“မလံုေလာက္ေသးဘူး ။ က်ဳပ္ တစ္ေယာက္တည္း သြားလိုက္မယ္။ တာအိုေရာင္းရင္းက်ာခ်ီက ဒီမွာ ဆရာႀကီးဖူက်ိနဲ႔အတူတူ က်ဳပ္ကို ေစာင့္ေနပါ ” မိုဝူက်ီက ျခင္းေတာင္းကို ဆြဲကာ သခင္ပုဆိန္ကို ရွာရန္ အခန္းမွ ထြက္သြားေတာ့သည္။
“ခဏေလး ” ဆရာႀကီးဖူက်ိက ေအာ္ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း မိုဝူက်ီက ထြက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။
“ အစ္ကိုႀကီးဖူက်ိ ... မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ တာအိုေရာင္းရင္းမိုဆီ ဘာမွ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနသၫ့္အခါ က်ာခ်ီက ဆရာႀကီးဖူက်ိကို အစ္ကိုႀကီးဖူက်ိဟု ေျပာင္းလဲေခၚဆိုေလ၏။
ဖူက်ိက မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ကာ “ သူက သခင္ပုဆိန္ဆီ သြားမွာ မလား။ သခင္ပုဆိန္က အေတာ္ေလး ရက္စက္တယ္။ တာအိုေရာင္းရင္းမို တစ္ေယာက္တည္း သြားတာ အႏၲရာယ္ရိွႏိုင္တယ္။ တကယ္လို႔ သူက ေက်ာက္တံုးနက္ကို တစ္ခါတည္းနဲ႔ အမ်ားႀကီးထုတ္မိရင္ သူ အသက္ရွင္ရက္ ျပန္ထြက္ႏိုင္ပါ့မလား စိတ္ပူမိတယ္ ”
အကယ္၍ ဆရာႀကီးဖူက်ိက မိုဝူက်ီတြင္ တိုက္သေဘၤာရိွမွန္း မသိပါက ဆရာႀကီးဖူက်ိသည္ မိုဝူက်ီ တစ္ေယာက္ တာအိုသခင္ဆီ သြားေတြ့လ်ွင္ပင္ စိုးရိမ္မည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း မိုဝူက်ီတြင္ သူ႔အနာဂတ္ သက္ေရာက္မႈ ရိွႏိုင္သၫ့္ တိုက္သေဘၤာရိွေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူက မည္သို႔ မစိုးရိမ္ဘဲ ေနမည္နည္း။
က်ာခ်ီက ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္သည္ “ အစ္ကိုႀကီးဖူက်ိ ... က်မက သူနဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ကုန္ဆံုးခဲ့တာဆိုေတာ့ သူက အေလာႀကီးတဲ့ လူ မဟုတ္မွန္း သိတယ္။ သူက က်မတို႔ကို ဒီေနရာမွာ ေစာင့္ေနေစခ်င္တာဆိုေတာ့ ေစာင့္ၾကတာေပါ့ ”
ဆရာႀကီးဖူက်ိ၏ စိုးရိမ္မႈ အေၾကာင္းအရင္းမွန္ကို မသိလိုက္ၾကေခ်။ အေၾကာင္းမွာ အားလံုးက ေမွာင္ခိုေဈးကြက္၏ သခင္ပုဆိန္မွာ မည္မ်ွ ရက္စက္တတ္ေၾကာင္း သိေနၾက၍ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဖူက်ိက မိုဝူက်ီတြင္ ေက်ာက္တံုးနက္မ်ားစြာ ရိွေနမွန္း သိ၍ တစ္ခါတည္းျဖင့္ သခင္ပုဆိန္ေရ႔ွ ေက်ာက္တံုးနက္မ်ားစြာ ထုတ္ယူမိလ်ွင္ သခင္ပုဆိန္က ေသခ်ာေပါက္ မက္ေမာလာေပလိမ့္မည္။
BINABASA MO ANG
လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)
Fantasysequence of Book 3 ~~~ All credits given to original author
chapter 415 (z)
Magsimula sa umpisa
