Ο κλέφτης της καρδιάς μου. [✔ ]

Part 22

~ Και ειμαστε κατι παραπανω απο φιλοι μα κατι λιγοτερο απο ζευγαρι.~

Το κινητο του χτυπησε. Κοιταξε ποιος τον καλουσε και το εκλεισε αμεσως, κανοντας εναν μορφασμο αηδιας.

"Τι επαθες?"

"Η Σοφια."

"Ποια αλλη." ειπα με ειρωνεια. "Ακομα της μιλας?" συνεχισα καθως εφυγα απο την αγκαλια του.

"Αυτη επιμενει."

"Να της το κοψεις."

"Γιατι αντιδρας ετσι, δεν φταιω εγω που με πηρε."

"Ξεχνας τι μου εκανε?"

"Φυσικα και οχι."

"Και η αντιδραση μου ειναι φυσιολογικη." εκανα να φυγω αλλα με σταματησε με το χερι του.

"Εγω νομιζω οτι κρυβει μια ζηλεια."

" δεν εχουμε κατι για να ζηλευω." Με πλησιασε πιο πολυ. Ενωσε τα προσωπα μας ακουμπωντας στο κουτελο μου.

"Εχουμε, ασχετα αν δεν το παραδεχομαστε." ειπε και μου χαρισε ενα γλυκο φιλι στο κουτελο.

"Ελα να κοιμηθουμε τωρα." συνεχισε.

Με δουλευει τωρα? Πως να κοιμηθω μετα απο αυτο? Τι εννοει δεν θα το παραδεχτει ποτε? Τι θα τραβηξω ακομα?

****

Το πρωι που ξημερωσε ο Πετρος με ξυπνησε με ενα γλυκο φιλι στο μαγουλο.

"Ξυπνα υπναρου."

"Μμμμ....."

"Σηκω, θα αργησουμε."

"Απο ποτε σε νοιαζει αν θα αργησουμε."

"Απο σημερα."

"Καλα." ειπα και σηκωθηκα.

"Το βραδυ δεν ειδες εφιαλτη, ε?"

"Οχι.....δεν θυμαμαι." οντως δεν ξυπνησα το βραδυ απο τον εφιαλτη μου.

"Ισως θα επρεπε να κοιμασαι μαζι μου καθε βραδυ." ειπε και εβγαλε την μπλουζα που φορουσε για να βαλει αλλη.

"Μπορεις να σταματησεις να εμφανιζεσαι μπροστα μου χωρις μπλουζα?"

"Δεν σου αρεσει?" ειπε και με πλησιασε αρκετα κοντα.

"Αν εμφανιζομουν με τα εσωρουχα δεν θα σε πειραζε?"

"Νομιζω οτι θα μου αρεσε, τι λες να αρχισουμε απο τωρα?" ειπε και μου ανεβασε την μπλουζα βαζοντας το χερι του απο μεσα. Ποσο σεξυ μπορει να γινει? Θαλεια συνελθε.