İkimizde unuttuk sonra şiirleri, sanki o dizeler birbirimize yazılmamış gibi.
Bir dilek tutuyorum şimdi,
Yıldızlar gözlerinde buluşup, düşürüyor ömrüme en güzel geceyi.
Ansızın seni düşünmek, çaresizce...
Anlamlandırıyor sensiz geçen ayların kederini.
Dudaklarıma haram olan en kutlu duasın sen,
Her kandil yandığında anıyorum seni.
Bilirim sen de çok özledin beni.
Toprağından koparılıp, vicdansız bir çiçekçinin elinde soldurdun kendini.
Ben kağıtlar arasında solup can veriyorum,
Tıpkı posta kutusunda sana ulaşmayı bekleyen mektuplarım gibi.
Sen hiç böyle kutsal sevilmemiştin ki...
Ne yapacağını bilmez bir bülbül oldun, ezdin geçtin en nadide güllerimi.
Eskidendi sevgilim, çok eskiden...
Kirpiklerinin her bir tanesine düşen aşk nağmesi,
Saçlarına kondurduğum mutluluk busesi...
Eskidendi çok eskiden.
YOU ARE READING
BERCESTE
PoetryBen öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhamet...
