Rüyada Saklı

32 - Çekim

Herkese Merhaba.

İki günlük gecikme için özür diliyorum. Fakat normalden daha uzun bir bölümle beni affedeceğinizi umuyorum. Yorumlarınız ve votelarınızla bana destek olabilirsiniz. 

Ayrıca profilimde bulunan İnstagram linkinden üç hikayemin spoiler ve bölüm alıntılarını paylaştığım profilime ulaşabilirsiniz. Soru sormak isterseniz de İnstagram adresime ek Ask Fm linkinden de bana ulaşabilirsiniz.

Neyse çok konuştum sanırım.

İyi okumalar 😊

🌙

"Seni yalnız bırakamazdım. Hele ki aynı şehirde nefes alıyorsak yanında olmak zorundayım." diye mırıldandı bana bakmadan

Duygu ve düşünce denizimde kaybolduktan sonra boğazımı temizleyerek "Bırakma o zaman." dedim onunla aynı ses tonuyla

Başını insanüstü bir hızla bana çevirip yüzünde anlamlandıramadığım kaybolmuş bir ifade ile bana baktı. Fakat hislerinde bana tutunan heyecan patlamasıyla o kusursuz yüzüne bakarak hafifçe gülümsedim. Gözlerini bir kaç saniye kırpıştırıp hızla başını salladı ve kahverengi gözlerini benden ayırdı.

Ardından park ettiği arabasının kilidine basıp binmem için nazikçe kapıyı açtı. Sonra da elinde ki valizimi arka koltuğa bırakıp hızla sürücü koltuğuna geçip bana baktı.

Sırıtarak "Hadi gidelim nereye gideceksek." dedim koltuğa yayılarak, emniyet kemerimi taktım.

Arabayı çalıştırıp hızla yola koyulduk. On beş dakikalık yolculuk süresince arabanın içinde elle tutulacak kadar yoğunlaşan sessizliği bozmak adına "Beni eve mi götürüyorsun yoksa güvendiğin bir otele mi?" dedim ona gözlerimi çevirip

"Ne kadar kalacaksın?" diyerek sorumun üstüne soru ekledi Aktan da. Oflayarak "İki gün." dedim başımı tamamen ona doğru döndürüp. Gözlerini saniyelik bana çevirip yüzümü taradıktan sonra "Seni eve götürmek isterdim ama." diyerek yutkundu.

Sonra boğazını temizleyip "Bu güvenli olmaz Yelda. Seni çok güvendiğim bir otele yerleştireceğim. Eğer uzun süre kalsaydın da güvenli bir eve yerleştirecektim." dedi.

Ona bakıp tek kaşımı kaldırdım. "Madem yanında güvende olamayacaktım neden beni tek başıma bırakmadın? Neden beni aldın? Ben kendimi yolumu bulacak kadar akıllı bir kadınım." dedim hafiften sinirli tonlar içeren sesimle

"Bulurdun." dedi gözlerini yoldan ayırmadan gaza daha çok abandı. Bir o kadar dikkatli fakat çok da hızlı şekilde önündeki araçlardan sıyrılıp adeta otobanda kendine ait bir şerit yarattı.

Fakat benim gözüm bu tehlikeli oyunu göremeyecek kadar ona odaklanmıştı. Bedenimi tamamen Aktan'a çevirip "Madem bulurdum neden korumam gibi peşimdesin?" dedim her yolculuk sonrası büründüğüm nemrut ifademle

Elini sertçe direksiyona vurup "Çünkü olmalıyım Yelda. Uçaktan adımını attığın anda bana yanaştığını hissettim. Nasıl anlatacağım bilmiyorum ama sanki mıknatıs gibisin. Bulunduğun her ortamda sana doğru çekiliyorum. Hep bir adım arkanda olma hissiyatı hem bedenimi hem de hislerimi ele geçirmiş vaziyette." dedi derin bir nefes verip

Büyümüş gözlerimi ona çevirmiş, yükselen öfkeli ve kırılmış sesiyle de oturduğum koltuğa korkuyla sinmiştim. Söyledikleri ise de ruhumda zelzelelere yol açacak kadar şiddetle beni bulmuştu. Derin nefesler alıp kalbimin korkuyla hızlanmasını yeniden eski normal haline getirip yutkundum.