20. Bölüm

927 93 59
                                    

Selam arklaaaar

Açıkçası hemen bölüme başlayın siz

Ben de biraz uyuyayım 4 saat arka arkaya fizik dersinden çıktım kafa kalmadı cümle kurma yetimi kaybettim o yüzden

Hadi bismillah

🌵🌵🌵

Hazırlandım ve evden çıktım, gece pek iyi uyuyamamıştım bu yüzden uykuluydum.

Hemen asansörü çağırdım ve beklemeye başladım. Asansöz gelip ben içinr bindiğimde hayvan gibi esniyordum.

O sırada Asansör 7.katta durdu ve içeri çatık kaşları ile Efe girdi.

Dahaönce onu hiç çatık kaşlı bir şekilde görmemiştim. Babasının cenazesinden sonra yani.

Hep bana güler yüzlüydü ama şimdi bir sorun var gibiydi.

Hiç beklemediğim bir anda yüzünü bana çevirdi ve konuştu:

-Hümeyra. Bir sorun mu var? Yani evet biliyorum bana pek iyi davranmazdın zaten aramız da çok iyi değildi ama 1 haftadır senle aramız çok açık. Anlamlandıramıyorum. Eğer Ahmete sataştım diye benimle konuşmuyorsan çok çook özür dilerim büyük bir hıyarlık ettim yemin ederim. Ahmetten de özür diledim hem sana söyledi mi bilmiyorum. Geçmiş olsun kaza geçirmişler bir de dedi ve biraz soluklandı. Her şeyi bir solukta anlatmıştı.

Benim ise aklım cuma günü yaşadığımız kazaya gitmişti. Neyse ki kimseye bir şey olmamıştı ama arabanın kaportası baya zarar görmüştü ve babamla sülo amca arabayı servise bırakıp gelmilerdi bu yüzden burada kalışlarını 1 hafta daha uzatmaya karar vermişlerdi.

Kazanın üzerinden 2 gün geçmesine rağmen o hatırladığım fren sesi benim tüylerimi diken diken etmeye yetiyordu. Ahmet de kendisi bu olayı yaşamasına rağmen beni rahatlatmaya çalışıyordu.

Ahmet çok iyimser bir insandı çok da neşeliydi. Her konuda benim tersimdi yani onca yıldır hatta doğduğumuzdan beri nasıl bu kadar iyi anlaşıyorduk ben de bilmiyordum. Benim onun yanında olmam gerekirken o benim yanımda olup beni sakinleştiriyordu.

İşte bu Ahmet Denizin dilinde işte feraset işte cesaret ve adam gibi adamdı döödldmzkskdkx.

Deniz demişken hafta sonu boynunca onların aramalarını ve sorularını erteleyip durmuştu. Kaza olayı yeterince ağırken Emir ile karşılaşmakta beni epey bir yormuştu. Ve işte bugün işte bu pazartesi büyük ihtimalle baya bir azar işitecektim kızlardan.

Benim çok dalıp gittiğimi Efe görmüştü.

-İyi misin dedi çekingen bir sesle. Asla ortası olmayan ağzına geldiğini söyleyen çocuk çekingenleşmişti bir kaç günde. Tuhaf fiye geçirdim içimden.

-Evet iyiyim dedim hem benim senle konuşup konuşmamam neden bu kadar umurunda ben de bunu anlayamıyorum

-Nesini anlayamıyorsun Hümeyra illa direkt söylemem mi lazım.

-Neyi direkt söylemen mi lazım ya. Sevgilin varken benimle neden konuşmak istiyorsun diyorum neyi direkt yüzüme söyleyeceksin?

Gözleri far görmüş tavşan gibi büyüdü.

-Sen neden bahsediyorsun ne sevgilisi yapar mıyım hiç öyle bir şey

-Valla bilmiyorum. Pek de sıkı fıkıydınız yengeyle ben de anlayamadım zaten geçen hafta sarıldı öptü falan hatta ne çabuk unuttun.

-Nasıl yani dedi ve bir anlık uzaklara daldı. Asansörde zemin kata varmıştı. Ben hemen Efenin bu dalgınlığından yararlanarak kendimi dışarı attım. Efe de arkamdan geldi

🌵ÇÖL ÇİÇEĞİ🌵~Çeyrek Texting Where stories live. Discover now