Ο κλέφτης της καρδιάς μου. [✔ ]

Part 2

~Μα δεν μπορω να κοιμηθω αν δεν μου πεις καληνυχτα !!~

Η κυρ. Μαρια μπηκε στο δωματιο και μας βρηκε μαζι στο κρεβατι.

"Θαλεια και Πετρο,Ξυπνηστε αμεσως,θελω εξηγησεις μικρη μου κυρια" αρχισε να φωναζει,στο ακουσμα της φωνης της ανασηκωθηκα.

"Μην ανησυχειτε οταν μεγαλωσω θα την παντρευτω. " ειπε ο Πετρος με βραχνη φωνη. Που βρισκει τετοιες ωρες διαθεση να κανει αστεια ?

"Συγνωμη κυρ. Μαρια εγω φταιω "ειπα με απολογητικο υφος.

"Ντυθειτε γρηγορα και ελατε να με βοηθησετε με τα μικρα, και μιας και ειναι σημερα Σαββατο θα με βοηθησετε στις δουλειες" ειπε με επιτακτικο τονο και εφυγε.

Επεσα παλι στην αγκαλια του Πετρου να απολαυσω λιγα λεπτα υπνου.

"Δεν μπορεις να με χορτασεις, ε?"

"Μονο στα ονειρα σου και πηγαινε πιο κει εχεις παρει ολο το κρεβατι"

"Να πας στο δικο σου"

"Μααα...."

"Θαλεια, σηκω σηκω βρεχει"ακουστηκε μια φωνουλα ενθουσιασμενη με την πρωτη βροχη του φθινοπωρου καθως εμπαινε στο δωματιο του Πετρου.

"Ελα παμε να δουμε γιατι εδω δεν με θελουν" ειπα στην Κατερινουλα ενω η τελευταια φραση μου ακουστηκε πιο δυνατα για τον Πετρο.

Βγηκαμε εξω στο μπαλκονι και παρατηρουσαμε τη βροχη που επεφτε.

"Ελα παμε μεσα γιατι θα κρυωσεις"

Αφου πηραμε ολα τα παιδια πρωινο, ξεκινησαν αλλοι να διαβαζουν,αλλοι να κανουν δουλειες και εγω να βοηθαω στην μαγειρικη. Η μαγειρικη ηταν το χομπυ μου και μπορω να πω οτι ημουν πολυ καλη σε αυτο. Ενω μαγειρευα ο Πετρος με επισκεφτηκε.

"Τι κανεις?"

" Μαγειρευω "

"Μμμμ θες βοηθεια?" Μολις το ακουσα αυτο καταλαβα οτι ηθελε μια χαρη. Δεν του αρεσε να μαγειρευει μονο να τρωει, και οποτε βρισκοταν στην κουζινα καταληγαμε να παιζουμε με το φαγητο και την κυρ. Μαρια να μας φωναζει.

"Τι θες αυτη τη φορα? Μονο μην μου πεις να σε καλυψω το βραδυ, την προηγουμενη φορα δεν πηγε τοσο καλα" Καθε Σαββατο ο Πετρος εφευγε κρυφα απο το παραθυρο για να διασκεδαζει με τους φιλους ή και καμια κοπελα.

"Θελω να με βοηθησεις με τα αρχαια"

"Ξεχασε το"

"Σε παρακαλω θα ειναι η τελευταια φορα"