Güzel bir uyku çekemesem ve aklım sürekli dün akşam yaşanan olaylara gidip dursa da sonunda uyanmayı başardım.
Dün o adını kendimce anonim koyduğum kişiden kaçmaya çalışırken nasıl nefes nefese kalışımı bir yerlere saklanışımı düşünüyordum ve ürperiyordum.
Sonrasında ise o kötü kabuslarımdan çekip çıkartıyordu beni Efe. Beni kurtarıyordu. Nefes almamı sağlıyordu. Artık korkmuyordum o gelince. Aaaahhh diye içimden geçirdim. Saçma sapan kabuslar işte hiçbir anlamı yok. Yani yoktur umarım diyerek kendime cesaret vermeye çalıştım.
Ahmet daha uyanmamıştı ben de o yüzden onu uyandırmamaya ekstra dikkat ederek hareket ettim.
Bugün kesinlikle o okula gitmek zorumdaydım. Hem flash diski verecek hem de Büşraya bütün bunların bu anonimle ilgili yaşadıklarımın ne manaya geldiğini ve bu olaylarda onun payı olup olmadıığını soracaktım. Sakince. Olabildiğim kadarıyla. İnşallah. Zaten cuma günüydü ve sonrasında düğüne falan gitmemiz gerekecekti , ben bunları o düğünde dile getirmek ve kimsenin moralini bozmak istemiyordum.Yani bugün köprüden önceki son çıkışımı gerçekleştirecektim.
Bizim sınıfın bütün dersleri hocalar yüzünden iptal olduğu için okula benden başka kimse gelmeyeceğini umuyordum bizim sınıftan.
Hatta Haluk amca bile benim de aynı bizim sınıftaki bütün kızlar gibi okula gitmeyeceğimi sanıyordu ve servisi bizim eve uğramadan okula götüreceğini söylemişti. Ben de sorun çıkartmadan hemen tamamdır diyivermiştim ve işte başımıza büyük bir bela daha diyerek geçirdim içimden. Otobüsle 25 km gitmek.
Annemgile de haber vermeden çıktım hemen evden. Tabi öncelikle mutfak dolabına ben okula gidiyorum işim çıktı yazmayı unutmadım. Ahmet bu duruma büyük ihtimal çok sinirlenecekti ama onu uyandırırsam benimle gelmeye çalışacaktı o yüzden bunu yapmadım. Sinirleneceğini bile bile.
Yanıma küçük bir çanta almıştım içine de cüzdanımı flash diski ve otobüs kartını tıkıştırmıştım. Bugün iftiramın çekilmesi ve anonimin ne halt ettiğini öğrenmeye çalışacaktım.
Asansörü çağırdım hemen. Her zamanki gibi bana saatlerce geçen 2 dakikanın ardından asansör sonunda gelmişti. Hemen atladım asansöre ve zemin kata bastım. Şu anlık tek duam sadece asansörün başka bir katta durmamasıydı ama ne derler içinizden neyi geçirirseniz o başınıza gelir.
Asansör 7. katta durdu ve tam da girmesini istemediğim kişi asansöre bindi. Efe .
Bana kafası karışmış bir şekilde baktı ve konuşmaya başladı:
-Hümeyra ? Burada ne yapıyorsun ? Bugün bütün derslerinin iptal edildiğini ve okula gitmeyeceğini sanıyordum. Nasıl benim hakkımda bu kadar ayrıntılı bilgilere sahip olabiliyordu ki ?
- Eeeeee dedim ve sustum çünkü buna karşı bir cevabım yoktu.
-Evet hümeyra tam şu anda bana burada neler döndüğünü ve dün neden gözlerin yaşlar içinde çöp konteynırının arkasında saklandığını onun da cevabını verirsen çok iyi olur. dedi sarkastik bir tavırla ve asansörün STOP tuşuna basarak asansörü durdurdu.
-B-ben tamam her şeyi anlatacağım ama lütfen bırakalım ilk önce aşağıya inelim lütfen dedim fısıldayarak.
O da yavaşça STOP düğmesine tekrar bastı ve asansör tekrar hareket etmeye başladı ve ben de bu şekilde nefes aldım.
Aşağı indiğimiz zaman neler yaşadıysam tek tek Efeye anlattım. Bazen çenesi kasıldı bazen yüzü kızardı ama beni hiç bölmeden dinledi. Sonrasında ise bütün olayları anlattığımda efe kendini tutamadı ve konuşmaya başladı.
-Bu nasıl bir karaktersizliktir bu nedir neden bundan daha önce kimseye bahsetmedin neden polise ihbar etmedin inanamıyorum.
-Efe ben sadece benimle dalga geçiyorlar sanmıştım ama sonrasında anlayabildim sadece gerçekten ciddi olduklarını ben daha kavrayamadan bu olayları yaşadım işte
-Polise ihbar etmemiz gerek dedş Efe hemence
-Hayır diye patladım. Hayır lütfen şu an değil şu an olmaz.
-Amaa...
-Bak gerçekten sana bunları anlattığıma beni pişman etme. İlk kez paylaştım bunları bir insanla .Lütfen...
-Tamam ama bundan sonra bütün bu anoniimle ilgili olan şeylerden benim de haberim olacak.Eğer sana yazarsa direkt bana göstereceksin ona göre dedi
ben de başımla onu onayladım ve hareketlendim. Ona görüşürüz diyip otobüs duraklarına doğru yürümeye başladım.
-hop hooop .Pardon da ne görüşürüzü acaba? Senin tek başına otobüsle 25 km gitmene göz yumacağımı sanmadın herhalde
-Pardon da sen ne saçmalıyorsun acaba diyebildim sadece ama o konuşmaya devam etti.
-Hümeyra asıl sen saçmalama seni tehdit ve takip eden senin hakkında en yakın arkadaşlarını bile tanıyabilen bir kişiyle karşı karşıyasın. Bana sakın ben tek başına gidebilirim zırvalıkları kurma.
Aslında haklıydı ama ben böyle bir şeyi kabul etmek istemiyordum.
-Ama ben ist...
-Üzgünüm ama hümeyra hanım bu sizin için bir seçenek değil dedi ve benim gittiğim yöne doğru otobüs duraklarına doğru yürümeye başladı...
🌵🌵🌵
Eveeet bu haftanın 2. Bölümü ile karşınızdayııım.
Hadi inşallah her hafta düzenli bir şekilde bölüm yayınlayabilirim umarım
Ayy Efe git gide daha mı tatlılaşıyor yoksa bana mı öyle geliyor yaaa
Kendinize iyi bakın öptüüüm ❤️❤️❤️
YOU ARE READING
🌵ÇÖL ÇİÇEĞİ🌵~Çeyrek Texting
Humor"Belki de bazı şeylerin en güzel hali ile gerçekleşmesi için zamana ihtiyacı vardır" 🌵🌵🌵 -Şimdi gerçekten bazı insanlar sana kaktüs mü diyorlar? -Aynen oluyor öyle şeyler arada -Aslında çok da yanlış bir tabir değil senin için ama ben o "bazı" in...
