OWNER¹ MİNE 棄者

33|⚜

Yasak Elma

ꕤ

Taehyung :

Kış güneşinin ışık hüzmeleri usulca penceremden odama süzülürken elime aldığım kış çayıyla odamın penceresini açmıştım. Bir kaç günlük sıkıcı noel tatilinin bitmesi üzerine herkes gündelik işlerine geri dönerken benimde bir kaç saat sonra stajım için gitmem gereken özel bir hastahane vardı. Açtığım pencere sayesinde bedenimi esir alan soğuk yüzümde ufak bir gülümsemeye vesile okurken kulaklarıma dolan ince tını kısacık keyfimi yarıda bölmüştü.

" Taehyung."

Karşı daireden değil de hemen arkamdan gelen naif ses kaşlarımın çatılmasını sağlamışken arkamdaki bedene doğru dönmüştüm. Sarı saçlarının perçemleri alnına düşerken giydiği bol beyaz kazak ve altına geçirdiği dar pantolonuyla birlikte ufak bedeni karşımdaydı. Dolgun dudaklarına yerleştirdiği samimi gülüş dikkatimi oraya topluyordu.

" Ne işin var odam da!"

Jimin'in odamda olması aklımı başıma getirirken beynime doğru hücum eden sinirle bağırdım. Aniden yükselen sesim Jimini korkuttuğunda irkilerek benden bir adım uzaklaşmıştı. Gözlerini örten gülümsemesi yavaşca kaybolurken naif ve oldukça kısık sesle çıkan sesiyle mırıldandı.

" Taehyung ben staja birlikte gidelim istedim, o yüzden seni kapıda bekliyordum annen beni görünce -"

" Telefon denen aletten haberin var değil mi? Ne diye özel alanıma giriyorsun!"

Kendini ifade etmeye çalışırken ikinci bir bağırışım kelimelerini boğazında dizerken bal rengindeki gözlerinin dolduğuna şahit olmuştum. Bu denli sinirlenmem başucumda duran kırmızı bilekliği görmesinden korktuğum içinken, karşımda ağlamamak için dudaklarını dişlediğine kendini sıktığı için titrek çıkan sesiyle konuştu.

" Ben böyle sinirleneceğini düşünmedim özür dilerim Taehyung."

" Sana verdiğim şansı iyi bir şekilde değerlendirmiyorsun Jimin, o yüzden-"

Cümlemi bitirmeme izin vermeyen sözleri ve göz yaşlarıyla birlikte konuşmaya başladığında susup dinlenmek zorunda kalmıştım.

" Taehyung lütfen yemin ederim bir daha sinirleneceğin şeyler yapmam. Lütfen bana verdiğin şansı çöpe atma. "

Göz yaşları çenesine doğru akarken bana yaklaşmak için harekete geçen ayakları ve bana uzanan titrek parmakları aklına gelen yasak elma kuralıyla durmuştu. Öne doğru uzattığı parmakları, yumruk şeklini alırken kendine doğru çekip konuşmasına devam etti. Sesi çaresiz geliyordu.

" Taehyung lütfen beni kimsesiz bırakma kalbinden başka gidebileceğim bir evim yok."

Lisenin ilk zamanlarında korunmaya muhtaç Jimin tam karşımdayken aklından geçen şeyi söylemeyeceğim halde bu kadar korkup yalvarması intikam almak isteyen tarafımı şenlendirirken, tüm renkleri uğruna feda edeceğim bal rengindeki gözlerinden süzülen yaşlar üzerine kilit vurduğum odayı sızlatmıştı. Kuruyan dudaklarımı ıslatarak yarıda kesilen cümlemi tamamladım.

" O yüzden bir cezayı hak ediyorsun, böylelikle aklın başına gelir."

Söylediklerimi idrak etmesiyle ağlamaktan hemencecik kızaran yüzü afalladığında kırpıştırdığı gözleriyle komik gelsede kendimi gülmemek için tutmuş ve yüzümdeki ciddi ifadeyi korumuştum. Üzerine doğru attığım adımlarla dibine girdiğimde arkada olan yatağıma bedenini itmiştim. Ani hareketimle siyah çarşafın serildiği yatağıma düşerken hiç vakit kaybetmeyerek üzerine eğilmiştim.