GÖKYÜZÜNDEKİ TEK YILDIZ

3.BÖLÜM

"Evlenmek."

Aras ve ikimiz aynı anda "Ne?" dedik. Şaka mıydı bu? Asla böyle bir şey olamazdı.Asla...

"Ne saçmalıyorsun sen ?" dedim yerimden kalkıp camın önüne geçip. Bir an sadece bir an bu durumdan kurtulacağımı sanmıştım. Kaderimi değiştirebileceğimi sanmış sevinmiştim de ama unuttuğum bir şey vardı. Babamın yazdığı kaderimi değiştirmek sandığımdan daha imkansızdı.

"O kadar insanın hayatını mahvetmekten daha iyidir değil mi?" Bacağının üstüne attığı ayağını indirip oturduğu yerden kalktı. "Benim söyleyeceklerim bu kadar.Karar verme sırası sende.Sana güveniyorum herkes için en doğru olan kararı verebilirsin." Kapı sesinin arkasından kafamı cama yasladım ikinci bir açılıp kapanma sesinden sonra odada yalnız kalmıştım. Yavaşça yere çöktüm. Dümdüz karşıya bakıyordum ama gördüklerim bambaşka şeylerdi. Kan vardı delicesine... Benim yüzümden ölmüş kişilerin başında ağlayan silüetler, düşünülen intikamlar...

Birinin oğlu olmak böyle bir şey miydi? Onun istediği şekilde yaşamak zorunda mıydım? Çekip gitsem her şeyi bırakıp, kardeşlerim ve annem ne olacaktı? Sırtımdaki yük sadece bir tane değildi ki.

"Evlenmekmiş"dedim gülerek.

Hayat Eroğlu

Hayatımızı kökünden değiştirebilme şansımız olsaydı ne olurdu ? Çokça para mı seçilirdi yoksa sonsuz mutluluk mu? Ben olsam normal bir hayat seçerdim. Akşamları oturup muhabbet edebileceğim kişiler, yaşayacağım kötü iyi anılar ve sade bir hayat. Öyle tanınan bir insan olmak istemezdim. Her sabah simit aldığım yaşlı adam, her zaman kahvesini içtiğim kafede ki garson tanımalıydı beni. Arkadaşlarım ve ailem tanımalıydı. Silahlar olmamalıydı. Bunun için ölen insanlar olmamalıydı.

Dolu olan gözlerimi yumdum göz yaşımın akmasına engel olamadan.Çok şey istemiyordum bu hayattan. Her doğum günümde dilediğim dilekler o kadar basittilerki duyan kişilerin gerçekten bunu mu diledin diyecekleri türdendiler.

Bir gün inanıyordum ki her şeyi geride bırakıp acaba bugün kaçırılacak mıyım ya da silahlı bir saldırının ortasında kalacak mıyım diye düşünmeden rahat bir şekilde hayatımı devam ettirecek basit dileklerimi gerçekleştirebilecektim.

Telefonumun sesiyle gözlerim açtım. Yaşlı olan gözlerimi elimin tersiyle silip yatağımda telefonumu aradım. Kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj gelmişti. Simsiyah bir profil resmi vardı.

Gönderen:05...

İyi misin?(22.01)

Bu neydi şimdi?

Hayat:

Kimsiniz? (22.08)

05...:

Doğru ya numaram sende yok. Ayaz ben, seni ezilmekten kurtaran Ayaz:)

"Oha" dedim sesli bir şekilde. Yatağımda bağdaş kurarak oturdum. O çocuk benim nasıl numara mı bulmuştu?

Hayat:

Hatırladım. Numara mı nereden buldun? Tekrar teşekkür ederim beni kurtardığın için.

Mesajı gönderdikten sonra hızlıca mesaj bölümünden çıktım. Ondan mesaj gelmesini bekleyen meraklı kız olmamak için. Dünden hazır görünmemeliydim. Düşüncelerime gülmeden edemedim. Mesaj sesi gelmesiyle yüzümdeki gülümseme daha da büyüdü.

Rehbere girip numarasını kaydettim ve ardından da mesajına baktım.

Ayaz:

Bu kaçıncı teşekkürün oldu sayamadım. Artık lütfen teşekkür etme. Sorum arada kaynadı iyi misin?