45. Bölüm

361 40 21
                                    

SAAT 22.50

EMİR'İN AĞZINDAN

Romeom bir anda ayağa kalktı ve konuşmaya başladı

-Hadi çocuklar eğer planımızın başarılı olmasını istiyorsak şimdiden başlamalıyız. Emir, sen Efe ve kerem abi şimdiden yol almaya başlayın ve Anonimle buluşacağımız evin bahçesine hemen geçin .

Bu işi her ne kadar Efe ve pek de güvenmediğim ama Hümeyranın onu seviyorsa bir bildiği vardır dediğim Kerem ile yapmak istemesem de Romeom için katlanmak zorundaydım bütün bu her şeye.

Aslında onun tek başına anonimle baş başa kalmasına ilk başta asla izin vermek istememiştim. O psikopat, Büşradan duyduğuma göre çok tehlikeli olabilirdi. Ama sonrasında çöl çiçeğim benim de orada olacağımı söylediğinde rahatladım. Yanımda Efe olsa bile.

Planımıza göre Ahmet, Deniz ve Zeynep geride kalacaklar ve zamanı geldiğinde polise haber vereceklerdi. Büşra ise bir anda anonimin karşısına dikilecek ve onun dikkatini dağıtacaktı , biz ise Efe ile sokağın bir ucunu o bir ucunu da ben tutmak üzere anonimin kaçmasını engelleyecektik.

Keremin ise bizle kalma sebebi bir anda Anonime sinirlenip onun karşısına çıkmak istersek ve bütün planı berbat edebilecek bir şey yapmaya kalkışırsak bizi durdurmak olacaktı.  Her ne kadar gerek olmadığını hem ben hem de Efe çakalı söylemiş olsak da Hümoşumun dediği yine olmuştu.

Hep beraber Hümeyraya cesaret vererek, ki bence onun cesarete  falan hiiiiiçç ihtiyacı yoktu, oradan ayrıldık. Şimdi ise hızlı ,temkinli ve sessiz bir şekilde anonimin attığı konuma doğru yol almaya başlamıştık.

Konuma geldiğimizde hemen konumun arkasında bulunan bir evin bahçesine izinsiz de olsa duvardan atlayarak girmeyi başardık. İyi ki o duvardaki bir tuğla düşmüştü de Anonimi ve Hümeyrayı düzgün bir şekilde görebilecektik. Hava da karanlık olduğundan dolayı bizi farkedemeyecekti.

Hümeyranın sonunda harekete geçip konuma gelmesini beklerken Efe konuşmaya başladı

-Senin bu Hümeyra ile ne derdin var? Arkama baktığımda Kerem bizden ötede duruyor ve Hümeyranın sokağa girmesini bekliyordu. Efe de büyük ihtimalle onun bizden uzak olduğunu fırsat bilerek konuşmaya başlamıştı.

-Benim Romeo ile ne derdim olabilir, Onu sevmekten başka ?

Benim direkt bu şekilde itiraf edeceğimi düşünmemişti belli ki çünkü gözleri kocaman açıldı ve sert bir şekilde yutkundu. Ama ben lafı sözü öyle çok dolandırmayı sevmezdim. Direkt kalbimdekilerle konuşurdum. Çünkü ne zaman insanları, sevdiklerinizi kaybedeceğiniz belli olmuyordu. Onlar hakkındaki düşüncelerinizi onlara en kısa zamanda söylemek zorundaydınız. Hayat bana bunu acı bir şekilde öğretmişti.

-Hümeyranın senin gibilerle işi olmaz, o yüzden onu sevmeyi bırak anladın mı beni?

-Benim gibilerle işi olmayacak da senin gibilerle mi işi olacak? Hem sen neden Hümeyraya karşı bu kadar hassassın  dedim aslında cevabını bilerek. Yoksa siz altmışlardaki o mahallelerde mi yaşıyorsunuz? Hani mahalle kızının bütün mahalle tarafından korunup kollandığı sevilip sayıldığı zamanlarda?

Bu sözlerim onu daha da sinirlendirmiş olacak ki bana  doğru bir adım atarak hiddetle konuşmaya başladı.

- Onu ben hakediyorum, senin gibi bir zengin bebesi değil. Ben senin gibileri çok iyi bilirim. İlk başta kızların kalbini kazanabilmek için her boku yiyip sonra onları ortada bırakırsınız değil mi ? Ben Hümeyrayı onu ilk gördüğüm andan beri seviyorum. 6 YILDIR. TAM TAMINA 6 YIL. Onun hakkındaki her şeyi en ince ayrıntısına kadar biliyorum . Onu senden daha iyi tanıyorum. O yüzden hiç boşu boşuna ümitlenme

-İlk görüşte aşk ha ? diyip bir kahkaha patlattım. 6 yıldır onu seviyorsun ama ona bunu söylemekten acizsin öyle mi? Acınacak haldesin de farkedenin yok. Asıl Hümeyra gibi cesur, güçlü ve zeki birini haketmeyen sensin. Senin gibi bir korkak.

Bütün bunları söylememle beraber Efe çıldırarak boğazıma sarılmaya çalıştı. Ama benim gibi bir Türkiye eskrim birincisinin onun hamlesinden kolaylıkla kaçınması zor olmadı. Tam ona karşı atağa geçecektim ki aramıza Kerem girerek bizi durdurdu ve fısıldayarak bağırmaya başladı -Mükemmel bir terim değil mi-

-Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz kendinize gelin. Hümeyra sokağa giriş yaptı.

Bunu duyduğumuz gibi ikimiz de o duvardaki boşluktan bakmaya başladık. Hümeyra gerçekten de gelmişti.

Bir kaç dakikaya kalmadan anonim de teşrif etmişlerdi fare tuzağımızın içine. Siyah bir kapüşon takıyor ve yüzünü görmemizi engelliyordu. Omuzunda da bir çanta asılıydı.

-Seni burada görmek ne kadar hoş arap kızı, dediğimi yapıp yalnız gelerek akıllılık etmişsin aferin.

Aynen öyle yalnız gitti seni keriz diye geçirdim içimden. Çöl çiçeğimi sana yem edeceğime ölmeyi yeğlerim.

Hümeyra sesi titreyerek onun senden ödünç aldım dediği şeyi sordu. Planımız Hümeyrayı sanıldığından çok daha güçsüz sanmasını sağlayarak onu sokağın ortasında tutmak ve polislere yem etmekti. Büşranın da dediğine göre bir çok kez polisin elinden kurtuluyordu.

Planımıza göre Hümeyra ilk önce çok korkmuş bir kız taklidi yapacak sonra onu kışkırtacak ve kendisine bir hamle yapmasını sağlayacaktı. Biz her ne kadar önce buna karşı gelsek de yine ve yeniden Hümoşum dediğini yaptırdı bütün herkese.

-S-sen benden ne istiyorsun ? Ben sana ne yaptım ki? dedi Hümeyra sesi titreyerek. Bu kız gerçek bir oyuncuydu.

-Bana bir şey yapmadın belki ama sevdiklerime çok kötü şeyler yapmışsın. Ben sana ne demiştim ? BUnların bedelini sana ödeteceğim demiş miydim dememiş miydim?

Hümeyradan cevap gelmedi. Hala rolünden çıkmamıştı ama bir anda o şerefsiz onu kolundan tutarak bizim hemen arkasında olduğumuz duvara fırlattı. Ben ve Efe küplere binmiş bir şekilde Anonime saldırmaya geçecektik ki kerem bize planımızı hatırlatıp durdurabildi.

-Hümtüs zaten bize çok zor durumda kaldığında işaret vereceğini söylemişti. Ben de sizin gibi çok kızgınım ama lütfen ses çıkartmayın diyerek uyardı bizi. En azından Anonimin duyabileceği kadar bir ses çıkartmamıştık. Ama ben hala sinirliydim ve sinirden ellerim titriyordu.

Keza anonim bu sefer de Hümeyraya bağırmaya başladığında ben de Efe de kıpkırmızı kesilmiştik sinirden. Helal olsun Hümeyraya ki yine rolünden çıkmadı.

Bu sefer de anonim Hümeyrayı kayıt altına almaya başladı bağırmaya devam ederken. Ben kendimi zor tutuyor ve durdurmaya çalışıyordum. Gerçekten Hümeyranın keremi yanımıza koyarak bir bildiği vardıı çünkü o olmasaydı ben de Efe de bu kadar sakin kalamazdık

Bir anda Hümeyra korkmuş modundan direkt olarak yüzünde hiçbir ifade olmayan bir insana dönüşüverdi. İşte bu diyerek gülümsedik. İşaret verilmişti şimdi sahneye Büşra hanımlar teşrif edeceklerdi.

🌵🌵🌵

1000 kelimeyi geçtim yine 👌👌👌

Emirin ağzından devam edeceğiz bir sonraki bölümde de dediğim gibi bundan sonra her hafta 2 bölüm, sözümü tutuyorum.

Çok yakında da 20 bin okumayı geçecek kitabım. Gerçekten çok şaşkınım bu büyük bir sayı.

Her neyse kendinize iyi bakın hoşça kalııııın ❤️❤️❤️

🌵ÇÖL ÇİÇEĞİ🌵~Çeyrek Texting Where stories live. Discover now