GÖKYÜZÜNDEKİ TEK YILDIZ

2.BÖLÜM

"Nee!"

"Dur.Hayat sakin ol.Sadece oyun için bizim ne hissettiğimizi anlamaları için."kızgınlıkla baktım ona oyun için bile olsa onunla sevgili olmak beni heyecanlandırmıştı ama bilmiyor muydu benim böyle bir oyunu oynamayacağı mı? Bu kadar mı tanımıyordu beni?

"Ben böyle bir şey için oyun oynayacak değilim Aytekin abi. Evet söylemedikleri için bunu burunlarından getiricem ama bu şekilde değil.Bu kadar alçakça değil." son sözümü söyler çeker giderim der gibi kapıyla arasından sıyrılıp Ahsen'in odasının önüne geldim. Kapıyı çalmadan açıp içeri girdim. Odada kimse yoktu ama burda olduğuna adım gibi emindim. Küçüklüğümüzden beri birbirimizden sakladığımız şeyleri diğeri öğrenirse o bulasıya kadar saklanırdık odamızda.

"Ahsen elma dersem çık armut dersem çıkma. Armut. Umarım bulamayacağım bir yere saklanmışsındır. Cellatın geldi kızım.Haydi bismillah." diyerek odayı taradım gözlerimle ,sanki gözlerimden kırmızı bir lazer çıkıyormuş gibi hissettim. En saklanabileceği yerin gardırobu olduğuna karar verdim ve bir anda kapakları açtım. İşte aranan casus buradaydı.

"Tatlı cellatım sen bana kıyamazsın ki." Hiç bir şey demeden ona bakmaya devam ettim."De mi kıyamazsın bana?"

"Ayy görümce oluyorum. Canına okuyacağım senin." diye bağırmaya başladım. Ahsen bir anda ayağa kalktı ve ağzımı kapattı."Kızım sus annemler duyacak şimdi." Pis pis sırıtmaya başladım. İşte elime bir koz vermişti bile.

"Aaa bilmiyorlar mı?

"Hayır. Islak tuvalet terliği gibisin şu an aklındaki hain düşünceleri at hemen. Hem sen kızmadın mı?"

"Hem kızdım hem mutlu oldum.Ayrıntıları alayım . Uzun bir süre beraberiz sonuçta görümcelik de yapar bunların acısını da çıkarırım."

***

"İşte böyle oldu." Ağzım açık Ahsen'i dinliyordum. Benim abim neymiş böyle.

"Peki bana niye anlatmadın?" Üzgün gözlerle bana baktı."Gerçekten çok anlatmak istedim abini de ikna ettim ama karşılığında o da abime söylemek istedi. Biliyorsun ki abime böyle bir şey söyleyemezdim. O yüzden sana da söyleyemedim."

"Anlıyorum zaten. İnan senin adına çok sevindim. Ama senden sadece tek bir şey istiyeceğim. Lütfen abimle ilişkinin bizim arkadaşlığımızı etkilemesine izin verme." konuşma boyunca yeri gelmiş üzgün yeri gelmiş mutlu olmuştu. Şimdi ise bana kızgın bir şekilde bakıyordu. Pembe ağırlıklı bir odası vardı Ahsen'in, tam bir genç kız odası. Koltuğunda iyice yayılarak ona baktım.

"Saçmalama Hayat. Sen benim için her zaman bir adım önde olacaksın. Tabi evlendikten ve çocuklarım olduktan sonra bu iş değişir." dedi gülerek. Bende bir kahkaha patlattım.

"Peki bu düşüncelerden abimin haberi var mı?"

"Şişşt böyle bir şeyi söyleyerek korkutamam ürkek ceylanımı."

"Nee." diyerek gülmeye başladım. Ürkek ceylan, abime çok eğreti bir isim olsa da komik olmuştu.

Havadan sudan konuştuktan sonra eve gitmek için ayaklandım.

"Aşağıya kadar gelmek isterdim ama abimi görmek istemiyorum."

"Sorun değil canım.Görüşürüz."odasından çıkarken 'görüşürüz' dediğini duydum.

Salonda oturan annesiyle babasına da iyi akşamlar dileyip tam kapıdan çıkacakken Aytekin Abi seslendi.

"Hayat, bekle ." Kapıdan çıkıp önünde bekledim. Hemen arkamdan gelip kapıyı kapattı.