Seni sevmek, Ankara ayazına meftun olmak demek.
Seni sevmek, yağmurlu bir akşamüstü yürümek demek.
Seni sevmek, kirli şehrimi temizleyen kar taneleri demek.
Seni sevmek,
Ciğerlerime çekeceğim son sigara dumanını, ölüm koynunda sevebilmek.
Sevebilmek isterdim seni,
Ölümle çarpışan bir savaşçı gibi, korkusuzca.
Dinleyebilmek isterdim seni,
Dallarına konan kuşları dinleyen bir ağaç gibi, hudutsuzça.
Özleyebilir miydim seni?
Seninle seni özleyebilirdim pekala.
Saçlarıma dolanan siluetin yanımdayken,
Tam da sol yanımda arayabilirdim seni mesela.
Kulağımda sesin yankılanırken,
Henüz gözlerin, gözlerimden kayıp düşmeden,
Seni arayabilirim hasretlik bulvarında.
Mesela diyorum her gecenin son istasyonunda.
Mesela,
Kuşlar uçarken yuvalarına, getirirler mi seni bana?
Bir şiir düşse düşlerine, aklına gelir miyim en güzel kıtasında?
Mesela diyorum, kızma bana.
Sevebilir misin beni, doğduğun ayın en güzel sabahında.
YOU ARE READING
BERCESTE
PoetryBen öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhamet...
