LUKE GARCIA

Chapter 37

Mia Jasmin's POV.

Hindi ko maunawaan ang sariling nararamdaman ngunit mabuti na lang ay nagawa kong pigilan ang dapat, Jet lag nga siguro.

"Magaling ka na ba anak? Kaya nandito ka na? Hindi ba't binilin kong magpagaling ka na?" Tanong ni mommy kaya bumuntong hininga ako.

"I'm okay mommy, Hindi na ako inaatake ng arrhythmia." Mahinang sabi ko sa kaniya.

"Sa susunod na araw gagawin ang batas na nais mo ano ba talaga ang nangyari anak?" Hindi maintindihan na tanong ni mommy.

"Just trust me mommy, trust me." Mahinang sagot ko at isinandal ang aking noo sa kaniyang balikat.

"I love you mommy," wika ko.

"I love you too anak," anas niya at hinalikan ang tuktok ng aking ulo.

"Magpahinga muna kayo sa kwarto niyo, magpapadala ako ng makakain." Utos ni mommy kaya tuwid akong tumayo at bahagyang ngumiti.

"Sige mommy," aniya ko at nagpaalam na muna.

Lumabas ako ng nilalagian ni mommy upang pumunta sa kwartong nararapat para sa akin, nang sandaling pumasok ako sa kwarto ay nakita ko kaagad si Luke.

"Kamusta sila?" Tanong niya at mabilis na lumapit sa akin kaya ngumiti ako.

"Maayos naman sila, Inaantok ako." Sagot ko at dumeretso sa kama lumabi si Luke at mabilis na sumunod sa akin.

Pagkapikit ko ay ramdam ko talaga ang pagod na dahil sa byahe, walang nagawa si Luke kundi hayaan akong magpahinga sa kama.

Nagising ako ng marinig ang kalansing ng mga kung ano man kung kaya't bumangon ako upang tignan kung ano ang naririnog na yun ngunit nakita ko si Luke na nakaupo sa maliit na mesa sa kwarto habang hawak ang Kutsara, tinidor.

"Baby come here, let's eat." Pag-aaya niya kaya tumayo ako at mabilis rin na lumapit sa kaniya.

"Ang bango naman niyan," aniya ko at naupo sa kaniyang tabi. Inakbayan naman niya ako kinuha ko kaagad ang kubyertas at sinimulan ng kumain.

"Oh baby slow down or else you'll get an upset stomach." Bilin niya sa akin pero ngumiti ako tapos kumain lang ng kumain.

"Ang sarap what kind of food is this? Hindi familiar sa akin," aniya ko sa kaniya mg makalahati ang nasa malaking plate.

"It's bicol express." Napatango ako.

"Ah from bicol?" 

"Yup, your brother ordered that." Tukoy niya pa at inayos ang buhok ko kaya naman hindi ko na siya sinagot at kumain pa.

"Gutom na gutom ka baby ah," aniya niya kaya naman tumango tango na lang ako.

Lumipas ang sampung minuto ay naubos ko na lahat kaya naman napalunok ako at nilingon si Luke. "Did you eat na ba?" Tanong ko.

"Not yet but don't worry," wika niya at ngumiti.

"Sorry baby.." Mabilis kong sabi.

"Akala ko ka—"

"No problem baby, don't worry." Natatawa niyang sagot ngunit mabilis naming nilingon ang pinto ng may kumatok at bumukas ito.

"Kent Axel," wika ko ngumiti ito sa akin tapos ay inabot ang dala dala niyang maliit na lagayan kay Luke kaya naman lumingon ako muli.

"Alis muna ako balik ako mamaya," saad niya.

Nang lumabas siya ay mabilis kong sinilip ang baunan na nandito kaya naman binuksan ni Luke pero ganun na lang ang pagkunot ng noo ko ng sandaling mabahuan ako rito.