Zawgyi
"သားေလး.............ဥကၠာငယ္................ေဖ့သားႀကီး..............အိပ္လွခ်ည္လားကြ..ထပါဦး"
(ဟင္...ဒါ ...ဒါ.... အေဖ့အသံ) က်ေတာ္ အေဖ့အသံၾကားၾကားျခင္းပဲ ေလးလံေနတဲ့မ်က္ခြံေတြကို အတင္းဖြင့္လိုက္မိတယ္။
"အေဖ ..အေဖမေသဘူးေနာ္။ သား ဝမ္းသာလိုက္တာအေဖရယ္။ အေဖသားဆီ ျပန္လာတယ္ေနာ္။ သားေလ ..သား ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ အေဖေနာ္..."
က်ေတာ္ဝမ္းပန္းတနည္းနဲ႔ ငိုေကြၽးၿပီး တင္းၾကပ္စြာ အေဖ့ကိုဖတ္ထားမိတယ္
"အေဖ သားႀကီးကိုစိတ္မခ်လို႔ ခနျပန္လာၾကည့္တာကြ။ အေဖထင္တဲ့အတိုင္းပဲ။ မင္းဝမ္းနည္းေနတယ္မလား။ သားႀကီး မင္းအျပစ္မဟုတ္ဘူးသား။ ငါ့သားတစ္သက္လုံးေနာင္တေတြနဲ႔ ေနထိုင္သြားရမွာကို အေဖစိုးရိမ္လို႔ ခနလာေတြ႕တာပါသားရယ္။
အေဖ့မွာ အျပစ္ရွိတာပါ။ အဲ့အျပစ္ေတြကိုလည္း အေဖအခုေပးဆပ္ရေတာ့မွာပါ။ အေဖမသြားခင္ေလး ကတိတစ္ခုေတာ့ေပးပါသားရယ္။ အခုအျဖစ္အပ်က္မွာ သားအျပစ္မရွိတာမို႔ သားစိတ္ဓာတ္မက်ပါဘူးလို႔။
ပညာကို ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ဆက္သင္ပါ့မယ္လို႔။ အေမနဲ႔ ညီမေလး၊ညီေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္လို႔။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူးဆိုတဲ့ကတိေတြ အေဖ့ကိုေပးပါသားရယ္။
သားႀကီး..မင္းလဲက်သြားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။ အကိုႀကီေတာ့ အဖရာတဲ့။ မင္းကအခု ဖခင္ေနရာမွာေနရေတာ့မွာမို႔ စိတ္ဓာတ္မာမာထားၿပီး ျပန္ထေတာ့သား ။ျပန္ထေတာ့။"
"သားကတိေပးပါတယ္အေဖရယ္။ သားပိုပိုၿပီး လိမၼာပါ့မယ္။ အေဖသားနဲ႔အတူျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာ္။ အေဖ......။ဘယ္သြားမလို႔လည္းအေဖရဲ႕။ သားနဲ႔အတူျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာ္....။"
စကားေတြေျပာၿပီး တေျဖးေျဖးေဝးသြားတဲ့အေဖ့ဟာ က်ေတာ္လိုက္ေခၚေနေပမယ့္လည္း အၿပဳံးတခုနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။
လူေရာစိတ္ပါ ဖိစီးလြန္းအားႀကီးသြားသလား၊ က်ေတာ့္ရဲ႕ႀကံ့ခိုင္မႈပဲနည္းေလသလား မသိေတာ့ပါဘူး၊ က်ေတာ္ေမ့ေျမာသြားမႈဟာ အေဖ့ရက္လည္ၿပီး ေနာင္တစ္ေန႔မွပဲႏိုးထလာႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
BINABASA MO ANG
ငါတို့ဝေးသွားရင်........ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် (Completed 🤍)
Short Storyလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅နှစ်က ဖြစ်ရပ်လေးကို အခြေခံထားတာမို့ တချို့အရာလေးတွေက လက်ရှိနဲ့ နည်းနည်းကွာခြားနေပါမယ်။ နောက်ပြီး ကျမကစာရေးဆရာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအကြောင်းလေးကိုနားထောင်ခဲ့ရတာလည်း ၁၅နှစ်တောင်ကြာသွားပီဆိုတော့ နေရာတွေ အချိန်တွေ သီချင်းတွေက လွဲကောင်းလွဲနိုင်ပါတယ်...
