LUKE GARCIA

Chapter 35

Mia Jasmin's POV.

Natulala pa rin ako matapos matuklasan ang babaeng tinutukoy ni mommy, ngunit hindi ko maunawaan kung bakit kailangan niya pang ipasagot iyon sa akin kung kilala at alam naman pala niya ang sagot. Napapaisip lamang ako.

"Baby, kain." Tinanggap ko kaagad ang tray na inaabot ni Luke, ipinatong ko ito sa mesa tapos ay sinimulang kainin at nagsimula rin akong mag-isip kung papaano gagawin ang plano.

"Gutom na gutom ka?" Tanong niya sa akin kaya tango na lamang ang aking isinagot.

"Okay, eatwell baby." He said and picked upmy slippers and put it on the shoe cabinet, Maybe playing safe dahil mabigat talaga yung slippers ko.

"I love you," pahabol niyang sabi bago lumabas kaya naman nang makalabas na siya ay hindi ko na magawang tumugon.

Hindi ko namalayan na naubos ko na ang binigay niya sa akin dahil habang kumakain ako nagpaplano ako kung papaaano ililigtas ang dalawang lalake na mahalaga sa akin sa batas ng tinutungtungan naming plataporma.

"Are you done?" Napalingon ako sa pinto ng sumilip si Luke ng may ngiti sa labi at ang stethoscope sa leeg ay muntik pang mahulog ngunit nagawa niyang agapan.

"Yup." Sagot ko.

"I miss you," aniya niya at lumapit sa akin kaya naman nangunot ang noo ko tapos ay lumabi.

"Magkasama tayo madalas." Puna ko pa at tsaka inabot ang tubigan ko upang uminom.

"I love you," wika niyang muli kaya bumuntong hininga ako.

"I love you too." Tugon ko at inayos ang hospital coat niya dahil mukha siyang nalugi mukhang tumakbo siya papunta sa room ko.

"Kamusta sila tita?" Tanong niya nakangiti at mukhang natuwa sa tugon ko.

"Maayos naman pero bigla bigla lang nagcu-cut ang line sa tuwing nag-uusap kaming dalawa." Mahinang sabi ko tapos ay dinampot ang cellphone ko.

"Masama ang kutob ko, pakiramdam ko ay wala sila sa City o sa kahit saang kumpanya Luke. Masama ang pakiramdam ko pakiramdam ko ang dungeon na sinasabi ni mommy ay may ibang kahulugan." Nangunot ang kaniyang noo.

"Dungeon?" Tanong niya sa akin.

"I don't understand, but mom is giving me a logic to answer and I know there's a reason behind this Luke." Mahina kong sabi.

"Are you sure?" Kwestyon niya kaya tumango ako tapos kinuha ko ang paper bag at nandodoon ang kahon na binigay ni Luke.

"This box, may logic rin ito kung hindi mo in-open up I'm sure I'll be clueless for whom should I trust. Sabi ni mommy I can only trust 2 person, ang clue ng lalake ay itong kahon at sa babae ay wala dahil dapat pala akong magtiwala sa sarili kong desisyon." Umawang ang labi ni Luke.

"Seryoso?"

"Seryoso ako Luke kaya ngayon pa lang nagpa-plano na ako sa isip ko kung papaano ko kayo ililigtas at isusunod ko si mommy at si daddy kung sakali man." Tumango si Luke.

"Nauunawaan ko, Handa akong tumulong. Kung hindi tayo kayang tulungan ni tita at tito tayo-tayo lang ni Kent at Zai ang magkakasama." Ngumiti ako at tumango.

"Ganun na nga Luke, kailangan ko lang patatagin ang puso ko," wika ko at tsaka tumikhim.

"Maintain your emotions, eat healthy foods, rich in omega 3." Tumikhim si Luke.