11.BÖLÜM

1.9K 666 74
                                    

Vazgecmek dayanamayanlarin işidir. Ben dayanabilecek kadar vardım. Sadece şunu merak ediyorum, yolu sevgiden geçenler neden hep kayboluyordu.

Su'dan...

Hepimiz secdede allah'a şükür halindeydik.
Abim yaşıyordu ya her şey önemsizdi bizim için.
Öyle bir acıydı ki abimin ebediyete kadar yok oluşu, onu ancak bizimde yok oluşumuzla göreceğimiz gerçeği... Ağır bir yüktü.
Taşınamayacak kadar ağır. Kalbi yerinden sökecek kadar, nefes almana engel olacak kadar...
O senin canın diye düşün, ve birde ansızın canından olduğunu...
O senin nefesin diye düşün, ve bir de ansızın nefessiz kaldığını, icindekiyle birlikte öldüğünü...
Bende ölmüştüm abimle birlikte, aynı anda durmuştu kalbimiz.
Onun yaşamasıyla yaşadım tekrar. Çok şükür...

Hep birlikte namazımızı kıldıktan sonra tekrar yoğun bakımın kapısında buluştuk. Herkesin yüzünde kocaman bir gülümseme yer etmişti. Yüreklerden dualar akıyor, gözler şükür okutuyordu...

"Madem abim iyi bizde baya yorulduk hepinize benden çikolata ve kahve."diyerek ayrıldım yanlarından.

Hâlâ aptal aptal sırıtıyordum ama umrumda mıydı?
Hayır.
Umrumda olan tek şey abimdi.

"Iki karışık tost alabilir miyim?"dedi yanımda ki bir adam. Sesi tanıdık gibiydi ama hiç bakmadan "bende 7 kahve ile 7 çikolata alabilir miyim?dedim.

Siparişlerimin gelmesini beklerken etrafı incelemeye başladım. Üzerimde bir çift göz varmış gibihissediyordum kendimi ama yine bozuntuya vermeden aynı işi yapmaya devam ettim. Az önceki adamın bakışları olduğunda emindim her ne kadar dönüp bakmak istemesemde içimde ki şeytanın dürtüklemesine uyarak baktım beni inceleyen o gözlere. Meğer tam arkamdaymış o silüet. Arkamı donmem ile ıstemeden göz göze geldik. Bana bu kadar tanıdık gelen bu kahve bakışlar gerçekten fazlasıyla sıcaktı.

Gozlerimi gözlerinden çekip yüzüne baktığımda gördüğüm yüz sasirmama sebep olmuştu.
Ne işi vardı ki bu adamın burda ve de bu adamın bakışları bu kadar sıcak mıydı?

"S-Sen. Ali'ydi dimi. Hani şu bir kadının gururunu ayaklar altına alan"

"Evet. Yani hayır. Evet Ali'yim ama bir kadının gururunu ayaklar altına alan değil."

"Ah çok pardon ama ben sizi neden öyle hatırlıyorum acaba?"

"Ama ben sizi bambaşka hatirliyorum" dedi gözlerini gözlerime dikerek. Tanıştığımız günden beri tek kaşını kaldırarak konuşurdu sürekli bu ona ayrı bir hava katsa da bir kızı üzmüş olacağı gerçeğini değiştirmiyordu.

Bu bugünde ikinci kere geliyordu başıma ve ben hiç mutlu değilim bakışları her ne kadar sıcak olsada. Üstelik şu an bana çok soğuk geliyor. Titrememe sebep olacak kadar soğuk...

"Siparişleriniz geldi"diye haber veren garsona içimden dualar yağdırdım beni kurtardığı için.
Umarım son görüşüm olur.

"Izin verirsen geçebilir miyim?"dedim başımı yere eğerek. Bir anda bu kadar duygu değişimi yaşamam hiç normal değil gibi. Günde 4 mevsimi yasayan ülke gibiydi içim.
Karmakarışık...

Yol verip çekildikten sonra arkamdan seslendi.

"Benden kaçmak için kullandığın bu yolları bir gün bana gelmek için kullanacaksın ufaklık"

~~~~~~~

Ateş'ten...

Ilk gördüğümde emin olamadığım o kızı yeşil gözlerinden tanımıştım. Ik defa bu denli bakmıştı bana. Belki tesadüfen bakmıştı ama olsun sonuçta icimden bir şeyler akıp gitmişti ona doğru.

GİRİFT(TAMAMLANDI)#WATTYS2020#Where stories live. Discover now