LUKE GARCIA

Chapter 45

Luke's Point of View.

After 6 Months..

Bumuntong hininga ako habang nakatitig sa mga bituin, bigla ay binalot ako ng kalungkutan. "Hyung.." Mabilis kong nilingon si Kent Axel sa kaniyang pagtawag sa akin.

"Ang n-noona mo?" Tanong ko kaagad.

"Mas mabuti sigurong huwag mo muna siyang kausapin hyung, sa tingin ko kasi ay galit pa rin siya dahil sa ginawa mo." Sagot ni Kent kaya muli akong napabuntong hininga at yumuko na lang muna.

"Kung ako sa'yo hyung magpahinga ka muna kailangan mo 'yon." Nilingon ko si Kent Axel dahil sa sinabi.

"Hindi ko maintindihan kung bakit kailangang mangyari nito Kent, Kasalanan ko naman talaga ang lahat eh." Ngumiti si Kent Axel at tinapik ang balikat ko.

"I still believe that everything happens for a reason hyung." Kent said and tap my back a little more.

"I'll stay here then.." Mahinang sabi ko.

Nang umalis na si Kent ay tinanaw ko muna ang karagatan na ngayon ay umiilaw nandito kami sa Maldives.

"Aren't you going to bed?" Mabilis akong napaayos ng tayo at nilingon si Mia.

"M-Mia." Pagtawag ko sa kaniyang pangalan.

"Mm?" Matipid niyang tugon kaya naman mabilis akong naglakad at yumakap kaagad sa kaniya.

"Please don't treat me like this? Mmm?" Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

"Nag-aalala lang naman ako sa inyo ni baby that's why I overreacted." Mahina kong explain at hindi humiwalay sa yakap niya.

"Next time don't pick a fight okay? We're okay naman e.." Bulong niya kaya lumayo ako ng marahan at hinawakan ang dalawang pisngi niya.

"I'm sorry baby.." Bulong ko at niyuko siya upang halikan sa labi, ang mabilis na halik lang dapat ay nagbago lalo na ng tumugon siya dahilan para mahina ko siyang isandal sa pader.

'I miss this kind of kisses..'

Ang halik ko sa kaniyang labi ay napalalim at napainit kaagad lalo na ng isabit ni Mia ang kanyang kamay sa aking batok upang mas diinan ang halik.

Bigla ay nanumbalik sa akin ang araw na 'yon..

FLASHBACK~

sa sobrang pag-awat niya sa akin ay galit kong binasag ang bote na naglalaman ng likidong delikado para sa anak namin at ang syringe na binato ko papalayo sa akin.

Ang luha sa mga mata ko ay hindi ko naawat dahilan para sapuin ko ang sariling mukha gamit ang mga palad at doon umiyak. "Tangina ano bang dapat!?" gigil kong sigaw.

"Kumalma ka hijo," wika ni tita miyu at hinagod ang likod ko.

"Shh tama na," ang pagyakap niya sa akin ay muli akong ginawang bata para akong batang nagsusumbong sa sariling ina.

"Shh.."

"Vince go ahead take them, susunod kami." Ang luha ko ay hindi ko maawat hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin.

"Tahan na hijo walang mawawala okay? Magtiwala tayo sa naglikha ng lahat." Pinunasan ko ang luha at tsaka ako tumayo kasabay ni Tita Miyu.

"Lumaban ka para sa mag-ina mo, Tara na." Sumunod kami kaagad sa kung saan dinala sila Mia at Kent Axel.

Sumakay kami sa chopper at mabilis ko namang kinuha ang surgery gloves at nagsanitize muna. "I'll be doing a first aid." I announced.