Scales of Chaos

Chapter 14 | Cold Tears

"Bro, calm down, we're just playing around." I laughed.

"Bro, nakakadiri!" Umiling-iling pa si Nix saka itinapon ang libro sa kama. "Muntik ko na kayong batuhin."

Nath's laugh filled the room. "You should look at your faces."

"My mind just got polluted." Hinilot ni Sky ang ulo niya at umupo sa isang kama. "Please don't do that again, I might faint."

"Yeah-yeah." I rolled my eyes as I wear my shirt and jumbled my wet hair. "I'll go out to by some food, do you want anything?"

Lumapit ako sa mga bags namin na nakakalat lang sa sahig, kinuha ko ang bag ko at saka kinuha ang pera sa loob. 'Di ako sigurado kung may tindahan pa bang bukas sa ganitong oras pero gutom na talaga ako kaya kung walang tindahang bukas gagamitin ko ang charm ko para manghingi.

"Pera mo ba gagamitin?" Rinig kong tanong ni Nath.

"Siyempre..." Isinara ko ang bag ko at tumayo saka nag-tungo sa pinto. "Siyempre hindi. Ibigay niyo mga pera niyo, bilis."

"Tsk, huwag na lang," malamig na saad ni Nix.

Ngumiti ako. "Bibilhan ko kayo pero pagbalik ko bayaran niyo ko ha?"

Tumango sila habang hindi nakatingin sa akin. "Ano pong gusto niyo?"

"Ice cream."

Kumunot ang nuo ko sa sinabi ni Sky. "Kakakain mo lang ng ice cream, kakain ka na naman?"

He met my eyes and started pouting. Wala na akong nagawa kung 'di bumuntong-hininga at tumango. I hate it when he does that, I mean, parang nahahawaan na siya ni Trisha, dikit ng dikit kasi.

"Ano pa?"

"Ice cream lang din," sabi ni Nix.

"Alright, whatever, assholes." Kumaway ako saka tuluyan ng lumabas.

Napailing na lamang ako saka sinuklay ang basa kong buhok gamit ang daliri ko. Dali-dali akong bumaba sa hagdan habang inaalala ang nangyari kanina. It all went bad, akala ko tumigil si Angel dahil kakausapin niya na 'ko ngunit nagkakamali pala ako, sinampal niya ako ng malakas dahilan para mapatingin sa amin ang mga tao at napahiya ako.

Sana pala hindi ko na lang siya kinulit, hayan, nasaktan ang guwapo kong mukha. Noong nakapasok ako sa room namin ng boys ay agad kong tinignan ang mukha ko sa salamin kung may damage ba pero wala naman kaya nakahinga ako ng maluwag.

Nang makarating sa baba ay lumapit ako sa isang staff at kinindat iyon. "Hi miss, can I order some ice cream and some drinks."

Mukhang umepekto naman ang charm ko kasi humalikhik ito at pumula ang pisnge. "Yes, sir."

Ang lakas ko talaga!

"Oh..." Hinawakan ko ang braso niya para pigilan siya. "Do you have some cakes?" Tumango siya kaya napangiti ako. "Give me two."

Nahihiya siyang ngumiti sa akin at tuluyan na ngang umalis. Umupo ako sa sofa at pinag-krus ang perfect kong legs. Nagpalabas ako ng ice sa kamay ko at ginawa iyong hugis tao, isang batang lalaki at batang babae.

I smiled bitterly when I remembered her. Her beautiful smile and beautiful face, all about her is beautiful... but it all changed. She rarely smiles, she always looked unhappy and her heartbeat is slow so I can tell that she is sad. Maybe I was the one who made her sad, because I left her...