ဂျီမင် ထယ်ယောင်း အိပ်ယာပေါ်မှ ပစ်လှဲလိုက်ရင်း
" ကောင်းလိုက်တာ ငါရဲ့ ထယ်ယောင်းတောင် ချစ်သူတွေ ဘာတွေ ရှိနေပြီး"
"မင်းကော့ မရှိဖူးလား "
"ဟင့်အင်း ငါတစ်ဖတ်သတ်ချစ်ရတဲ့သူတော့ ရှိတယ် "
"ဟင့် ဟုတ်လား ဘာလဲ သူက ပြန်မကြိုက်လို့လား"
"အင်း သူမှ သူချစ်ရတဲ့လူက ရှိပြီးသား"
ထယ်ယောင်းကော့ ဂျီမင်အနားမှ ပစ်လှဲလိုက်ရင်း
"စိတ်မကောင်းမဖစ်ပါနဲ့ ငါမင်းကို ဂရုစိုက်ပေးမှာပေါ့ ငါမင်းကို စောင့်ရှောက်ပေးမယ်"
"ဟင့်.. မင်းဘာသာမင်းပဲ စောင့်ရှောက်ပါ မင်းချစ်သူပဲ မင်းဂရုစိုက်"
"ငါအတွက် ချစ်သူထက် မင်းက ပိုအရေးကြီးတယ် "
"မင်းရည်းစား ငါကို ပါးရိုက်အောင် မလုပ်ပါနဲ့ "
ထယ်ယောင်းမျက်နှာ တစ်ချက်ဆူပုတ်လိုက်ရင်း
"ဘာလို့သူက မင်းကို ပါးရိုက်ရမလဲ တော်တော့ အခုမှ ငါတို့ ပြန်တွေ့တာ ငါတို့နှစ်ယောက်အကြောင်းပဲ"
ဂျီမင် အိပ်ယာပေါ်ကနေ ထယ်ယောင်းရဲ့ အခန်းကို မျက်စိနဲ့မြင်နိုင်သမျှ လိုက်လျှောက်ကြည့်လေသည်။
"ထယ်ယောင်း မင်းအခန်းက ဘာမှ မပြောင်းလဲသလိုပဲ "
"အင်း ငါက အပြောင်းအလဲ သိပ်မကြိုက်ဘူး ဒါကြောင့် မပြောင်းတာ"
"ဪ"
"ဂျီမင် အပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက် "
"အင်း"
"ဘာတွေ့လဲ"
" ဟင့်အင်း ဘာမှ မတွေ့ဘူး "
ဂျီမင်ပြောတော့ ထယ်ယောင်းသူအနားက လမုလေးကို လှမ်းယူပြီး နှိပ်လိုက်သည်။
ခေါင်းမိုးလေး ဖွင့်လာပြီး နေရောင်ခြည်တွေ သူတို့နစ်ယောင်အပေါ် ကျလာလေသည်။
လှပတဲ့ ကောင်းကင်ပြာလေးေတွ တိမ်တိုက်လေးတွေ ပျံသန်းနေတဲ့ ဌက်ကလေးတွေ
"ထယ် မင်းဘယ်တုန်းက "
ဂျီမင် ငယ်ငယ်တုန်းက အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကောင်းကင် ပြင်ကို ကြည့်ချင်တယ် ဆိုလို့
ဂျီမင် မရှိတော့တဲ့ အချိန်ကျမှ လုပ်နိင်ခဲ့လေသည် ။
Fools ( 5)
Zacznij od początku
