'N-n-nasa g-gitna k-kami ng d-dagat at isa lamg ang ibig sabihin nito, w-wala a-akong t-tatakasan.'
Humarap ako sa lalaki at nangunot at nagulantang ako ng makitang naka upo lang sya sa dulo ng kama.
'Kampante ba sya na wala akong matatakasan?'
Napasigaw ako ng akmang tatayo na sya.
" WAG KANG LALAPIT SA'KIN! YU! DAUGHTER OF A PITCH! BAKIT ITINIRA MOPA AKO, HUH?! ANONG GINAWA MO KILA TITO JAXTON AT JAKXIC?!" Sigaw na patanong ko sakanya at nakita ko naman syang ngumisi.
Nakaramdam nanaman ako ng kirot sa puso ko. Para syang dinudurog sa ala-alang naiwan nanaman ako. Naiwan nanaman akong mag-isa.
'Lagi nalang akong iniiwan. Lagi nalang akong namamatayan, mapa pamilya, kaibagan. Tapus ano? Ako lang 'yung matitira? B-bakit g-gano'n? Nakaka trauma. Parang ayoko ng magkaroon ng kaibigan. Kasi alam mo'yung pakiramdam na umasa ka nanaman? Yung pag-asang ang tagal bago mabuo pero mawawala lang naman ng parang bula. T-tingin ko, h-habang b-buhay n-nakong m-mag-iisa. H-hindi p-pako n-nakaka a-alis sa pagkamatay ng p-pamilya ko tapus pati ba naman sila Jakxic at tito Jaxton?'
Magsasalita na sana sya pero may biglang pumasok sa pinto na ikinagulat ko at sanhi ng pagka lipad ko.
'J-jakxic? B-buhay si J-jakxic?'
Hindi ko alam ang sunod na nangyari, basta ang alam ko nalang ay nakayakap ako ngayon kay Jakxic.
'Malala! A-akala k-ko wala na s-sya. A-akala ko kasi katapusan kona. Buhay ang aking friend!'
May sumunod na pumasok sa pinto at si tito Jakxton naman 'yon.
'B-buhay sila.'
" Waahhh!" Sigaw ko at sya naman ang niyakap ko. Niyakap naman nya ako pabalik at natatawang itinulak ako ng paalis sa pag-kakayakap sakanya.
" Haha, napano kabang bata ka?" Natatawang tanong nya sa'kin at tumingin naman ako sa lalaking naka upo sa dulo ng kama na hinigaan ko kanina.
'A-ang pagkakatanda ko ay t-tatay sya ni t-tito Dust. Oo, tatay sya ni tito Dust. Ayon ang sinabi nya nung gabing 'yon.'
Nakita ni tito Jaxton ang itsura ko habang nakatingin sa tatay ni tito Dust kaya natawa naman sya.
'Malala! A-anong nakakatawa? Nanlalambot na kaya ang mga tuhod ko.'
" Haha, now I know kung bakit sumisigaw ka nanaman. We'll explain to you what happened yesterday," sabi ni tito Jakton at lumapit lang ako sakanya.
'Yesterday? Yesterday? Yesterday? Yesterday? Yesterday? Yesterday? Yesterday? Yesterday?Ibig sabihin kahapon? Oh, napano kahapon? Bakit wala akong maalala na ginawa ko kagabi tapus may ngayon na? Anu yan?!? Hindi lang ako sleep traveler kung 'di ang memory pass din.
Ang guuulooooo!! Malala!!!!! Nakaka stress talaga!!!'
๏︿๏ @_@ v_v
'Malala! Duda ako sa tatay ni tito Dust. Huhu! Tinakot kaya nya kami, dibuh dibuh??? Sino ba namang hindi matatakot sa taong may dalang itak? At ano?! Dinala pa kami sa gano'ng lugar?
Ano kayang nangyari? Nakatulog ako magdamag at hindi na'ko nakakain kagabi? Gano'n? Napagod sa kakasigaw? Ahh kaya pala.. .'
**KRUU**KRUU** Tunog ng tyan ko dahil naisip kona hindi pala talaga ako nakakain kagabi.
YOU ARE READING
'Til The Perfect Day
RandomKahit kailan ay hindi naging pantay ang buhay ng mga tao. Nasa iisang mundo pero ang iba'y naguguluhan, nalilito, masakit pero 'yan ang totoo. Sa hirap ng buhay minsan gusto monalang sumuko, pero sila? hindi nagpaapekto. Sila 'yung taong pin...
~♥~ Flashbacks (21) ~♥~
Start from the beginning
