Zawgyi
က်ေတာ္နဲ႔ဦး အဆက္သြယ္ျပတ္သြားတာ 3လေက်ာ္သြားပါၿပီ။ အရင္တစ္ခါဖုန္းဆက္ၿပီးကတည္းက က်ေတာ္လည္းထပ္မဆက္ျဖစ္ေတာ့သလို ဦးဘက္ကလည္း က်ေတာ့္ကို မဆက္သြယ္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေတာ့္လိုသာမာန္ပတ္သက္မႈေလးတစ္ခုကို ဦးေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ၿပီ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
ေနာက္လထဲဆိုက်ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္တက္ရမယ့္အခ်ိန္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ကပဲ က်ေတာ္ရတဲ့ေထာက္ပံ့ေၾကးနဲ႔ ေက်ာင္းအပ္ၿပီးပါၿပီ။ ေက်ာင္းဝတ္စုံအတြက္လည္း ၂စုံစီစဥ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ေတာ္အတြက္ အားလုံးနီးပါးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။
ေက်ာင္းစဖြင့္ဖို႔ ၁ပတ္အလိုမွာပဲ ပရဟိတအသင္းက အကိုတစ္ေယာက္အေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ က်ေတာ့္ဆီေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေတာ့္တစ္သက္မွာ ေနာင္တအရဆုံးေန႔လို႔လည္း သတ္မွတ္တဲ့ေန႔ေပါ့ဗ်ာ။
"ဥကၠာငါ့ညီ အကိုနဲ႔ခနလိုက္ခဲ့ဦးကြာ။ အေရးႀကီးလို႔။ မင္းရဲ႕အုပ္ထိန္းသူတစ္ေယာက္ပါေခၚခဲ့။ အေမႀကီးေဒၚေငြခင္(ဥကၠာငယ္ကိုေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ အေမႀကီးကိုေျပာတာပါ။) ဆုံးၿပီတဲ့ကြ။ ေသြးေဆာင့္တက္သြားတယ္လို႔ေျပာတယ္။ အခုသူ႔သားသမီးေတြ အသင္းကိုေရာက္ေနတယ္။ မင္းကိုေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့။"
"ဗ်ာ...။ဘလိုျဖစ္ရတာလဲဗ်ာ။ က်ေတာ္လာၿပီအကို။ အဝတ္ေလးလဲလိုက္ဦးမယ္ခန။ အေမေရ.......အေမ။ လာဗ်ာ သားနဲ႔အတူသြားရေအာင္။"
က်ေတာ့္အေမ့ကိုေခၚၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။
ပရဟိတအသင္းကိုေရာက္ေတာ့
"ဒီကေမာင္ေလးက ဥကၠာငယ္ထင္ပါရဲ႕။ အမက ေဒၚေငြခင္ရဲ႕သမီးႀကီးပါ။ အမရဲ႕အေမက ေမာင္ေလးပညာေရးအတြက္ေထာက္ပံ့စရိတ္ေပးတယ္လို႔သိထားရပါတယ္။ အခုအမရဲ႕အေမ မရွိေတာ့ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့၃ရက္ကပဲဆုံးပါးသြားပါတယ္။
အဲ့ေတာ့အမတို႔ကပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ပဲေျပာမယ္ေမာင္ေလးရယ္။ ေမာင္ေလးအတြက္ေထာက္ပံ့ေရးစရိတ္ကိုအမတို႔အေနနဲ႔ဆက္ၿပီး တာဝန္မယူႏိုင္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း လာေျပာတာပါ။အမတို႔မွာလည္းသားေတြသမီးေတြရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ေရွ႕ေရး ကလည္းရွိေသးတယ္ေလကြယ္။
YOU ARE READING
ငါတို့ဝေးသွားရင်........ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် (Completed 🤍)
Short Storyလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅နှစ်က ဖြစ်ရပ်လေးကို အခြေခံထားတာမို့ တချို့အရာလေးတွေက လက်ရှိနဲ့ နည်းနည်းကွာခြားနေပါမယ်။ နောက်ပြီး ကျမကစာရေးဆရာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအကြောင်းလေးကိုနားထောင်ခဲ့ရတာလည်း ၁၅နှစ်တောင်ကြာသွားပီဆိုတော့ နေရာတွေ အချိန်တွေ သီချင်းတွေက လွဲကောင်းလွဲနိုင်ပါတယ်...
