Rüyada Saklı

40 - İlmek

Yeni bölüme hoşgeldiniz en biricik okuyucularım. Başlamadan önce size bir kaç şey hatırlatıp, öyle bölüme geçmek istiyorum.

İlki Instagram hesabım hakkındadır. Bilenler zaten takipte, fakat olur da yazar yani ben hakkında veyahut hikayem hakkında notlar, kesitler ve fikir alışverişlerimi takip etmek için eklemek isterseniz linki profilimde mevcut , ayrıca buraya da ekleyeyim.

instagram.com/emyzonayaziyor

Soru sormak için ise AskFm hesabım hala açık 😏

https://ask.fm/EmyZona

Ve ayrıca Spotify Rüyada Saklı Playlist'i de profilimde mevcut

Birinci Nöt: Yıldız ve yorum yapan okuyucularımı tabi ki de daha çok seviyorum. Darısı hayalet okuyucuların başına😂

İkinci ve önemli bir Nöt: Yelda ve Aktanın kim olduğunu görmek ister misiniz? O zaman İnstagram sayfama beklerim. Yelda ve Aktanın fotoğraflarının altında da hikayenin gidişatıyla ilgili bir kaç kelime nakşettim.💚

🌙 Ve siz değerli okuyucularım, her biriniz sayesinde hikayem 50 bin okunmaya ulaştı. Her şey için teşekkür ederim. Daha iyi yerlerde görüşmek ümidiyle, verdiğiniz her desteğe sonsuz teşekkür. 💚

Bu kısa bilgilendirmeden sonra yeni bölüme hoşgeldiniz Rüya Takımı 💚 İyi okumalar dilerim.

🌙

Huzur ne idi?

Herkes için farklı bir tanımı bulunan bu kavram, şuan bedenimin ve beynimin tüm hücrelerine ilmek ilmek işlenmişti.

Salondaki uzun koltukta Aktanın göğsüne başım yaslı, bir kulağımda onun kalp atışını, diğerine ise de şöminede harla yanan ateşin sesi içime doluyordu.

Derin bir nefes alıp kollarımı onun geniş bedenine sarıp, mavi gözlerimi buğulu kahvelerine diktim. Aktan bana hafifçe baktıktan sonra "Aynı huzuru bende paylaşıyorum." dedi parmaklarını saçlarımın içine sokup, saç diplerimi hafifçe okşamaya başladı.

Dudaklarımdan huzurlu bir mırıltı döküldü ikimiz içinde. "O kadar olay üst üste yığıldı ki, bir an nefes alamıyorum gibi hissettim. Sanki beynimde aynı anda bir çok kapı açılıp, kapandı ve ben onların ne hakkında olduğuna bile erişemedim." diyerek parmaklarını çeneme dayayıp, kaldırdı Aktan.

Verdiği nefes yüzümün her bir zerresine dağılırken gözleri benimkilerden ayrılmadan

"Ama senin gözlerin, çölün ortasında ki vahada ki en nadide su gibi hayat veriyor bana. Can verici, huzurlu, rahatlatıcı." diye fısıldadı. Yüzü bana gittikçe eğilirken, dudaklarımız büyük bir tutkuyla buluştu.

Suya hasret bir bedevi gibi hasret kalmıştım sanki dudaklarına. Damla damla içime akıttığı her bir duygu, bedenimde harmanlanarak yeniden ona geri dönüyordu. Aktan ne ara yaşamımın pınarı haline gelmişti? Ne zaman onsuz nefes alamaz hale düşmüştüm? Soruları aklımın gerilerine itip ani yaşamaya karar verdim. Bedenine yasladığım vücudumu üzerinde kaydırıp daha fazla harlanan bir istekle öptüm onu.

"Ah kadınım." diye seslice inledi Aktan kollarını sıkıca belime sararak beni hızla döndürüp, koltukta altına çekti. İki kelime ağzımın içinde yankı yaparak ciğerlerime indi. Bir kor tanesi gibi yanan gözleri benimkileri bulunca üzerine su atılmış gibi dindi. Onun üstünde büyük bir etkiye sahiptim. Sanki şu an istediğim her şeyi ona yaptırabilirmişim gibi hissediyordum. Yanaklarına avuçlarımı dayayıp, mavi gözlerimi yüzüne dikerek bir nefes verdim.