Ο κλέφτης της καρδιάς μου. [✔ ]

Part 16

~ Κι ειναι κι αυτα τα ματια σου που καθε μερα τα ερωτευομαι ολο και πιο πολυ.~

"Ειναι πολυ γλυκος μαζι σου." μου ειπε η Ειρηνη.

"Υπερπροστατευτικος θα ελεγα, παντα ετσι ηταν."

"Τι εννοεις παντα ετσι ηταν, ποσα χρονια τον ξερεις?"

"Τι θα ελεγες να ερθεις το απογευμα στο σπιτι μου να σου πω."

"Τελεια."

Το επομενο διαλειμμα δεν πηγα στο παγκακι που θα με περιμενε ο Πετρος. Ηρθε στην ταξη νευριασμενος και μου φωναζε. Τον πηρα απο το χερι και βγηκαμε εξω γιατι ειχαμε γινει θεαμα σε ολη την ταξη.

"Οριστε ηρεμισες τωρα?"

"Απλα θελω να ξερω οτι εισαι καλα."

"Σιγα ρε Πετρο το προβλημα, μια χαζη ειναι που εχει ψυχιλογικα."

"Ναι αλλα αυτη εχει δημιουργησει προβληματα σε πολλα κοριτσια."

"Δεν θα παθω τιποτα εξαιτιας της.Μεινε ηρεμος."

"Ναι κοροιδευε εσυ."

'Μπορω να παω στην Ειρηνη τωρα γιατι την εχω αφησει μονη της?"

"Καλα, οταν σχολασουμε θα σε περιμενω στην πορτα του σχολειου.." Και ετσι εγινε ο Πετρος με περιμενε στην εισοδο του σχολειου, μπηκα στο αμαξι και φυγαμε για το σπιτι μας.

Οταν φτασαμε η Σοφια ειχε ετοιμο το μεσημεριανο φαγητο. Δεν περιμεναμε τους γονεις του Πετρου γιατι επιστρεφουν σπιτι τις απογευματινες ή και τις βραδινες ωρες. Αφου τελειωσα με το γευμα μου, ανεβηκα στο δωματιο μου. Πηρα τηλεφωνο την Ελιζα να την ενημερωσω οτι θα ερθει η Ειρηνη για επισκεψη. Το ξερω οτι ειναι και δικο μου σπιτι αλλα δεν το νιωθω, οχι ακομα τουλαχιστον. Αργοτερα συνεχισα με τα μαθηματα μου.

Απο στιγμη σε στιγμη περιμενω την Ειρηνη να ερθει στο σπιτι. Ελπιζω να το βρει ευκολα με τις οδηγιες που της εδωσα.

Ακουσα το κουδουνι και ετρεξα να ανοιξω την πορτα πριν την Σοφια.

"Καλωσηρθες στο σπιτι μου." της ειπα.

"Καλα ε, εχω παθει την πλακα μου , και νομιζα οτι ζω σε μεγαλο σπιτι." ειπε και κοιτουσε τριγυρω.

Εμενα παλι το ματι μου επεσε πανω στον Πετρο που κατεβαινε τις σκαλες.

"Θαλεια, φευγω, αν χρειαστεις κατι παρε με τηλεφωνο."

"Δεν θα χρειαστω." του ειπα.

"Αφησα λεφτα στο κομοδινο σου." μου ειπε ψιθυριστα στο αυτι.