Ο κλέφτης της καρδιάς μου. [✔ ]

Part 30

~ Η γλωσσα της καρδιας δεν εχει ανάγκη απο λεξεις. Ειναι γραμμενη στα ματια. ~

"Πρεπει να φυγω."

"Που θα πας?"

"Για καφε με τον Σταυρο."

Μαλιστα. Αυτος παει για καφε και εγω καθομαι σπιτι εξαιτιας των δημοσιογραφων.

"Μην θυμωνεις."μου ειπε ο Πετρος και με φιλησε στο κουτελο.

"Δεν θυμωνω που βγαινεις εξω, αλλα θυμωνω επειδη με κυνηγανε οι δημοσιογραφοι."

"Καποτε θα σταματησουν."

"Είναι ακομα εξω απο το σπιτι?"

"Οχι, μετα την δηλωση του Σωτηρη εφυγαν."

"Επιτελους."

" Αντε ετοιμασου γιατι εχεις μαθημα οδηγησης με τον Σωτηρη."

"Μπορω να παρω το ασπρο αμαξι?"

"Ναι, αλλα να προσεχεις."

"Ενταξει."

Ο Πέτρος εφυγε για την βολτα του κι εγω με τον Σωτηρη για το μαθημα οδηγησης. Ειμαι αστερι στην οδηγηση, ετσι μου λεει τουλαχιστον ο Σωτηρης. Στον γυρισμο για το σπιτι οδηγουσα εγω χωρις καμια βοηθεια απο τον Σωτήρη και ημουν πολυ περηφανη γι' αυτό.

Οταν φτασαμε στο σπιτι ειχαμε απροσμενους καλεσμενους. Είχαν έρθει οι γονείς του Σωτήρη για να γνωρισουν τον Πέτρο κι εμενα. Η μαμα του Σωτηρη είναι μια κυρια πολύ περιποιημένη και δεν θυμιζει σε τιποτα μια συνηθισμενη γιαγια. Φοραει ενα κλασικο φορεμα λιγο πιο κατω απο τα γονατα της και ο πατερας του Σωτήρη ενα μαυρο κουστουμι.

"Αγαπη μου κοιτα ποιοι ηρθαν." Ειπε η Ελιζα στον Σωτηρη.

"Μαμα, μπαμπά? Καλωσορίσατε." Ειπε ο Σωτηρης και εδωσε μια αγκαλια στον μπαμπα του και ενα γλυκο φιλι στην μητερα του.

"Να σας γνωρισω την Θαλεια." Ειπε η Ελιζα μετα τους χαιρετισμους τους.

"Γεια σας." Ειπα καπως αμηχανα.

"Αχ κοπελα μου."ειπε η μαμα του Σωτηρη και με αγκαλιασε. Ανταπεδωσα την αγκαλια και της χαρισα ενα γλυκο χαμογελο. "Λοιπον τι θα ελεγες να μας φωναζεις παππου και γιαγια?"συνεχισε.

"Θα μου αρεσε πολυ."ειπα.

"Χαιρομαι."

Αφου χαιρετησα και τον μπαμπα του Σωτηρη και τωρα παππού μου καθισαμε στο σαλονι για να συζητήσουμε.

"Θαλεια αυτο ειναι για σενα." Ειπε η γιαγια μου και μου εδωσε ενα τυλιγμένο κουτακι. Το ανοιξα προσεκτικά και ειδα ενα πανεμορφο βραχιόλι με πετρες.