Ο κλέφτης της καρδιάς μου. [✔ ]

Part 12

~ Καποτε θα μας πνιξουν τοσα ανειπωτα λογια (Τασος Λειβαδιτης)~

"Δεν μπορεις με ενα συγνωμη να τα λυσεις ολα."

"Ωραια και τι θες να κανω?"

"Να με αφησεις ησυχη." ειπα και εφυγα.

"Θαλεια." με ακολουθησε φωναζοντας το ονομα μου.

"Θα μου πεις το λογο που νευριασες μαζι μου?"

"Καποια αλλη μερα."

"Παω να ετοιμαστω για το βραδυ, οταν θελησεις να μου πεις ειδοποιησε με." ειπα και ανεβηκα τη σκαλα με τον Πετρο απο πισω μου να με ακολουθει για το δικο του δωματιο.

Τι θα βαλω τωρα? Δεν ξερω σε τι εστιατοριο θα παμε. Αρχισα να ψαχνω τα ρουχα μου. Ολα ειναι υπεροχα , τι να πρωτοδιαλεξω.!?

Βρηκα, θα βαλω ενα τζιν με σκισιματα με μια πρασινη μπλουζα και μια γκρι μακρια ζακετα. Το συνολο μου θα το το ολοκληρωσω με ψηλα μπεζ μποτακια.

Ωρα για μπανιο. Εβαλα μουσικη και μπηκα στο μπανιο μου. Γεμισα τη μπανιερα με ζεστο νερο για να χαλαρωσω απο την ενταση της ημερας.

Δεν ξερω ποση ωρα ημουν στο μπανιο, παντως τα χερια μου εχουν ζαρωσει. Τυλιξα το σωμα μου σε μια πετσετα και βγηκα εξω.

Εχω μπροστα μου τεσσερις ωρες και κατι. Νομιζω οτι ειναι υπερ-αρκετες.

"Θαλεια ?" ακουσα τον Πετρο να φωναζει.

"Μην μπεις ειμαι με την πετσετα" του φωναξα και κλειδωσα την πορτα.

"Σοβαρα? Κλειδωσες? Ανοιξε μου."

"Πες μου τι δεν καταλαβες στο οτι ειμαι με την πετσετα."

"Θες να παμε μια βολτα?"

"Αμα μου πεις για ποιο λογο νευριασες."

"Ανοιξε μου και θα σου πω."

"Οχι."

"Τοτε δεν σου λεω."

" Δεν με ενδιαφερει, μπορω να ζησω και χωρις εσενα."

"Ουτε να κοιμηθεις δεν μπορεις χωρις εμενα οχι να ζησεις. Ανοιξε μου , δεν θα σου κανω τιποτα." Τι λεει? Ξεκλειδωσα την πορτα και του ειπα:

" Και να ηθελες δεν μπορεις, μπορω ανετα να υπερασπιστω τον εαυτο μου."

"Μην εισαι και τοσο σιγουρη , μικρο." ειπε γεματος αυτοπεποιθηση για τον εαυτο του.. Ισως να εχει δικιο τωρα που το ξανασκεφτομαι, εχει κανει ωραιο σωμα και ειναι φυσικα πιο δυνατος απο εμενα, σκεφτηκα ενω τον κοιτουσα. Φτανει Θαλεια θα καρφωθεις.