Rüyada Saklı

58 - Ten (Kitap Finali - Bölüm 2)

Şunu şuraya salayım da. Seneler sonra okuyun bari. Hoş okuyan kaldı mı o da ayrı bir mesele ya.

Üç bölümle finali vereceğim canım okuyucularım. Bilginize :)

Sonrası mı? Onu sadece Allah bilir.

Sevgilerle

EmyZona

------

(Bu şarkılarla güzel gider)

Rival; Ruelle

Iliya Zaki; Atanua

Eivor; Helig, Lightining the Beacons, The hall of fallen.

Requiem in D minor: Lacrimosa dies illa; Mozart

London Grammar; Wasting My Young Years

—---------

Yeniden bir çarp kalbim. Huzurun sesi kulaklarıma dolsun.

Ruhun ruhuma, kanın kanıma karışsın.

Işığın boğazımda çağıldasın.

Ara! Elbet bulacağız.

Elbet çözülecek tüm sırlar, sorunlar.

Son değildi bizim aradığımız,

Yolda bulduklarımızdı,

Bizdik.

Başlangıçtı yeniden yazdığımız,

Bir olarak...

☀️🌙

Gerçeklikle bulanmış bedenlerimizin yeniden beraber hayat bulmasının mutluluğu ile Aktan'ın parmaklarını parmaklarıma doladım. Oturduğumuz koltukta yeniden birbirimizi yan yana bulmuştuk. Annem ve anneannem ise tam karşımızda dizlerinin üzerlerine çökmüş, gözleri kapalı şekilde ellerini dizlerimize yaslamışlardı.

Geri geldiğimizi anladılar. Her zaman anlarlardı. Onlar doğurandı. Rahimdi. Sonsuzluktu. Anneydi.

İkisi de gözlerini aynı anda açarak, bize hafifçe gülümsediler. Karşılıklarını da ruhumuzda çağıldayan gülüşle karşılık buldu.

Aktan "Tanrıçaların yanına gittik. Bizi küçük bir geziye çıkardılar." dedi yüzünde saklayamadığı neşesiyle. Onun neşesinin bendeki ayna etkisi ile gülümseyen gözlerine bakıp "Ve bize gerekli her şeyi anlattılar. En başından itibaren." dedim.

Annem ve anneannem ise şaşkınlıkla ciğerlerine aynı anda derin bir nefes çektiler. Çetin ise merakla bize bakıyordu. Oturduğu koltuğun ucuna kayıp, ellerini birleştirdi. Yüzünde, bir çocuğun sonsuz merakını doğuran emareler vardı.

"Söz ettiğiniz Tanrıçalarınız sizi yanlarına mı davet ettiler? O sözünü ettiğiniz başka aleme mi gittiniz?"

Aktan ile aynı anda gözlerimizi tavana diktik. "Sanırım orası farklı bir alem değil? Sadece zaman içinde sıkışmış gibi." diye mırıldandım. Aktan ise "Donmuş bir zaman. Âlem aynı. Sadece bizim şu an yaşadığımız katman çok daha düşük bir seviyelerde." dedi net sesiyle.

Bu bir akıl olma gerçekten mükemmel bir şeydi. Bunu düşününce dudaklarımdan istemsiz bir kıkırdama kaçtı. Aktan'ın da dolgun dudağı zorla tuttuğu bir gülümsemeye gebeydi.