طفلة ولكن

الجزء التاسع ١ (خوف)

نكمل
اسر لف للمكان اللى همس بتبص فيه لقى شخص لابس قناع ماسك اريا من رقبتها جامد ورافع عليها مسدس وبيهدد اللى حواليه فسحب همس وخلاها وراه وبدأ يتحرك بالراحة ناحية اوضة دكتور شوقى واول ما حط أيده على اوكرة الباب لقى الشخص المقنع دا لف ناحيتهم
المقنع :سيبها
اسر:هى مين
المقنع:اللى وراك سيبها حالا
اسر:مستحيل انت مين وعايز ايه من اريا
المقنع:شئ ميخصكش هات البنت اللى وراك
اسر بسرعه فتح الباب ورمى همس جوا وقفل الباب تانى
المقنع:لا برافو زى الشاطر بقى ابعد عن الباب دا حالا
عند اسد فى الاوضة سمع صوت عالى ولما جه يخرج لقى الباب بيتفتح وحد بيدفع همس لجوا وبعدها قفل الباب تانى
اسد باستغراب:فى ايه
همس بخوف:اسر اسر الحقه فى واحد ماسك مسدس برا ورافعه على اريا
اسد بصدمة : ايه ابعدى بسرعه
وخرج لبرا لقى اسر واقف على باب الأوضة وفى شخص بعيد شوية لابس ماسك ورافع مسدس على اريا وتقريبا كل اللى فى المكان خرجوا برا ما عدا اريا والمقنع وأسد واسر
المقنع:يا اهلا بالاسد
اسد ببرود:يعنى تعرفنى
المقنع :اكيد
اسد :يبقى اكيد عارف أن مش انا اللى اتهدد بسلاح
المقنع :لا مهو انا مش بهددك انا بضرب علطول
وضرب اول طلقة فى الهوا
المقنع:الطلقة الجاية هتبقى فى دماغها واللى بعدها فى دماغ صاحبك
اسد فجأة لمح شخص جاى من ورا المقنع وبيشاورله أنه يكمل كلام
اسد:طب انت عايز ايه
المقنع :عايز اللى فى ايدي واللى فى الاوضة دى
اسد:ليه هما عملولك ايه
المقنع:ملكش دخل ودلوقتى ابعد بدل ما تندم
اريا بصوت واطى:انت ليه بتعمل كدا انت اكيد مش هو
المقنع بغضب :اسكتى خالص احسنلك
اسد: طب ماشي خد إللى انت عاوزه
المقنع:ابعدوا عن الباب
فى اللحظة دى الشخص اللى كان وراه رفع عليه مسدس
........:نزل المسدس يالا
المقنع: بلاش اللى انت بتعمله دا علشان هتندم
.......: عمرى ما ندمت سيب البنت دى
المقنع فعلا ساب اريا اللى جريت ناحية اسد بسرعه
اريا بصوت واطي لاسد :مش دا اللى كان فى الفيلا
اسد :مش وقته
الشخص اللى مسك المقنع اول ما جه يكلبشه اسد وقفه
اسد: معلش دقيقة هو انت ضابط
.....:اه انا المقدم جاسر
اسد:طب انا عايز اشوف وشه
جاسر: ماشي اتفضل
اسد مد أيده علشان يشيل القناع بس فى دقيقة الشخص دا فك منهم ومسك مسدسه من على الأرض وجرى ناحية اسر ورفع عليه المسدس
اسد بحدة:صدقنى لو حصله حاجه هخليك تندم على اليوم اللى اتولدت فيه
المقنع:لا ماهو انا زى الباشا مبندمش وعلشان أوفى بوعدى اول طلقة هتبقى للقطة (قصده اريا)
ووجه المسدس ناحية اريا وقبل ما يضرب بدقيقة بقى فى الارض
دقيقة كله كان ساكت فيها وثابت فى مكانه المقنع على الأرض ودماغه بتنزف اسر مصدوم وواقف فى مكانه اريا مغمضة عينيها ومستعدة للموت اسد بيبص لاريا وأسر يتأكد أنهم كويسين
اسد اول واحد اتحرك وراح ناحية الشخص اللى ضرب المقنع
اسد : انت مين
حسام :فين همس
اسد:انا بسألك انت مين
حسام:انا دكتور حسام خطيب همس اقدر اعرف فين همس
اسد :فى الاوضة دى
حسام فتح الباب علطول ودخل جوا هو وأسد واسر وكمان اريا اما جاسر فراح كلبش الشخص المقنع وبدأ يدور فى لبسه على اى حاجه
حسام اول ما دخل لقى واحدة على سرير وعماله تترعش ودى كانت اسيا وهمس بتحاول تهديها
همس: حسام ايه اللى حصل برا
حسام:مش مهم المهم انتى كويسة ؟
همس:انا كويسة بس اسيا اول ما سمعت صوت ضرب النار انتفضت وفضلت تترعش كدا
حسام بحدة:فى دكاترة هنا غيرك قومى معايا دلوقتى
همس: انت عايزنى اسيبها كدا
حسام بغضب: الشخص اللى برا دا من شوية كان معاه سلاح وبيضرب نار وكل دا من ورا البنت دى
همس:وهى ايه ذنبها فى كل دا
فى الوقت دا جاسر اتدخل
جاسر: من رأيي بردو أن حضرتك تروحى دلوقتى والبنت اللى معاكى دى كمان
همس: ليه
جاسر:الصور دى كانت فى جيب الشخص اللى برا
اسد:صور ايه
جاسر:اتفضل
اسد مسك الصور وبص فيها بصدمة لانها كانت صور اسيا واريا وهمس
جاسر:من الواضح أن فى حد قاصدكم
اسد :اسر جهز كل حاجه احنا لازم نمشي حالا مفيش وقت وانتى كمان يا اريا هتيجي معانا وبالنسبة ليكى يا دكتورة همس تقدرى تيجي معانا لو تحبي ووقتها هتبقى فى حمايتنا ومامتك كمان لو تحبي
حسام:لا همس هتفضل معايا
اسد ببرود :براحتكوا
همس :بس انا مش عايزة اسيب اسيا
حسام:يعنى ايه أن شاء الله
همس:يعنى زى ما سمعت يا حسام انا مش هسيب اسيا انا وعدتها افضل معاها
حسام: انتى شكلك اتجننتى انتى شفتى اللى حصل لمامتك بسببها وانتى كمان كان ممكن يجرالك حاجه
همس بتجاهل :استاذ اسد انت هتروح فين
حسام بغضب وهو خارج : لا بقى انتى فعلا اتجننتى
اسد:احنا هنروح فى مكان بعيد شوية هو قصر بس فى مكان مفيهوش ناس كتير
همس:ماشي انا هاجى معاكو وماما كمان لو ينفع
اسد:تمام جهزى حاجتك انتى ومامتك وأسر هيساعدك وياريت محدش يعرف خالص احنا فين
همس:تمام انا هروح اجهز كل حاجه وآسيا نامت
اسد:ماشي انا هاخدها
وخرجت همس ووراها اسر
واتبقى فى المكان جاسر وأسد وآسيا اللى نايمة
جاسر: غالبا انت عارف مين الشخص دا
اسد :يهمك تعرف؟
جاسر: مش اوى بس فضول
اسد بتجاهل :هو انت كنت هنا ليه
جاسر:ماشي توه انا كنت جاى لواحد صاحبي دكتور هنا جيت اسلم عليه بس لسه متخانق مع خطيبته من شوية بسبب حضرتك
اسد:قصدك على حسام دا
جاسر:اه
اسد: طب على العموم اتشرفت بمعرفتك
جاسر: طب واللى برا دا مش المفروض تيجو القسم تشهدوا باللى حصل
اسد وهو ماشي وشايل اسيا : كمل جميلك بقى وخلص الموضوع دا
اسد خرج من الاوضة وشاف المقنع دا على الأرض ومغمى عليه راح حط اسيا على كرسي وشال القناع بس طلع ميعرفوش فبص على رقبته من ورا وزى ما اتوقع لقى علامة المنظمة فاتنهد جامد لانه مكنش لسه مستعد
عند همس راحت هى وأسر الاول للدكتور بتاع مامتها بس ملقهوش لأن معظم الناس خرجت برا المستشفى اول ما سمعوا ضرب النار
همس بعصبية:يعنى ايه دكتور يسيب مكانه دا إهمال ايا كان اللى بيحصل فى مرضى وضعهم حرج
اسر بسخرية :اه وانتى متعصبة كدا علشان المرضى اللى وضعهم حرج لو خايفة على زعلهم روحي صالحيهم (قصده على حسام)
همس : على فكرا مش وقتك خالص
اسر :وعلى فكرا انتى احرجتى المرضى خالص
همس: اوف بقى يعنى كنت اعمل ايه هو اللى كان لازم يفهم الوضع ويسمعنى
اسر بتلاعب :هو مين دا انا قصدى على المرضى
همس :تصدق انك رخم وانا غلطانه انى بتكلم معاك
قاطعهم دخول الدكتور
همس بحدة: اقدر اعرف حضرتك كنت فين دى مستشفى على فكرة يعنى المفروض متمشيش من مكانك طالما في مرضى انت مسئول عنهم
الدكتور كان هيرد بس لقى اسر بيشاورله من ورا همس أنه اسف وأنها مجنونة
الدكتور بتنهيدة :حضرتك اكيد سمعتى ضرب النار كنت افضل هنا وارقد مكان المرضى
همس كانت لسه هتزعق بس اسر ادخل علشان تسكت
اسر: مش مهم يا دكتور المهم دلوقتى فى مريضة اسمها كاميليا جت قريب خالص احنا عايزين ناخدها
الدكتور بصوت عالى : تاخد مين هى وكالة من غير بواب
اسر: تصدق انك مهزء وتستاهل انى اسيبها عليك
الدكتور :احم مش قصدى يعنى بس الموضوع انها فى غيبوبة وهتحتاج رعاية طبية
همس: انا دكتورة وهعرف اخد بالى منها كويس
الدكتور :طيب خلصوا كل الورق تحت بقى ولو تحبو تاخدو عربية إسعاف توصلكوا
همس :ماشي شكرا
وخرجوا هما الاتنين
اسر :انا هخلص الورق وانتى شوفى وراكي ايه علشان لازم نمشي انهاردة
همس:تمام هتلاقيني عند دكتور حسام فى الدور الثاني
اسر :طب ما انتى هتروحى تصالحى المرضى اهو
همس : اسر امشي احسنلك بدل ما ارقدك هنا
اسر :خلاص يا اختى الطيب احسن سلام
اسر راح يخلص الورق وهمس قررت تروح تتكلم مع حسام
عند اسد حط اسيا فى العربية واتصل بزياد
اسد :زياد عايزك تسألى على شخصين عايز كل المعلومات عنهم بعد ساعه بالكتير الاول مقدم اسمه جاسر وهبعتلك صورة ليه دلوقتى والتانى اسمه حسام دكتور فى مستشفى الامل
زياد :تمام يا باشا حاجه تانية
اسد : اه عايزك تبقى مكانى فى الشركة حوالى اسبوع هقولك تعمل ايه على التليفون وهحضر معظم الاجتماعات عن طريق الكاميرا
زياد :تمام بس هو ينفع اعرف هتروح فين
اسد :مش هينفع اقولك دلوقتى اول ما اشوفك هقولك
زياد:تمام واه الفيلا انا عملت فيها حريق واتظبط المحضر أنه حريق غير مقصود بس فى شوية حاجات كانت فى الاوض حسيت انها مهمة هجيبهالك دلوقتى مع المعلومات
اسد :ماشي انا قدام مستشفى الامل هستناك فى العربية ولو ملقتنيش حط الحاجه فى الاستقبال فى المستشفى
زياد :تمام
عند همس راحت لحسام بس حسام اول ما شافها مشي
همس بصوت عالى :حسام استنى حسام أقف بقى انا مش قادرة أجرى
حسام بعصبية: عايزة ايه يا همس
همس : اكيد مش هنتخانق هنا
حسام :ماشي اتفضلى نروح مكتبي
وفعلا راحوا هما الاتنين
حسام:ها اتفضلى عايزة ايه
همس:ماشي انا عارفة انى غلطت بس انت عصبتنى لما عليت صوتك وانت عارف انى بكره كدا وكمان شيلت اسيا ذنب مش ذنبها
حسام : طب انا عايز اعرف انتى كنتى دايما عقلانية ايه اللى حصل ايه المميز في البنت دى يخليكي كدا
(عند اسر راح علشان يخلص الورق بس كان لازم الوصي على المريض هو اللى يمضي فرجع لهمس علشان يقولها وقبل ما يخبط سمع سؤال حسام فقرر يفضل واقف ويسمع الرد )
همس : انت مش عارف البنت دى اتحملت ايه البنت دى شافت حاجات محدش يستحملها
حسام: احنا دكاترة وانتى شفتى حالات كتير كانت قصصهم مؤثرة بس مكنتيش كدا
همس: ماشي طبعا يا حسام انا عارف انى عملت حادثة وانا صغيرة تقريبا كان عندى ١١ سنة وبابا تتوفر فيها
حسام : اه
همس :بس اللى متعرفوش انى بعد الحادثة نسيت كل ذكريات طفولتى اكتر من ١٠ سنين من حياتى نسيتهم تماما مش فاكرة منهم اى حاجه انت لو نسيت يوم واحد بتبقى هتجنن وتفتكر ايه اللى حصل فيه أما انا مش فاكرة سنين دائما كنت حاسة أن فى حاجه ناقصة فيا كان فى فراغ كبير فى قلبي ماما حاولت تملى الفراغ دا بأنها تحكيلي عن طفولتى بس كل اللى كانت بتحكيه كان مجرد روايات كان دماغى بقت لعبة بازل وكلام امى كان بيلغبط اللعبة اكتر مش بيكملها ابدا
حسام : بس انتى كنتى بتحكيلي عن طفولتك قدام مامتك وكنتى بتتكلمى بثقة كانك عشتى كل دا
همس :لانى كنت شايفة ماما بتحاول تخلينى افتكر بكل جهدها أو يمكن كانت بتحاول تقنعنى بالذكريات دى مكنتش عارفة اتجاهل تعبها فكنت بعمل نفسي مصدقة بس كل كلامها مكنش منطقى يعنى مثلا مفيش طفلة عندها ١٠ سنين مش هيبقى عندها ولا صورة واحدة حتى وكمان لبسي فى الوقت دا كان باين عليه غالى ومع ذلك كنا عايشين فى أماكن عادية جدا مجرد شقة أقل من عادية بشوية ولحد دلوقتى فى ذكريات كتير بتتمسح من عقلى فى أيام كاملة بتتمسح بنام مثلا يوم السبت اصحى الاتنين وماما كانت تقولى انى تعبانه أو أن دا من أثر الحادثة بس لما اجى المستشفى كانوا بيقولوا انى جيت وانى اشتغلت عادى وساعات بحس بوجع فظيع فى جسمي كأن حد بيضربنى أو كأنى بتحرق الالم كان بيبقى اكبر من انى اتجاهله بالسهولة دى ويوم اكتمال القمر فى كل شهر دايما كنت بنساه من يوم الحادثة وانا مش بشوف القمر كامل ابدا بس قريب لما اسيا تعبت فى بيت اسد واتضطريت اروح هناك بالعربية اليوم متمسحش كالعادة بس لما شفت القمر حسيت بوجع جامد وشفت عربيات متكسرة وناس واقعة ودم والدنيا كانت بتشتى واول ما فقت لقيت أن مفيش اى حاجه من دى مش قادرة انسى كل دا
حسام :طب ايه علاقة كل دا باسيا
همس : معرفش اسيا فيها حاجه مميزة بتخلينى مش قادرة اشوفها بتعيط واسيبها عادى كدا وكمان انا شفت اثار جروح لاسيا واتفاجئت انى بحس بالالم فى نفس اماكن الجروح بتاعتها كأنها كانت بتتجرح وانا بتوجع ويوم اكتمال القمر انا شفتها كانت تعبانه وبتتوجع كأنها مجروحة بس مكنش عندها اى جرح وكانت بتهلوس باسمي وباسم بنت اسمها قمر كانت بتستنجد بيا وبتنادى على قمر دى
حسام :انا مقدر كل دا صدقينى بس مش قادر انى اسيبك كدا وانا عارف انك بترمي نفسك فى النار وعارف بردو أن خطوبتنا كانت منطقية زيادة عن اللزوم وأنها مش حب بس انا وعدت مامتك انى هحميكي بروحى وانى مش هسيبك ايا كان اللى هيحصل حتى لو الخطوبة مكملتش
همس : انا عارفة انك خايف عليا بس صدقنى انا هتجنن لو فضلت كدا
حسام:ماشي يا همس روحى بس انا هاجى معاكى
همس : مستحيل تعرف تأخد إجازة انت عارف أن المستشفى فيها عجز فى الأطباء وأسر كمان هياخد إجازة من المستشفى
حسام :اوف طب على الأقل اعرف انتى هتروحى فين علشان ابقى مطمن
همس :تمام هسئل اسد دا واقولك هروح بقى علشان اجهز كل حاجه
حسام :ماشي
اسر حس انها هتخرج فخبط على الباب
حسام : ادخل
اسر بعد ما دخل :هما محتاجين امضاء من الوصي على مامتك فياريت تيجي علشان تمضي
همس :تمام جاية اهو سلام يا حسام
حسام :سلام
وجت تخرج بس قابلوا جاسر على الباب
اسر :اهلا مش حضرتك المقدم جاسر اللى كان من شوية
جاسر :اه
اسر : انا اسر دكتور فرصة سعيدة
همس:وانا همس دكتورة وخطيبة حسام
جاسر : فرصة سعيدة واتمنى اشوفكوا فى ظروف احسن من كدا
وخرج همس وأسر ودخل جاسر
جاسر لحسام :هى دى همس
حسام :اه تعالى احكيلك عن اللى حصل
جاسر :هو فى حاجه حصلت غير اللى كان برا بمسدس وان اسد هياخدهم كلهم ويمشي ابهرنى يا اخويا بمصايبك
حسام:ياعم أهدى مش مصايب اسر من شوية كان واقف على الباب وسمع كلامى مع همس عن المسرحية اللى امها ألفتهالها
جاسر :وانت عرفت منين
حسام :انت عارف انى بسمع الاصوات البسيطة كنت سامع خطوات رجله من الاول وكمان اول ما جت همس تخرج هو دخل علطول
جاسر : طب وانت ليه كملت كلام مع همس وانت عارف أن فى حد واقف على الباب
حسام: لانى كنت عارف من الاول أنه اسر وكنت عايزاه يبعد شكه عن همس بس الدنيا باظت منى وغالبا دلوقتى هيشك اكتر
جاسر : فالح يا اخويا طب دلوقتى اسد هيعمل ايه من رأيك
حسام :اكيد هيستفسر عنك وعنى
جاسر :طب انا ومش هيلاقي حاجه لكن انت
حسام:متقلقش انا مظبط كل حاجه
جاسر : ماشي انا هرجع شغلى واكيد اسد بعد ما يسأل عنى هيكلمنى
حسام: تمام
جه جاسر يمشي بس قبل ما يخرج حسام وقفه
حسام :جاسر
جاسر :نعم فى ايه تانى
حسام بصدق :شكرا يا جاسر
جاسر : انا معملتش حاجه تشكرنى عليها المهم تخلى بالك من جنة انا هاجى ازورها قريب
حسام :هستناك بس هات اكلك معاك انت عارفنى مش بعرف اطبخ
جاسر : لا تعليق
وخرج برا واول ما قفل الباب وقف وبص للباب
جاسر لنفسه :كان نفسي اساعدك بجد ربنا معاك ومعاهم
عند حسام بعد ما خرج جاسر فتح درج وطلع منه صورة وبص ليها بحنين ومسح دمعة نزلت من عنيه ورجع الصورة تانى
حسام لنفسه :مش دلوقتى مينفعش أضعف دلوقتى لازم اكمل علشان الحق يرجع
عند اسر وهمس
اسر :شكلك صالحتى المرضى
همس بصتله بغيظ
اسر بضحك :خلاص خلاص بطلى النظرات دى
همس :اسر هو انت دايما كدا
اسر :كدا ازاى يعنى
همس :معرفش بتضحك كدا وفرفوش فى نفسك
اسر : يعنى
همس:طب انا هسألك سؤال لو مش عايز ترد ما تجاوبش عادى
اسر :اسألى
همس :انت خايف من ايه
اسر وقلبه بيدق جامد والذكريات بترجع لدماغه تانى :يعنى ايه خايف من ايه
همس : يعنى ليه بيجيلك نوبات هلع ايه الحاجه اللى ممكن تخليك يجيلك نوبة هلع
اسر وهو رايح بعيد: همس دقيقة واحدة وهجيلك
همس : اسر طب هتروح فين
اسر كان خلاص مشي فهمس قعدت على كرسي تستناه أما اسر فبدأ يمشي لبعيد وطلع الدوا من جيبه وبدأ ياخد اكتر من حباية ورا بعض بس مفيش فايدة قلبه بينبض بسرعه لدرجه انه مبقاش قادر يقف فتح اول باب قدامه ودخل بسرعه كانت اوضة معمل فاضية واول ما دخل وقع فى الارض ومبقاش قادر ياخد نفسه وبدأ يتخيل أنه فى مكان تانى وحس أنه مربوط وبدأ يحس بضربات على ضهره كأن فى حد بيجلده وصوت صريخ واول ما بص على ايده لقى دم كتير ولبسه كمان فبدأ يحاول يقوم يقف وقلع البدلة وقطّع القميص وكل ما يحاول يقوم يكون هيقع فبدأ يسند على الرفوف حواليه علشان ميقعش بس الرفوف كانت ازاز وعليها ازايز صغيرة بتاعت عينات وبدأت تقع وتتكسر كل ما يحاول يسند عليها واللى مش بيتكسر بيتشرخ جامد وفجأة الضرب زاد على ضهره وسمع صوت بنت بتقول : ساعدنى فبدأ يصرخ بصوت عالى وفى دقيقة كل اللى فى المستشفى تقريبا اتجمعوا على صوته بما فيهم همس اللى اول ما شافته انصدمت وحاولت تقرب منه واستغربت لما لقت علامات بتظهر على ضهره كأن فى حد بيضربه حالا وهى بتحاول تهديه وقع وخلاها تقع هى كمان بس سمعت صوت فوقيها زى صوت كسر الازاز واول ما بصت فوقيها لقت رف كبير بيتكسر بس ملحقتش تقوم والرف وقع على ضهرها وفجأة حست بحرق فى ضهرها كأن فى نار محطوطة عليها فصرخت جامد
استوب
يا ترى ايه اللى هيحصل لهمس ؟
ايه اللى خلى اسر يحصله كدا ؟
حسام بيخطط لايه ؟ وايه سر حادثة همس؟
ايه حكاية المقنع اللى ظهر ؟
(تعديل : عايزة تشجيع لو لقيت تفاعل كويس هنزل كمان جزء انهاردة 😉)