13.BÖLÜM

159 87 168
                                    

Merhabaaa

Biliyorum geçen hafta bölüm atmam lazımdı ama bir türlü oturup bölüm yazamadım. Hem çok yoğun bir programım vardı hem de bu bölümü yazarken fazla zorlandım. Sizi bu zamana kadar yazdığım en iyi bölüm ile yalnız bırakıyorum. Küçük bir spoi de vereyim bölüm boyunca Ayaz ve Hayat'ı yan yana göreceksiniz.

Sizleri seviyorum ve iyi okumalar diyor bölüm ile sizi yalnız bırakıyorum

Gözüme giren güneş ışınları yüzünden elimi gözlerimin önünde siper ettim.

"Günaydın."

"Günaydın" dedim ama daha gözlerimi açamıyordum ne vardı bu kadar geç yatacak?

"Saat kaçta gideceksin?"

"İki." dedim ve tabiri caizse sürüne sürüne çıktım yataktan.

Yüzümü yıkadıktan sonra saçımı sıkı bir topuz yapıp aşağıya indim. Kahvaltı hazırlayan annemin yanağına kocaman bir öpücük bırakıp domatesleri doğramaya başladım.

"Heyecanlı mısın?"

"Çok fazla değil. Sadece berbat etmekten korkuyorum." dedim yumurtamdan yerken.

"Ben sana güveniyorum çok güzel idare edeceksin."

"İnşallah." dedim ve kahvaltımı yapmaya devam ettim.

***

Camdan dışarı bakarken bahçenin köşesinde durmuş cama bakan ve aynı zamanda telefonla konuşan Kerim'i gördüm. Benim onu farkettiğimi anlayınca hızla telefonunu kapatıp cebine koydu. Ya da belki de ben üstüme alınmıştım bilmiyordum ama beni rahatsız eden bir tavrı vardı.

Gizli kişinin bana yaşattığı durumdandı belki.

Neyse diyerek dolabımın önüne geçtim. Gri uzun kollu dizimin biraz üstünde biten elbisemi giymeye karar verdim. Makyajımı ve saçımı da yaptıktan sonra hazırdım.

Son kez kendime aynadan baktım uçlarını maşaladığım saçım, sade makyajım ve elbisem...

Salona girdim, eteğimin uçlarından tutup kendi etrafımda döndüm.

"Nasıl olmuşum?"

"Çok güzel olmuşsun kuzum." dedi annem. Gülerek yanına gittim sıkıca sarıldım. "Şans dile bana."

"Her zaman." dedi annem gülerek.

Korna sesi ile derin bir nefes aldım ve dışarı çıktım. Benden en fazla bir iki yaş büyük uzun boylu sarışın bir adam arabanın kapısını açmış bekliyordu.

"Merhaba Hayat Hanım."dedi.

"Merhaba."

Arka koltuğa oturdum heyecandan ellerimin titremesine engel olamıyordum. Gözlerimi kapatıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım yok olmuyordu.

Çantamdan telefonumu çıkartıp Ahsen'i aradım.

"Siz beni arar mıydınız?" diyerek açtı telefonu.

"Şu bir kaç haftayı bir atlatayım söz seni asla es geçmeyeceğim.'' dedim.

"Kuzum şaka yapıyorum. Beni ne kadar sevdiğini biliyorum bu bana yeter. Ben sadece endişeleniyorum senin için başına bir şey gelir diye."aklıma gelen gizli kişi ile içim ürperdi.

"Sen ne yapıyorsun?" dedim konuyu değiştirmek amacıyla.

"Hazırlanıyorum, Samet ile alışverişe gideceğiz." dedi. Abimin adının geçmesi ile onu ne kadar çok özlediğimi anladım. Bugün onu aramayı hafızama not aldım. Arabanın durması ile "Ahsen benim kapatmam gerek abime bugün onu da arayacağımı söylersin. Görüşürüz."

GÖKYÜZÜNDEKİ TEK YILDIZWhere stories live. Discover now