Kinaaawaan kami ng iba kaya nila kami tinutulungan. 'Yung iba naman ay sobra sobra na ang kanilang yaman at hindi na nila alam kung saan dadalhin yung kanilang mga pera. Ako gusto kong tumulong sa kapwa ko dahil naaawa ako sakanila't wala silang mga magulang na kagaya ko.
'Lalo na 'yung mga homeless? Mana pa ako may tinitirhan sa orphanage eh sila? Wala.'
Napabuntong hininga ako.
Hindi alam ni Mother Lucia na nagsasanay ako sa pangunguha ng bagay na hindi alam ng mga tao.
'Magnanakaw? Pwede rin naman kung anong tawag mo sa bagay na nakukuha ko na hindi alam ng mga tao.'
p‹•.•›q
Tuwing may mga Charity na ganito, kinukuha ko 'yung nga wallet ng nga business man o mga tao na dumadalo ng hindi nila alam.
Napangisi ako.
'Yeah, I know. I'm the best on pickpockets. Bakit? Kawalan ba'yon sa kanila? Hindi kaya. Kung alam molang na barya lang ang libolibo sa kanila.'
Gawain ko'yan at binibigay ko 'yung nakukuha kong pera sa homeless people sa labas at hindi alam ni Mother Lucia ang gawain kong ganyan.
'Masisi nyo ba'ko? At gagawin ko nanaman ang ganitong bagay sa susunod na Charity Event.'
Nakapasok na kami sa kwartong tinutulugan ni Mother Lucia kaya pinuntahan ko agad 'yung electricpan. Naupo si Mother Lucia sya kama nya. Sinimulan konang kalikutin ang electric pan at habang gumagawa ako ay itinuloy ko ang pagkanta.
" So your confidence is quit
To them looks like weakness
But you don't have to fight it
'Cause your strong enough to win without a war
Every heart has a rythm
Let yours beat out so loudly
That everyone can hear it
Yeah, I promise you don't need to hide it anymore
Oh, and never be afraid of doing something different
Dare to be something more." Pagkanta ko ng malakas kaya naririnig ni Mother Lucia ang boses ko.
" Napakaganda talaga ng boses mo, anak." Malawak ang ngiting sabi nya kaya nginitian ko naman sya.
" Tapos napo, Mother Lucia." Sabi ko sakanya pagkatapos kong gawin 'yung nasirang electripan.
" Kabilis naman, nak?" Hindi makapaniwalang tanong sa'kin ni Mother Lucia na ikinailing ko naman habang nakangiti.
'Syempre ako papo, nay? Mabilis yata 'yung kamay ko.'
Pero sa isip ko lang sinabi 'yun.
" Syempre nay, ako pa?" Nakangisi at nagyayabang na sabi ko sakanya.
'Para ko naring nanay si Mother Lucia sakanya ko naramdaman na magkaroon ng isang ina.'
Ngumiti naman sya sa'kin, tumayo at ginulo ang buhok ko. " Sige na, okay na balik ka na ulit sa garden, nak. Sya nga pala, padiligan yung mga halaman hah, salamat." Nakangiting sabi sa'kin ni Mother Lucia habang. Magalang naman akong tumango sakanya at pumunta ulit sa secret garden namin.
Nang makapunta ako dito ay bumungad sa'kin ang sariwang hangin at ang tunog alon ng maliit na ilog na nakakapag pawala ng magulong pananaw ko, kahit papaank. Naupo muna ako sa maliit na bridge na nandito at tumingin sa kapaligiran na napupuno ng makukulay na bulaklak.
'Walang kakupasan ang ganda ng lugar na'to.'
p^__^q
Sa totoo lang, napakabait ni Mother Lucia, gusto kong makapag ipon ng pera para makatulong rin ako sa mga kagaya ko para naman matuwa sa'kin Mother Lucia at makatulong sakanya kahit papaano. Nagbibinata na'ko at hindi na'ko bumabata.
DU LIEST GERADE
'Til The Perfect Day
SonstigesKahit kailan ay hindi naging pantay ang buhay ng mga tao. Nasa iisang mundo pero ang iba'y naguguluhan, nalilito, masakit pero 'yan ang totoo. Sa hirap ng buhay minsan gusto monalang sumuko, pero sila? hindi nagpaapekto. Sila 'yung taong pin...
~♥~ Flashbacks (1) ~♥~
Beginne am Anfang
