔က သူ အီထယ္ဝႏၠclubကိုေရာကႅာတယ္။ ကၽျႏ္ေတာ့္ကို်မင္ေတာ့ သူၾထက္ေ်ပးၾသားတယ္ေလ ကၽျႏ္ေတာ့္ကိုေတာ္ေတာ္ေလးမုႏ္းေနတဲ့ပုံပါပဲ အဲ့လိုပုံစံကို်မေင္ရတာ့ အရက္ေၾတျစတ္ေသာကႅဲဘာမထူးေတာ့ဘူး"
"မူးလာရင္ေမ့မၾသားပဲ ဦးေႏြာကၳဲသူ႔ပုံရိပ္ေၾတပဲထပ္ေနတာ ၾကာရင္႐ူးၾသားမြာစိုးလို႔အရေကၼသာက္ေတာ့ဘူး"
ဂ္ၾယ္ယႏ္း၏အသံတို႔မြာ တုႏ္ယင္ေနလ္က္ သုံးေလက္ာ္ၾကာတဲ့ထိ အရငႅိဳပဲ အလူးအလဲခံစားေနရတုႏ္းမြႏ္းအၾလႏ္သိသာသၫ္
"မုႏ္းလို႔ၾထက္ေ်ပးတာမဟုတၸဲ တစ္်ခားေအၾကာင္းအရင္းကသပ္သပ္ရြိေနအုံးမယၦိဳရင္ေရာ"
ဟီၾဆႏ္းစကားေၾကာင့္ ေခါင္းငိုကၥိဳကၠ္ေေနသာဂ္ၾယ္ယႏ္းမြာ ရီေေဝေဝမာ္ၾကၫ့္လာသၫ္
"ကိုယၱိဳင္အတၫ္်ပဳဖို႔ ႀကိဳးစားၾကၫ့္ရင္ေရာဘလိုလဲ...ငါ ဒီေန႔ အဲ့ဒီေကာင္ေလးတကၱဲ့ေက္ာင္းကိုသိလာတယ္ Dr.Kimရဲ့အတႏ္းကတဲ့ katalk accountပါရလာေသးတယ္ ဘယႅိဳလဲ ဒီေလာကၦိဳႀကိဳးစားၾကၫ့္သင့္တယၼလား"
ဂ္ၾယ္ယႏ္း၏မ္က္ဝႏ္းနက္ေလးမ္ားမြာ ရီေေဝနရာမြ ႐ုတၡ္ၫ္းဆိုသလို လကၡနဲေတာကၸၾသား၏
အစၠိဳ်ဖစ္သဴထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာနားကိုေအ်ပးကပၴိဳငႅိဳက္ရင္း ဟီၾဆႏ္းလက္ေလးအား အားကိုးတႀကီးဆုပၠိဳငၠာ
"Hyung...တကယ္ႀကီးလား ဒါေနာကၥရာမဟုတၻဴးေနာ္ ကၽျႏ္ေတာ့္ကို႐ူးေအာငၼလုပၷဲ႔"
"မင္းဒီေလာက္အ႐ူးအမူး်ဖစ္ေနတာ ငါေကနာကၥရာလား seoulေဆးေက္ာင္းတၫ္ေနရာကိုေတာ့ေအၾထအထူးေမ်ပာ်ေပတာ့ဘူးသိတယၼလား ဒီမြာ သူသုံးတဲ့katalk accountတဲ့ Dr.Kimရဲ့အ်ပငၠ္ဴရြင္အတႏ္းလဲတကၼယ္ၾကားထားတယ္ အဆင္ေ်ပပါေစအခ္စ္႐ူးေရ"
"Hyungတကယၺ္ာ......Mr.Ethan Simကကမၻာေပၚမြာေအကာင္းဆုံးပါပဲဗ္ာ တကယ္ တကယ္ႏြစ္ေယာကၼရြိဘူး ေနာေကၼြက္းဇူး်ပႏၧပၼယ္ေနာ္"
ေကလးငယၱစ္ေယာကႅိဳ ်မဴးထူးခုႏ္ေပါကၠာ ေအပၚထပ္သိဳ႕ေ်ပးတၾက္သားသၫ့္ ဂ္ၾယ္ယႏ္းအားၾကၫ့္ပီး စိတ္သက္သာရာရမိသၫ္။ အဆင္ေ်ပၾသားရင္ေကာင္းမြာပဲ
"ေအာ္ ဒါနဲ႔ Dr.Kimရဲ့ေက္ာင္းကို hyungကဘာၾသားလုပၲာလဲ ဒီေန႔ ဘာကိစၥေၾတမ္ား်ဖစၡဲ့ေသးလဲ"
ေလြကားထစ္သိဳ႕တကၡါနီးမြ တုႏ္႔ခနဲရျပ္သားၿပီးလြၫ့္ေမးလာတဲ့ဂ္ၾယ္ယႏ္းေၾကာင့္ ဟီၾဆႏ္းခ္ကၡ္င္း်ပေႏၼ်ဖနိုင္ေသး စကားေၾတထစ္အၾသားသၫ္
"ဟင္....ေအာ္ အဲ့တာေလ....ဟို ဥကၠဌႀကီးက ေအအးနၫ္းနၫ္းမိေနတယၦိဳလို႔ Dr.Kimကိုၾသားေခၚေပးတာ ငါလဲလမ္းၾကဳံေနလို႔ ဝင္ေခၚလိုကၱာပါ ေေၾထၾထထူးထူးမဟုတၻဴး"
"သူေနေမကာင္း်ဖစၲာပဲ သူ႔အၾတင္းေရးမႈးေခၚခိုင္းေပါ့ အလကားသက္သက္အလုပႅာရႈပ္ေနတယ္ အာ႐ုံပဲ....ဘာပဲ်ဖစ္်ဖစ္ေက္းဇူးHyung နားေတာ့ေလ ကၽျႏ္ေတာ္ေအပၚတက္ၿပီ good night"
ဟီၾဆႏ္းမြာ ရငၻတ္ေပၚလက္ေလးအသာတင္ရင္း သက္်ပင္းခ္ကာက္ႏ္ရစၡဲ့သၫ္
ေတာ္ေသး၏ ရြၫ္ရြၫ္ေဝးေဝးရစၼၾသား ေ်ပာတာယုံပီးေအပၚတႏ္းတၾက္သားလို႔
***********
ပျငၢင္းပုံႏြင့္katalk profileေလးအားအၾကာႀကီးစိုက္ၾကၫ့္ေနရင္း
"စာပို႔ရမလား/ေနာက္ေန႔ထိေစာင့္ေနသင့္လား"
ေအၾတးႏြျစၡတို႔က ဂ္ၾယ္ယႏ္း စိတၳဲမြာၾလျႏၧဲေနသၫ္
Messageမ္ားကိုေရးလိုက္ ်ပႏၹ္ကႅိဳက္ႏြင့္ တစ္ေယာကၳဲအလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့၏
ႏြလုံးခုႏ္သံမ္ားသၫႅဲတဒိတၵိတႅ္င္်မႏ္ေနလ္က္ တကယ့္တကယၱမ္းက္ေတာ့လဲ စာမပို႔ရဲခဲ့ပါ
မြဲ႕ငယ္၏ လက္ရြိစိေတ္အနအထားအရ စာပို႔တာသူမြႏ္းသိၾသားလၽြင္ ခ္ကၡ္င္းကိုအဆက္အၾသယ္်ဖတၸစႅိမ့္မြာေအသအခ္ာ ဘာပဲ်ဖစ္်ဖစ္ onlineေပၚကထက္ အ်ပငၼြာပဲအမိဖမ္းမြ်ဖစ္ေတာ့မၫ္ဟဳစၪ္းစားမိသၫ္
မနက္်ဖႏ္ေတာ့ ေက္ာင္းေရြ႕ေအရာၾက္သားၿပီး သူ႔ဆီကအတင္းၾထက္ေ်ပးခ္င္ေနတဲ့ပျငၢင္းေပါက္ေလးကို မိေအာငၠိဳဖမ္းမၫ္။ ဘယ္ေလာကၦိဳးဝါးသၫ့္တုံ႔်ပႏၼႈကိုပဲ်ပႏ္ရပါေစ ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီးကို မလႊတၱမ္းၾဆဲထားရမၫ္
ေအၾတးမ္ားျစာႏြင့္ဦးေခါင္းငယ္ေလးအား ေခါင္းအုံး်ဖဴထက္သိဳ႕ထိကပႅဲေလ္ာင္းရင္း မနက္်ဖႏ္အၾတက္ရငၡဳႏၥိတႅႈပ္ရြားျစာ်ဖင့္ အိပ္ယာဝငၡဲ့လိုက္ေတာ့သၫ္
အ်မဲမူး႐ူး အလုပၸဳံထဲပဲေခါင္းစိုက္ေနခဲ့တာၾကာေတာ့ လူက ဆံပင္ေၾတလဲရႈျပၸရြၫႅ္ားေနၿပီး မုတၦိတၱိဳေေၾတတာငၸိဳမ္ားလာၿပီ။ Sim group၏သူေဌးသားလို႔ပငၼယုံခ္ငၥရာ
ေဒဝါလီခံလိုက္ရလို႔ ပိုငၧိဳငၼႈအားလုံးဆုံးရႈံးၾသားတဲ့ အ႐ူးတစ္ေယာကႅိဳပဲ မြႏၴဲမြကိုယ့္႐ုပၠိဳယ္ၾကၫ့္ရင္း ဂ္ၾယ္ယႏ္း မ္က္ေမြာင္ၾကဳံ႕ကာရႈံ႔မဲ့မိသၫ္
ဒီမနက္ေတာ့ အိပ္ယာမြနိုးနိုးခ္င္း ႏူတၡမ္းေမးေစ့တစ္ဝိဳကၼြာလာရႈပ္ေနတဲ့မုတၥိတၥမ္ားကိုအရြင္းရိတၸစႅိဳကၠာ မိမိကိုယၠိဳယ္ အရငၠထကၸိဳၾကၫ့္ေကာင္းေေနအာင္်ပငၧင္ရသၫ္
မနကၸိဳင္း ကုမၸဏီဘက္သိဳ႕ တစၡ္ၾကၳကႅာခဲ့ေသာႅၫ္း အလုပၴဲေတာ့သိပၥိတၼပါ ခါတိုင္းနဲ႔မတူေအတာ္ေလးစိတႅႈပ္ရြားေနတာေၾကာင့္ စိတၷဲ႔လူနဲ႔မကပၡ္င္သလို်ဖစ္ေနခဲ့သၫ္
အလုပၼ္ားကို အပီးသတႅိဳက္ၿပီး လကၼြာနာရီကိုတစၡ္က္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ေညနသုံးနာရီထိုးပီးလို႔မိနစ္အနၫ္းငၾယၥႏ္းၾသားၿပီ။ ထိုငၡဳံေနာကၼြီမြာလႊားထားေသာ ထပ္အက္ီကိုေကာက္ဝတႅိဳက္ရင္း Seoul တကၠသိုလ္ေရြ႕သို႔ အ်မႏၧဳံးေရာက္ေအာျငၴကႅာခဲ့လိုက္ေတာ့သၫ္
"ကိုယႅာေနၿပီ ေဆာျင္ဟႏ္း....ဒီေန႔ေတာ့မင္းကိုဘေယၼြ်ပးလို႔မေရအာင္အမိဖမ္းပစ္်ပမယ္"
တကၠသိုလ္ဝႏ္းထဲရြိ ကားပါကငၴိဳးသၫ့္ေနရာၾတင္ ကားကိုအပၴားခဲ့ပီး mainလမ္းေဘးကသစ္သားထိုငၡဳံေလးမြာဝငၴိဳင္ေနလိုက္သၫ္
"ဒီေနရာေကနထိုင္ေစာင့္ရင္ေတာ့ ေသခ္ာေပါက္ေၾတ႕မြာပါ....ဒါေပမယ့္ အတႏ္းေစာေစာပီးလို႔ အိမ္်ပႏ္ႏြင့္ၾသားပီဆိုရင္ေတာ့်ပႆနာပဲ"
ဂ္ၾယ္ယႏ္း ရငၲမမႏြင့္ေစာင့္ေနတုႏ္း အတႏ္းဆင္းပီး်ပႏႅာပုံရတဲ့ Dr.Kimကိုေၾတ႕ေတာ့ ဝမ္းသာအားရလြမ္းေခၚလိုက္သၫ္။
"Dr.Kim!! အိမ္်ပႏ္ေတာ့မလို႔လား"
"ဟာ...Mr.Jakeေက္ာင္းကိုဘာကိစၥရြိလို႔လဲ ကၽျႏ္ေတာၠခုပဲအတႏ္းပီးလို႔်ပႏ္ေတာ့မလို႔"
"အင္း....ကိစၥေလးနၫ္းနၫ္းရြိလို႔ဆိုပါေတာ့ ဒါနဲ႔ေလ ပထမႏြစ္ေၾတအတႏ္းဆင္းၾသားၾကၿပီလားဟင္"
"ေအာ္ ပထမႏြစ္အတႏ္းေၾတလား....အခုပဲဆင္းၿပီေလ အသိကိုေစာင့္ေနတာမလို႔လား ခေနစာင့္လိုက္ေနာ္ေတာ္ေနၾကာရျငၴကႅာလိမ့္မယ္ ကၽျႏ္ေတာ္ၾသားစရာေလးရြိလို႔ ျခင့္်ပဳပါအုံး"
Dr.Kim၏်ပေႏ္အ်ေဖၾကာင့္ ဂ္ၾယ္ယႏ္းလဲ ဟူးတစႅဳံး်ဖင့္ေေလၾတမႈတၳဳတႅိဳကၠာစိတ္သက္သာၾသားသၫ္
ပိုပိုၿပီး်မႏၧႏႅာတဲ့ႏြလုံးခုႏ္သံမ္ားကို လက္်ဖင့္ဖိကပၠာထိႏ္းထားလိုက္၏။ ထိုငၼရ ထမရႏြင့္ တစ္ေမၽြာ္ေမၽြာ္်ဖစ္ေနခဲ့ၿပီး တစ္ေအာင့္အၾကာမြာေတာ့
အနက္ေရာင္ေဘးၾလယ္သားေရအိတ္ေလးကိုစၾလယ္သိဳင္းကာ မိုး်ပာေရာင္shirtေလးႏြင့္ခပ္်မႏ္်မႏႅမ္းေလၽြာကႅာေသာ သူ႔၏ပျငၢင္းေသးေသးေလး
်မင္်မင္ၡ္င္းပဲ ဂ္ၾယ္ယႏ္း၏ရငၡဳႏ္သံမ္ားမြာလဲ ေစာေစာကထက္ႏြစၧပို်မျႏ္သားသၫ္။
အသကၠိဳဝဝရႉၾသင္းကာ ေလပူမ္ားကိုခပ္်ပင္း်ပင္းတစၡ္ကၼႈတၳဳတႅိဳက္ၿပီး ်မတၷိဳးရသူႏြင့္မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုင္သိဳ႕ဦးတၫ္ေလၽြာၾက္သားလိုက္သၫ္
"ေဆာျင္ဟႏ္း ကိုယၱိဳ႕စကားေ်ပာၾကေရအာင္ ခနပဲ"
ေရြ႕ေမြာက္သိဳ႕ ခႏၶာကိုယ္်ဖင့္ ်ဖတ္ဝငၲားဆီးလိုကၠာ ဆုံၾသားမိတဲ့သူ႔မ္က္ႏြာကို်မင္ေတာ့ မြဲ႕ေလးမြာထိတႅႏ္႔ၾသားပုံရ၏
*ရြင္းဂ္ၾယ္ယႏ္းအဆင္ေ်ပတယ္ စိတၠိဳတင္းထား*
ကိုယ့္စိတၠိဳၾယၨတ္အတင္းအားေပးရင္း ၾလမ္းခဲ့ရတဲ့မ္က္ႏြာဥဥေလးကို ၾကၫ္ၾကၫ္ႏူးႏူးစိုက္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ မြဲ႕ငယၠအရငႅိဳပဲ အက္င့္ဆိုးေလးေၾတေမပ္ာက္ေသး သူ႔အၾကၫ့္ေၾတကိုစတင္ေရြာငၸါေတာ့၏
ဘာစကားတျစၡႏ္းမြေမ်ပာပဲ လူကိုမသိသလိုဟႏ္ေဆာင္ၿပီးေက္ာ္ၾသားေတာ့မၫ့္ပုံေပၚေနတာေၾကာင့္ ဂ္ၾယ္ယႏ္းဘကၼြလ္င္်မျႏၥာပဲေကာင္ငယ္ေလး၏လက္ေကာက္ဝတၠိဳက္စၠ္စၸါေေနအာငႅြမ္းဖမ္းလိုက္သၫ္
"ဖယ္ ဘာလုပၲာလဲ ကၽျႏ္ေတာ့္ကိုလာမရြာပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ခငၺ္ားကိုအ်ပတ္ေ်ပာထားၿပီးသားမလား"
လက္ေကာက္ဝတ္်ဖဴ်ဖဴေလးထကၼြ သူ႔လက္ေၾတကို လက္ေခ္ာင္းႏုႏုေလးႏြင့္အတင္း်ဖဳတၡ္ရင္း ႏြငၴဳတ္ေေနပမယ့္လဲ မ္က္ဝႏ္းရိပၲိဳ႕ေကတာ့ထူးဆႏ္းျစာပဲ မ္က္ရေၫၥၾတၾတဲခိုစ်ပဳေန်ပႏ္၏
"ေဆာျင္ဟႏ္း....ကိုယ့္ကိုေမရြာငၸါနဲ႔ေတာ့ၾကာ ေဟာဒီပုခုံးႏြစၹကၠိဳတစၡ္က္ၾကၫ့္စမ္းပါ ဒါမင္းအၾတက္အိမၸဲ အ်မဲတမ္းနားခိုလို႔ရတယ္ မင္းကိုယ့္ကိုႏြငၴဳတၡ္င္ေနရငႅဲ ဘာလို႔မ္က္ရၫ္ေၾတဝဲေေနသးတာလဲ"
"ကိုယႅဳံးဝလႊေတၼပးဘူး ဒဏ္ရာေၾတနဲ႔မင္းကိုတစ္ေယာကၳဲလုံးဝထားခဲ့မြာမဟုတၻဴး မင္း ထိုးခ္ငၴိဳးရိုကၡ္င္ရိဳၾကၠာ အ်မဲတမ္းလာရြာေနမြာပဲ"
ၾထက္ေ်ပးၾသားမြာေၾကာကႅိဳ႕ က္စၠ္စၸါေအာင္ ၾဆဲကိုငၴားတဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ေလးအားလႊေတၼပးရဲခဲ့
သူ႔ေ်ပာစကားေၾတကိုနားေမထာင္ လက္ေခ္ာင္းၾသယ္ေၾတနဲ႔သူ႔လက္ေၾတကိုသာ အတင္း်ဖဳတၡ္ေေနသာမြဲ႕ငယၠ ႏြလုံးသားကိုတစၥစီၾကဲအက္ေစ၏
"ကိုယၱိဳ႕ေအးေဆး စကားေ်ပာေရအာင္ေလ ေကလးေလး လိမၼာပါတၾယၠာေနာ္"
"ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ေမ်ပာခ္ငၻဴး ေ်ပာစရာမရြိဘူး လကၠိဳလႊတ္ေပး"
ေ်ပာစကားနားေမထာျငႅႏ္းေသာ ေကလးဆိုးေလးေၾကာင့္ ရငၼြာနာက္င္ရသလို သိပၥိတၼရြၫၱတၱဲ့စိတ္အရင္းခံေလးကလဲခ္ကၡ္င္းဆိုသလို နိုးႂၾကလာ၏
"ခ္စၲယ္!!!"
မ္က္ဝႏ္းေရြ႕မြ ေဆာျင္ဟႏ္း၏ပုံရိပ္ေလးကိုနကၷကၷဲနဲစိုက္ၾကၫ့္ရင္း အတႏ္ငယၠ္ယ္ေလာင္ေသာအသံ်ဖင့္ေအာၡ္လိုက္ေတာ့ ေဘးမြ်ဖၾတ္သား်ဖတႅာအခ္ိဳ႕က ်ပဳံးစိစိႏြင့္လြၫ့္ၾကၫ့္ကုႏ္သၫ္
"ရြင္းဂ္ၾယ္ယႏ္း ခငၺ္ား ႐ူးေနၿပီလား ဖယ္ ဖယ္ လႊတ္ ကၽျႏ္ေတာ္ၾသားမယ္"
"ခ္စၲယႅိဳ႕ပတ္ေဆာျင္ဟႏ္းကို ခ္စၲယ္ ခ္စၲယ္ သိပၡ္စၲယ္!!!"
ေစာေစာကထကၸိဳမိုက္ယ္ေလာင္ေသာအသံ်ဖင့္ ေအာၸစႅိဳက္ေတာ့ မြဲ႕ေလးမြာ မ္က္ႏြာတစၡဳလုံးေၾသးေရာင္ေလးေၾတအတိ ရဲတကႅာလ္က္ လက္ေခ္ာင္းႏုႏုေလးေၾတႏြင့္ သူ႔ပါးစပၠိဳအတင္းလာပိတ္သၫ္
"ဟာ ရႉးတိုးတိုး.....ခငၺ္ားဘလို်ဖစ္ေနတာလဲ မရြကၻဴးလား ေဘးမြာအကုႏ္ဝိဳင္းၾကၫ့္ကုႏၸီ ကၽျႏ္ေတာ္ရြကႅိဳ႕ေေသတာ့မြာပဲ"
"မရြကၻဴး ခုလိုဆၾကၳက္ေ်ပးေနရင္ ဒီ့ထကၸိဳအက္ယ္ႀကီးထပ္ေအာၼြာ တစ္ေနရာရာၾသားေရအာငႅိဳကၡဲ့"
"ဟာမလိုကၻဴး မလိုကၡ္ငၸါဘူးဆို ဘယ္ႏြစၡါေ်ပာ....."
"ပတ္ေဆာျင္ဟႏ္းကို အရမ္းခ္စၸါတယၡငၺ္"
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဒီလိုနိုျငၠက္ေကာင္းေကာင္းကို်ဖတၡနဲအသုံးခ္လိုကၼိတဲ့ ကိုယ့္ဦးေႏြာကၠိဳပဲ ဂ္ၾယ္ယႏ္း ခ္ီးက္ဴးမိသၫ္။
မြဲ႕ေလးမြာ သူ၏ပါးစပၠိဳအတင္း်ပႏႅာပိတ္ရင္း ေက္ာင္း်ပင္သိဳ႕ကမႏ္းကတမ္းၾဆဲေခၚၾသား၏။ မ္က္ႏြာ်ပငၲစၡဳလုံးရြိေၾသးေရာင္ရဲရဲေလးမ္ားမြာလဲ နာျရကၹ္ားေလးေၾတထိကူးစကၷီ်မႏ္းလ္က္
ဂ္ၾယ္ယႏ္းတစ္ေယာက္ ၾကငၷာသူေခၚေဆာင္ရာေနာက္သိဳ႕ အသၫ္းတယားယား်ဖင့္လိုကၸါလာခဲ့ရင္း....
*သိပၡ္စၲာပဲ မြဲ႕ငယ္ရယ္....*
************
To be continued......
My Essential Hoon(16)
Aug25/2021
6:08 PM