Hiçbir şiir yazmaz böyle aşkı.
Kafiyeler sarmalamaz mısrası kayıp bir adamı.
Nasıl getiririm sana baharımı,
Her gece koynuma bırakıyorsun yalnızlığı.
Juliet öpmeseydi Romeoyu, dudaklarından aşk doğar mıydı.
Ve sen bırakmasaydın beni bir pazartesi sabahı,
Gönlüme aşkın kar taneleri yağar mıydı.
Bizi ayıran ne şehirlerdi, ne yarım bıraktığım şiirler.
Ne ölümdü bizi koparan gökyüzünden,
Ne geceydi bizi karanlığa esir eden.
Ben yıldız tozu serptikçe yüreğine,
Sen düştün hüznün çemberine.
Bir değil binlerce şiir yazdım çehrene,
Lütfedip görmek senin ellerinde.
Ne zaman fısıldasam ismini aşk meltemine,
Ayrılık kelamı düştü bu bedbaht iklime.
YOU ARE READING
BERCESTE
PoetryBen öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhamet...
