Dovetail

Akita

Belated Merry Christmas, fam! Thank you for inspiring me to pursue this hobby of mine. You'll always have a special place in my heart! Happy holidays!!

Dedicated to wario_rene have a wonderful day! Enjoy reading!!

Don't forget to play the multimedia above :)

**

"Gusto ko na lang lamunin ng lupa." Pinanood ni Enfys ang kaibigang tulalang bumubulong sa kanyang tabi.

Ever since King Ophiluous announced the jaw dropping news yesterday, hindi na ito tinantanan ng titig ng mga tao. Nakabalik na sila't lahat lahat sa academy pero wala pa ring nagbago.

"I wanna go home." Mangiyak ngiyak na bulong ni Luna sa kanya.

She patted her head and pulled her up. "We've got classes to attend, young lady." Paalala niya rito at ginaya para makapaglakad na papunta sa kanilang room.

"And you still have to attend your personal training sessions, Luna. Keep that in mind." Dagdag niya pa na ikinahinga nito ng malalim.

Before going back to the academy, the King told them that Luna's required to train more than the usual. She even has individual classes which unfortunately took effect today.

"Bakit ba kailangan ko pang aralin maglakad ng naka-takong? Pwede naman akong mag-paa na lang." Rinig ni Enfys na reklamo ng kaibigan at bumitaw sa kanya para iuntog ang noo sa gilid.

Katulad ng sinabi niya, nagsimula na ang personal class ni Luna at sa kasamaang palad, may kinalaman sa paglalakad ang una nitong napasukan.

Napailing na lang si Enfys at sapilitang hinatak ang kaibigan.

"Amara, my new friend!" Bati ni Veton.

Inambahan siya ng suntok ni Luna na mukhang hindi pa rin sanay na tinatawag sa kanyang tunay na pangalan.

"Give the lady a break, you idiot." Hatak ni Iraia sa tenga ng binata.

Iniwan na niya si Luna sa kanila para makaupo na sa harap. Hindi pa man din nag-iinit ang pwet niya'y may humablot na sa kanya patayo.

"Bakit ganyan 'yan?" Nguso ni Sefarina sa kaibigan nilang lupaypay na nakadukdok sa lamesa.

She shrugged. "Baliw na." Simple niyang sagot at naglabas ng libro mula sa kanyang bag. Agad niya 'yong binuklat sa pahinang huli niyang nabasa habang bumabalik sa pagkakaupo.

Time is free but it's priceless. Once you've used it, you can never get it back.

"Hey."

She blinked but didn't bulge.

"Ano 'yan?" Chismosong tanong ni Pream bago tinalikod ang upuan mula sa kanya at paharap na umupo rito.

"Bagong libro mo?" Anito at sinubukang silipin ang kanyang binabasa.

"Do you think we can still delay time?"

Natigilan naman si Pream sa kanyang tanong. Pumalungbaba ito at ngumiwi. "Isn't time the only thing we can't control? Kaya paano mapipigilan 'yon?"

Umangat ang sulok ng labi ni Enfys. "That's why you should make sure to enjoy every moment in life because time shows us what really matters."

Napasipol naman si Pream at pinag-aralan ang buo niyang mukha. He suddenly grabbed the back of her head and let their foreheads touch each other. Nanlaki ang mata ni Enfys na halos maduling na sa lapit ng binata sa kanya.