39.BÖLÜM

280 46 0
                                    

Emir'den...

Kaç saattir elimde olan telefona sonunda mesaj yazmayı başardım ve Merhaba yazarak gönder tuşuna bastım. Heyecandan ölmek üzereydim yerinde duramıyor sürekli geziniyordum odanın içinde. Ayağa kalktim, balkona çıktım, mutfağa gittim ama hala geri dönüş yoktu. Yavaş yavaş sönmekte olan bir mum alevi gibi bende son demlerimdeydim. Biri atesimi harlamasa mumu değiştirmezse yok olacaktım. Umudum tükenmek üzereydi.

Gönderdiğim mesajı iptal edeceğim sırada yazıyor... yazısıyla kalbim delicesine atmaya başladı. Dakikalardir mesaj bekledigim kız umudumun bitecegi esnada yazmaya baslamisti.

#Merhaba

Eee ne yazacağım şimdi ben?
Aklıma yazabileceğim mantıklı hiçbir şey gelmiyordu. Sonunda düşüncelerimin arasında nasılsını seçip gönderdim en güzeli. En masum olanı.

Görüldü attı ve yazmaya başladığında kalbim durmuş muydu yoksa daha mı hızlı atıyordu fakr edemiyordum ama normal olmadığı kesindi.

#İyiyim ya sen nasılsın?

#Seni düşünüyorum diye yazmayı çok isterdim ama kendimi bu kadar basit gostermemem gerekiyordu

Klişe cevaplardan birini yazdım ve #bende iyiyim dedim

O Yazmadı...
Ben Yazmadım...
Ne yazsın ki?
Ne yazayım ki?
Bir müddet durduktan sonra yazmaya karar verdim.

#O günden sonra nasıl olduğunu merak ettim o yüzden rahatsız ettim sanki sesimdeki mahzunlugu hissediyor gibime geliyordu.

#Ne kadar iyi olabilirsem o kadar iyiyim işte. Elimden geldiğince düşünmemeye çalışıyorum.

#İyi yapıyorsun düşünmemekle. Okul nasıl gidiyor

#Apayri bir ortam farklı kişilikler farklı yüzler alışmaya çalışıyorum.

#Halledersin sen güveniyorum sana :)

#Güveniyorsun! Neden?

Güzel soru ben neden ona güveniyorum? Ona olan güvenimin aslında sevgiden olduğunu söylemeyi çok isterdim fakat sadece
#Çünkü kalbim güvenmem gerektiğini söylüyor yazabildim

#Peki aklın

İş fazla ciddiye binmişti bir an. Kasılmaya hatta titremeye başladım işi ciddiyetten çıkarıp şakaya vurdum

#Aklim diyor ki bu kız hem tesettürlü hem insanların kafasını yarıyor e hırsız ya da katil de değil. Bence güvenmeliym

#Her örtülü kıza güveniyor musun

#Kalbimin güvenliklerine -ve o da şu an için sadece sensin _ güveniyorum

İkimizde tekrar sustuk. Benimle samimi konuşuyordu. Belki o da beni seviyor ya da hoşlanıyordu. Ya da ben sadece pembe hayaller kuruyordum

#iyi geceler yazıp bırakmıştı en son. Bence de bu günlük bu kadar yeterli idi.

#iyi geceler:)

Evet o sıcak kahveleri gördüğüm günden beri aklımda yer edinmişti. Kafami yararak başladı bizim hikayemiz onun süper kahramanı olarak devam etmişti.

Lafı fazla uzatmaya gerek yok hepinizde o kişinin Dicle ve duygularımında açık açık aşk olduğunu anlamışsınızdır.
Klişe bir hikayede olan olaylarla başladı bizim ki de. Sonunda kavuşma var gibi.

Bende bir zamanlar Ateş gibi aşktan korkar olmuştum aynı şahıs yüzünden. Çünkü biz kendimizi değil sevdiklermizi korumak üzere ant içtik ve bizim yüzümuzden onların başına bir iş gelsin istemiyoruz. Bizim hikayemiz de klişe başladı ve tıpkı masallarda olduğu gibi klişe bitsin istiyorum. Esas kız ile esas oğlanın en yakın arkadaşları arasında başlayan sonsuz kudrette bir aşk...
Umarım bizim hikayemiz de masallarda olduğu gibi biter. Onu seviyorum...
Sesini, nefesini, tum benliğini. Her özelliğini farklı bir eda ile taşıyan o kız hayallerimi süslemeye başlamıştı bile. Geriye kalan tek şey onun da beni sevmesi ve bu hikayeyi hem bizim için hem Ateş ve Su için mutlu bir sonla bitirmek. Çünkü her kadın mutluluğu hak eder...

GİRİFT(TAMAMLANDI)#WATTYS2020#Where stories live. Discover now