Sevda mahzun bir kuştur bu memlekette.
Kanatlarından vururlar sevdiğinin diyarına göçerse.
O yüzdendir bu şehrin her cephesinde,
İnkisar eder bülbüller yitip giden sevgiliye.
Suçtur bu memlekette sevmek.
Sevda uğruna ölmek kolaydır dilde.
Şiirlerin aşk uğruna kozasına yatıyor ise,
Zincir vurulur kalem tutan talihsiz ellerine.
Sevmek seraptır bu memlekette.
Yalnız çöle tutulan görür, hakiki sevdayı gözleriyle.
Mahcuptur insanlar bu yalnızlar şehrinde,
Saklambaç oynanır sevda caddelerinde.
Giz misali koyarlar düşlerini, yüreklerinin en ücra köşesine.
Asuman kara bir sevdadır kalplerinde,
Kuş olup uçmak korkaklıktır sözlüklerinde.
Yalnız yürekliler görür, gökkuşağını bulutların üstünde.
Seversen eğer birini bu memlekette,
Bir başına göğüs germelisin her muharebeye.
Çünkü lakırtıdır sevda onların hayasız cümlelerinde.
Savaşacaksın fırtına yüzüne her estiğinde.
Yalnız goncalar ezilir, aşk uğruna çıktığı meşakkatli seferde.
Bir tek şairler cesurdur,
Bir tek kalem tutan eller korkusuzdur.
Yolun düştüyse kavurucu çöllere,
Çıktıysan Mecnun ile sefere.
Bu memlekette müptela olursun şiirlere.
Ancak zordur bu memlekette sevmek,
Lakin çorak toprakta filizlenir en nadide çiçek.
YOU ARE READING
BERCESTE
PoetryBen öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhamet...
