Dedykacja dla kochanej @Nobody_26 ^^
Otwierają się drzwi i wchodzi zmieszana Katy.
-Stel... Kim ty jesteś?
Odsunęłam się nieco od loczka.
-Widzę, że skorzystałaś z mojej rady i sobie wreszcie kogoś znalazłaś- powiedziała zadowolona z siebie Katy, a Harry zesztywniał.
Jednak po chwili mina jej zrzedła gdy ujrzała moją twarz.
-Coś ty jej do cholery zrobił?!
-Z jakiej rady?- zignorował jej pytanie i spojrzał na mnie.
-Ja tu jestem! I żądam wyjaśnień!
-To jest Harry- postanowiłam w końcu wytłumaczyć.
Na jej twarzy wymalowało się zaskoczenie.
-Ten Harry?
-Tak, ten.
-Mogę cię prosić na słówko, Stella?- piorunuje mnie wzrokiem.
Kiwam głową i odsuwam się od chłopaka. Jest trochę zmieszany i nie wie co robić. Wiem to, bo drapie się nerwowo po karku. To jego nawyk. Kolejnym jest przeczesywanie włosów. Dziwne, że jeszcze mu nie wypadły. Może kiedyś nadejdzie ten dzień?
-Stello Craven, czy ty przypadkiem nie postracałaś rozumu?!- krzyczy cicho brunetka.
Nie patrzę na nią, bo wiem że jest na mnie wściekła.
-Co rozumiesz przez słowa "musisz o nim zapomnieć" i "znajdź sobie nowego faceta"?!
Czułam się winna. Katy ma rację.
Wypuszcza ze świstem powietrze.
-Zrobisz jak uważasz, ale nie pozwól, żebyś znów przez niego cierpiała- mówi tym razem łagodnie, a ja widzę na jej twarzy troskę.
-Okay- mówię cicho.
-Zostawię was samych.
Odwraca się w stronę Harrego i posyła mu złowrogie spojrzenie, a następnie zamyka się w pokoju.
-Stella...- podchodzi do mnie.
-Musisz się postarać, Harry.
-Co?
-Jeśli chcesz mnie odzyskać, to udowodnij, że ci na mnie zależy.
Pokiwał ze zrozumieniem głową i ze smutkiem w oczach.
-A teraz cię przepraszam i chcę, żebyś już sobie poszedł.
-A może pocałujesz mnie na pożegnanie?
Pokręciłam przecząco głową.
-Myślę, że to jeszcze za wcześnie.
Przytaknął niechętnie i zaczął iść w stronę drzwi.
-Pa, Harry.
-Pa, Stella.
Zamknęłam drzwi.
____________________________________________
Już powoli będzie się coś działo. Przewiduje to na przyszły tydzień xD
Ale żadnych dram narazie :p
Do środy kochani xx